سلام .ممنون از دوستان بابت ارسال پاسخهاتون.پاییز عزیز لینکهای ارسالی شما رو دیدم و خوندم اما فکر میکنم فرق موردهایی که بودن با همسرم اینه که ایشون کارو درآمدشون خوبه و خیلی بهتر از من هست. اما بازهم در هزینه کردن در خونه تعلل میکنن.
هم آوا جان خوشبختانه یا متاسفانه من از اول زندگی با ایشون کاملا صادق و روراست بودم چند ماه بعد از زندگی مون بهشون تقریبا گفتم که چقدر درآمد و هزینه دارم
مری جان ممنون از پیشنهادتون. خرجی میدن و برای خونه خرج میکنن اما خیلی کم. راستش من آدم توقعی نیستم حتی دوران مجردی هم از وقتی دانشگاه رفتم و تاحدودی تو رشته ام چیزهایی یادگرفتم کار کردم و سعی کردم خرجم را خودم دربیارم نه اینکه پدرم نخواد یا نتونه هزینه کنه خودم دوست نداشتم حالاکه بزرگ شدم هم ازش درخواست پول کنم. اما تو زندگی مشترک قضیه فرق میکنه. راستش اوایل دفتر خرید داشتم و خریدخانه را مینوشتم و بعد از چند وقت نشونش دادم که میزان هزینه ها مون چقدره و من چقدر دارم هزینه میکنم اما فایده نداشت. منم مثل شما برنامه ریزی کردم که هر چند وقت یکبار وقت بزاره و باهم بریم خرید لوازم مورد نیاز اما بازهم امروز و فردا میکنه و یا یه جوری برنامه روز جمعه کنسل میشه. یا برای مهمون مجبور میشم خودم خرید کنم.
