باز هم اسفند ماه و وسوسه ی خودکشی

[عشق آفرین]

سلام. وقت بخیر.
نمی دونم این مشکل مسخره دیگه چیه. حالم خوب بود و همه چی روبراه، تا اینکه اسفند ماه شد و طبق معمول هر سال، حالا هرشب با انبوهی از خستگی و ناامیدی و پوچی به سرم میزنه تمومش کنم. هر بار این فکرا میاد میرم یه دوش میگیرم و خودمو مشغول تفریح میکنم، اما این تفریحا بغضمو بیشتر میکنه و پرخاشگر میشم. بعد از حال خودم بدم میاد، سر میزارم بالش و هق هق کنان میخوابم به این امید که فردا بیدار نشم.
صبح بیدار میشم و میگم خدارو شکر کار احمقانه ای نکردم، چقدر زندگی خوبه، از صبح کار میکنم و غیر ارادی و افراطی با همه شوخی میکنم و همه رو میخندونم تا عصر روز از نو روزی از نو. :|
میترسم شوخی شوخی خودکشی کنم. :|

یه مشکل دیگه ام دارم. نمیدونم طبیعیه یا نه. یهو یه بخش از گذشته ام رو فراموش میکنم. مثلا یادم نمیاد 4 تا دو سال پیش کجا بودم، چیکار کردم، هرکس خاطره ای تعریف کنه یادم نمیاد، انگار اصلا وجود نداشتم. واسه همه اینجوره؟ این روزا که اصلا حضور ذهن ندارم. نام کاربری و پسوردمو گشتم تا یادم اومده.

[Eram]

سلام نوش آفرین

یه نگاه سریع به تاپیک های قبلیت انداختم االن .به نظرم خوب تونستی اوضاعت رو رو به راه کنی خداروشکر درک و نگرش جدیدت هم قابل تحسینه .

سوالم اینه که آیا تاپیک های قبلی رو تا جایی که ازشون جواب بگیری دنبال کردی؟ آیا مشکلاتت رو توی اونا حل کردی؟ یا اینکه مشکلت رو نیمه کاره رها کردی؟

اتفاقا آدم وقتی حالش خوبه باید مشکلش رو حل کنه نه که بیخیالش بشه چون اینجوری میتونه بیشتر وقت و انرژی مفید براش بزاره .درمورد شما هم باید چه وقتی حالت خوبه و چه وقتی

حالت خوب نیست پیگیر حل مسئلت باشی . همونظور که خودتم می دونی باید مساله رو ریشه ای تر حل کنی . اگر مثلا علت تمایل به خودکشی نوسانات هیجانی و یا افسردگیه باید پیگیر

اونا باشی والا هر راه دیگه ای رو امتحان کنی ممکنه موقت اون حس خوب رو بهت بده اما بعدش چی؟ مثلا ممکنه یه پست خوب توی همدردی خیلی شارژت کنه حتی تا چندروز.اما مهم اینه

که شما باید بپذیری باید روی مسالت خیلییی بیشتر ازینا تمرکز کنی و روش وقت بذاری.

حتما حتما پیش یک مشاور خوب برو یا از همین تالار مشاوره خصوصی بگیر . چون مشاور به کارا و تمرینای آدم نظم میده و اگر تمریناشو انجام بدی خیلی زود روند پیشرفتتو می بینی.

نه انقدر مشکلت رو بزرگنمایی کن که از هیبتش به وحشت بیفتی و نه اونقدر کوچک که روزها بگذره و به حلش فکر نکنی .

اگر مشکلت رو بزرگ بگیری از حلش می ترسی و این خودش باعث شکسته واگر بسیار کوچگ ببینی اهمال کاری و سستی میکنی که اینم خودش باعث شکسته .

موفق و پیروز باشی

[عشق آفرین]

ممنونم عزیزم.
خب تا حدودی کار کردم، مشاوره خصوصی گرفتم و خیلی خوب بود. مشکلی نداشتم تا اینکه بحث خواستگاری پیش اومد، کنترل میکردم و همه چی خوب پیش میرفت، جوابم هم مثبت بود، اما دوست داشتم مطمئن باشم اشتباه نمیکنم. تا اینکه ایشون فرمودند از خودت خیلی خوشم اومده و همه جوره اکی هستی، اما پذیرش خانواده ات واسم سخته و احساس حقارت میکنم مقابلشون. منم گفتم شما از قبل خانواده ام رو میشناختین، گفت بله، گفتم پس پاشو برو :|
یه جورایی حس کردم من جواب منفی گرفتم و تو روحیه ام اثر گذاشت و چون یکم علنی شده بود، نگاه ها روم سنگین بود، تصمیم گرفتم برم مسافرت واسه روحیه ام. چند مدتی ایران نبودم، سعی کردم سرگرم باشم، تا اینکه یه مریضی سخت گرفتم. آنفلانزا و کنارش یه مشکل تنفسی، زندگیم و برنامه هام مختل شد، اونجا مشکلم حل نشد، برگشتم اینجا، چند بار دکتر رفتم و بستری شدم، بازم مشکل تنفسیم حل نشد. هنوزم دارمش. اما مسئله اینه که خواننده هستم و مرداد ماه اجرا داشتم. نمیتونم بخونم و انگار تمام تلاشم به باد رفت. استاد گفت نمیرسی و جلو خودم تست صدا میگیره یکیو جایگزینم کنه. من تا بتونم به این سطح برسم خیلی تلاش کردم و تاثیر بدی تو روحیه ام داشت و خودمو باختم. علاوه بر اون شغلمو هم از دست دادم دیگه.
خلاصه همه اینا در کنار حال جسمیم بهانه ای شده واسه حال بدی که هر اسفند ماه دارمش. حتی فراتر از فکر تا یه مرحله ای وارد عمل شدم و منصرف شدم. اون لحظه حالم کاملا با صبحش مغایرت داره.
الان برای آرامشم باید چیکار کنم؟

[مهرااد]

سلام

اینجا و یک اینجای دیگه

خداحافظ

امضا : وقتی مهرااد جون تصمیم میگیره کوتاه بنویسه.

[فدایی یار]

سلام.ببخشید شما همون خانمی نیستید که یه تاپیک زده بودید از تجربه هاتون می گفتید ؟! فکر کنم اسمتون سرگشته بود یا هر چی بود این نبود..اسم جدید و مثبتتون مبارک باشه..

من از روی اواتارتون یادم اومد...

با این که شما رو نیمشناسم ولی خوندن تجربه های شما و این که هنوز انسانیت و اخلاق توی وجودتون بود (مخصوصا راجب خواستگاری که گفتید راجب شما چی فکر میکنه).. این که خواستید دیگه مثل گذشته نباشید برای من که به شخصه بی تعارف خیلی قابل تحسین بود..

الان از ناراحتی شما ناراحت شدم کمی....

مطمئنم شما هیچ کار بدی نمی کنید...بوی بهار هم داره از راه می رسه... و ان شالله روز های بهتری در انتظار هممون خواهد بود...

این که بضعی قسمت های گذشته رو به یاد نمی ارید...یه بنده خدایی رو میشناختم که به تریاک اعتیاد داشت و ترک کرده بود و اونم بعضی چیزای واضح گذشتشو به یاد نمی اورد..ولی کلا کمی بعد ها بهتر شده بود به نظرم...

به نظرم برای ارامشتون دنبال چیزایی برید که شما رو یاد خدا می ندازه...نوعش مهم نیست..مثلا صوت کلیپ متن دعا ..... ولی چیزی که به خدا نزدیک تر شید...که منبع تموم نشدنی ارامش هستش.

[عشق آفرین]

از همتون سپاسگزارم.

[عشق آفرین]

نمیشه ، یعنی اصلا حالم خوب نمیشه که بتونم به خودم تسلط پیدا کنم و کنترلش کنم.

[صبا_2009]

سلام خانم گلی

ناراحت شدم از شنیدن وضعیتی که تو این مدت داشتی

به نظر من دچار سرماخوردگی روحی شدی، کمی افسردگی و تمایلت به اسیب زدن به خودت می تونه با مصرف کوتاه مدت دارو برطرف بشه، سابقه مراجعه به روانشناس بالینی یا روانپزشک رو داری؟
بخاطر بیماری که داشتی و همین طور شرایط قبل و بعدش واکنش روحت تا حدودی طبیعیه ولی بهتره برای کنار اومدن با این شرایط علاوه بر تقویت منابع معنوی و راهکارهای روانشناسی از دارو به عنوان کاتالیزور استفاده کنی، نظر خودت چیه؟

[عشق آفرین]

الان از دکتر برمیگردم.
آزمایش کامل انجام دادم و معلوم شد آسم دارم.
بعد از 3 سال درمان برای تنظیم هرمون و نازایی، و تحمل میگرن و انواع عمل چشم، حالا نوبت آسمه.
خیلی ناراحتم.
چقدر باید قرص بخورم.
هنوزم تاوان میدم.
دکتر گفت بهتره به همون سازها بپردازی و از آواز فاصله بگیری. اما من نمیتونم. دلخوشیم همینه.
حس میکنم خدا ازم متنفره که همیشه باید زجر بکشم.
خدارو شکر، ولی کاش میدونستم واسه اینکه دلشو به دست بیارم باید چیکار کنم. چیکار کنم تا کمتر تاوان بدم.
من حوب بودنو بلد نیستم. :'(

[فدایی یار]

سلام خانم عشق افرین..

ناراحت شدم... ان شالله خدا همه ی مریضا رو شفا بده شما رو هم شفا بده... و بهتر بشید..


یه چیز بگم حتما می دونید...کی گفته هر کی که خدا بیش تر دوسش داره باید لزوما بهش بیش تر خوش بگزره ؟؟!! و هر کی خوشه یعنی خدا خیلی دوسش داره...

جابر رو میشناسید؟ از بزرگا ودانشمندای زمان امام صادق(ع) بوده یه روز به ایشون میگن که من از خدا میخوام که همیشه مریض باشم یا همچین چیزی چون این موقع ها به خدا نزدیک ترم و بیش تر به یادش هستم..امام می فرمایند ما اهل بیت به اینم راضی نیتسیم !!!!!!!!! بلکه به اونی که خدا برامون مقدر کرده راضی هستیم...اگه خوشی باشه راضی هستیم...اگه ناخوشی هم باشه راضی هستیم.... امام حسین (ع) لحظه ی اخر داشتند ذکر می گفتند زیر لبای مبارکشون...میرن جلو میبیند ایشون اون موقع هم داره حمد و ثنای خدا رو میگه !! این یعنی همون راضی به رضای خدا...

من خودم چند روز یه بیماری قدیمی برام تازه شده... ان شالله بهتر میشم...ولی واقعا درد هم یه توفیقه..به شرطی این که دیدمون بهش چی باشه... دعا میکنم کم نیارید توی این امتحان های خدا و اخرش سر بلند بشید....

همین که با این شرایط خدا رو شکر کردید این یعنی خوب هستید.... خوبی های خودتون رو دست کم نگیرید.