درود بر شما
ببخشید که واقع بین هستم اما واقع گرا نیستم.
وقت مزه مزه کردن افکارمان نرسیده است؟ همان افکاری که ما را آشفته ، روابطمان را تخریب، و خلق های انسانی را در ما بیمار کرده است؟!
دوست مسلمان ببخشید که جز آنچه این روزها واقع شده است پست زدم.
اگر مسلمان هستیم که هستیم.
اگر باید مسلمان واقعی به اسم نباشد و به عمل باشد
اگر عمل ما باید منطبق بر احکام و خواسته او باشد.
اگر رضایت اماممان به اجرای این عملهاست.
فقط برای این نیست که آن دنیا بهشت برویم.
چون خیر این دنیای ما هم در آن است.
وقتی خوشی لحظه ای جای خوبی همیشگی را می گیرد.
وقتی که تبلیغ مختلط بودن در عروسی و فضای واقعی و مجازی و فیسبوک و وایبر و چت می شود.
وقتی دختر همه نوع عشوه پسر را می بیند، و پسر همه نوع عشوه دخترانه.
اینجاست که وسوسه خواستن بیش از یک سراغش می آد.
آنها که این راه را قبلا رفته اند. خیانت و طلاق جزء هنجارهایشان شده است.
و ما هم که در این مسیر می رویم گلایه از بی وفایی نکنیم.
و اما امام زمان ما
او برایمان دعا می کنه
می داند که جاهلیم به کارهایی که می کنیم.
می داند که لذت پرستی جای درست اندیشی را گرفته است.
او نمی تواند در مجلسی که ما خلاف خواسته خدایمان گرفته ایم بیاید.
لیکن فراموشمان نمی کند.
نوبت ماست که تکلیفمون را با خودمون، لذتها و خواسته هایمان و خدایمان روشن کنیم.
به وقت لذت بی او؟!
به وقت دیدن آسیب از نتیجه این لذت یا هو؟!
