29 سالمه و هیچ رابطه عاشقانه ای رو تجربه نکردم

[بنیامین_29]

سلام من 29 سالمه و طی این همه سال هرگز نتونستم با هیچ دختری رابطه ی عاشقانه برقرار کنم و این موضوع داره دیوونم میکنه.. دوست های دختر داشته ام (مسلما منظورم "دوست دختر" نیست!) و رابطه خوبی باهاشون برقرار کردم ولی هیچ وقت نتونستم از یه دوستی معمولی فراتر برم. از نظر ظاهری قیافم بد نیست (طبق گفته چند دختر). ریزاندامم و قدم تقریبا متوسطه. ولی از نظر مهارت های اجتماعی چندان قوی نیستم. کمی کم حرفم اما اونطور هم نیست که نتونم یه مکالمه رو ادامه بدم. مشکل من بیشتر اینه که ناخوآگاه رابطه ام رو با جنس مخالف به سمت یه دوستی معمولی پیش میبرم و نمیدونم دقیقا باید چیکار کنم که یه رابطه عاطفی با طرف برقرار کنم. و البته یه مشکل بزرگ دیگه هم وجود داره و اون هم اینه که موقعیت هایی که بتونم با کسی آشنا بشم خیلی محدوده. با همین چند نفری هم که تاحالا آشنا شدم یه بهانه ای برای دیدار وجود داشته مثلا هر دومون تو یه کلاس بودیم (زمانی که دانشجو بودم) ولی الان اینجور موقعیت ها هم به ندرت برام پیش میاد.
ممنون میشم راهنماییم کنید. فقط بهم پیشنهاد نکنید که ازدواج کنم. چون تا وقتی نتونم با کسی رابطه برقرارکنم ازدواج برای من بی معنی خواهد بود.

[خانوم شین]

سلام من 29 سالمه و طی این همه سال هرگز نتونستم با هیچ دختری رابطه ی عاشقانه برقرار کنم و این موضوع داره دیوونم میکنه.. دوست های دختر داشته ام (مسلما منظورم "دوست دختر" نیست!) و رابطه خوبی باهاشون برقرار کردم ولی هیچ وقت نتونستم از یه دوستی معمولی فراتر برم. از نظر ظاهری قیافم بد نیست (طبق گفته چند دختر). ریزاندامم و قدم تقریبا متوسطه. ولی از نظر مهارت های اجتماعی چندان قوی نیستم. کمی کم حرفم اما اونطور هم نیست که نتونم یه مکالمه رو ادامه بدم. مشکل من بیشتر اینه که ناخوآگاه رابطه ام رو با جنس مخالف به سمت یه دوستی معمولی پیش میبرم و نمیدونم دقیقا باید چیکار کنم که یه رابطه عاطفی با طرف برقرار کنم. و البته یه مشکل بزرگ دیگه هم وجود داره و اون هم اینه که موقعیت هایی که بتونم با کسی آشنا بشم خیلی محدوده. با همین چند نفری هم که تاحالا آشنا شدم یه بهانه ای برای دیدار وجود داشته مثلا هر دومون تو یه کلاس بودیم (زمانی که دانشجو بودم) ولی الان اینجور موقعیت ها هم به ندرت برام پیش میاد.
ممنون میشم راهنماییم کنید. فقط بهم پیشنهاد نکنید که ازدواج کنم. چون تا وقتی نتونم با کسی رابطه برقرارکنم ازدواج برای من بی معنی خواهد بود.

سلام آقای بنیامین. سال نو مبارک،
من با جملهٔ خودتون که میگید که تا زمانی‌ که عشق رو تجربه نکنم نمیتونم ازدواج کنم، موافقم، چون من خودم با این که دخترم و زیاد نمیتونم انتخابگر باشم و بیشتر انتخاب میشم، ولی‌ دوست دارم یه کشش دو طرفه باعث بشه که بخوایم به یک تغییر بزرگ مثل ازدواج فکر کنیم و همچنین معتقدم که اون عشق ۲طرفه انگیزهٔ جنگیدن برای مشکلات زندگی‌ مشترک هستش و اگر احساس طرفین صرفا "عادت" و "دوست داشتن بر حسب عادت" باشه ، اون انگیزه کافی‌ برای مقابله با مشکلات ایجاد نخواهد کرد. البته این نظر شخصی‌ من هستش.
دوست عزیز، هیچوقت دنبال عشق نگردید، چون اگر قرار باشه بیاد، خودش میاد! و اگر شما دائما دنبالش باشید چه بسا به دلیل یک حس تنهایی‌ درونی‌ از خیلی‌ از معیار‌هاتون چشم بپوشید و یک "خوش اومدن ساده"+ نیاز درونی‌ به وجود یک خانوم در زندگیتون رو با عشق اشتباه بگیرید که خوب این ظلم به خودتون و طرف مقابلتون هست.
سعی‌ کنید مهارت‌های ارتباطی‌ تون رو بالا ببرید، از خانوم‌ها و خصوصیاتی که در جنس مونث عمومیت داره اطلاع داشته باشید، همچنین از خودتون و توقعات و سلایق عاطفیتون با اطلاع باشید.
در قدم بعد سعی‌ کنید که در جم‌ع هایی‌ که دختری مجرد وجود دارن، مثل تور‌های مسافرت چند روزه، جمع‌های دوستان حضور پیدا کنید، دعا می‌کنم تو این سال جدید نیمهٔ گم شده شما هم پیدا بشه:-)
موفق باشید

[gisooo]

سلام
منظورتون رو از ایجاد رابطه عاطفی میگین؟یعنی دقیقا چه نوع رابطه ای مد نظرتون هست؟ و در این رابطه تماس لمسی و بوسه هم میخواهین و یا فقط احساس رو میگین؟؟ فکر نمیکنین بعدش خود شما ممکنه به دختری که با شما رابطه عاطفی برقرار کنه بدبین شین و اون رو دیگه برای ازدواج انتخاب نکنین؟

میشه این جملتون رو هم یه کمی توضیح بدین در موردش:

. چون تا وقتی نتونم با کسی رابطه برقرارکنم ازدواج برای من بی معنی خواهد بود

[mis-marjan]

دوست عزیز منم با خانم شین موافقم هرچند که به ازدواج سنتی گرایش بیشتری دارم چون از نظرم معقولانه تره ولی توی چند تا برخورد نمیشه طرف رو انتخاب کرد
از طرفی هم روابط عاطفی عمیق تضمینی برای ثبات بعد ازدواجش نیست خیلی از تاپیک هایی که اینجا مشکل داشتن همچین شرایطی داشتن
ولی واقعا خودم هم گیج شدم
یه جورایی از عشق می ترسم چون از ریسک می ترسم تجربه خوبی در این زمینه ندارم و میترسم خودم رو درگیر همچین روابطی بکنم
من حس می کنم شما از لحاظ احساسی سرد هستید
واقعا برام جای تعجب داره غیر ممکنه پسری به 25 سالگی برسه و بگه که تا به حال عشق رو تجربه نکرده
حتی از نوع بچه گانه اش!
تجربه شیرینی هست به شرطی که پایان شیرینی هم داشته باشه
میتونید در مورد دخترهایی که باهاشون بودید صحبت کنید
اونا چطور دخترایی بودن؟
ملاک شما از دختری که توجهتونو جلب کنه چیه؟
یا ملاکهاتون برای همسر آینده؟
از لحاظ عاطفی و جنسی واقعا نیازی ندارید؟

- - - Updated - - -

دوست عزیز منم با خانم شین موافقم هرچند که به ازدواج سنتی گرایش بیشتری دارم چون از نظرم معقولانه تره ولی توی چند تا برخورد نمیشه طرف رو انتخاب کرد
از طرفی هم روابط عاطفی عمیق تضمینی برای ثبات بعد ازدواجش نیست خیلی از تاپیک هایی که اینجا مشکل داشتن همچین شرایطی داشتن
ولی واقعا خودم هم گیج شدم
یه جورایی از عشق می ترسم چون از ریسک می ترسم تجربه خوبی در این زمینه ندارم و میترسم خودم رو درگیر همچین روابطی بکنم
من حس می کنم شما از لحاظ احساسی سرد هستید
واقعا برام جای تعجب داره غیر ممکنه پسری به 25 سالگی برسه و بگه که تا به حال عشق رو تجربه نکرده
حتی از نوع بچه گانه اش!
تجربه شیرینی هست به شرطی که پایان شیرینی هم داشته باشه
میتونید در مورد دخترهایی که باهاشون بودید صحبت کنید
اونا چطور دخترایی بودن؟
ملاک شما از دختری که توجهتونو جلب کنه چیه؟
یا ملاکهاتون برای همسر آینده؟
از لحاظ عاطفی و جنسی واقعا نیازی ندارید؟

[بنیامین_29]

سلام
منظورتون رو از ایجاد رابطه عاطفی میگین؟یعنی دقیقا چه نوع رابطه ای مد نظرتون هست؟ و در این رابطه تماس لمسی و بوسه هم میخواهین و یا فقط احساس رو میگین؟؟ فکر نمیکنین بعدش خود شما ممکنه به دختری که با شما رابطه عاطفی برقرار کنه بدبین شین و اون رو دیگه برای ازدواج انتخاب نکنین؟

میشه این جملتون رو هم یه کمی توضیح بدین در موردش:

. چون تا وقتی نتونم با کسی رابطه برقرارکنم ازدواج برای من بی معنی خواهد بود

منظور من از یه رابطه عاطفی یه رابطه رومانتیک هست. یعنی دوست داشتن بعنوان جنس مخالف نه اینکه فقط بریم بیرون یه بستنی بخوریم یا یه فیلم ببینیم! تو یه رابطه عاشقانه مسلما کشش

جنسی وجود خواهد داشت که به بوسه و تماس لمسی هم منجر میشه که حالا من به این قسمتش کاری ندارم مشکل من اینه که اصلا هیچ رابطه عاشقانه رو تجربه نکردم (با اینکه کشش

وجود داشته.. دست کم از طرف من)
اما در مورد سوال بعدی. وقتی با کسی رابطه عاطفی خوب برقرار کنم چرا باید بدبین بشم؟!!! برعکس بیشتر وابسته میشم! اگه منظورت اینه که چون یه "ارتباط خارج از ازدواج" با

من داره بهش بدبین میشم نه اینطور نیست من شدیدا غیر سنتی هستم و اصلا سراغ کسی که پایبند سنت باشه (که بنظر میاد اکثریت مطلق جامعه هم باشند)نمیرم. رک بگم برای من حتی

بکارت طرف مهم نیست با اینکه خودم باکره هستم.(این که بدونی اولین عشق طرف مقابل باشی برای من هم خیلی شیرینه ولی مال کتاب قصه هاست) میدونم که 99 درصد مردهای "

ایرانی" اینطور فکر نمیکنن ولی به هرحال هر کسی عقیده ای داره..

و اما در مورد سوال آخر: من فقط زمانی به ازدواج فکر میکنم که کسی رو دوست داشته باشم هم به عنوان دوست و هم بعنوان شریک جنسی و بخوام باهاش زندگی کنم. پس طبیعیه که

تا قبل از اینکه به چنین مرحله ای برسم ازدواج اصلا برام مطرح نیست.

[فرشته اردیبهشت]

سلام
سوالتون چیه؟

اینطور برداشت کردم که کششی به جنس مخالف نداری
منظورت اینه که شاید از نظر جنسی مشکلی داری؟ یعنی حس خاصی به جنس مخالف نداری؟
چه حسی دقیقا به دوستای دخترت داشتی؟
مثل دوستای پسرت برات بودن؟

[نوروزیان.]

اگر شما می خواهید ازدواج کنید ما طبق قوانین می توانیم شما را راهنمایی کنیم.
اما خودتان می گویید قصد ازدواج ندارید و قصد شما رابطه دوستی با یک دختر است. این سایت کاملا مخالف روابط عاطفی و دوستی دختر پسری پیش از ازدواج است و مشاوره دادن برای ایجاد روابط دوستی دختر پسری خلاف قوانین سایت است.

[بنیامین_29]

من حس می کنم شما از لحاظ احساسی سرد هستید

اگر سرد بودم که از تنهایی و برآورده نشدن نیازهام انقدر آزرده نبودم. و این کمبود چیزی نیست که الان متوجه شده باشم! از زمانی که به بلوغ جنسی رسیدم با من بوده

واقعا برام جای تعجب داره غیر ممکنه پسری به 25 سالگی برسه و بگه که تا به حال عشق رو تجربه نکرده
حتی از نوع بچه گانه اش!

منظور شما از تجربه عشق چیه؟ اگه منظورت از نوع بچه گانه عشق، عشق یه طرفه ای هست که بدون شناخت درست حسابی و بیشتراز روی "نیاز به عاشق بودنه" بله تجربه کردم! ولی من نمیتونم همین جوری راس راس تو چشمای طرف نگاه کنم و بگم ازش خوشم می یاد در حالی که هنوز ارتباط زیادی با طرف نداشتم و اون هم من رو درست حسابی نمیشناسه

میتونید در مورد دخترهایی که باهاشون بودید صحبت کنید
اونا چطور دخترایی بودن؟
ملاک شما از دختری که توجهتونو جلب کنه چیه؟
یا ملاکهاتون برای همسر آینده؟

دخترهایی که من باهاشون دوست شدم بدون استثنا آدم های روشن فکری بودن. آدم هایی که از نظر فکری مستقل هستن و در زندگیشون بیشتر فاعل هستند تا مفعول. من با اینجور آدمها راحت ترم. کلا زیاد از تیپ با حجب و حیا خوشم نمیاد. نه اینکه مشکلی باهاشون داشته باشم. سلیقه شخصیم اینطوریه. کلا 180 درجه با مرد نوعی ایرانی فرق دارم!

از لحاظ عاطفی و جنسی واقعا نیازی ندارید؟

من نمیدونم از کجای حرف های من به این نتیجه رسیدید! البته که نیاز دارم! این موضوع بزرگ ترین کمبود در زندگی من حساب میشه

[meinoush]

آقای بنیامین این سوالای منو لطفا جواب بدین:
شما تجربه ی عشق یک طرفه رو داشتید؟ یعنی خودتون عاشق شدین؟ اصلا اینکه طرف مقابلتون چه حسی داشته یا نه رو کاری ندارم. خودتونو می پرسم.
اگه عاشق شدین تا حالا می شه بگین احساساتتون چطوربود اونوقت و چی باعث شد که نرین سمت اون ادمی که عاشقش بودین؟
شما نیاز جنسی داشتین و دارین دیگه؟ از این لحاظ مشکلی ندارین؟
سوال شما درباره ی اینه که چطوری یه نفرو عاشق خودتون بکنین؟
دقیق مشخص کنین که چی سوالتون هست.

[بنیامین_29]

اینطور برداشت کردم که کششی به جنس مخالف نداری
منظورت اینه که شاید از نظر جنسی مشکلی داری؟ یعنی حس خاصی به جنس مخالف نداری؟
چه حسی دقیقا به دوستای دخترت داشتی؟
مثل دوستای پسرت برات بودن؟

نه کاملا دگرجنسگرا هستم (0 در مقیاس کینزی اگه بخوام دقیق بگم) راستش الان که فکر میکنم میبینم موقعیت های زیادی برای تنها بودن با طرفم پیدا نکردم. و وقتی هم پیدا میشه به قول شما مثل دوست های هم جنسم رفتار میکنم چون میخوام همه چی به تدریج و طبیعی پیش بره و میخوام به طرف هم یه فرصتی بدم که از من خوشش بیاد و یه نشونه ای حرفی چیزی که بفهمم اون هم بدش نمیاد! ولی شاید زیادی کند پیش میرم و طرف سرد میشه

- - - Updated - - -

آقای بنیامین این سوالای منو لطفا جواب بدین:
شما تجربه ی عشق یک طرفه رو داشتید؟ یعنی خودتون عاشق شدین؟ اصلا اینکه طرف مقابلتون چه حسی داشته یا نه رو کاری ندارم. خودتونو می پرسم.
اگه عاشق شدین تا حالا می شه بگین احساساتتون چطوربود اونوقت و چی باعث شد که نرین سمت اون ادمی که عاشقش بودین؟

ترجیح میدم از واژه ی "شیفتگی" بجای "عشق یک طرفه" استفاده کنم. بله من این حس رو تجربه کردم. قوی ترین باری که این حس رو داشتم در 18 سالگی بود که از همکلاسیم خوشم اومد ولی بخاطر کم تجربگی و اضطرابی که اون موقع از ارتباط با جنس مخالف داشتم نتونستم ارتباط خوبی برقرار کنم و البته این موضوع هم بود که من اصلا خیلی کم دیده بودمش و بیشتر تو تصوراتم بهش پر و بال داده بودم و متاسفانه من خیلی خوب افکارم رو آنالیز میکنم! پس وقتی فهمیدم نه از روی علاقه که از روی نیاز عاشقش شدم. کلا بیخیال شدم (به این راحتی هم نبود، چند سالی طول کشید!)

شما نیاز جنسی داشتین و دارین دیگه؟ از این لحاظ مشکلی ندارین؟

بله برای بار سوم میگم که من نیاز جنسی دارم و هیچ مشکلی از این نظر ندارم (دیگه خودمم دارم شک میکنم!!)

سوال شما درباره ی اینه که چطوری یه نفرو عاشق خودتون بکنین؟
دقیق مشخص کنین که چی سوالتون هست.

تقریبا آره! و اینکه کلا چطور یه رابطه دوستی معمولی رو به سمت یه رابطه عاشقانه پیش ببرم. و طرف بفهمه که من چنین قصدی دارم