هيچ راهى براى درمان هميشگى عصبانيت وجود داره؟

سلام.
من چند روز پيش يه تاپيک زدم واسه بد دهنى و فحش.ولى ميخام عصبانيتم هم درمان کنم.چون مطمئنم اينجورى فحش هم ديگه نميدم.
متاسفانه دو سه سالى هست که خيلى عصبى هستم.از کوچکترين چيزى عصبى ميشم.اوايل تو دلم عصبانى ميشدم,يعنى کسى متوجه عصبانيتم نميشد.ولى الان تو خونه به عنوان فرد عصبى شناخته شدم.
جالب اينجاست که خودم هميشه از آدماى عصبى بدم ميومد ولى الان خودم دچارش شدم.
راستش يه دليل عصبانيتم,عقده هايى هست که دارم,عقده دارم که کسى وسط حرفم نپره,عقده دارم يه بار به نظرى که ميدم فکر کنن و آدم حسابم کنن,عقده دارم جدى گرفته بشم.از اينجور عقده ها خيلى دارم که الان بقيش يادم نيس.
همينا باعث شده که من يه جورى بشم,يه حالت تندخويى دارم.يادمه بچه که بودم اگه با بچه ديگه اى يه دعوا بچگانه تو مدرسه ميکرديم و پاى اوليا ميرسيد وسط,مامانم حق رو ميداد به بچه مردم,حتى اگه اون منو ميکشت هم حق با اون بود,واسه همين الان هميشه دنبال حقم هستم از همه,از صف نونوايى تا . . . . .
خيلى عقده داشتم تو اين زمينه که بيشترش برطرف شد و سبک شدم.
من با اينکه حجاب دارم و بيرون خيلى سنگينم ولى تاحالا چندبار بهم دست درازى شده,عقده دارم که بگيرم اون افرادو تو خيابون کتک بزنم.بزرگتريت آرزوى زندگيم الان کتک زدن اون افراده.
کلا وجودم سرشار از اين عقده هاست.
هرکى هرچى بهم بگه انقد بدم مياد که حد نداره.
از بيشعورى و بى فرهنگى بعضيا انقد بدم مياد و عصبى ميشم.انقد از اينکه به کسى سوارى بدم,عصبى ميشم,از اينکه تو عمرم يه بار هم به کسى نه نگفتم عصبى ميشم.
واى انقد عصبى ميشم از خاله زنک بازى اين دخترا.از دختر بودن متنفرم.انقد از دختراى فخر فروش متنفرم.
واى من کلا از همه متنفرم اصلاااا.
من توانايى مالى فعلا ندارم که برم پيش روانشناس يا روانپزشک.
منتظر کمک هاى شما هستم.
خودمم نفهميدم چى گفتم و چى نوشتم.

- - - Updated - - -

اينو هم اضافه کنم که من 23 سالمه و بيبى فيس هستم و همه ازم ميپرسن کلاس چندمى.ميگم.ليسانس دارم,باور نميکنن.
دليل آدم حساب نشدنمو تو اين قضيه بيبى فيس ميبينم

من يکم مطالب و مقالات سايتو دنبال کردم ولى چيزه خاصى دستگيرم نشد.
نميدونم چيکار کنم,بعضى وقتها فکر ميکنم که ديگه حرف نزنم,از خيلى ها فاصله بگيرم,تو خيلى از جمع ها نباشم,کلا هرچى که عصبيم ميکنه و بزارم کنار يه مدت,تاحالا هزار بار اين تصميمو گرفتم ولى اين شيطونه لعنتى گولم ميزنه.
چى ميشد شش ماه ميتونستم برم يه مسافرت و از همه کس و همه چيز دور باشم.شايد اينجورى خوب ميشدم.
خيلى از خودم بدم مياد,از اينکه با عصبانيتم,وجه خودمو خراب کردم پيش خيليا,يه سرى حرمتهارو خودم از دست دادم,يه سرى حرفارو خوردم از کسى که واقعا لايق اون حرفها نبودم.
نميدونم چيکار کنم,خيلى سردرگمم,ضعيف,بى اراده,بچه,احمق,کلا آشغالم اصلا.دارم با اين اخلاقم فقط گند ميزنم رو زندگيمو ميزارم.

- - - Updated - - -

نميدونين من چه آدم اعتماد به نفس داغونى بودم.زدم اعتماد به نفسمو خوب کردم,حالا از اينور اينطورى گرفتار شدم.
خيلى به خودم تلقين مثبت کردم که نه اينجورى هم نيس و . . . . ولى به عمل که رسيد,دوباره همون آش و کاسه شد.
همين ديشب با عصبانيم يه گند افتضاحى زدم,فقط حرمت من شکسته شد.واى داشتم سکته ميکردما از عصبانيت,يه لحظه چشمم هيچ جارو نديد

- - - Updated - - -

خاک تو سر من که ادعاى ورزشکار بودن دارم,بعد اخلاقم انقد گنده.
فکر نميکنم کسى جز خدا بتونه کمکم کنه

چرا عزیزم وجود داره
مراجعه به روانشناس و بعد در صورت نیاز زوانپزشک
تاکید میکنم روانپزشک فقط در صورت نیاز و اول روانشناس
دوره ی درمان 1 تا 2 سال طول میکشه
ما همیشه اینا رو آهرین گرینه میدونیم در هالی که اولین هستن

http://www.hamdardi.net/thread-26620.html
این تاپیکو انجام بده کاراشو

تمرین های ساده مدیتیشن هم سرچ کن انحام بده

ورزشی که می کنی رو ادامه بده
اما ورزشی مثل یوگا رو هم اضافه کن به برنامه ات

کارات هم که م یکنی سعی کن تمرکز در لحظه ات کاملا روی همون کاری باشه که انجام میدی


اوقات بیکاریتو هم کاری رو بکن که خوشحالت می کنه. خوندن کتاب در باره موضوعات مورد علاقه ات. کارای هنری. ورزش . ... هر چی که شادت کنه و رضایت بهت بده ارامش میده بهت

برای اینکه عصبانیت رو از خودت دور کنی نیازه که ارامش همراه با شادی رو در درونت بیشتر و بیشتر کنی. اینطوری عصبانیت و ناراحتی ها ت عقده هایی که می گی همه کم کم ازت دور می شن و دیر تر عصبانی میشی

موفق باشی

يه دوست خوب عزيز ممنونم از جوابت.
مينوش از عزيز ممنون به خاطر لينک و راهنماييت.لينکو خوندم ولى نميتونم عمل کنم بهش,شرايطشو ندارم.راهنمايى خودت بيشتر به دردم خورد.
ديگه به عقده هام فکر نميکنم.به جاى فکر کردن به چيزاى چرت,ميخام وقتمو فقط به درس و زبان و ورزشم اختصاص بدم که نتيجه اى ازش بگيرم و از خودم راضى باشم.
ياده خدا بودن خيلى کمکم کرده تا الان که بتونم خشمم رو کنترل کنم.
الانم يه مشکلى برام پيش اومده که خودمو عالى کنترل کردم,اگه آدم قبل بودم حتما عصبى ميشدم در حد مرگ ولى به جاى عصبانيت,فقط دعا کردم و از خدا کمک ميخام.
الان مشکلم اينه چه جورى در مقابل آدم هاى نفهم و نفهم بازياشون عصبى نشم,چه جورى بيخيال حرفشون بشم و در موردش فکر نکنم.ميخام در همون لحظه که فرد نفهم بهم حرفى زد,به جاى عصبانيت و خودخورى و اينکه تا چند ساعت اوقاتم تلخ باشه,اون حرفو همون لحظه نشنيده بگيرم و ماجرا رو واسه خودم تموم شده فرض کنم.
ببخشيد از اينکه مجبور شدم کلمه نفهم رو به کار ببرم,چون هيچى ديگه به ذهنم نرسيد.شرمنده