نمیدونم دیگه با همسرم چکار کنم.باز هم دعوای شدیدی کردیم....

[donya.]

سلام دوستان عزیز.منو شاید بشناسید.دنیا ۲۴ ساله.۳ساله عقد کردم ۶ماهه رفتم خونم.با همسرم دعوا زیاد کردیم.ولی دوسش دارم و یا شاید داشتم.نزدیک عید یه دعوا خیلی شدیدی داشتیم سر اینکه همسرم میگفت پسرعمه من روز عروسی بهش حرفی زده که ناراحت شده خیلی کش داد این موضوعو به همه گفت.تا قبل عید باهم آشتی کردیم و سعی کردم زن خوبی باشم.ولی در یه مهمونی پسرعمه منو دید در حالیکه من اصلا نمیدونستم اونجاست و دوباره دعوا راه انداخت جلوی همه و داد و بیداد کرد و هرچی بزرگترا بهش میگفتن آروم باش بدتر میشد.خیلی آبرو ریزی کرد.منم ناراحت شدم ولی بعد ۲روز باهم آشتی کردیم.از اون موقع خوبیم یعنی راه دعوا رو پیش می گرفت ولی من سعی میکردم آرومش کنم و خوب پیش رفتیم.براش همسر خوبی بودم واقعا.کاش خودش بود و میگفت ولی متاسفانه باز اوضاع بهم ریخته سر یک موضوع الکی.من نمی دونم دیگه چیکار کنم.ما چندتا مهمان راه دور داریم.این عزیزان میخواستن بیان خونه ما یک عصرانه خانمانه.به همسرم گفتم قبول کرد.من هیچ کاریو بدون هماهنگی انجام نمیدم.بهش گفتم تا نرفتن فقط دو روز میتونیم بگیم بیان اینجا.قبول کرد.دیروز قرار شد بیان.با همسرم تماس گرفتم برنداشتن که خبر بدم اومدن خونه.من همیشه در رو از داخل قفل میکنم.میترسم از تنهایی.از زمانی که همسرم زنگ زدن و من اول نفهمیدم ولی تا درو باز کردم ۱ دقیقه پشت در نبودن.ناراحت شدن که من باید بیام خونه خودم زنگ بزنم.دیگه درو قفل نکن یا کلید و بردار از پشت در.گفتم باشه.بعدش بهش گفتم بعدازظهر مهمون داریم.ناراحت شد که چرا زودتر نگفتی.گفتم زنگ زدم که بگم برنداشتی گوشیو گفت کار داشتم.گفتم پس چرا ناراحت میشی الان بهت گفتم.گفت باید زودتر خبر میدادی.بعدشم داد زد که من امروز کار دارم بگو فردا بیان.گفتم من با اینا رودربایستی دارم.من که باهات هماهنگ کرده بودم که یا امروز یا فردا.گفت همش سرخود کار میکنی.من همش باید برم خرج کنم درحالیکه من از ترسم اصلا به خانواده ام نمیگم بیان خونمون.گفت من تصمیم میگیرم بگو نیان.نمیرم خرید گفتم باشه خودم میرم.داد زد تو بیخود میکنی بعد برای قطع بحث رفتم تو اتاق.اومد پشت سرم هی داد میزد هی مشت به در میکوبید و میگفت فاتحه این زندگی خونده است میرم دیگه هم برنمیگردم.تمام گچ دیوارو خراب کرد بس که در رو محکم میکوبید به دیوار.گفت میرم خریداتونو انجام میدم بعدشم میرم دیگه هم نمیام.جلوشو گرفتم هی با مشت میکوبید به درو دیوار داد میزد.سعی کردم آ رومش کنم براش گل گاوزبان دم کردم.باهاش صحبتکردم آروم شد خودم رفتم یک دوش بگیرم.ولی فقط اشکام میریخت سعی کردم بیصدا باشم.اومد پشت در حمام گفت این صداها چیه از خودت درمیاری.ببند اعصاب ندارم.دیگه هیچی نگفتم بعد که اومدم بیرون به من میگه برو اخلاقاتو درست کن..... ت دیروز داغونم اینقدر برای خودشو زندگیم تلاش میکنم آخرشم میگه فاتحه این زندگی خونده است. اصلا دیگه برام فرقی نداره انگا باهر مشت اون یه تیکه از دل من ریخته.نه دیشب شام خورد و نه صبحانه ناهارم نمیاد.راستش الان اصلا نمیتونم باهاش برخورد داشته باشم.از وستش به شدت ناراحتم.انگار دیگه نمیشماسمش.فکر میکنم اشتباه کردم
توی بی احساسی از دیروز دارم دست و پا میزنم.چکار کنم؟؟توروخدا کمکم کنین.آیا میتونم به آرامش برسم.از همسرم دلزده شدم.یادم میفته چقد دوسش داشتم باورم نمیشه.چجوری به اینجا رسیدم؟؟؟چرا ایک کارا رو با من میکنه؟من دوسش داشتم براش تلاش کردم از خیلی چیزا گذشتم.ولی تهش برام هیچی نداشت.آخه چقد آدم باید بی معرفت باشه.کمکم کنین که کجای راهو اشتباه رفتم....

[paiize]

سلام دوست عزیز
من تاپیکهای قبلیتونخوندم وپاسخم صرفا بادیدن این تاپیک هستش

میشه بگی لحن حرف زدنت باهاش چه جوریه؟چه موقع دعوا وچه خوبی
همسرت نسبت به بقیه هم پرخاشگری میکنه؟اخلاق کلی اش چطوره؟

دنیاجان وقتی گوشی روجواب ندادحرفتو پیامک میکردی واسش تامیدید اینجوری درجریان قرارمیگرفت.خیلی هم بازبان خوب مینوشتی
هرمردی قلق هایی داره...بایدکاری نکنی که زمینه عصبانیتش جوربشه.
شایدشغلشون خسته کننده ست که اینقدرعصبی میشن واسه معطل شدن پشت در
بهش بگوعزیزم من اگه کلیدمیزارم توی دردوست دارم خودم دروبازکنم وبیام استقبالت..اگه اینومیگفتی وقتی موضوع مهمونهارومطرح کردی دیگه اونجوری نمیشدچون بهش انرژی مثبت روداده بودی
بگردببین قلقش چه جوریه...بایدیه کم مهارتهای رفتاری روتمرین کنی اونوقت دیگه این مشکلات کوچیک پیش نمیاد.
نگران نباش اول زندگی هستی کم کم همه چی راحتترمیشه
البته اگه تلاش کنی وایناهمه تجربه بشه

[donya.]

سلام دوست عزیز
من تاپیکهای قبلیتونخوندم وپاسخم صرفا بادیدن این تاپیک هستش

میشه بگی لحن حرف زدنت باهاش چه جوریه؟چه موقع دعوا وچه خوبی
همسرت نسبت به بقیه هم پرخاشگری میکنه؟اخلاق کلی اش چطوره؟

دنیاجان وقتی گوشی روجواب ندادحرفتو پیامک میکردی واسش تامیدید اینجوری درجریان قرارمیگرفت.خیلی هم بازبان خوب مینوشتی
هرمردی قلق هایی داره...بایدکاری نکنی که زمینه عصبانیتش جوربشه.
شایدشغلشون خسته کننده ست که اینقدرعصبی میشن واسه معطل شدن پشت در
بهش بگوعزیزم من اگه کلیدمیزارم توی دردوست دارم خودم دروبازکنم وبیام استقبالت..اگه اینومیگفتی وقتی موضوع مهمونهارومطرح کردی دیگه اونجوری نمیشدچون بهش انرژی مثبت روداده بودی
بگردببین قلقش چه جوریه...بایدیه کم مهارتهای رفتاری روتمرین کنی اونوقت دیگه این مشکلات کوچیک پیش نمیاد.
نگران نباش اول زندگی هستی کم کم همه چی راحتترمیشه
البته اگه تلاش کنی وایناهمه تجربه بشه

مرسی عزیزم از جوابت.راستش رو بخوای هرکی با همسرم در ارتباطه رو سرش قسم میخوره ولی نمیدونم چرا با من اینطوریه.دیروزم مم خسته بودم همسرمم خسته بود وقتی اون شروع کرد به داد و بیداد منم عصبانی شدم و صدام رفت بالا.ولی خودمو سریع کنترل کردم اما ایشون از کنترل خارج شد همه چیز بهم ریخت.تو این ۴ماه نذاشتم ذره از ناراحتی بوجو بیاد.حق ر بهش نمیدادم اما نمیذاشتم سر این مسایل دعوا راهبندازه سریع با شوخی و خنده مسئله رو حل میکردم ولی دیروز دیگه نشد.همسر من متاسفانه قط خودشو میبینه و میگه همه باید با من هماهنگ باشن و این نشدنیه.حاضر نیست یکم انعطاف داشته باشه تو مسائل مختلف.من دیروزم بعدش بهش گفتم شما خسته بودی من نباید اونطوری باهات حرف میزدم ولی اصلا دلم نمیخواد باهاش هم صحبت بشم.با خودم میگم حیف از این همه محبت به این مرد.دلم سوخت از این که گفت فاتحه این زندگی خونده است من برای این زندگی کم تلاش نکردم و از خودم کم مایه نذاشتم.دوسشم داشتم انصافا ولی از دیروز دلم باهاش صاف نیست از اینکه سر مسئله به این کوچیکی پشت پا میزنه به همه چی....مطپئنا جواب منو بدتر از این ها در آینده خواهد داد.نمیدونم چیکار کنم؟؟بدجوری سردرگمم....

[حیاط خلوت]

سلام
شاید به رفت وآمد حساسه
من خودم تو یه شهر غریبم 8 ساله
چند تا دوست خوب دارم تا حالا نشده یه بار من اینا رو دعوت کنم تا بهش میگم فوری میگه اونا باید اول به تو بگن
وقتی بهش میگم من به اونها محتاج و تنهام باز هم مخالفت می کنه یکی دو بار بحث کردم ولی دیدم فایده نداره ولش کردم
گاهی وقتها باید بگذری
اوضاع بحرانی بوده
عصرونه رو میذاشتی واسه یه وقت دیگه

[donya.]

نه به رفت و آمد حساس نیست.اتفاقا دوست داره رفت و آمدو .خودش قبول کرده بود که بیان ولی بعدش که گفتم میخوان بیان اونطوری کرد.وقتی قرار شده بود بیان من نتونستم چیزی بگم.مهمون راه دورن فقط همین یه بار میخواستن بیان خونه ما... چی بگم دیگه.فک کنم باخودش قکر میکنه اشتباه کرده یکم نرمه رفتارش ولی من دیگه دنیا سابق نیستم.چندوقتی هست بعد دعواها ناراحت میشم احساس پشیمونی میکنم ولی این بار دیگه فرق داره ...کاش اینطوری نمیشد .زندگیم رو هواست نمیدونم چرا دوست ندارم دوباره تو دستام بگیرمش.... انگار همه ناراحتیام از همسرم رو دلم قلنبه شده.کمکم کنید نمیتونم حتی با همسرم خوب باشم دیشب اومد براش چای ریختم .میوه آوردم ولی خودم رفتم تو اتاق.انگار اونجا رو دوست دارم.وقتی هست ازش فرار میکنم.اینطوری بهترم....آیا زندگیم خوب میشه؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟

[ستاره زیبا]

سلام عزیزم متاسفم با ا اینکه کار همسرت نادرست بوده اما باید بگم همه مردا به پشت در موندن بخصوص بعد کار حساسن و واکنشهای مختلفی نشون میدن
دوم اینکه هرگز مسایل مهم رو تا حداقل بیست دقیقه بعد اومدنشون نباید گفته بشه
ایشون از پشت در موندن دلخور بود ه هنوز اروم نشده شما اون مساله رو مطرح کردی و ایشون اون رو بهترین بهانه برای نشون دادن دلخوریش پیدا کرده و گفته نیان
باید اون لحظه شما میگفتی چشم میگم نیان بعد میرفتی تو آشپزخونه خودت سرگرم میکردی براش یه نوشیدنی می اوردی و اصلا حرفی دراون مورد نمیزدی اگه میگفت زنگ زدی میگفتی باشه میزنم دوباره خودت سرگرم میکردی بعد نیم ساعت خودت میدیدی که میگفت نمی خاد زنگ بزنی
مردا وقتی تو عصبانیت چیزی میگن اون لحظه فقط میخوان همسرشون بگه چشم بعدچند دقیقه میگن نمیخاد
با توجه به تاپیکهای اینجا مردا اکثرا همینن یکی کم یکی زیاد پس غصه نخور این چه شوهریه من کردم
الانم قهر رو کش نده ممکنه اوضاع بدتر بشه اما وقت خوشی حتما دلخوریت رو بهش بگو اما قبلش از خوبیاش بگو و اینکه اونکارا در شأن تو نبود

[mohanad28]

يك كلام
شما جواب منطقي رو به ايشون تو مكالماتتون ميكين
كه اكر شخص سوم بياد و شما باهاش درد دل كنين حق باشماست
ولي اين رفتار شما اشتباست شما سعيتون اينه از ديد بقيه خوب و رفتارتون منطقي و اصولي باشه
اشتباست
ياد بكيرين بكين جشم هرجي اقامون بكه اون دنبال اين جملست برخاش نميكنه فقط نميدونه جه جوري بهت بفهمونه
با غر زدن با بي محلي كردن وبا احترام كذاشتن موفق نشده اين رو به شما بفهمونه كه بابا تو اين جمله رو بكو من همون كارو ميكنم نوكرتم هستم
ولي شما دقيقا برعكسي
همسر شما خيلي احساسي و شكنندست اقتدار ميخواد
نميشه بيش فاميلاي شما و خودشون
فقط فقط فقط بيش خودتون دوتا
برو دريابش
اصلا با منطق تو احساس وارد نشو
جون اون با احساس اوده شمارو خاستكاري كرده
دلش ميخواد اقاي خونه باشه
اونو اقاي خانه كن
ببين جه جوري حانم خونت ميكنه

[donya.]

مرسی دوستان خوبم. ستاره زیبا راست میگی من نباید همونجا بهش چیزی میگفتم ولی آخه همسر من میگه وقتی میام خونه دیگه برای کاری منو نفرست بیرون منم یه این خاطر زودتر گفتم.اصلا انتظار همچین عکس العملی رئ ازش نداشتم و شوکه شدمو mohanad جان من واقعا سعی میکنم برای همسرم اقتدارشئ تامین کنم تو این چند ماهه حتی نذاشتم ذره ای ناراحتی وجود داشته باشه.همه راهکارهایی که تو سایت دیده بودم سعی بر استفادش داشتم و موفق هم بودم تا حدودی ولی یهو از دستم رشته کار در میره من ناراحتیم هم از اینه هم از اینکه همسرم یه ذره محبت های من به دلش نمیمونه که سریعا پشت پا میزنه به همه چی. پریشب برام دسته گل آورد برای آشتی. گفت نباید اوون کارا رو میکردی من هیچی نگفتم . همه حرفاشو زد من ازش قبول کردم ولی دیگه دوست ندارم مثل سابق باشم.یعنی دوست نداشتم کار به اون زشتی رو سریعا ببخشم تا بخواد دوباره تکراراش کنه اما دیدم گل آورده و مثلا پشیمونه دیگه چیزی نگفتم ولی دیگه به صمیمیت قبلش نبودم و اونم اینو فهمید.سعی داشت دوباره باهام شوخی کنه و باهم خوش باشیم.هرچند من زمانی که در مورد کارش گفتم ناراحت شد و باهام قهر کرد ولی من کاری به کارش نداشتم صبح که از خواب بیدار شدم دیدم حالش خوبه و مشکلی نداره منم همونطوری شدم. دوست ندارم دوباره اینکارشو تکرار کنه چجوری شرایطو کنترل کنم و این بهش بفهمونم آخه....؟؟؟؟