پسرم بهانه گیر و بد خلق شده

[پژمان]

سلام

پسر من این روزها بسیار به من وابسته شده چون خانمم چند روزی هست سرکار میرن. سابقا وقتی اون رو مهد میگذاشتیم اصلا ناراحت نمیشد و استقبال هم میکرد ولی این چند روز مهد و خانه مادرخانمم نمی مونه. خانمم به دلیل مسیرکاری و ساعت کاری شون یک ساعت زودتر از من از خونه بیرون میرن و من به پسرمون صبحانه میدم لباسهاش رو تنش میکنم وکیفش رو آماده میکنم خلاصه روبراهش میکنم.در حال حاضر یک جوری شده که به هیچ عنوان حاضر نیستش وقتی مامانش نیست از من دور باشه. دستم رو بقدری محکم میگیره که دستهای کوچولوش عرق میکنه اما حاضر نیست دستم رو رها کنه.در خونه مامان بزرگش از ماشین پیاده نمیشد و وقتی بغلش کردم ناخنهاش رو توی شونه ام محکم فرو میکرد آروم گریه میکرد یکدفعه عربده میکشید.روی زمین می نشست زار زار گریه میکرد پاهاش رو به زمین می کوبید.در مهدکودک پاهام رو چسبیده بود گریه و جیغ میزد بابا تو رو خدا نرو.

من هم نمیتونستم وقتی اینطوری ناراحت میشد تو همون حال رهاش کنم و مجبور شدم این چند روز تو این هفته همراه خودم سرکار ببرم.شانس بوده بالاخره شرکت پدرم هستش و اسباب بازی براش تو نمازخانه گذاشتم و اونجا بازی میکنه یا میخوابه. اما نمیتونم همیشه اینکار رو انجام بدم هرچی باشه محل کار هست و درستش نیست. نمیدونم چکار کنم. چطوری بچه رو راضی کنم حداقل پیش مادربزرگش باشه. اینطوری برام سخته چون مثلا هر نیم ساعت یکبار خوراکی هاش رو میاره میگه بابا درش رو باز کن.همیشه یک دست لباس اضافی تو کیفش هست میاد میگه بابا لباسم رو عوض کن. یا میخواد تو بغلم بشینه یا میاد تو اتاق سرک میکشه. میگم جونم بابا چی شد؟ میگه هیچی میخواستم ببینم هستی یا نیستی. میگه بابا من رو ول نکنی ها یک وقت نری. بالای قفسه ها رفته بود اگر یکی از خانمها نمی دید قفسه ها رو روی خودش انداخته بود.روی میزهای بچه های شرکت خورده کیک و بیسکوییت میریزه . با دو سه تا از خانمهای شرکت جور شده بعد ازظهر که خونه میریم میگه بابا خاله فلانی گفت آرمین فردا هم بیای ها. از خودش در میاره یعنی که من رو فردا هم ببر.
پدرم یکی دور روز اول رو چیزی نمیگفتن وقتی که برادرم به خاطر اینکه بچه رو شرکت میبرم خیلی با من بد رفتار کردن وگفتن مگر اینجا کودکستانه تو و بچه ات رو پرت میکنم بیرون و.. الان میگن چرا بچه رو همراهت شرکت میاری نبایست بیاری. اگر با رفتار بچه ها آشنایی دارین بگید چطوری با بچه حرف بزنم یا رفتار کنم که بدون گریه و بهونه گیری خونه مامان بزرگش یا تو مهد بمونه.اینطوری واقعا معذب هستم چون نه میتونم بچه رو تو این حالت جایی بگذارم نه اینکه برا همیشه همراهم سرکار بیارم.

میدونم با خودتون میگید پژمان مشکلاتش تمامی نداره دیگه به جز اینجا راهی به دهنم نمیرسه.

- - - Updated - - -

ارسال موضوع در بخش کودکان بسته بود محبور شدم در این قسمت موضوع رو ارسال کنم اگر صلاح میدونین منتقل کنین ممنون.

[فرشته مهربان]

سلام

آقا پژمان این دقیقاً همان عوارضی هست که در تاپیک اولتون در خصوص روند و رویه شما و خانموتون در اختلافات

فی ما بین هشدارش را داده بودم . اگر برید سراغ تاپیک و بخونید خواهید دید که گفته بودم که نگذارید بچه اختلافات

بین شما ها را بفهمه اما متأسفانه روند را طوری پیش بردید با خانواده خانمتون که چنین شد . این کودک مادرش که

سر کار میره بیشتر ترس از دست دادن شما ها را داره چون قبلا مادرش همیشه بوده و شما می رفتی بیرون اما

حالا مادرش رفته و به شما پناه میاره و شما به شدت میترسه که شما نباشی . بچه فوبیای ازدست دادن پدر و

مادر را داره . بهتره خانمتون فعلاً سر کار نره و روابط فی مابین را اول اصلاح کنید و جو امن و مطمئن را در منزل ایجاد

کنید و فرزندتون را هم نزد روانشناس ببرید که روانکاوی داشته باشه و عوارض اختلافات شما در او جسجو و

تشخیص داده بشه و اگر عارضه ای جدی هست از هم اکنون درمان شود که حاد و ریشه ای نشود

و ......

اینجاست که پدر و مادرها اگر به مسئولیتشون در رابطه با فرزند با نظر به تأثیراتی که از رابطه آنها می گیرند توجه

کنند از خیلی از مسائل بی اهمیتی که زندگیشون رو بخطر می اندازه چشم پوشی می کنند و بچه ها میشوند

منشاء سازگاری مثبت .شما غفلت کردید در این زمینه اکنون هم عوارضش را دارید می بینید .

یک بار تجربه کنید که خانمتون او را منزل مادر بزرگ ببرد و یا مهد کودک و عکس العمل او را تست کنید . همچنین او

را یک بار محل کار ببرد تا ببیند مادر کجا می رود و بعدش هم برمیگردد منزل و در بین راه برگشت گویی حواسش

نیست با بچه برود درب مهد کودک یا خونه مادر بزرگ و اونجا بگه ای وای حواسم نبود که پیش خودمی فکر کردم مهد

هستی / پیش مامان بزرگی اومدم که برات دارم با هم بریم خونه ...... در ادامه بگه آره پسرم هروقت گذاشتمت

مهد یا خونه مامان بزرگ پسر خوبی باش تا از سرکار بیام دنبالت و با هم بریم خونه .

اگر با این رویه بچه تغییری کرد پس فوبیای بیشتر بچه بخاطر عدم حضور مادر و ابهامات ناشی از آن و خلاء عاطفی

حاصله و نگرانی از تنها ماندن و احساس ناامنی و به همین خاطر به شما می چسبد و رها نمی کند البته در کل

علت این امر سرکار رفتن همسرتون و تغییر ناگهانی در روند حضور مادر در منزل هست . و بخصوص زودتر از شما از

منزل خارج شدنش . بهتر شما که هنوز هستید مادر او را باخود ببرد که بودن شما در منزل را ببیند و حتی از شما

بشنود خدا حافظ پسرم . مامان بعد از کارش میاد دنبالت میاردت خونه و بپرس دوست داری من بیام بیارمت خونه یا

مامان ؟

[پژمان]

فرشته مهربان
سلامبله فرمایش شما درستهست پسرم احساس نا امنی داره. فوق العاده هم باهوشه مطمئنا" بعضی از دعواهای ما رو متوجه شده .متاسفانه خانواده همسرم اصلا رعایت بچه رو نمیکنن و همه حرفی پیش اون میزنن بارها گفتم این کار رو نکنین بگذارین بچه بچگی کنه اما کو گوش شنوا!
من از طرفی موافقم خانمم سرکار و تو اجتماع باشن فکر کنم خیلی از موارد رو در زندگی ما متوجه بشن از طرفی به نظرم در حال حاضر سرکار نباشن بهتر هست چون دارم می بینم این بچه اذیت میشه و تحمل تنهایی رو نداره.
خاطرم هست نوشته بودین بچه نبایست دعواها رو بفهمه .
پیش اومد دیگه چون بیشتر اون روزها رو با من نبوده. من هم مقصر بودم میدونم دیگه پیش اومد.
ممنون از راهنمایی تون فردا صبح قرار هست خانمم بچه رو زودتر بیدار کنن و منزل مادرشون ببرن ببینم چی پیش میاد.

[deljoo_deltang]

اگر به مهد میرن می تونید اول مدتی در مهد کنارش بمونید و بعد بگید من 1 ساعت دیگه دوباره میام میرم برات یک چیزی بخرم بیام. و دوباره یک ساعت دیگه برید پیشش و همینطور این زمان رو زیادتر کنید (به مرور ) ت فرزندتون مطئن بشن که همیشه شما پیشش بر میگردید در هر شرایطی. زمانهایی هم که خونه هستید سعی کنید توجه بیشتری بهش داشته باشید.

[پژمان]

deljoo_deltang
خیر از وقتی دو ساله بود گاهی مهد میگذاشتیم. وقتی صبح ها خانمم کلاس داشتن و مادرخانمم نبودن یا نمیتونستن بچه رو نگه دارن مهد میبردیم اما در طول ماه نهایت بیش از سه چهار مرتبه نبود. بعد از یک سری جریانات توی این دو سه ماه حساس شده نمیخواد از من یا مادرش جدا شه.

- - - Updated - - -

من پاسخ شما رو نوشتم انگار متن رو تغییر دادین. راستش نمیتونم یک ساعت کنارش بمونم بایست سرکار برم

[deljoo_deltang]

بله من اول در مورد مهد پرسیدم بعد دیدم در پست اولتون اشاره کردید که قبلا مهد میرفته. بنابراین پستم رو ویرایش کردم. البته من در جریان مشکلات شما و همسرتون در تاپیکهای دیگه بودم.

[شیدا.]

روشی که دلجو اشاره کرد، برای عادت دادن بچه به مهد استفاده می شه.
دو سه روز اول مثلا هر یکساعت یکبار بهش سر می زنید. بعد دو ساعت یکبار و بعد کم کم بچه کامل می مونه مهد.

درسته که پسر شما قبلا مهد می رفته، اما مشکل اینجاست که الان اعتمادش را از دست داده و نگرانه.
برای همین بهتره که شما هم همین کار را بکنید.
یکی دو روز شما وقت بگذارید و یکی دو روز مامانش. تا بچه اعتمادش برگرده و راحت بره مهد.

مثلا مادرش یک روز مرخصی بگیره اما وانمود کنه که رفته سرکار و بین روز چند بار بهش سر بزنه.
روزهای بعد تعداد سرزدن ها را کمتر کنه.
هر بار هم براش توضیح بده که داره می ره سرکار و برمی گرده.

یک پیشنهاد دیگه ای که دارم این هست که توی خونه رفتار محبت آمیز بین خودتون و همسرتون را بیشتر کنید و به
پسرتون هم نشون بدید. طوری که متوجه بشه که شما با هم مشکلی ندارید و چیزی زندگی خانوادگیتون را تهدید نمی کنه.
از حرفهایی که شنیده نگرانه. خلاف اونها را بهش نشون بدید تا نگرانیش برطرف بشه.

[پژمان]

فرشته مهربان
از قرار معلوم پسرم امروز رو هم گریه کرده و خانمم مجبور شدن اون رو تو همون حالت خونه مادرشون بگذارن.شاید با گذشت زمان رفتارش بشه.

[شیدا.]

آقای پژمان

یک چیزی که به نظرم رسید و شاید بد نباشه برای پسرتون امتحان کنید این هست که وقتی بردیدش شرکت
براش توضیح بدید که اینجا محل کار من هست. بقیه همکارها را هم نشونش بدید و توضیح بدین که اینها همه مامان بابای بچه های دیگه هستند.
بچه هاشون می رن مهد و مامان باباها می آن سرکار.

یکبار هم مامانش ببره و محل کارش را نشونش بده و باز همین توضیحات را براش بده.
که هر روز صبح هر کس می ره دنبال کارش، مامانها، باباها و بچه ها هم می رن مهد.
عصر که کار تمام می شه دوباره همه با هم می رن خونه و دور هم جمع می شن.

فکر می کنم این هم بتونه کمکش کنه که درک کنه چرا زندگیتون کمی تغییر کرده و مامانش می ره سرکار.

[deljoo_deltang]

deljoo_deltang

من پاسخ شما رو نوشتم انگار متن رو تغییر دادین. راستش نمیتونم یک ساعت کنارش بمونم بایست سرکار برم

ببینید کدام یک از شما محل کارتون به مهد پسرتون نزدیکتره . همون شخص شما یا همسرتون برای عادت دادن بچه و دوباره ساختن دیوار امنیتی کودکتون مرخصی ساعتی بگیرید و اینکار رو انجام بدید. به نظر من شما در طول سه ماه دیوار امنیتی کودکتون رو خراب کردید الان هم مسولیت دوباره ساختنش با شما دو نفره. فکر نمی کنم بیشتر از یک ماه طول بکشه. ببخشید اگر رک جوابتون رو نوشتم.