نمایش نسخه قابل چاپ
دوستای خوبم که به من پیشنهاد دادید که فرزندم رو مهد بذارم>یه کلاس زبان می دارم فرزند 3/5 سالشه که خیلی دوسش داره ولی جلسه سوم به بعد به من می چسبه و همش گریه می کنه و نمی ره کلاس...<>حتی یه روزهایی که کلاس نمی ره می برمش خانه اسباب بازی و او همین کارو باز تکرار می کنه>کلافم کرده چیکار کنم؟.
سلام.
به نظرم چون همیشه شما پیشش بوده اید و همیشه فقط شما رو دیده خیلی به مشا وابسته است.
گمان نمیکنم زمان زیادی از مهدکودک رفتن فرزندتون گذشته باشه. فکر میکنم با گذر زمان کمی بهتر بشه.
ولی من یه چیزی به ذهنم میرسه که به نظرم یه مدت امتحانش کنید ببینید جواب میده یا نه.
این ترس فرزند شم ممکنه از ترس از دست دادن شما باشه.
به نظر من قبل از رفتن به مهدکودک با فرزندتون صحبت کنید. بهش با زبونی که براش قابل درک باشه بگید که تو قراره بری یکمی با بچه های دیگه بازی کنی. مامان هم میذاره و با بچه ها بازی کنی. اما نگران نباش. من برمیگردم. هیچوقت تنهات نمیذارم. مامانی بهت قول میده زود برگرده.
به نظرم یه مدت مثلا شما برید توی دفتر بشینید. نه اینکه برید خونه. مثلا اول فقط نیم ساعت تنهاش بذارید.بعد هر وقت بهونه شما رو گرفت حضور پیدا کنید و بذارید حس کنه که شما هستید و بر میگردید. بعد کم کم زمان این نیم ساعت رو بیشتر کنید.
او هم فکر میکنم در این مدت کم کم به هم سن هاش و به مربیش بیشتر عادت کنه.
البته فکر کنم فرزند شما پسر باشه. درسته؟ پسرا کلا خیلی به مامانشون وابسته اند. دخترها کمتر وابسته میشن. به خاطر همین کار با پسرها سخت تره. و زمان بر تر.
ولی شما سعی کنید در عین نرمش، قاطعیت خودتون رو حفظ کنید. اون حرف زدنه و صحبت کردنه فکر کنم خیلی موثر باشه.
سلام poohجان من دفعه قبلی تمام مدت پیشش بودم ولی اون اصلا از من جدا نشد
فرزندم دختره....می دونم خیلی به من وابسته شده...
این روشی که شما می گی رو بارها امتحان کردم یعنی باش خیلی حرف زدم ولی تاثیر نداشته.....:54:
دوست عزیزم واقعاً متاسفم واسه این اتفاق و اگه براتون مقدوره با یه مشاوره خبره صحبت کنید چون با توجه به اینکه کار هایی که pooh گفت رو هم انجام دادید بعید میدونم مشکلش سطحی باشه ، خواهر منم متاسفانه اینطوری بود و به بیماری فوبیا مدرسه معروفه. ولی اگه الان که مهد میره درمان بشه بهتره تا بعد.
اگه براتون مقدور به این سوالا جواب بدید :
۱.فرزندتون رفتارهای وسواس گونه نداره ؟
۲.یا تیک عصبی ؟(هرچند ناچیز)
۳.استرس چطور؟ (همون طور که میدونید ریشهٔ ترس ازتربه)
۴.آیا تا حالا شده که تنهاش بذارید جایی که بر خلاف میل باطنیش بوده؟ یا باهاش بد قولی کنید سر ساعته رفتن دنبالش؟
۵.از کی اینطوری شده ،یعنی به نظرتون چه اتفاقی ممکن اونو از مهد فراری کرده باشه؟
ممنون:72:
من هم با دخترم وقتی 3 سالش بود و خواستم بذارمش مهد چنین مشکلی پیدا کردم. اینم تاپیکش:
http://www.hamdardi.net/thread-23545.html
البته بعد هم تونستم مشکل رو حل کنم و در این تاپیک به عنوان تجربه در اختیار مراجعه کننده قرار دادم:
http://www.hamdardi.net/thread-29343.html
yektaجان هیچ کدوم از مواردی که شما ذکر کردی رو فرزندم نداره..فقط کمی ترسو است مثلا از صدای جیغ بچها می ترسه یا تعداد بچها خیلی زیاد باشه و رفتارهای خشن ببینه...
deljooجان واقعا ممنون از لینکهایی که گذاشتی واقعا به دردم خورد...
فقط بگم که من در روزای گدشته کلی با دخترم کلاس زبان بازی کردیم و شخصیتهامون رو هی عوض می کردیم به طوری که گفت بریم الان کلاس و شب بود من همون شب بردمش دم کلاس تا ببینه و بدونه که فردا باز باید بیاد..
امروز که ببردمش کلاس 1/5 اول رو باز گریه کرد و به من چسبید و در زنگ تفریح به هوای خوردن خوراکی رفت تو کلاس و دایم من رو نگاه می کرد چند بار هم باز خواست بیاد که معلمشون بش stiker داد تا حواسش پرت شد وخلاصه 1ساعت و نیم باقیمانده رو تو کلاس موند :104:
خدا کنه باز این رفتار توش باقی بمونه ............
منم خیلی عداب وجدان دارم...چندبار تصمیم گرفتم نبرمش...خوب اطرافیانم یه سری من رو منع می کنند از بردن به کلاس ولی من خودم رو خیلی وقف بچه کردم و کلا افسرده شدم و دیدم ار این که بمونه خونه بیشتر هر دومون اسیب می بینیم....
مهد خوب هم در اطرافمون نیست به خاطر همین گفتم کلاس بذارمش........
راستی deljooجان اخرش دخترت به مهد عادت کرد؟؟؟؟؟؟؟؟؟
عادت کرده خیلی هم دوست داره. البته همون اول که دخترم ناراحت بود من مهدش رو عوض کردم و بردم یک مهد دیگه که مربی ها خوش اخلاق تر بودند. به مهد جدید خیلی خیلی زود عادت کرد و اصلا شرایط روحیش خیلی بهتر شد. به هر حال بچه ها نیاز دارند که رفتار احتماعی رو در تقابل با جامعه از 3 سالگی به بعد یاد بگیرند.