+درخواست راهنمایی فوری....نمیخوام از دستش بدم...

[antonio]

سلام دوستان....
من پسری 24ساله و دانشجو هستم و حدود 9 ماه پیش با دختری 21 ساله در محل کارم اشنا شدم.اوایل زیاد رابطمون خوب و صمیمی نبود.ولی کم کم از همدیگه خوشمون اومد و رابطمونو بیشتر کردیم.البته منظورم از رابطه فقط رابطه تلفنی و کمی هم دیدار در محل کارمونه.راستش من از وقار و متانت ایشون خیلی خوشم اومده بود.ولی کم کم بعد از رابطه بیشترمتوجه شدم که ایشون واقعا همونیه که من میخوام .از نظر اخلاقی و صداقت و پاکی میدونم که شاید دیگه مثلشو پیدا نکنم...واقعا همدیگرو دوست داشتیم و داریم...
ولی این وسط چند تا مشکل وجود داشت...یکی اینکه من دانشجو هستم و 1 سال دیگه فارغالتحصیل میشم.و از نظر مالی هم حقیقتا هیچ چیز ندارم.تازه سربازی رو هم پیش رو دارم. به این موارد دو برادر بزرگتر مجرد رو هم اضافه کنید ولی ایشون اصرار دارن که من الان برم خواستگاری.چون به شدت از طرف خانواده شون تحت فشارن که چرا بقیه خواستگاراتو رد میکنی...و ایشون هم نمیخوان رابطه پنهانی باشه.دیشب مادرش قسمش داد که اگه کسی تو زندگیت هست بگو.البته به خاطر اینکه دختری نیست که دروغ بگه مجبور شد جواب مادرشو نده...متاسفانه با اینکه سطح فرهنگی خونوادشون واقعا بالاست و همه تحصیلات عالی در بهترین دانشگاههای کشور دارن...ولی بش فشارمیارن که باید یکی از خواستگاراتو انتخاب کنی ...البته این فشار بیشتر از طرف پدر و مادرش و بخصوص مادرشه...چون روی بقیه خواستگاراش یه عیبی میذاشت...حالا من موندم که چیکار کنم..بخصوص به خاطر بلاتکلیفی خودم از نظر مالی , سربازی , برادرام و غیره...نمیخوام از دستش بدم...
ممنون میشم اگه راهنمایی کنین...

[حسین پور]

سلام antonio....به تالار همدردی خوش آمدید.

ابتدا باید بگویم دوست داشتن و حس علاقه یکی از برترین نیازها و زیباترین ویژگی های خلقت است.پس این نیاز ستودنیست.
نکته مثبتی هم که شما در رابطه حفظ کردید عدم ایجاد یک جو صمیمیت بیش از حد است که این کارتان کار معقولانه ای بود.

antonio شما نوشته اید:::میدونم که شاید دیگه مثلشو پیدا نکنم
پاسخ>>اتفاقا دختران زیادی به مانند ایشان وجود دارد ولی بگذار یک مثال بزنم تا بتوانم آشکار تر توضیح دهم.::
دقت کرده ای ما وقتی شخصی را در اولین برخورد می بینیم دو حس نسبت بهش داریم یعنی مغز تنها 30 ثانیه فرصت دارد تا فرد مورد نظر را در اولین برخورد بشناسد.و آن دو حس چیزی نیست جزء دو حس """خوب""" و ""بد""".....اگر در اولین برخورد و در مدت 30 ثانیه این شخص بدلمان نشست و او را خوب دانستیم دیگر مهال است تا اخر عمر او را بد فرض کنیم حتی اگر نقص های بی شماری داشته باشد.
وقتی هم که شما در اولین برخورد شخصی را ""خوب"" می دانید در واقع این خوبی را به تمام صفات او نسبت می دهید...برفرض از ظاهرش و صدایش خوشتان آمده در مقابل می گویید .. وای چقدر مهربان است...چقدر فهیم است .......

حال نکته ای دیگر>>> بر فرض همان گونه که شما می گویید در پاکی و صداقت او تک است و نمی توانید غیر از او عاشق کس دیگری شوید....می شود بپرسم این خانوم که از لحاظ پاکی و صداقت یکی است چرا کس دیگری یا اشخاص بی شمار و حتی تمام افراد عالم عاشق و خواهان این دختر خانوم نیستند؟؟؟؟
دوست من پس این...... نوع نگاه ماست که افراد را می سازد.....پس سعی کن نگاهت را محدود یک فرد نسازی
.................................................. .

antonio..مورد بالا اولین جرقه بحث ما بود اما نکته دوم:::
دوست خوبم یکی از اولین و برترین ملاک در انتخاب همسر و ازدواج کردن این است که ما یک اصل اساسی را رعایت کنیم و آن اصل چیست؟؟؟
ان اصل ...اصل ""صبر و شکیبایی"" است.
شما خود می گویید تنها 9 ماه است که با یکدیگر آشنا شده اید....آیا این میزان آشنایی با توجه به امکانات شما که بسیار پایین است می تواند ملاک خوبی برای ازدواج موفق باشد؟؟؟
پاسخ این است....خیر.

ما اگر می خواهیم فردی را بشناسیم و بدانیم برای ازدواج مناسب است....تنها نمی شود بر پاکی فرد تکیه کرد؟؟چرا؟؟
چون پاکی چیزی نیست که به چشم دیده شود...ما فقط ظاهر پاکی از جمله:: عفت و .... را می بینم نه باطن پاکی را.
پس چه چیزی باید ملاک باشد....در موقعیت شما بخصوص در زمانی که شما امکانات لازم برای ازدواج را ندارید اولین مرحله آزمایش فرد...همان آزمایش میزان صبوری اوست ..
اگر ایشان می گویند باید همینک به خواستگاری بنده بیاید....شما این کار را نکنید و به او با لحنی آرام اما جدی....بگویید من (بر فرض) تا دو سال دیگر امکان ازدواج را ندارم....اگر شما هم مرا دوست دارید و مایلید و می توانید تحمل کنید خب بسمه الله دو سال صبر کنید تا به یکدیگر برسیم اما نه اگر ایشان اساسی ترین فاکتور یعنی صبر را نداشتند...در همان ابتدا بگویید که اگر نمی توانند صبر کنند دیگر به فکر شما نباشند و خواستگاران خود را رد نکنند.
.................................................. .................................

حال نکته سوم بحث:::
antonio عزیز......دومین ملاک اختیار همسر و بر عهده گرفتن مسئولیت این است که ما خود دارای مسئولیت باشیم....یعنی باید وظیفه ای بر دوش ما باشد تا با بررسی ان وظیفه ببینم ایا توانسته ایم ان وظیفه و مسئولیت را به خوبی انجام دهیم و اگر نتوانسته ایم هنوز ازدواج صلاح نیست.
آیا شما تا حال مشغول به شغلی بوده اید////آیا روابط تان با خانواده متعادل است؟؟
.......................
بر فرض شما بگویید مسئولیت و شغل که نشد دلیل.....باشد ما هم می پذیریم. ولی می گوییم اگر تا حال شغلی یا مسئولیتی نداشتید لااقل با اتمام درس و سربازی ثابت نمایید که می توانید از عهده وظیفه که بر دوش شماست برآید ...سپس بعد از آن می توانید ازدواج کنید.
.................................................. ...............

نتیجه>>>>3 فاکتور مهم مورد تاکید ما بود..
1>اصلاح دید خود نسبت به فرد مورد علاقه...شست و شوی چشم ها
2>آزمایش فرد و خودتان بر حسب تکیه بر اصل صبوری و بردباری
3>برعهده گرفتن مسئولیت خاص..یا اتمام وظیفه ای که بر دوش شماست.

موفق باشید

[MOHAMMAD.]

[color=#C71585]
اولین مرحله آزمایش فرد...همان آزمایش میزان صبوری اوست ..
اگر ایشان می گویند باید همینک به خواستگاری بنده بیاید....شما این کار را نکنید و به او با لحنی آرام اما جدی....بگویید من (بر فرض) تا دو سال دیگر امکان ازدواج را ندارم....اگر شما هم مرا دوست دارید و مایلید و می توانید تحمل کنید خب بسمه الله دو سال صبر کنید تا به یکدیگر برسیم اما نه اگر ایشان اساسی ترین فاکتور یعنی صبر را نداشتند...در همان ابتدا بگویید که اگر نمی توانند صبر کنند دیگر به فکر شما نباشند و خواستگاران خود را رد نکنند.

سلام
به عقیده من هم بهتره که تو این سایت تو نظرایی که افراد میدن به یه ثباتی نسبی لااقل برسین
ببینین شما میگین که این اقا بره به این خانم این حرف رو بزنه که من نمیتونم که تا 2 سال دیگه بیام خواستگاریت و تو باید 2 سال برام صبر کنین
اا واقعا این ازمون مناسبی هست واسه صبر یه نفر؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟
شما خودت رو بذار جای یه دختر بیاد به صرف اینکه یه طرف بهش گفته که من 2 سال دیگه میام خواستگاریت تمام موقعیتای زندگیشو رو از دست بده
از کجا معلوم که این اقا تا 2 سال دیگه نظرش عوض نشه؟/؟؟
اگه یه خانم این تاپیکو از طرف خودش زده بود بازم بهش اینو میگفتین که اشکال نداره بذار طرفت 2 سال دیگه بیاد خواستگاریت تا صبرت امتاحان بشه ؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟/؟؟

به عقیده من بهتره که یه اشنایی اولیه ای خانواده ها با هم داشته باشن و رابطه تا حدودی رسمیت پیدا کرده و زیر نظر خانواده ها باشه تا شناخت هم وارد مرحله بهتری بشه /حالا اگه خانواده ها قبول نکردن مخصوصا خانوداه دختره قبول نکرد باید دوباره فکر کرد که چیککار باید کرد اما این یه حسن داره که میفهمی دختره چقدر دوست داره و حاضره واسه خاطر تو خونوادش رو راضی کنه یا بی خیال همه چی میشه و با خواستکارارش عروسی میکنه

[حسین پور]

سلامی دیگر خدمت دوستان عزیز..بخصوص MOHAMMAD"" گرامی که نظر خود را با صداقت کامل بیان نمودند.

محمد عزیز نوشته:::>از کجا معلوم که این اقا تا 2 سال دیگه نظرش عوض نشه؟/؟؟
پاسخ بنده>> محمد گرامی منظور بنده نیز از آزمون صبر همین بود...اگر دقت کنید نوشته ام اگر دختر خانوم نتوانستن صبر کنن هرگز نباید خواستگاران خود را رد کنند...
یعنی این خانم antonio""را به عنوان کیس در نظر بگیرد اما بر رویش تاکید نکند و امیدی بیش از حدی نداشته باشد.

""MOHAMMAD" گرامی ما هنگامی که فردی را در خصوص ازدواج راهنمایی می کنیم باید تمام جوانب امر از جمله:: سن..شرایط خانواده..امکانات فرد...شرایط زندگی فرد....میزان مسئولیت پذیری او... را در نظر بگیریم.
بنده با توجه به توضیحات antonio و با رعایت تمامی جوانب امر نظر دادم. وگرنه اگر antonio الاقل آن حداقل ملاک ها و شرایط ازدواج را در صورت حال و همینک داشت ..... خب قطعا بنده هم مخالف این نبودم که خانواده دو طرف با یکدیگر آشنا شوند و سپس..............مبارکه
.............................

ولی دوست عزیز نه امید بیش از حد دادن خوب است و نه دلسرد ساختن بیش از حد....
""ازدواج"" مقوله ی مهمیست که ""خوشبختی"" آینده فرد در گرو یک ازدواج خوب و از روی آگاهیست. بنابراین نه عجله در این امر صحیح است و نه تاخیر بیش ازحد.

موفق باشید.

[antonio]

دوستان عزیز از راهنماییتون سپاسگزارم...
فقط لازمه چند نکته رو اضافه کنم...یکی اینکه ایشون با صبر کردن مشکلی ندارن و فقط میخوان خانواده ها در جریان باشن...میگن نمیخوان رابطه پنهانی باشه...حتی میگن برادراشون هم چیزی نداشتن و 3-4 سال عقد بودن...کلا خانوادشون زیاد سختگیر نیستن...در مورد اخلاقشون و اینکه گفتم شاید دیگه مثلشو پیدا نکنم باید بگم که از اون افرادیه که همه دوستش دارن...منظورم از همه جنس مخالف نیست...البته نمیخوام بگم هیچ عیب و ایرادی نداره...ولی من اونو به همین شکلی که هست واقعا دوست دارم...خواستگار هم زیاد داره...مشکل من بیشتر از طرف خودمه...راستش واسم خیلی سخته که این مسئله رو با خانواده در میون بذارم...همونطور که گفتم من دو برادر بزرگتر مجرد دارم که شرایط ازدواج رو هم دارند...میدونم اگه این قضیه رو مطرح کنم ممکنه بگن تو چی داری که میخوای بری خواستگاری...این موضوع رو به ایشون هم گفتم...ولی میگن مگه ما الان میخوایم ازدواج کنیم که نگران وضع مالی هستی...چند سالی عقد بمونیم...اصراری هم که ایشون دارن به این خاطره که از این میترسن که یه وقت خانوادشون بفهمن که پنهانی رابطه داریم...اونوقت اعتمادشونو از دست بدن...همونطور که MOHAMAD آقا گفتن طبیعتا ایشون به خاطر اطمینان از وفاداری من و قصد حتمی ازدواج هم میخوان که قضیه علنی بشه... حقیقتش با شرایطی که دارم خجالت می کشم به خانوادم بگم...یه جورایی روم نمیشه...کلا این مسائل توی خانواده ما خیلی سخت و سنگینه...

[MOHAMMAD.]

با سلامی ددوباره و ارادت به اقا نقاب عزیز و دوست گلم که مشکلش رو گفته
میدونی نقاب جان مشکل من الان همینه من میگم مگه گفته نمیشه که ارتباطات پنهانی اصلا خودش یه معضل است و اخر عاقب خوبی نداره و نمیدونم در موردش من بارها تو همین سایت خود شما مطلب خوندم که نگوهش شده
اما توصیه خود شما تو اون پستت یعنی اینکه دوستمون رو داری به این کار ترغیب میکنی
اگرم بگی که من میگم که اینا رابطه پنهانی نداشته باشن و مثلا تو این مدت رابطشون رو کم کنن هم باز یه جا میلنگه و اونم اینکه اینا پس چه جوری تو این مدت اشنا بشن و مگه اشنایی با ادامه داشتن رابطه به وجود نمیاد
و شما هم که معتقد بودی که به هیچ عنوان نباید که خانواده در جریان باشه
پس چیکار کنن اینا ؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟
میدونی من رفیق خودم هم تقریبا همچین مشکلی داشت و واسه همینه که من پیگیر این جریانم
اونا فعلا یه رابطه پنهانی بدون در جریان گذاشتن خانواده ها دارن اما من همیشه حسم این بوده که این زیاد خوب نیست نمیدونم نظر شما اینه که اشکال نداره و تنها راه ممکن هست منم خوشحال میشم که ما رو هم راهنمایی کنین ببینیم که این کار درسته یا نه
با تشکر از همگی

[sogand66]

سخته که این مسئله رو با خانواده در میون بذارم...همونطور که گفتم من دو برادر بزرگتر مجرد دارم که شرایط ازدواج رو هم دارند...میدونم اگه این قضیه رو مطرح کنم ممکنه بگن تو چی داری که میخوای بری خواستگاری...این موضوع رو به ایشون هم گفتم...ولی میگن مگه ما الان میخوایم ازدواج کنیم که نگران وضع مالی هستی...چند سالی عقد بمونیم...اصراری هم که ایشون دارن به این خاطره که از این میترسن که یه وقت خانوادشون بفهمن که پنهانی رابطه داریم...اونوقت اعتمادشونو از دست بدن...همونطور که MOHAMAD آقا گفتن طبیعتا ایشون به خاطر اطمینان از وفاداری من و قصد حتمی ازدواج هم میخوان که قضیه علنی بشه... حقیقتش با شرایطی که دارم خجالت می کشم به خانوادم بگم...یه جورایی روم نمیشه...کلا این مسائل توی خانواده ما خیلی سخت و سنگینه...

با توجه به اینکه دختر خانم تمامی جوانب رو در نظر گرفته و آمادگی خودشو با این شرایط اعلام کرده بهتر هست این رابطه پنهانی خاتمه پیدا کنه .هر چه سریع تر خانواده ها در جریان قرار بگیرند وضعیت شما مشخص میشه و از این بلاتکلیفی خلاص میشین خجالتو بذارید کنار بالاخره که یک روز باید موضوع ازدواجو مطرح میکردید در ضمن درسته که شما وضعیت مالی مناسب برای ازدواج ندارید اما مسائل دیگری هم دخیل هستند که باید خانواده ها به توافق برسند تا یک ازدواج موفق شکل بگیره مثلا فرهنگ .عقد طولانی مدت هم مشکلات خاص خودشو داره .امیدوارم با همراهی همه موانع رو کنار بزنید .

[حسین پور]

با تشکر از دوستان...

ببینید دوستان ما نمی خواهیم صورت مسئله را پاک کنیم....کاری که شما فعلا انجام می دهید.

antonio هنوز موقعیت ازدواج را ندارد...چرا؟؟
ببینید هنوز antonio عزیز در حالتی بسر می برند که دودل هستند.....از آینده خبر ندارند..... هنوز با خانواده سر مطرح کردن این موضوع اختلاف دارند.....

دوستان عزیز شما که ایشان را به سمت خواستگاری راهنمایی می فرمایید لطفا عواقب چند سال نامزدی و عقد را هم بگویید.
antonio گرامی.....اکثر دختران در ابتدای ازدواج مشکلی با شرایط مالی و ..... ندارند چرا؟؟ چون هدفشون در وهله ی اول ازدواج و بدست آوردن شخص است. ولی بعد از اینکه شما چند سالی عقد کردید تازه مشکلات شروع می شود.
شما می گویید 3-4 سال عقد باشیم درست.....ولی آیا تا حال فکر کرده اید اگر در این 3-4 سال نتوانستید کاری بیابید یا حتی نتوانستید از لحاظ فکری و مهارت خود را برای یک ازدواج دائم آماده کنید آن وقت چطور؟؟
دوستان با حلوا حلوا گفتن دهن شیرین نمی شود.

مسئله ی دیگر سربازی است.....دوست خوبم شما بعد عقد قصد دارید سربازی بروید... یعنی به مدت یک و سال و نیم در پیش همسر خود نخواهید بود. آیا همسرتان توانایی درک این خلا و تنهایی را دارد؟؟

antonio هیچ کس نمی تواند بگویید ازدواج بدون داشتن شرایط مالی خوب صحیح نیست... البته قدری دشوار است اما ناصحیح نیست. قصد اصلی بنده هم از گفتن شرایط تنها محدود به شرایط مالی نیست.
منظورم از شرایط......بر عهده گرفتن مسئولیت ها و قرار گرفتن در موقعیت هایی بود که ما را برای ازدواج پخته تر و آماده تر می سازد و همین موقعیت ها طرز تفکر ما را تغییر می دهد.
.................................................. ..........
ببینید بگذارید مثالی بزنم....
هر پسری که قصد ازدواج را داشته باشد یعنی مصمم باشد ابتدا شرایط ازدواج را فراهم کرده است..و بدون مخفی کاری و از همان ابتدا با برقراری رابطه ....خانواده را در جریان می گذارد.
و مطمئن باشید اگر موقعیتش را داشته باشد حتی یک روز هم صبر نخواهد کرد و بدون دلهره به خواستگاری دختر مورد نظر می رود.
.................................................. ..
antonio عزیز حال بنده هم نمی خواهم شما را ناامید کنم یا بیش از حد امیدوار.... چون اصلا وظیفه بنده در این مقام چیزی دیگری است. من تنها موقعیت ها را می سنجم و سپس نظر می دهم.
حال اگر واقعا شما در خود آن حد توانایی سراغ دارید که بدون اینکه تا حال مسئولیتی بر عهده گرفته باشید و امکاناتی را فراهم نموده باشید ......""ازدواج"" نمایید... خب بنده هم حرفی ندارم شما با تکیه بر نظر دوستانمان MOHAMMAD...sogand66 " که نظری خوبی دادند برای خواستگاری آماده شوید.
........................
موفق باشید

[antonio]

دوستان عزیز سپاسگزارم از راهنماییتون...
از صحبتایی که کردین اینو برداشت کردم که بهترین راه در حال حاضر گفتن به خانواده هاست...امشب هم میخوام اول به داداش بزرگم بگم...دعا کنید همه چیز خوب پیش بره...
مرسی...

[digitalman]

راهنمایی نقاب اینقدر خوب بود که بنظرم لازم نیست چیزی اضافه بشه .
آنتونیو جان شما هم بهترین کار رو میکنی .
موفق باشی