سلام بر همه ی دوستان عزیز. امیدوارم که حالتون خوب باشه.
بنده مدت زمان طولانی با دخترخانمی خود به قصد ازدواج دوست بودیم و همو خیلی دوست داریم.
سرانجام پس از چندین ماه، حدود ۲ ماه پیش به خانواده‌ها اطلاع دادیم و نامزد کردیم و عقد و محرمیت را بخاطر ایام محرم به بعد موکول کردیم (که حدود ۱۰ روز دیگه میشه).
میدونم کارمون خیلی خیلی اشتباه بوده و شاید اینجور رابطه در دوران نامزدی درست نباشد اما خب ما کمی باهم رابطه لمسی برقرار کردیم.
اما متاسفانه متاسفانه، ما چندشب پیش اینکار را در ماشین انجام دادیم و مامور انتظامی با ما برخورد کرد و میخواست مارو به کلانتری ببرد.
و من مجبور شدم بخاطر اینکه کار به خانواده ها کشیده نشه و قبل عقد کردن آبروم نره مجبور شدم خیلی خودم را کوچیک و التماس کنم و جلوی نامزدم به غلط کردن افتادم. و ما با منت خیلی بسیار بخشیده شدیم.
اما حالا پس از گذشت چندروز من هنوز فکرم درگیر هست و الان که ساعت ۴ صبح هست هنوز خوابم نبرده و دارم این متن را مینویسم. (چون پیشنهاد و اصرار من باعث این کار شد.)
فکر میکنم غرورم و غیرتم جلوی همسرم شکسته شد ...
حتی فکر میکنم و به خودم همش میگم که نکنه همسرم به من سرد بشه و حالا به من حس ترحم پیدا کنه و ...
اصلا هیچ اعتماد به نفسی برام باقی نمونده
من از کارم پشیمونم و اگه زمان به عقب برگرده چنین اشتباهی نمیکنم.
اما
توروخدا کمکم کنید چجوری با این مساله کنار بیام
و هم اینکه چطوری باید از این به بعد با همسرم برخورد کنم تا غرور و غیرت و اعتماد به نفسم برگرده. 😞
علاقه مندی ها (Bookmarks)