+چه كنم؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟ ؟؟

[mohsennaseri]

سلام
من عاشق يكي بودم
دختره خوبي بود تو عشق اينقده به خودش وابستم كرد كه حتي به خاطرش تو رو خانوادم وايسادم خانوادمم گفتن اگه ميخوايش بايد رو پا خودت وايسي حتي خانوادم طردم كردن
حالا دختره ميگه من نميتونم ادامه بدم گفته من حاضر نيستم بخاطر رسييدن به تو اخم رو ابروي خانوادم بيارم
حالا يه بازنده تمام عيارم
چه كاركنم

[tarane.h]

دوست عزیز دل شکستگیه شما را درک می کنم ولی به نظر من شما باید روزی صد هزار بار خدا را شکر کنید که یه زندگی غلط را شروع نکردید.
شما به این خانوم علاقه زیادی دارید و خیلی کارها کرده اید ولی این دلیل نمیشه که ایشون هم مثل شما اشتباه کنند و به قول خودتون تو روی خانواده بایستند.
شما به این خانم علاقه داشتید و خانواده ازتون خواستند برای ازدواج روی پای خود بایستید.کجای این حرف غیرمنصفانه است که شما حرمت شکنی کردید؟!
من هم به شما می گم برای ازدواج چه با این خانوم وچه با هر کس دیگری باید مستقل شوید.
هرگز به هیچ دلیلی به خانواده بی احترامی نکنید. اگه خانواده با نظر شما در مواردی مخالف بود باید منطقی و در کمال احترام انها را قانع کنید نه اینکه توی روی خانواده بایستید.
الان برای دلجویی از رفتار گذشته از خانواده عذرخواهی کنید و قول بدید در آینده منطقی تر تصمیم بگیرید.
مسئله دیگه اینه که این خانوم بر خلاف شما ارزش خانواده و زحمت پدر و مادر را می داند و مایل نیست بدون رضایت انها ازدواج کند.
اگه فکر می کنید خانواده ها حاضر به تغییر عقیده نیستند و به هیچ وجه ازدواج شما را نمی پذیرند هر چه زودتر این رابطه را قطع کنید. مخالفت خانواده در ازدواج پایه بسیاری از مشکلات است. به قول معروف همیشه به گونه ای رفتار کنید که دعای خیر پدر و مادر همراهتان باشد.
شما باید فرد خوش شانسی باشید که با امداد غیبی بازی باخته را بردید.
دوست عزیز شما به جای اینکه از چاله بیافتید توی چاه, نجات یافته اید. احساس تلخی که شما الان دارید بخاطر بازنده بودن نیست بلکه بخاطر باز شدن چشمتون به حقایقی است که تا حالا نمی دیدید.
قبل از اینکه فاصلتون با خانواده زیاد شود برای عذرخواهی اقدام کنید.
موفق باشید.

[mohsennaseri]

به داد من بينوا هم برسيد همه مثل اون دختر ساده از مشكل من رد نشيد حرفاي شما شايد به دردم بخوره

[kimiakhaton]

سلام خوب يه خورده بيشتر توضيح بدين ..چي شده ؟
چطور شد كه به اينجا ختم شد؟
شما چند سالتونه و اون دختر ..؟
حرف بزنيد .....براتون خوبه شايد دوستان هم بتونن راحتتر راهنمايي كنند .....

[mohsennaseri]

سلام kimiakhaton جان
من 24 سالمه كارداني معماري سربازي رفتم ولي بيكار
دختره20 سالشه دانشجو
ما تقريبا يه 8 سالي ميشه كه باهميم يعني همديگرو ميخوايم
تا اينكه تصميم گرفتيم اين خواستنو به خانواده ها اعلام كنيم
من كه اعلام كردم نميدونيد چه بدبختي تو خونه بوجود اومد خانوادم تا تونستن به دختره توهين كردن مادرم ميگه من دختري واست نميگيرم كه باهات دوست شده باشه ميگه اين با تو دوسته مطمئن باش با كساي ديگم هست يا ميتونه باشه تازه ما همسايه هستيم تويه يه كوچه خلاصه تا دلتون بخواد تو رو خانوادم وايسادم بابامم گفت اگه اونو ميخواي بايد رو پا خودت وايسي ما كمكت نميكنيم و ديگه پسر ما نيستي........
دختره هم به خانوادش گفت بنده خدا خانواده اون به جز باباش كه نميدونه با اين موضوع كنار اومدن مادرش ميگه خوب ميخواتت بياد جلو روت نشون بذاره
خلاصه گير كردم بدجور خانوادم دخترو خانوادشو قبول ندارن خانواده اونم گير دادن كه هرچه زودتر برم جلو دختره هم عصبي شده قاطي كرده ميگم بهش بهم يه فرصت بده تا وضعمو عوض كنم اون ميگه نميتونم مثل تو كه بخاطر من تورو خانوادت وايسادي منم كاري كنم كه حتي اخم به چشم خانوادم بيارم ميگه از هم جدابشيم با اين وضع با اين حالي كه من حتي حاضر شدم بخاطرش پا رو خانوادم بذارم
حالا درمونده شدم ديگه نميتونم كاري بكنم دارم رواني ميشم از اين ور از خانوادم گذشتم اون از اونور از من داره ساده ميگذره مني كه بخاطرش زندگيمو فدا كردم
راهنماييم كنيد اين بنده خداراو
متشكرم

[parnian1]

برادر عزيز....اون خانم موقعي كه رابطه رو با شما شروع كردن نااگاه بود و حالا به فهم واقعي رسيدن....
واقعيتش اينه كه اگه خانواده شما راضي به اين وصلت نباشن(يا حتي به اجبار شما تن به اين امر بدهندن)مشكلات زياد در اينده براي شما و زندگيتون پيش خواهد اومد...اون خانم هم همين مطالب رو فهميدن و......جنگ اول به از صلح اخر.....
براي ايشون هم گذشتن از رابطه چند ساله اسون نيست.....اما ايشون منطقي تر از شما فكر ميكنن....

چه اينده اي رو براي زندگيتون متصوريد؟فكر ميكنيد واقعا شرايط ازدواج رو دارين؟

[فرشته مهربان]

برادر خوبم

از اول که خشت این بنا رو کج گذاشتی ، هم شما و هم اون دختر خانم در یک سن نامناسب یک ارتباط و دوستی نامناسب رو بنا گذاشتید ، حالا هم که به شکلی نامناسب دارید ادامه می دهید .

در رابطه با خانواده بی گدار به آب زدید و بد جلو رفتید . معیارهای خانواده را در مورد نحوه عروس گرفتن در نظر نگرفتید .
احتمال می دهم از ابتدا هدفت از رابطه برقرار کردن دوستی بوده نه ازدواج ، والا اگر به ازدواج فکر می کردی درک می کردی خانواده ات ازدواج بر مبنای دوستی رو قبول ندارند و نمی پسندند ، و سن هر دو هم به موقعیت ازدواج نمی خورده و کلاً برقراری رابطه هم غلط بوده و مبنای شما هم ازدواج نبوده ، حالا در طول زمان وابسته شدید و عواطف به وجود اومده و مایل به ازدواج شدید ، و با خانواده هم احتمالاً نسنجیده و نامناسب مطرح کرده ای ، و موضع خانواده هم با توجه به میزان سالهایی که از ارتباط شما فهمیده اند طبیعیه ، چون این درک رو دارند که شما و اون دختر در سن و شرایطی که به قصد دوستی بوده وارد ارتباط شدید و این چیزیه که با معیار و فرهنگ خانواده مطابقت نداره و قطعاً دختری که در سن 12 سالگی با یک پسر رابطه دوستانه برقرار کرده از چشم اونها افتاده و صلاحیت نداره ، از طرفی اشاره داشتی که خانواده شما خانواده دختر را نمی پسندند ، این یعنی خانواده به راحتی پذیرش این ازدواج را ندارند و اگر به زور شما هم متقاعد شوند بعدها رابطه خوبی با عروسشان نخواهند داشت ، و در نتیجه تخم اختلاف ها از همین حالا کاشته شده ، و چه بسا بعدها منجر به مسائلی در زندگی شما دو نفر و در نتیجه بحران و بعد هم اومدن به همدردی و این که چه کار کنم بکشه .

دختر خانم ظاهراً همین ها را در نظر داره و پدر خود را هم چندان راضی نمی بینه و منطقی هم برای متقاعد کردنشون غیر از علاقمندی شما دو نفر نداره ، و اینه که البته به درستی ، مقابل خانواده بر خلاف شما قیام نمی کنه .

شما با خانواده نسنجیده وارد شدید ، اگر دلایل منطقی و کافی برای مناسب بودن این دختر بخصوص تناسبش با معیارهای شما و خانواده اتان دارید خانواده را متقاعد کنید نه اجبار .

با این وضعیتی که پیش اومده و راه شما از ابتدا اشتباه بوده توصیه بنده اینه که بهتره سعی کنید شما هم همون تصمیمی که دختر خانم گرفته یعنی خاتمه دادن به این رابطه غلط رو در پیش بگیرید و به آغوش خانواده برگردید و در پی مشاوره گرفتن برای رفع وابستگی باشید .

[mohsennaseri]

برادر خوبم

از اول که خشت این بنا رو کج گذاشتی ، هم شما و هم اون دختر خانم در یک سن نامناسب یک ارتباط و دوستی نامناسب رو بنا گذاشتید ، حالا هم که به شکلی نامناسب دارید ادامه می دهید .

در رابطه با خانواده بی گدار به آب زدید و بد جلو رفتید . معیارهای خانواده را در مورد نحوه عروس گرفتن در نظر نگرفتید .
احتمال می دهم از ابتدا هدفت از رابطه برقرار کردن دوستی بوده نه ازدواج ، والا اگر به ازدواج فکر می کردی درک می کردی خانواده ات ازدواج بر مبنای دوستی رو قبول ندارند و نمی پسندند ، و سن هر دو هم به موقعیت ازدواج نمی خورده و کلاً برقراری رابطه هم غلط بوده و مبنای شما هم ازدواج نبوده ، حالا در طول زمان وابسته شدید و عواطف به وجود اومده و مایل به ازدواج شدید ، و با خانواده هم احتمالاً نسنجیده و نامناسب مطرح کرده ای ، و موضع خانواده هم با توجه به میزان سالهایی که از ارتباط شما فهمیده اند طبیعیه ، چون این درک رو دارند که شما و اون دختر در سن و شرایطی که به قصد دوستی بوده وارد ارتباط شدید و این چیزیه که با معیار و فرهنگ خانواده مطابقت نداره و قطعاً دختری که در سن 12 سالگی با یک پسر رابطه دوستانه برقرار کرده از چشم اونها افتاده و صلاحیت نداره ، از طرفی اشاره داشتی که خانواده شما خانواده دختر را نمی پسندند ، این یعنی خانواده به راحتی پذیرش این ازدواج را ندارند و اگر به زور شما هم متقاعد شوند بعدها رابطه خوبی با عروسشان نخواهند داشت ، و در نتیجه تخم اختلاف ها از همین حالا کاشته شده ، و چه بسا بعدها منجر به مسائلی در زندگی شما دو نفر و در نتیجه بحران و بعد هم اومدن به همدردی و این که چه کار کنم بکشه .

دختر خانم ظاهراً همین ها را در نظر داره و پدر خود را هم چندان راضی نمی بینه و منطقی هم برای متقاعد کردنشون غیر از علاقمندی شما دو نفر نداره ، و اینه که البته به درستی ، مقابل خانواده بر خلاف شما قیام نمی کنه .

شما با خانواده نسنجیده وارد شدید ، اگر دلایل منطقی و کافی برای مناسب بودن این دختر بخصوص تناسبش با معیارهای شما و خانواده اتان دارید خانواده را متقاعد کنید نه اجبار .

با این وضعیتی که پیش اومده و راه شما از ابتدا اشتباه بوده توصیه بنده اینه که بهتره سعی کنید شما هم همون تصمیمی که دختر خانم گرفته یعنی خاتمه دادن به این رابطه غلط رو در پیش بگیرید و به آغوش خانواده برگردید و در پی مشاوره گرفتن برای رفع وابستگی باشید .

صحبت شما و همه دوستان درست ولي من با زندگي كه فدا كرد چه كنم خانواده اي كه روشون پا گذاشتم باور كنيد وقتي فكرشو ميكنم كه اينجور با اين وضعيت پشتمو خالي كرده ديوونه ميشم حتي فكر انتقام از زندگيش به سرم ميزنه....نميدونم خيلي درمونده شدم

[فرشته مهربان]

دوست عزیز

خود کرده را تدبیر نیست

انتقام هم جوانمردی نیست ، کارتون از اول به این ترکستان ختم می شده ، اون دختر چاره ای نداره ، نه می تونه مقابل خانواده اش بایسته ، نه می تونه به تبعات عروس ناخواسته بودن بی توجه باشه ، اتفاقاً اون آینده نگری کرده .
شما هم عاقل باشید و برید به سمت خانواده و بگید که این دختر حاضر نیست بدون این که شما رضایت داشته باشید همسر من بشه و هر کاری هم کردم راضی نشد . و به خانواده ات بگو به خاطر و به حرمت شما من رو رد کرد ، اتفاقاً شاید همین باعث بشه نظر و دید خانواده شما نسبت به این دختر عوض بشه .

اون دختر اشتباه کرده که چنین رابطه ای رو اون هم از سن 12 سالگی با شما برقرار کرده ، اما معلومه دیگه نمی خواد در مورد ازدواج راه رو اشتباه بره ، اشتباهی که یا جبران ناپذیره و یا بسیار مشکل بشه جبران کرد .
پس شما هم عاقل باشید ، یا خانواده تون رو با منطق نه زور، متقاعد کنید یا لجبازی نکنید . اگر الآن شما به سمت اونها برگردید و اونا بفهمن اون دختر به خاطر مخالفتشون حاضر نشده با شما که پشت به خانواده کردی به خاطر اون ، لبیک بگه و رضایت خانواده ات اونم رضایت قلبیشون رو در اولویت قرار داده مطمئناً بهش احسنت خواهند گفت .

این حق هر دختریه که با پذیرش از طرف خانواده پسر وارد اون زندگی بشه ومورد تحقیر واقع نشه ، و اگر دختری خودش حاضر باشه این تحقیر و عدم پذیرش رو تحمل کنه و بپذیره که حتماً هزینه هاش رو هم تحمل خواهد کرد و به عبارتی پای لرز چنین خربزه ای خواهد نشست ( که کم هستند چنین کسانی ) و اگر دختری بخواهد که خانواده خواستگارش با رضایت خاطر اونو بپذیرند حق اونه و کسی نباید انتظار داشته باشه از این حق محروم بشه .
شما هم خود مقابل خانواده ایستاده ای و خواست خودت بوده نه اصرار اون دختر پس از اون طلبکار نباش به خاطر برخوردت با خانواده

از شما می پرسم آیا اون دختر شما رو مجبور کرد و خواست که مقابل خانواده ات بایستی و به آنها پشت کنی ؟؟

منتظرم پاسخ این سئوال شما را صادقانه بشنوم .

[parnian1]

نه می تونه به تبعات عروس ناخواسته بودن بی توجه باشه ، اتفاقاً اون آینده نگری کرده

این حق هر دختریه که با پذیرش از طرف خانواده پسر وارد اون زندگی بشه ومورد تحقیر واقع نشه ، و اگر دختری خودش حاضر باشه این تحقیر و عدم پذیرش رو تحمل کنه و بپذیره که حتماً هزینه هاش رو هم تحمل خواهد کرد و به عبارتی پای لرز چنین خربزه ای خواهد نشست ( که کم هستند چنین کسانی ) و اگر دختری بخواهد که خانواده خواستگارش با رضایت خاطر اونو بپذیرند حق اونه و کسی نباید انتظار داشته باشه از این حق محروم بشه