ناتواني خانمها در رسيدن به ارگاسمORGASM (اوج لذت جنسي) ORGASMIC DYSFUNCTION ناميده مي شود که ممکن است به صورت تأخير يا فقدان مستمر ارگاسم باشد.البته ارگاسم هميشه در زن و مرد يکسان نيست.
تظاهرات کلينيکي:
اختلال اوليه:که در آن هيچ گاه ارگاسم انجام نشده است(ANORGASM)
اختلال ثانويه:در شرايط خاصي ارگاسم انجام مي شود.(وضعيتي)
نوع اکتسابي:تجربه اوليه حداقل براي يکبار وجود دارد.
عوامل ايجاد آن:
عوامل شخصيتي، عوامل وابسته به فيزيولوژي، عوامل فرهنگي، جامعه شناسي و روانشناسي در ارگاسم خانمها تأثير دارند.
عوامل رواني مثل ترس از حاملگي، افسردگي پس از زايمان، طرد شدن از جانب شريک جنسي، ضربه روحي تازه، ترس از آسيب هاي واژن، احساس خصومت نسبت به مردها، احساس گناه، از دست دادن کنترل يا رفتار پرخاشگرانه، انتظارات فرهنگي و محدوديت هاي مربوط به جامعه در اختلالات ارگاسم زنان مؤثرند.
مشخص شده است که مصرف داروهاي ضدافسردگيTCA(مثل ايمي پرامين)،MAOI و ANTIPSYCHOTICS (مثل بعضي از فنوتيازين ها)، ضد اضطرابها(مثل بعضي از بنزوديازپين ها) و داروهاي ضد فشارخون(مثل متيل دوپا) باعث عدم انجام ارگاسم در زنان مي شوند.
آسيب ديسک بين مهره هاي کمري و ستون فقرات نيز روي ارگاسم زنان تأثير دارند.
درمان:
در نوع اوليه: آشنايي بيمار در مورد ساختمان و وظايف بدن خود و نيز کاهش هيجانات، صبر و شکيبايي ضروري مي باشد و همچنين چندين جلسه مشاوره و دادن آگاهيهاي لازم به بيمار لازم است.
در نوع ثانويه:آموزشهاي لازم به ب يمار و همسر وي داده مي شود.
در نوع اکتسابي:اگر علت بيماري آسيب به عضوي باشد، آن عضو درمان شده و اگر علت دارويي دارد با مشورت پزشک معالج تغيير دارو داده شود.
اين مطلب برگرفته از هفته نامه پزشکي امروز مي باشد.
پاسخ با نقل قول
علاقه مندی ها (Bookmarks)