[font=Courier][/align][/i][/b][/font]سلام به همه دوستان
خيلي خوشحالم كه عضو گروهي هستم كه از خودم به من نزديكترند. اومدم تو قسمت تجربه هاي فردي كه بگم از ناگفته هام ولي نمي دونم از كجا و چطور بگم از كدوم تجربه. تجربه هاي تلخ يا شيرين، تجربه هاي سازنده يا شكننده، هرچي فكر مي كنم مي بينم كه مسبب تمام لحظه به لحظه زندگي و تجربه ها خودم بوده و افكارم از اطرافم و محيطم. من، مني كه مي تونم باشم و يا نباشم مني كه مي تونم من باشم يا نباشم، مني كه بود و نبودم به خودم مربوطه، و خلاصه حرفم اينكه آي آدما آي اشرف مخلوقات به خودتون محبت كنيد تا بتونيد به ديگران محبت كنيد به خودتون عشق بورزيد تا بتونيد به ديگران عشق بورزيد. من ياد گرفتم كه: يا به اندازه آرزوهاتون تلاش كنيد يا به اندازه تلاشهاتون آرزو كنيد. ياد گرفتم كه اگه كسي رو دوست داري كه اون تورو دوست نداره سعي نكن كه ازش متنفر بشي سعي كن فراموشش كني. فهميدم كه مرگ اون نيست كه در قبر سياه دفن بشيم. مرگ اون كه از خاطر ديگران با همه خاطره ها محو بشيم. و در آخر اينكه همواره لحظه اي پيش مي آيد كه دري گشوده مي شود و به آينده اجازه ورود مي دهد. پس هر انساني لبخندي از خداست.تقديم به شما كه زيباترين لبخند خدائيد. از فرصتها و با هم بودنها استفاده كنيد تا بعد از گذشت زماني نه چندان دور افسوس اون دوران با هم بودن را نخوريد.
هميشه شاد باشيد و شاداب
علاقه مندی ها (Bookmarks)