خيلي جدي نباشيم !!

[آرمان 26]

با سلام

گاهي بايد بعضي خصوصيات را از بچه ها ياد گرفت ! درسي كه من از بچه ها ياد گرفتم اين است كه اگر خيلي جدي نباشيم ؛ بسيار راحت و ساده است كه با وجود چندين اشتباه به زندگي خود ادامه دهيم ؛ بچه ها گاهي معلمان خوبي براي ما هستند ؛ زيرا ميتوانيم فراموشي شكست و خنده و كنجكاوي را از انها ياد بگيريم ؛ و قدرت ريسك داشته با شيم و اين از خصوصيات افراد موفق است.

بايد با لبخند به كارهائي كه برايمان ترسناك است دست بزنيم ؛:D ميبايست گاهي با مردم شوخي كنيم ؛ زيرا با خلق و خوي خوش ؛ كارائي نيز بالاتر مي رود و مردم نيز ميخواهند همواره همراه ما باشند .

بنا به اقتضاي سن ؛ هر چه سن بالاتر رود ؛ ترس بيشتر ما را احاطه ميكند ؛ پس در اين خصوص ؛ خود را جوان نگهداريد و وقت خود را با افراد موفق و شاداب بگذرانيد و سعي كنيد بيشتر بياموزيد و خود را لايق سلامتي و شادابي و خوشرفتاري و پیروزی بدانيد .

گاهي بخنديد و خودتان را تشويق و تمجيد كنيد و حتي به مشکلات و اشتباهاتتان بخنديد و در پي جبران و ترك اشتباه باشید و قدر وقت خودتان را بدانيد .

براي برقرار نمودن ارتباط ماندگار و با بازدهي بالا با ديگران :

تا حد امكان سعي كنيد با تبسم و بطوري خودماني و صميمانه با دیگران رفتار كنيد و به طريقي كه مخاطبی که اولین بار است با شما هم صحبت شده ِ فكر كند يك عمره شما را ميشناسد و ديگران نيز فكر كنند كه شما ها ؛ خيلي با هم صميمي هستيد و از حالات رسمي زياد استفاده نكنيد كه كاملا محيط را سرد و منجمد ميكند و حرفها كوتاه ميشود و بدنبال تسريع در ختم كلام ميشويد و خداحافظي ؛ و نتيجه اي ضعيف عايدتان ميشود زيرا راه باريك ميشود و راه برگشت و تجديد نظر در ارتباط نيز گاهي مسدود مي شود .

بماند كه گاهي سيستم مديريتي طوري اقتضا مي كند كه بايد خشك و جدي برخورد كرد!

شما دوست گرامي ؛ آيا تجربه اي در اين رابطه داريد ؟