پسر ، موش کور ، روباه و اسب

[باغبان]

به نام حضرت دوست


سلام





روایت پسر ، موش کور ، روبا و اسب (The Boy, the Mole, the Fox and theHorse) با تصویر پسربچه‌ای شروع می‌شود که در محیطی کاملا سفید و خالی،سرگردان ایستاده.
خیلی زود می‌فهمیم که او خانه‌اش را گم کرده و در این لوح سفیدبی‌انتهای برفی، نمی‌داند به کدام سمت برود.
این پسرک بی‌تجربه، ساکت و بینوا، هیچ نشانی‌ از مسیر در دست ندارد و نمی‌داند از کجا و چطور باید شروع کند.
استیصال او با پیدا شدن ناگهانی سر و کله دوستی، تا حدی مرتفع می‌شود.
موش کور از زیر برف‌ها سر برمی‌آورد و این‌جاست که سیر و سلوک پسر شروع می‌شود.



لینک تماشا :
پسر ، موش کور ، روباه و اسب

[باغبان]

موش کور : وقتی بزرگ شدی می خوای چی بشی؟

پسرک : آدم مهربون

موش کور : هیچی بهتر از مهربونی نیست ، هیچ چیز نمی تونه مهربونی را شکست بده ....
چقدر چیزهای قشنگ هست که باید مراقبشون باشیم .

پسرک : آره ،،، خیلی زیاد .

[باغبان]

هر یک از ما تلاش می کنیم از دنیای بیرون مدینه‌ی فاضله‌ای برای طبع مشکل‌پسند خویش بسازیم و کمتر به این توجه داریم که ما باید درون خودمان را به مدینه‌ی فاضله‌ای تبدیل کنیم .


پسرک : به‌نظرت عجیب نیست؟ ما فقط می‌توانیم بیرونِ خودمون رو ببینیم، ولی تقریباً همه‌ چیز درونمون اتفاق می‌افته.

[مدیرهمدردی]

جمله اسب به پسرک:
کمک گرفتن به معنی تسلیم شدن نیست.
کمک گرفتن برای اینه که تسلیم مشکلات نشویم.

[باغبان]

جمله موش به پسرک :

یکی از بزرگترین اختیارات ما اینکه چطوری به مسائل واکنش نشون بدیم .

[باغبان]

حتی یه لبخند کوتاه ولی گرم ، می تونه دلگرم کننده باشه ....
گاهی یه شعله کوچک نجات دهنده است .


پسرک ، موش کور را از زمین بلند میکنه و بزرگی طبیعت اطرافشون را نشونش میده ...

موش کور میگه : وای اینجا را ببین ، من چقدر نسبت به این فضا کوچیکم .

پسرک : آره ، ولی تاثیر بزرگی داری .

[باغبان]

پسرک میگه : روباه اصلا حرف نمیزنه
اسب : آره ، ولی خیلی خوشحالم همراهمونه
روباه : من همش حس می کنم هیچ حرف جالبی برای زدن ندارم
اسب : راستگو بودن همیشه و همه جا جالبه .

[باغبان]

جمله اسب :
وقتی حس میکنی چیزهای مهم از کنترلت خارجه ، روی چیزهایی که جلوی چشمته و عاشقشونی تمرکز کن .....طوفان میگذره .

[باغبان]

جمله روباه به پسرک :
میدونی گاهی اوقات ذهنت تو را گول میزنه ... میتونه بهت بگه خوب نیستی و این خیلی ناامید کننده هست ....
ولی من این را درک کردم که تو دوست داشتی و مهم هستی و چیزهایی را به این دنیا آوردی که هیچ کس نمیتونه بیاره ... پس ادامه بده .