روزي روزگاري....

[erfan25]

سلام دوستان عزيز

از اونجايي كه همه ما انسانها رفتني هستيم و قرار نيست كه ما براي هميشه باشيم ، و اين قضيه در همين محيط مجازي * تالار همدردي* با تمام متعلقاتش صدق مي كنه ؛ با خودم گفتم چه خوبه تا تاپيكي باز كنم تا اعضاي تالار همدردي هر كدوم بنا به ذوق،هنر و علاقه خودشون يه يادگاري كه مي تونه شامل : متن- شعر-عكس- يا حتي يه تك جمله زيبا باشه به يادگار بزارن
كه در غيابشون دوستان ديگه كه دوسشون دارن هميشه اونو به يادگار ازش داشته باشن.

می نویسم یادگاری تا بماند روزگاری
من نمانم روزگاری این بماند یادگاری

[shad]

عرفان عزیز موضوع جالبی ایجاد کردی، چیزی به ذهنم نمی رسه که لایق یادگار موندن برای دوستان عزیز باشه. فقط می تونم صمیمانه برای همه آرزوی خوشبختی و آرامش داشته باشم و تشکر کنم به خاطر تک تک کلماتی که برای کمک و همدردی به هم، ارسال کردن.

همین که رفت دگر هیچ کس به یاد نداشت
دو دست کوچک و سردی که خاک بر می داشت
و روی باغچه ای منجمد ز حسی تلخ
برای دختر سبز بهار گل می کاشت

امیدوارم این شعر یادگاری خوبی باشه، آخه خودم گفتم :D

[hsh]

پرواز را بخاطر بسپار
پرنده مردنیست

[دانه]

حرف های ما هنوز ناتمام...

تا نگاه می کنی:

وقت رفتن است

باز هم همان حکایت همیشگی!

پیش از آن که با خبر شوی لحظه ی عزیمت تو نا گزیر می شود

آی....

ای دریغ و حسرت همیشگی!

ناگهان

چقدر زود

دیر می شود !!!!

....

[پرستومهاجر]

زمان چه بی خیال می گذرد برای تمام پرنده ها
برای تمام درختها
برای تمام جویها و دریاها

و من از تمام تجربه های تلخ آموختم که
هیچ برگی به هیچ شاخه ای دل نخواهد بست
و هیچ بادی به هیچ برگی پناه نخواهد داد
و هیچ پرنده ای همیشه بر درختی ثابت نخواهد ماند

و من چه بی حاصل ، چه بی حاصل ، به خاکها ایمان آوردم