سلام
سوال من بیشتر جنبه روانشناسی داره،یک جورایی جدال بین عقل و دله
من کارشناسی دانشگاه دولتی و ارشد پیام نور با معدل بالا در رشته فیزیک دارم، یک مقاله خارجی در دست چاپ و دو مقاله پژوهشی داخلی.
از اولش به فیزیک علاقه نداشتم و همیشه به زور خوندمش از طرفی به معماری به شدت علاقه دارم جوری که هر سال که میگذره حسرت میخورم که چرا پارسال کنکور معماری ندادم...این فکر یک شبه به ذهنم نیومده ، حاصل ۹ سالکلنحار رفتنه و الان که در سن ۲۷ سالگی هستم حدود یک ساله که مادر شدم، تصمیم گرفتم یک بار برای همیشه جواب دلمو بدم، یا آره یا نه....
این جدال چند ساله خیلی روی اخلاق من تاثیر گذاشته چراکه من انتخاب رشته خیلی بدی داشتم با وجود رتبه خوبم و این باعث شد در من خشمی بزرگ شکل بگیره...خشم از خودم و احساس پوچی و به درد نخور بودن جوری که هرگز از درس لذت نبردم....
حالا دوستان عزیزم شما نظرتون چیه؟به حرف دلم گوش بدم یا عقلم؟؟
علاقه مندی ها (Bookmarks)