شوهر منفی ،شکاک وبدبین

با سلام
18 سال است که ازدواج کرده ام . تقریبا" 10 سالش را در حال بحث و دعوا با همدیگر صرف شده است. یک پسر دارم و راستش بخاطر اینکه او دچار مشکل نشود از همسرم جدا نشده ام .
همسرم از هر چیزی ایراد میگیرد . از تمام افراد دورو بر، بطوریکه می گوید یک آدم حسابی در خانواده خودش و من پیدا نمی شود به همه بدبین است . واقعا" از دستش خسته و از او بیزارم. اصلا" امکان حرف زدن به من یا هر کس دیگری نمی دهد با خواهر ها و برادرهایش تقریبا" قهر است یعنی اگر ضرورتی داشته باشد با آنها تماس میگیرد یا به دیدنشان میرود با خواهرها و برادرهای من هم قهر است البته مسائلی پیش آمد که باعث این قهرشدن بود ولی آنها دو بار برای عذر خواهی به خانه ما آمدند ولی همسرم می گوید تا از زبانشان کلمه معذرت خواهی بیرون نیاید قبول نمی کنم .از این موضوع 8 سال می گذرد و وساطتهای اعضای دیگر خانواده به جایی نرسیده است . و منهم دلم برای خواهر ها و برادرهایم تنگ می شود ولی ایشان می گوید یا من و پسرت راانتخاب کن یا آنها را.
مسائل دیگری هم با هم داریم که بسیار ازار دهنده است . با توجه به اصرار های من قرار بود پبش مشاور برویم ولی هنوز معلوم نیست که برود یا نه؟
به من می گوید که تو آدم ساده ای هستی و خواهرها و برادرانت فقط از تو استفاده می کنند البته در هر خانواده مسائلی هست که باید بین خودشان باشد و لی شوهر من
همیشه نکات منفی را می بیند .از نظر او همه چیز یا سیاه است یا سفید.

سلام رعنا جان

خوبی خانومی؟

میشه بیشتر توضیح بدی...سن خودت و همسرت...تحصیلات و شغل....نحوه آشناییتون....

از اول ازدواج هم همین مشکلات رو داشتید؟

در مورد مسائل ازار دهنده بینتون بیشتر توضیح بده.

مشکلاتت رو اولویت بندی کن.الان وضعیت زندگی خودت و همسرت و فرزندت مهم تر از روابط با خواهر و برادرهاست.

پس اول سعی کن اوضاع خونه رو درست کنی .

شما خودت چرا پیش یک مشاور نمیری؟درسته که حضور همسرت هم لازمه ولی با رفتن شما 50 درصد قضیه حل میشه و میتونه به شما راهکارهایی بده تا در مقابله با همسرت چطور رفتار کنی.

به این لینک هم نگاهی بنداز

همسر همیشه شکاک من

rana91 سلام

به تالار همدردی خوش آمدی

پیشنهاد دارم لینک های زیر را مطالعه کنید

"راهکارهایی برای مقابله با بدبینی همسر"

بدبینی و درمان آن ( بدبینی ، شکاکی و وسواس )

شوهرم بی نهایت شکاک است

امیدوارم بدردت بخوره

موفق و شاد باشی:72:

مشکل شما مشکل بزرگیه و من مطمئنم شما رنج زیادی میکشید.

به نظر من بهتره به مشاور مراجعه بکنید چون جدا میتونه شما رو کمک کنه. اخه ایشون نیاز به یک تغییر کلی در ساختار رفتاری و افکاری دارند.

با سلام و ممنون از مریم و ویدا و زندگی عزیز
مریم جان توضیحات بیشتری برایت می نویسم. من و همسرم حدود 8 ماه با هم دوست بودیم و سپس ازدواج کردیم و آنموقع فکر میکردم اورا خوب می شناسم ولی شناخت نیاز به زمان بیشتری دارد. ما هر دو تحصیلکرده هستیم .
و من شاغل هستم.من حدود 12 سال پیش بر حسب اتفاقی که توضیح می دهم متوجه شکاک بودن شوهرم شدم و تا قبل از آن اگر هم بوده من متوجه نبودم.
یک روز عصر که از اداره به خانه آمدم . دیدم شوهرم بسیار عصبانی و ناراحت است .او شروع کرد به سوال و جواب و اول با این سوال که این شماره مال چه کسی است؟ معلوم شدکه آقایی به منزل ما زنگ زده و آن ساعت فقط شوهرم خانه بود و او جواب داده است ومن هیچوقت آن زمان به خانه نمی رسم . شوهر من به من گفت که او کیست ؟ من هم بسیار ناراحت شدم و به او گفتم یعنی هر کسی که اشتباهی تماس می گیرد به من ربط دارد؟
بالاخره آن شب تا صبح من گریه کردم و او در نهایت به من گفت که چون تا آنموقع از من حرکت و رفتار نا شایستی را ندیده است پس شکش بی دلیل بوده است! صبح روز بعد به او گفتم که به مخابرات برویم و آن شخص را شناسایی کنیم تا او خیالش راحت شود ولی او قبول نکرد .این اتفاق مرا بسیار دلشکسته و از او بیزار کرد . متاسفانه او به خودش این حق را می دهد که قضاوتی را که دوست دارد بکند و اگر او را به چالش بکشی فرار می کند.
شوهر بنده نسبت به همه دید منفی و شکاکانه دارد . خوب به من که بدتر . هرمهمانی که می رفتیم تمام مدت یا داشت رفتار مرا کنترل می کرد یا رفتار دیگران را . و پس از مهمانی هم اظهار نظر ها شروع میشد که فلانی اینجوری بود و آن یکی آنجوری بود .نتیجه این ایراد گرفتن ها این شد که با آنهایی که خوشش نمی آمد رفتارهایی می کرد که به طرف بفهماند که از او خوشش نمی آید واین رفتار ها آنقدر برای من آزاردهنده شد که رفت و آمد هایمان را محدود کردم حالا دیگر با هیچکس رفت و آمد نداریم . متاسفانه و متاسفانه من و او نمی تونیم بدون دعوا با هم صحبت کنیم چون ایشان تا کم می آورد شروع به دادو بیداد می کند و من بخاطر پسرم ادامه نمی دهم .
نتیجه این شده است که من حرفی برای زدن به او ندارم و تازه اینطوری اعصاب من تاحدودی راحت تر است چون کنترل ها و پرس و جوهایش کمتر میشود .بسیار عجیب است در ماشین که نشسته ایم خط نگاه مرا کنترل می کند . واقعا" عاصی شده ام .ببخشید که طولانی شد.

سلام رعنا جان

خوبی عزیزم؟

موضوعی رو که تعریف کردی خوندم.اما اصلا مسئله حادی نبوده.این عکس العمل طبیعی همسرت بوده.احتمال خیلی زیاد شک و بهتره بگم ترس همسر شما به دلیل نوع رابطه ای بوده که قبل از ازدواج داشتید.شاید ایشون چون فکر میکنه شما باهاش دوست بودی مثلا این احتمال رو هم میده که اگر کس دیگه ای بود شما بازم باهاش وارد رابطه دوستی میشدی.

البته میگم.اینا همش احتماله.به خاطره همینه میگن دوستی های قبل از ازدواج مشتونه در اینده مشکل ساز بشه.

پیگیری شما هم کار درستی نبوده.در اینجور مسائل هرچقدر بیشتر ریز بشید هم حساسیت بیشتر میشه و هم کار خراب تر.
به خصوص وقتی که ایشون ابراز پشیمونی میکنه.یعنی شما با این پیشنهاد غیر مستقیم بهش گفتی :حق داری نگران باشی و باید نگرانیت برطرف بشه.در حالی که هم شما و هم ایشون میدونستید که این شک نا به جا بوده.

نمیدونم شما اون موقع چند سالت بوده.اما قبول کن با مسئله به صورت کاملا غیر منطقی برخورد کردی.و این اصلا چیزی نبوده که باعث بیزاری شما از ایشون بشه.

شما للحن صحبت اون اقا و یا احیانا حرفهایی رو که زده نشنیدی.شاید واقعا شبهه برانگیز بوده.که البته از این اتفاقا زیاد میفته و این طبیعیه.

شما 6 سال بعد از ازدواجت متوجه شدی که همسرت به شما شک داره...ایا چیزی بین شما اتفاق افتاده که ایشون رو نسبت یه این موضوع حساس کرده؟

ببین دوست خوبم

صحبت کردن با همسری که زود عصبانی میشه نیاز به فراهم کردن مقدماتیست.مثلا قبلش براش یه چیزی رو که دوست داره اماده کنی.مثلا نوشیدنی که دوست داره...در خلوت باهمدیگه باشید.

بهتره تو یه جای باز مثل پارک باشید.
برای شروع بهتره صفتهای خوبش رو بهش یادآوری کنی.
انتقاد نکنی...غرورش رو خورد نکنی....

مدام بگی من به داشتن همسری مثل تو افتخار میکنم...چقدر دلم میخواد پسرمون مثل تو بشه و ....

اینا رو داشته باش فعلا.

موفق باشی:72:

سلام مریم جون
مرسی از اینکه جواب مرا دادی. من یادم رفت که بگویم من به تنهایی چندین بار پیش مشاور رفته ام و شاید با همین کار توانسته ام زندگیم را ادامه بدهم، البته همگی گفتند که باید با همسرت بیایی که مشکلات قابل حل شدن باشد . اینکه می گویم توانسته ام ادامه دهم راضی کردن خودم است چون واقعا" مشاوره به تنهایی فایده ای ندارد فقط چون درددل می کنی و حرفهایت را می زنی آرام می شوی .آخرین بار یکماه پیش دعوای سختی با همسرم کردم و خودش پیشنهاد داد که مشاوره کنیم ولی تا حالا اقدامی نکرده است . می دانی مریم عزیز شرایط ما
بگونه ای است که نیاز به مشاوره داریم اگر مشاور خانم سراغ داری معرفی کن.

سلام رعنا جان

این نقل قول رو از مدیر همدردی برات میذارم:

(دو شنبه ۲۸ مرد ۱۳۸۷ ۱۵:۱۱ عصر)مدیرهمدردی نوشته است: سلام نازنين 111
شما می توانید به مراکز ذیل در تهران مراجعه فرمائید:
مرکز مشاوره پویا
تهران خيابان انقلاب، ابتداي خيابان وصال شيرازي، جنب بيمارستان البرز، پلاك 23
تلفن 66963946 ، نمابر 66963947


مرکز مشاوره توحید
تهران خیابان نصرت شرقی - روبروی دانشکده پرستاری شماره تلفن66938833

مرکز مشاوره راه بهتر
چهارراه پاسداران خیابان دولت خیابان شهید کلاهدوز- خیابان شهید یارمحمــــــدی بن بست بهار تلفن 22541434

این مراکز متخصصین برجسته ای در مورد مشاوره خانواده دارند به خصوص مرکز مشاوره پویا.
در ضمن بنده خانم دکتر اسماعیلی که از اساتید برجسته دانشکده هستند و از نظر سابقه و تخصص بسیار حاذق بوده، را در مراکز فوق می شناسم و به شما معرفی می کنم.

موفق باشی