شخصيت ناپايدار و روح و روان شكننده من

سلام

سعید هستم. 24-25 ساله. تپل. قد كوتاه ( 165 )‌. احساس رضایت از فیزیك و ظاهر و چهره ام ندارم.

از نظر رفتاری جذبه ای ندارم. صدا و لهجه جالبی ندارم. دوست ندارم صدای خودم رو بشنوم دوست ندارم ظاهر خودم رو ببینم.

خجالتیم. كم حرفم. ( از بچگی اینطور بودم ) دوس دارم وارد اجتماع بشم اما هر موقع شدم احساسات بد بیشتری از خودم پیدا كردم. نمیتونم حق خودم رو بگیرم. زیاد بهم توهین میشه توی اجتماع.

سالها توی رویا خودمو خیلی خیلی میبردم بالا. ولی واقعا هیچی نیستم. دوست زیادی ندارم.

به بزرگترین آرزوم یعنی قد بلند نرسیدم و نخواهم رسید ، هیچ احساس قدرتی ندارم در تمام عرصه ها احساس ضعف میكنم. احساس هیچی. صفر بودن.

هیچ انگیزه ای برای تلاش ندارم و هیچ كاری نمیكنم یعنی هیچ انگیزه ای ندارم برای كار پول در آوردن و ...

برام فرقی نمیكنه چی بپوشم چی نپوشم. موهام چطوری باشه چطوری نباشه. یك دفعه دیدن تیغو برداشتم و از ته زدم.

هر موقع یكم تو حال خودم نیستم مثل الان فقط میخورمو میخورم. اراده ضعیفی دارم نمیتونم عادت های بدم رو ترك كنم. عادت های بد زیاد دارم.

دانشجو بودم و فارغ التحصیل شدم اما با بدترین نمرات فارغ التحصیل شدم.

از خودم واقعا بیزارم دیگه ، بی نهایت خسته شدم.

پدر و مادر و خانواده خوب و مهربونی دارم. بیماری خاص و بدی ندارم.

دلم میسوزه به حال پدر و مادرم ، لیاقت داشتن فرزندی خوب بودن اما من مثل انگل ...

احساس پیری میكنم. اصلا جوونی وجود نداره در وجودم ، احساس میكنم یك آدمه زُمُخت و سن بالا شدم.

نمیتونم زیاد خوب صحبت كنم سوتی زیاد میدم. روابط اجتماعی بسیار بسیار ضعیف. جذابیتی برای همصحبت شدن ندارم.
حوصله ندارم دیگه بنویسم. الانم نمیدونم چرا عضو اینجا شدم چرا پست دادم اینجا.

با خودم الان میگم « كه چی اینارو مینویسی ؟! »

بگذریم ،‌حرف بدردبخوری داشتید بگید اگر چه نمیدونم با حرف زدن توی این سایتها قراره چه اتفاقی بیوفته و كدوم دردها حل و فصل بشه اما خوب خواستید حرفی چیزی بزنید راهنمایی كنید راهكار بدید اما شعار ندید لطفا.

نمیدونم چی بگم دیگه دل و دماغ ندارم اصلا.

:)
چقدر خوب من این حس ها رو که گفتی قبلا درک کردم (البته تو دوره فرودم)
خود ارضاییم میکنی؟

باید تلاش کنی خودت!
هیچ راه دیگه ای نیست بقیه فقط میتونن تلنگر بزنن
کسی که میتونه بت کمک کنه خودت هستی
احتمالا خودت راه حل مشکلتو میدونی

راجع به قدم لازمه بگم فراموشش کننن 6 ماه فیت نس کار کن هیکلت و دست هات که قوی شن قد یکذره هم مهم نیست
موفق باشی

من می فهمم که به عنوان یک مرد دوست داشتی قدت بلند باشه و خوب حرف بزنی و ..... ولی خودتم خوب می دونی که اونچیزی که به نظر شما یک مرد کامل تعریف میشه (مردی بلند، خوشصحبت، دارای پول و کار درسن 24 سالگی و ...) خیلی ایده آل است و مردی در اینها نیست. به نظرم باید کمی روی این حس کمالگراییت کار کنی. توی این سایت مقالات زیادی در مورد ادم هی کمالگرا اومده. فقط اینو بگم که دوست داشتنی فرد زندگیم (استاد دوران لیسانسم) که واقعا وقتی باهاش برخورد می کردم فکر می کردم با یک مرد واقعی که جلوه ای از خداست روبرو شدم قدش تا سر شونه من بود (حدود 155-160).

سلام دوست عزیز
من حس کردم مشکل شما عدم اعتماد به نفس هست.
شما خودباوریتون پایینه
همیشه قرار نیست ادما از نظر ظاهر بهترین باشن. خیلیا هستن که با وجود مشکلهای غیرقابل درمان به جاهای خوبی رسیدند.
من خودم یه دوست دارم که نیمه بینا هست و با رتبه ی سه رقمی توی یکی از دانشگاه های خوب تهران درس میخونه.
اینهمه آدم هستن توی جامعه، که قدشون کوتاه هست ( حتی خیلی کوتاه تر از شما ) یا اضافه ی وزن زیادی دارند. ولی باز هم موفق اند
چون خودشونو اونطوری که هستن پذیرفتن
وقتی شما خودت خودتو باور کنی از درون یه حس خوبی پیدا میکنی و توی ارتباطت با دیگران اون حس خوب رو منتقل میکنی و باعث میشی که دیگران هم احترام بیشتری برات قاول بشن
یه چیز طبیعی هست
حتما خودتونم دیدین که ادمایی که محکم صحبت میکنن معمولا ارتباط اجتماعی بهتری دارن. پس شما هم باید روی این مورد روی خودتون کار کنید. البته این نظر من هست.
مطمئنا توی این سایت و سایت های دیگه مطالب درمورد تقویت اعتماد به نفس زیاده
ان شاءالله که خیلی زود حالتون عالی میشه و از زندگی لذت میبرید.
فقط یادتون باشه شما هیچ چیزی از ادمای موفق کم ندارید.
هیچ قانونی نیست که ادمای قد بلند موفق اند و ادمای قدکوتاه نه.
موفق باشین دوست عزیز

- - - Updated - - -

سلام دوست عزیز
من حس کردم مشکل شما عدم اعتماد به نفس هست.
شما خودباوریتون پایینه
همیشه قرار نیست ادما از نظر ظاهر بهترین باشن. خیلیا هستن که با وجود مشکلهای غیرقابل درمان به جاهای خوبی رسیدند.
من خودم یه دوست دارم که نیمه بینا هست و با رتبه ی سه رقمی توی یکی از دانشگاه های خوب تهران درس میخونه.
اینهمه آدم هستن توی جامعه، که قدشون کوتاه هست ( حتی خیلی کوتاه تر از شما ) یا اضافه ی وزن زیادی دارند. ولی باز هم موفق اند
چون خودشونو اونطوری که هستن پذیرفتن
وقتی شما خودت خودتو باور کنی از درون یه حس خوبی پیدا میکنی و توی ارتباطت با دیگران اون حس خوب رو منتقل میکنی و باعث میشی که دیگران هم احترام بیشتری برات قاول بشن
یه چیز طبیعی هست
حتما خودتونم دیدین که ادمایی که محکم صحبت میکنن معمولا ارتباط اجتماعی بهتری دارن. پس شما هم باید روی این مورد روی خودتون کار کنید. البته این نظر من هست.
مطمئنا توی این سایت و سایت های دیگه مطالب درمورد تقویت اعتماد به نفس زیاده
ان شاءالله که خیلی زود حالتون عالی میشه و از زندگی لذت میبرید.
فقط یادتون باشه شما هیچ چیزی از ادمای موفق کم ندارید.
هیچ قانونی نیست که ادمای قد بلند موفق اند و ادمای قدکوتاه نه.
موفق باشین دوست عزیز

من فکر میکنم این فلج روحی عاطفی و احساسی ریشه در جایی داره و جاالبه که گفتی خانواده خوبی داری .پس مشکل کجاست؟ چون معمولا بزرگ شدن در خانواده های ناکارآمد باعث افسرگی و کرخی و بیحسی افراد میشه .به هر حال باید روی افکارت کار کنی .باید بیرون از خونه بری .باید خودت مربی خودت باشی و با خودت مثبت صحبت و رفتار کنی و از خودت انتقاد نکنی .در ضمن این عدم رضایت از خودت مسلما ریشه در جایی داره که برای من روشن نیست . در موردش فکر کن و سعی کن حلش کنی

با سلام امید جوان

من ودوستانم ورودتون رو به خانواده بزرگ همدردی خوشامد میگیم.

ابتدا باید بگم که نگران نباشید. حال شما اونقدرهم که تصور میکنید و بیان میکنید بد نیست و من مطمئنم که با پیگیری خودتون و کمکدوستان بهبود پیدا میکنید.

اول ازهمه شما به کمی خونه تکونی احتیاج دارید. غبار کمالگرایی که روی سلولهای مغزی شمانشسته و باعث شده شما یک ذره بین بردارید و دنبال نکات منفی بگردید و بعضابزرگنمایی هم داشته باشید. و از نکات مثبت غافل باشید. اینکه شما بی مصرف و بی عرضه و غیره هستید صحت نخواهدداشت مگر زمانی که خود شما اصرار داشته باشید تا سایرین باور کنن. انسان اگر نقصیداشته باشه تلاش میکنه تا برطرفش کنه نه اینکه به اطرافیانش بگه تا باور کنن کهناقصه. اگر دیگران نقایص شما رو باور کنن، مشکل شما حل میشه؟؟!!! این هم یک مشکلدیگه... شما خودتون رو نیازمند تایید دیگران میدونید و بر اساس رضایت سایرین ارزشدهی میکنید و...

امید جوان، هر کدوم از انسانها مجموعه ای هستنداز نقاط منفی و مثبت زاییده ی تربیت خانوادگی، افکار خویشتن و خلقت خداوند. شما درمواردی که در ایجاد صفات مذکور نقشی نداشتید، پاسخگو نیستید. ژنتیک و ظاهر شما،تبعا به اختیار شما انتخاب نشده وگرنه بدون شک بهترینها رو انتخاب میکردید!!!! پسبیهوده وقت وانرژی جوانیتون رو صرف نکنید برای مسائلی که در حیطه ی اختیارات شمانیست. در عوض تلاش کنید تا آن چه که مسئولش هستید رو به خوبی انجام دهید.

خداوند بندگانش رو ناقص آفریده و وظیفه ی اونهارو رشد و رسیدن به کمال قرار داده، اینکه شما اشتباهاتی دارید یک امر کاملاطبیعی و عادیست. ولی اینکه بخاطر این مسائل به این روز بیفتید دور از هدف شماست.

شما درگیر کمالگرایی هستید و دچار خطاهایشناختی. خطای همه یا هیچ انگاری، وصله کردن عزت نفس پایین به وسیله کسب موفقیت، نتیجهگرایی، برچسب زدن به خود و ذهن خوانی و موارد بی شماری که در پست شما قابل مشاهدهاست.

بهتون توصیه میکنم کمی ذهن خودتون رو سبک کنید ولحظه ای دست از قضاوت در مورد خوتون بردارید. کمی در مورد خودتون منصفانه تر رفتارکنید و از حملات پیاپی افکار منفی جلوگیری کنید. بعد از اون به بررسی دقیقبپردازید و سعی کنید مشکل رو ریشه یابی کنید. به این صورت روند بهبودی رو سریعترپشت سر میگذارید.

برای بهبودی اوضاعتون نیازمند کمی آرامش هستید،البته منظورم خزیدن در یک غار تاریک یا ماندن در خانه نیست. استراحت ذهنی. آشفتگیذهنی شما از تک تک جملات پستتون هویداست. استفاده از کلمات با بار منفی نه تنهاخودتون رو مایوس میکنه، بلکه رغبت کمک رو هم از شنونده میگیره. پس اولین کارتون روبزارید روی اصلاح تفکرتون.

بهتره روی پذیرش خودتون کار کنید. پذیرش یک سریحقیقتها و واقعیتها. سپس به دنبال حل مشکل کمالگرایی و برطرف کردن مشکل خطاهایشناختی باشید. که مدیر محترم همدردی و سایر دوستان مقالات مفیدی در این زمینه رویسایت قرار دادن. همچنین مد نظرتون باشه که روی مشکل رویاپردازیتون هم باید تمرکزکنید. که با یاد گرفتن تکنینک پذیرش واقعیتها کمی بهبود پیدا میکنه.

در آخر مد نظر قرار بدید که مشکل شما یک شبهایجاد نشده که یک شبه هم بشه حلش کرد. ممکنه کمی زمان بگیره ازتون. در این مدتتنها چیزی که کمکتون میکنه، ایمان خودتون به بهبودی هست و اینکه در صورت امکانحتما یک مشوره حضوری داشته باشید با یک مشاور مناسب و پیگیری درمان.

درگذشته زندگی نکنید لطفا. موفق باشید:72::72::72:

- - - Updated - - -

با سلام امید جوان
من ودوستانم ورودتون رو به خانواده بزرگ همدردی خوشامد میگیم.
ابتدا باید بگم که نگران نباشید. حال شما اونقدرهم که تصور میکنید و بیان میکنید بد نیست و من مطمئنم که با پیگیری خودتون و کمکدوستان بهبود پیدا میکنید.
اول ازهمه شما به کمی خونه تکونی احتیاج دارید. غبار کمالگرایی که روی سلولهای مغزی شمانشسته و باعث شده شما یک ذره بین بردارید و دنبال نکات منفی بگردید و بعضابزرگنمایی هم داشته باشید. و از نکات مثبت غافل باشید. اینکه شما بی مصرف و بی عرضه و غیره هستید صحت نخواهدداشت مگر زمانی که خود شما اصرار داشته باشید تا سایرین باور کنن. انسان اگر نقصیداشته باشه تلاش میکنه تا برطرفش کنه نه اینکه به اطرافیانش بگه تا باور کنن کهناقصه. اگر دیگران نقایص شما رو باور کنن، مشکل شما حل میشه؟؟!!! این هم یک مشکلدیگه... شما خودتون رو نیازمند تایید دیگران میدونید و بر اساس رضایت سایرین ارزشدهی میکنید و...
امید جوان، هر کدوم از انسانها مجموعه ای هستنداز نقاط منفی و مثبت زاییده ی تربیت خانوادگی، افکار خویشتن و خلقت خداوند. شما درمواردی که در ایجاد صفات مذکور نقشی نداشتید، پاسخگو نیستید. ژنتیک و ظاهر شما،تبعا به اختیار شما انتخاب نشده وگرنه بدون شک بهترینها رو انتخاب میکردید!!!! پسبیهوده وقت وانرژی جوانیتون رو صرف نکنید برای مسائلی که در حیطه ی اختیارات شمانیست. در عوض تلاش کنید تا آن چه که مسئولش هستید رو به خوبی انجام دهید.
خداوند بندگانش رو ناقص آفریده و وظیفه ی اونهارو رشد و رسیدن به کمال قرار داده، اینکه شما اشتباهاتی دارید یک امر کاملاطبیعی و عادیست. ولی اینکه بخاطر این مسائل به این روز بیفتید دور از هدف شماست.
شما درگیر کمالگرایی هستید و دچار خطاهایشناختی. خطای همه یا هیچ انگاری، وصله کردن عزت نفس پایین به وسیله کسب موفقیت، نتیجهگرایی، برچسب زدن به خود و ذهن خوانی و موارد بی شماری که در پست شما قابل مشاهدهاست.
بهتون توصیه میکنم کمی ذهن خودتون رو سبک کنید ولحظه ای دست از قضاوت در مورد خوتون بردارید. کمی در مورد خودتون منصفانه تر رفتارکنید و از حملات پیاپی افکار منفی جلوگیری کنید. بعد از اون به بررسی دقیقبپردازید و سعی کنید مشکل رو ریشه یابی کنید. به این صورت روند بهبودی رو سریعترپشت سر میگذارید.
برای بهبودی اوضاعتون نیازمند کمی آرامش هستید،البته منظورم خزیدن در یک غار تاریک یا ماندن در خانه نیست. استراحت ذهنی. آشفتگیذهنی شما از تک تک جملات پستتون هویداست. استفاده از کلمات با بار منفی نه تنهاخودتون رو مایوس میکنه، بلکه رغبت کمک رو هم از شنونده میگیره. پس اولین کارتون روبزارید روی اصلاح تفکرتون.
بهتره روی پذیرش خودتون کار کنید. پذیرش یک سریحقیقتها و واقعیتها. سپس به دنبال حل مشکل کمالگرایی و برطرف کردن مشکل خطاهایشناختی باشید. که مدیر محترم همدردی و سایر دوستان مقالات مفیدی در این زمینه رویسایت قرار دادن. همچنین مد نظرتون باشه که روی مشکل رویاپردازیتون هم باید تمرکزکنید. که با یاد گرفتن تکنینک پذیرش واقعیتها کمی بهبود پیدا میکنه.
در آخر مد نظر قرار بدید که مشکل شما یک شبهایجاد نشده که یک شبه هم بشه حلش کرد. ممکنه کمی زمان بگیره ازتون. در این مدتتنها چیزی که کمکتون میکنه، ایمان خودتون به بهبودی هست و اینکه در صورت امکانحتما یک مشوره حضوری داشته باشید با یک مشاور مناسب و پیگیری درمان.

درگذشته زندگی نکنید لطفا. موفق باشید:72::72::72:

- - - Updated - - -

با سلام امید جوان
من ودوستانم ورودتون رو به خانواده بزرگ همدردی خوشامد میگیم.
ابتدا باید بگم که نگران نباشید. حال شما اونقدرهم که تصور میکنید و بیان میکنید بد نیست و من مطمئنم که با پیگیری خودتون و کمکدوستان بهبود پیدا میکنید.
اول ازهمه شما به کمی خونه تکونی احتیاج دارید. غبار کمالگرایی که روی سلولهای مغزی شمانشسته و باعث شده شما یک ذره بین بردارید و دنبال نکات منفی بگردید و بعضابزرگنمایی هم داشته باشید. و از نکات مثبت غافل باشید. اینکه شما بی مصرف و بی عرضه و غیره هستید صحت نخواهدداشت مگر زمانی که خود شما اصرار داشته باشید تا سایرین باور کنن. انسان اگر نقصیداشته باشه تلاش میکنه تا برطرفش کنه نه اینکه به اطرافیانش بگه تا باور کنن کهناقصه. اگر دیگران نقایص شما رو باور کنن، مشکل شما حل میشه؟؟!!! این هم یک مشکلدیگه... شما خودتون رو نیازمند تایید دیگران میدونید و بر اساس رضایت سایرین ارزشدهی میکنید و...
امید جوان، هر کدوم از انسانها مجموعه ای هستنداز نقاط منفی و مثبت زاییده ی تربیت خانوادگی، افکار خویشتن و خلقت خداوند. شما درمواردی که در ایجاد صفات مذکور نقشی نداشتید، پاسخگو نیستید. ژنتیک و ظاهر شما،تبعا به اختیار شما انتخاب نشده وگرنه بدون شک بهترینها رو انتخاب میکردید!!!! پسبیهوده وقت وانرژی جوانیتون رو صرف نکنید برای مسائلی که در حیطه ی اختیارات شمانیست. در عوض تلاش کنید تا آن چه که مسئولش هستید رو به خوبی انجام دهید.
خداوند بندگانش رو ناقص آفریده و وظیفه ی اونهارو رشد و رسیدن به کمال قرار داده، اینکه شما اشتباهاتی دارید یک امر کاملاطبیعی و عادیست. ولی اینکه بخاطر این مسائل به این روز بیفتید دور از هدف شماست.
شما درگیر کمالگرایی هستید و دچار خطاهایشناختی. خطای همه یا هیچ انگاری، وصله کردن عزت نفس پایین به وسیله کسب موفقیت، نتیجهگرایی، برچسب زدن به خود و ذهن خوانی و موارد بی شماری که در پست شما قابل مشاهدهاست.
بهتون توصیه میکنم کمی ذهن خودتون رو سبک کنید ولحظه ای دست از قضاوت در مورد خوتون بردارید. کمی در مورد خودتون منصفانه تر رفتارکنید و از حملات پیاپی افکار منفی جلوگیری کنید. بعد از اون به بررسی دقیقبپردازید و سعی کنید مشکل رو ریشه یابی کنید. به این صورت روند بهبودی رو سریعترپشت سر میگذارید.
برای بهبودی اوضاعتون نیازمند کمی آرامش هستید،البته منظورم خزیدن در یک غار تاریک یا ماندن در خانه نیست. استراحت ذهنی. آشفتگیذهنی شما از تک تک جملات پستتون هویداست. استفاده از کلمات با بار منفی نه تنهاخودتون رو مایوس میکنه، بلکه رغبت کمک رو هم از شنونده میگیره. پس اولین کارتون روبزارید روی اصلاح تفکرتون.
بهتره روی پذیرش خودتون کار کنید. پذیرش یک سریحقیقتها و واقعیتها. سپس به دنبال حل مشکل کمالگرایی و برطرف کردن مشکل خطاهایشناختی باشید. که مدیر محترم همدردی و سایر دوستان مقالات مفیدی در این زمینه رویسایت قرار دادن. همچنین مد نظرتون باشه که روی مشکل رویاپردازیتون هم باید تمرکزکنید. که با یاد گرفتن تکنینک پذیرش واقعیتها کمی بهبود پیدا میکنه.
در آخر مد نظر قرار بدید که مشکل شما یک شبهایجاد نشده که یک شبه هم بشه حلش کرد. ممکنه کمی زمان بگیره ازتون. در این مدتتنها چیزی که کمکتون میکنه، ایمان خودتون به بهبودی هست و اینکه در صورت امکانحتما یک مشوره حضوری داشته باشید با یک مشاور مناسب و پیگیری درمان.

درگذشته زندگی نکنید لطفا. موفق باشید:72::72::72:

- - - Updated - - -

متسفانه، اخیرا برای ارسالها این اتفاق پیش میاد. پوزش میطلبم از دوستان

عزیز خلاصه ی مشکلت اینه که هر روز و هر لحظه خودت داری به خودت بد و بیراه میگی. هی می گی قدم کوتاهه حرف خوب نمی زنم و ... . اگه یک مدل هم هر روز به خودش بگه قد و تیپم بده و یه دوبلر هم هی بگه نمی تونم خوب حرف بزنم به یه ماه نرسیده حال روحیش میشه همین. تعجب نکن. پس باید دست از سر خودت برداری هی به خودت بد نگی. بعد از اون شروع کنی خوبی هاتو ببینی. بعدش هم روی مواردی که فکر می کنی ضعفن کار کنی و خودتو تقویت کنی.
پست هایی که قبلا نوشتمو می گذارم برات بخونی. فکر می کنم برات مفید باشن. اما مشکلاتو اگه توی پست به تو ربط نداشت عوض کن. مثلا نوشتم برای یکی تمرکزتو از روی مادرت بردار. تو بکنش تمرکزتو از روی قدت بردار. یا یه چیزی شبیه این.

http://www.hamdardi.net/thread29665-3.html#post287370 پست 23
http://www.hamdardi.net/thread29797-2.html#post289022 پست 11
http://www.hamdardi.net/thread-9048.html#post286932
http://www.hamdardi.net/thread29744-2.html#post289227 پست 18

راستی قدت کوتاه نیست اصلا. 165 خیلی هم خوبه. می تونی اگه بیشتر می خوای باشه کفش های مردونه ای که از توش پاشنه داره مثلا سه سانت بگیری. خیلی از کفشای مردونه اینطوری ان. ضمنا ورزش مناسب و ملایم هم بکن مثله یوگا یا دویدن نرم با کفش مناسب. کم کم بدنت رو فرم میاد و صاف می ایستی اینطوری هم خودش دو سه سانت میری بالا. چون بیشترمون خمیده ایم وقتی ورزش نمی کنیم به نظر قد کوتاه تر از چیزی که هستیم میایم. اینطوری می رسی نزدیک 170 ! بازم می گی بدی؟
نه. خودت داری خودتو بد می بینی. مردمم که اغلب وقت ندارن بیان خوبی های مارو ببینن. هر چی بذاریم جلوشون همونو برمیدارن. اگه حس ما به خودمون خوب باشه اونا فکر می کنن خیلی خوبیم. چون توی چند ثانیه این حس خوب مار و به خودمون می فهمن و همونو ناخوداگاه می کنن بیس واسه نحوه ی رفتارشون نسبت به ما.

اینکارارو بکنی می بینی حتی توی چند روز هم که شروع کردیشون حالت بهتر شده.
اگه حس می کنی ناامیدی اینو بخون. http://www.hamdardi.net/thread-22589.html
اما فکر می کنم تنها مشکلت اینه که خودت صبح و شب داری به خودت انرژی منفی می دی و هی به خودت ایراد میگیری. اگه برعکسش کنی یه دفعه ای می بینی همونقدری که الان بی حوصله ای به همون اندازه با حوصله میشی. پس الان بیا با خودت بهتر رفتار کن. به خودت حرفای خوب واقعی بزن.

می تونی به ظاهرت هم تا حد معقولی برسی لباسایی بپوشی که دوست داری ورزش ملایم کنی (نری باشگاه وزنه بزنی ها. ورزش خوب ملایم مثله دویدن یا ورزش هایی که بهت صدمه ای نزنن) تغذیه خوب سالم داشته باشی . اگه هم مشکل داری با حرف زدنت حالشو داری متن نمایشنامه ها رو بگیر بلند بلند بخون و کم کم خودت واسه خودت اجرا کن توی خونه تا هم زبونت بچرخه هم پررو شی. اگه هم پول داری کلاسای فن بیان برو. یا حتی کلاسای بازیگری.

تو مشکل قد نداری. خیالت راحت. واسه ازدواجم دخترها تنها چیزی که ببینن قد نیست. به بقیه موارد زندگیت برس.

موفق باشی.

این تاپیک رو یکی از دوستان همدردی ایجاد کرده که توصیه میکنم بخونیدش.لینکش رو براتون گذاشتم. مطالعش خالی از لطف نیست. داروخانه درون شماست. http://www.hamdardi.net/thread-25125.html