بهترین تصمیم در این موقعیت چیه ... ؟؟!!

سلام ..

مخالفت خانواده دختر .....


تاپیک بالا گویای مشکل بنده هست ...

الان با توجه با شرایطی که هست من بعد از کلی فکر به موارد زیر رسیدم :

1- حدود یکی دو ماه رابطه رابطه رو کم کنیم طوری که خانوادش فکر کنن رابطه قطع شده بعد از اون یه خورده اوضاع بهتر شد دوباره موضوع رو اینبار جدی تر با خانوادش بگه ..

2- کلا امیدی به راضی شدن خانواده نیست و بهتر که قطع رابطه بشه ..!!


3- دو سه ماه قطع رابطه ی کامل بشه و بعد از اون ببینم اگه شرایط عوض شد به صورت رسمی کارها پیکیری بشه ؟


اما یه سوال در مورد مورد 3 : اینی که الان وابسته و علاقه مند بهم هستیم بیایم 2 ماه کلا از هم بی خبر بشیم کلا نسبت به هم دلسرد و به تفاوت نمیشیم ؟ یا با قطع رابطه فرقی میکنه اینکار ؟؟ نظر من اینه که 2 ماه کلا همه چی فراموش بشه دوباره بخوایم به اون حالت برگریدم وجود ندار درسته ؟؟

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

یه نظر دیگه هست که تو این دو ماه بی خبری وابستگی ها از بین میره و اونوقت چیزی که میمونه دبستگی و علاقه هست این درسته ؟؟ منظورم اینه که ما که شک داریم این علاقه بین هم وابستگی هست یا دلبستگی این روش دو ماه قطع رابطه روش خوبیه واسه متوجه شدن ؟؟ یا تو این دو ماه کلا دیگه همه چی فراموش میشه ؟؟ و از الان دیگه باید همه چی رو تموم شده دونست و امیدی به دو ماه بعد دیگه نباید شد ؟ ؟

به نظر من وقتی خانواده اش تقاضا کردند که رابطه رو قطع کنید، پس قطع کنید.
درست نیست که یواشکی رابطه رو ادامه بدهید.

این قطع رابطه به شما فرصت می دهد که به دور از احساسات فکر کنید.
تصمیم ازدواج باید منطقی باشد. متاسفانه شما هر دو درگیر احساسات هستید.

البته وقتی رابطه رو قطع می کنید، در جفتتون احساسات خیلی زیاد خواهد شد.
خیلی دلتنگ هم می شوید و اصولاً این جدایی سخت هست.

ولی باعث می شود که این وابستگی از بین برود.
آن وقت کم کم خودت بنشین فکر کن، ببین این ازدواج تا چه حد صحیح است.
به اندازه کافی هم شناخت از او داری.

خانواده او هم فرصت می کنند روی این مسئله فکر کنند.
اونها الآن ناراحت هستند که دخترشون دوست پسر داشته و می خواهند هر طور شده دختر خود رو از خطر نجات بدهند.
ولی وقتی مطمئن شوند که شما به خواسته شان احترام گذاشتی، و هدفت ازدواج است، آن وقت شاید نظرشان مثبت تر بشود.

خودت هم به دور از احساسات و این وابستگی ها فکرهایت رو بکن.
اگر دیدی هنوز او را می خواهی، باز از طریق پدر مادرت اقدام کن.

در ضمن به نظر من کاش در همون تاپیک قبلی ادامه می دادی.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط hamed65

به نظر من وقتی خانواده اش تقاضا کردند که رابطه رو قطع کنید، پس قطع کنید.
درست نیست که یواشکی رابطه رو ادامه بدهید.

این قطع رابطه به شما فرصت می دهد که به دور از احساسات فکر کنید.
تصمیم ازدواج باید منطقی باشد. متاسفانه شما هر دو درگیر احساسات هستید.

البته وقتی رابطه رو قطع می کنید، در جفتتون احساسات خیلی زیاد خواهد شد.
خیلی دلتنگ هم می شوید و اصولاً این جدایی سخت هست.

ولی باعث می شود که این وابستگی از بین برود.
آن وقت کم کم خودت بنشین فکر کن، ببین این ازدواج تا چه حد صحیح است.
به اندازه کافی هم شناخت از او داری.

خانواده او هم فرصت می کنند روی این مسئله فکر کنند.
اونها الآن ناراحت هستند که دخترشون دوست پسر داشته و می خواهند هر طور شده دختر خود رو از خطر نجات بدهند.
ولی وقتی مطمئن شوند که شما به خواسته شان احترام گذاشتی، و هدفت ازدواج است، آن وقت شاید نظرشان مثبت تر بشود.

خودت هم به دور از احساسات و این وابستگی ها فکرهایت رو بکن.
اگر دیدی هنوز او را می خواهی، باز از طریق پدر مادرت اقدام کن.

در ضمن به نظر من کاش در همون تاپیک قبلی ادامه می دادی.

---

ممنون حامد جان خودم هم نظر همین هست که قطع رابطه بشه ..ولی از یه چیز نگرانم اونم اینه :

نقل قول:

---

اینی که الان وابسته و علاقه مند بهم هستیم بیایم 2 ماه کلا از هم بی خبر بشیم کلا نسبت به هم دلسرد و به تفاوت نمیشیم ؟ یا با قطع رابطه فرقی میکنه اینکار ؟؟ نظر من اینه که 2 ماه کلا همه چی فراموش بشه دوباره بخوایم به اون حالت برگریدم وجود ندار درسته ؟؟

---

در مورد این موضوع هنوز شک دارم اگر در مورد این موضوع هم توضیح بدید که تو این مدت باید اصلا چیکار کنم به چی فکر کنم اصلا باید به امید اینکه دوباره طرف خبر بده باشم یا نه دیگه خودم رو اماده کنم واسه قطع رابطه ؟؟؟


در مورد تاپیک قبلی هم خودتون دیدید چندباری پست زدم دوستان جوابی نداند مجبور شدم یه تاپیک جدید با عنوان جدید بزنم شاید کسی جواب بده که یه نمونش خود شما لطف کردید و جواب دادید ....

نقل قول:

---

اینی که الان وابسته و علاقه مند بهم هستیم بیایم 2 ماه کلا از هم بی خبر بشیم کلا نسبت به هم دلسرد و به تفاوت نمیشیم ؟ یا با قطع رابطه فرقی میکنه اینکار ؟؟ نظر من اینه که 2 ماه کلا همه چی فراموش بشه دوباره بخوایم به اون حالت برگریدم وجود ندار درسته ؟؟

---

خب اصلاً بحث همین است که بین شما یک وابستگی پیش آمده. ولی تفاوت هایی بین شما هست که خانواده های شما این تفاوت ها رو می بینند و به همین خاطر مخالف هستند، ولی شما به دلیل احساسات خودتون متوجه این مسائل نیستید.

بحث این هست که با پایان این دوستی پنهانی آتش احساسات رو خاموش کنید.
و به عقل و منطق اجازه بدهید که در این رابطه تصمیم بگیرند.

به تفاوتها فکر کنید و ببینید که چطور می توانید این مشکلات رو حل کنید.

مسئله این است که خانواده دختر با این ازدواج موافق نیستند. شما که نمی توانی به زور اونها رو راضی کنی!
پس باید اعتمادشون رو به دست بیاری. اونها تو رو به عنوان یک پسری می بینند که اومده با دخترشون یک دوستی پنهانی آغاز کرده. و حالا هم می خواهند این دوستی تمام بشود. پس تمامش کنید.
بگذارید این ذهنیت منفی از بین برود. بعد از چند ماه اگر دیدی منطقت می گوید این دختر مناسبت است، از طریق پدر مادرت دوباره اقدام کن.

برای یک ازدواج موفق عشق کافی نیست...

ببخشید حامد جان اینی که باید فکر کنه و .. من هستم یا دختر خانم ؟!!!

به نظر من با قطع رابطه باید منتظر موند دختر خانم بعد از خارج شدن از احساسات آیا هنوز علاقه به بنده داره یا نه با وجود اختلاف خانواده خودش دیگه قید این مورد رو بزنه و کلا همه چی رو فراموش کنه ....

منظور این هست که درسته منم باید به این موارد فکر کنم ولی دختر خانم در شرایط دشوار تری هستند با مشکلاتی بیشتر که رو درو هستند واسه همین الان اصلا تو شک هستند و چون با خانواده وابسته و .....

پس به نظر شما بهتر نیست به دختر خانم بگم رابطه رو قطع میکنم و تا زمانی که شما مطمعن شدید از انتخابتون و وقتی تونستید خانواده رو واسه پذیرش من آماده کنید انوقت به من اطلاع بدید من با خانواده اینبار شروع رابطه رو آغاز کنم ؟ حالا یه زمانی هم براش مشخص کنم مثلا 2 یا 3 ماه ؟ یا بیشتر یا کمتر منتظ جوابش بمونم درسته این حرفم ؟


اگر یکی رو واقعا دوست داری ولش کن اگه قسمت بود برمی گرده اگه هم برنگشت از اول هم ماله تو نبوده .(شکسپیر)

این متن رو تو امضاش تو فروم گذاشته که من دیدم .. ولی این متن به نظر من برای اون نیست برای من هست !!
چرا که کسی اگه قراره برگرده دختر خانم هستند نه من چون ایشون الان مشکل دارن نه من پس من ولش میکنم اگه واقعا قسمتم باشه خانوادش راضی میشن و شرایط آماده ولی اگر هم نخواست و نتونست یعنی از اول مال من نبوده پس سعی نکنم به زور مال خودمش کنم ...!!!!

ببین دوست من
منم درشرایطی مشابه شما قرار داشتم،احتمالا تاپیکمو خوندی:
خانواده خواستگارم دنبال عروس خوشگلتر ازمن میگردن،چیکارکنم؟

البته مدت ارتباط من با اون اقا خیلی کمتر ازشما بود ولی وابستگی ایجاد شده بود بینمون که به نظرم برای تصمیمگیری برای ازدواج خیلی مخرب بود
فکر میکردم تمام چیزی که بین من و اون بود شده بود احساس و وابستگی ؛جفتمونم اینو متوجه شده بودیم

من اصلا دلم نمیخواست اون تحت تاثیر احساسات منو انتخاب کنه،دلم میخواد منطقا و عقلا به این نتیجه برسه و انتخابم کنه،این انتخاب برام خیلی مهمه،دلم میخواد اونقدر از انتخابم مطمعن باشه که بعدا اگه ازدواج کردیم کوچکترین حس پشیمونی بش دست نده یا فکر نکنه احساسی تصمیم گرفته

اگرموضوع مخالفت خانوادش هم نبود من ازش زمانی یک ماهه میخواستم که ارتباطمون قطع شه و دور از احساسات تصمیممونو بگیریم
این قطع یک ماهه ارتباطمون حالا تواما دوهدف داره:راضی کردن خانوادش و منطقا به موضوع نگاه کردن هر دومون

منم به این مطلب اعتقاد دارم:

اگر یکی رو واقعا دوست داری ولش کن اگه قسمت بود برمی گرده اگه هم برنگشت از اول هم ماله تو نبوده .(شکسپیر)

منم رهاش کردم،ده روز ازون روز میگذره،هنوز که هیچ خبری ازش نشده
واقعا روزهای وحشتناکی رو سپری میکنم،تو خواب و بیداری به یادشم
دائم حرفاش،کاراش،رفتارش یادم میاد
خیلی هم گریه کردم
میدونم اونم ناراحته
هم به خاطر من ،هم خودش
ولی این زمان باید سپری بشه
امیدوارم هرچی صلاحمونه پیش بیاد

شما هم حتما ارتباطتتونو قطع کن
منم این توصیه رو از مشاور گرفتم
در زمان جدایی به شدت بهتون سخت خواهد گذشت
ولی نتیجه هست که مهمه،بحث سریک عمر زندگیه
جدایی بینتون باعث بی تفاوتی بینتون نخواهد شد اگه واقعا دلبسته هم باشید
ولی اگه حستون فقط وابستگی باشه،با گذشت زمان متوجه نکاتی میشی که در زمان وابستگی بهش توجه نمیکردی

البته منم نمیدونم برای شما یک ماه بسه یا دوماه
ولی برای من یک ماه کافیه،چون ما یک ماه رابطه داشتیم حالا یک ماه جدایی :(
شما هم به این جدایی احتیاج داری،شما هم باید فکر کنی،به اینکه واقعا به درد هم میخورید؟به اشتباهاتون،به راهکارهای موجود برای حل مشکلتون و ...

با تشکر از شما دوستان ... با طرف صحبت کردم و هردو به این نتیجه رسیدیم که حدود 2 ماه یا بیشتر کاملا قطع رابطه کنیم .... :160:

امیداوارم تو این ماه رمضون با این روزه ایی که میگیریم این دلبستگی حال روز ما رو بد نکنه و بتونم راحت با این موضوع کنار بیام ...

از دوستان همدرهی مخصوص حامد عزیز که نظر کارشناسیش کمک زیادی به کرد ممنونم :46:


اگر یکی رو واقعا دوست داری ولش کن اگه قسمت بود برمی گرده اگه هم برنگشت از اول هم ماله تو نبوده