نمیتونم جدا شم، آیا کار درستیه از خونه فراری بشم؟

[Sarvin]

سلام به همگی،


دوستانی که تاپیک قبلی من رو دنبال کردن، در جریان هستند که من ۲۹ سال سنّ دارم، مهندس عمران هستم، فرزندی ندارم و همراه همسرم در آمریکا زندگی میکنم. شوهر من با وجودی که همدیگر رو دوست داریم، اما شکنجه‌های بسیار زیادی رو بخاطرش متحمل شدم که باعث شده دلم بقدری بشکنه ازش که تصمیم به جدایی بگیرم، اما خوب نمیتونم فعلا ازش جدا شم. چون هنوز دلبستگی دارم بهش و از نظر روحی آمادگی جدا شدن رو هیچکدوم نداریم.


دلیلی که الان این تاپیک رو زدم اینه:


ما هر دو کار میکنیم تمام وقت، اما از مثلا ساعت ۶ عصر به بعد دیگه با هم هستیم. من فکر کردم حالا که نمیتونم جدا شم ازش، حداقل کاری کنم که کمتر پیشش باشم. چون دیگه تحمل کارهاش و رفتارش و بوی سیگارش و ... هم دیگه ندارم. جدیدا هم دست بزن پیدا کرده و انگار خیلی هم خوشش میاد از این کار


فکر کردم بهترین کار اینه که همزمان با کارم، درس هم بخونم. چون اهل بیرون رفتن و پارتی و این چیزها که خیلی هم اینجا مرسوم هست نیستم. دیگه نمیخوام رشته خودم رو بخونم، به نظرم بهتره یه رشته جدید رو انتخاب کنم که یکم تازگی و تنوع وارد زندگیم بشه. البته هنوز نمیدونم چی‌ بهتره، چون شاید بتونم روزی برگردم ایران، دوستان اگه نظر خاصی‌ دارن ممنون میشم یک رشته خوب بهم پیشنهاد کنن.


اما پرسش اصلیم اینه که به نظرتون این به اصطلاح فرار کردن من از خونه، ممکنه شرایط زندگیم رو بدتر کنه؟ اصلا به صلاح هست که این کار رو بکنم؟ آیا همه چیز بدتر از قبل نمیشه؟


منتظر راهنمائی تون هستم. ممنون

[کاغذ بی خط]

سلام عزیز کاش لینک پستهای قبلیت رو می ذاشتی
دوست من رشته مشاوره یا روان شناسی بالینی رو اگه شروع کنی شاید تسکینی باشه چرا که تو رو با روند درمانی و چگونگی رویارویی با مشکلاتت اماده می کنه
من راه کار دیگه نمی دونم چی بگم وقتی ماجرای شما رو نمی دونم فقط این کارا رو که میگم بکن سعی کن تو سکس گرم باشی ورزش کن وزنت رو بیار در حد ایده ال تو خونه لباس های خوب بپوش درس بخون...همه این کارا بدون این که به مرد حرفی زده باشی این تصور رو در اون ایجاد می کنه که تو برا کسی این کار ها رو می کنی و ترس از دست دادن تو رو پیدا می کنه...
این حرفها رو زدم چون می گی دوسش داری هنوز ...عزیزم خودت رو جلوش خار نکن گریه نکن ....به خودت بیش از پیش برس زندگیت رو همیشه تمیز نگه دار بذار اون باشه که فکر کنه داره تو رو از دست می ده...

[Sarvin]

hhanie aziz

ممنون از شما، روانشناسی‌ و مشاوره رو دوست دارم، اما از اونجا که تمام این سالها درگیر رونکاوی کردن همسرم بودم، میخوام یک ‌چیزی باشه که من رو از تمام این عوالم دور کنه


من همیشه برام مهم بوده که مرتب و شیک باشم، روشی‌ رو هم که شما فرمودین حتما استفاده میکنم، البته با توجه به شکاک بودن همسرم، باید ببینم نتیجه کار چی‌ میشه. باز هم ممنون از شما.


لینک تاپیک قبلیم رو میگذارم همونطور که خواسته بودید:

http://www.hamdardi.net/thread-30809.html

[دختر بیخیال]

شما اگه تصمیمتونو گرفتین واسه جدایی دیگه چرا دست دست میکنین.
شما که اصن ویژگی خوبی از شوهرتون نمیگین.
همش بدی بود
پس چرا ابنقد عاشقین؟ تلاش کردین واسه درست شدنشون؟

اگه درست نمیشن خب طلاق توافقی هم نمیدن .چه اشکال داره اونجا که راحتر طلاق میدن تازه ازت دفاع هم میکنن. چرا فانونی اقدام نمیکنین؟؟

اخه این چجور زندگیه واسه خودتون درست کردین شوهر واسه خودش زندگی کنه شما واسه خودتون فقط هم خونه باشین.
خب یه تصمیم درست بگیرین .
اینجوری میتونین یه زندگی جدیدی شروع کنین شاید آدمی وارد زندگیتون بشه که صدبرابر از شوهرتون بهتر باشه .
من نمیگم دوباره ازدواج کن اما شرایطا و موردایی میتونه واست پیش بیاد. اما اینجوری با فرار که ......

[Sarvin]

دختر بیخیال عزیز، ممنون از تو


شاید چون خیلی دوستش دارم، شهامت جدا شدن رو ندارم. درست میگید اینجا جدا شدن برای خانمها اسون تره، اما من شهامتش رو ندارم.

البته خصوصیت خوب هم داره، اما این اشکالاتش باعث میشه خوبیهاش کم اثر بشه تو زندگیم.

خودم هم که دوست ندارم فرار کنم اینطوری، اما وقتی میبینم نمیتونم جدا شم، فکر دیگه آی‌ به ذهنم نمیرسه

[samanft]

سلام من کل تاپیکهای شما رو خوندم(همون طور که مطلع هستید!!!!)،اما برام هنوز یه چیز مبهمه و نفهمیدم چی هستش،اونم اینه شما تو فکرتون چی میگذره و تصمیمتون چیه،چون تو هر نوشتتون یه چیز مختلف نوشتید.

[دختر بیخیال]

خب اگه دوستشون دارین .بیشتر سعی کنین درستش کنین.میتونین لیست کنین موردی با یه مثال مثلا تا حالا چکارا کردین واسه شوهرتون که درست نشدن هنوز!!!!!!!!!!!!
آخه من باور نمیکنم مگه میشه یزن همه کار بکنه بعد ااقایون تغییر نکنن. بابا مگه از سنگن؟؟

[Sarvin]

سلام سامان، ممنون از شما


تو فکرم چیز خاصی نمیگذره، نمیدونم چرا فکر کردین که هر جای یک چیز نوشتم، من فقط از این همه تلاش و فداکاری واسه همسرم خسته شدم، دلیلش هم اینه که میبینم قدر نشناسه، یا اینکه بهم خیانت کرده، یا اینکه اصلا آینده روشنی رو با اون نمیتونم تصور کنم. حرفهام فکر نکنم با هم تناقض داشته، یه وقتایی حوصله‌‌ داشتم، بیشتر شرح دادم، یک وقتایی هم بی‌ حوصله‌‌ بودم، سر بسته نوشتم.


شما خودت فکر میکنی تو فکر من چی‌ میگذره؟



دختر بیخیال عزیز


ممنوم از تو. شما که همه چیز رو خوندی بهم بگو من باید چه ‌چیزی رو تو همسرم تغییر بدم؟

الان این زندگی که دارم، تازه بعد از کلی‌ تلاش و پیگیری بهش رسیدم. مثلا همسر من از اون مردهایی بود که بیخودی قهر می‌کرد، شاید چند هفته یا ماه، بیخود و بی‌ جهت، مثل سنگ میشد، عصبانی و سنگی، میدونی چقدر زحمت کشیدم تا درست شد؟ میبینم تو این تالار خیلی این مشکل رو دارن و راهکار میخوان. من با اون سنّ و بی‌ تجربگی، دست تنها، میدونی چقدر عذاب میکشیدم؟ اما باز موفق شدم این اخلاقش رو درست کنم.. اما یک سری چیزها هست که درست شدنی نیست و من فقط باید تحمل کنم

[toojih]

سلام ساروین خانم، حضور مجددت رو خوش آمد میگم، قبل از اینکه بچه ها اینجا خودشون رو زیاد اذیت نکردند و مثل تاپیک قبلی فسفر زیادی برات نسوختن

لطفا مشخص کن که اصلن خودت میتونی ازش فرار کنی؟!! تا بعدن بریم سر اینکه اصلن درست هست یا نیست. یعنی این قابلیت و توانایی رو داری که ازش دور باشی برای چند ساعتی؟

[Sarvin]

Salam Toojih aziz
Mamnoon az shoma
تقصیر بچه‌ها نیست، آخه این مشکلی که من دارم گیج کننده هست،


من میتونم تو طول روز دور باشم ازش، در گذشته نمیتونستم. اما الان که دلم رو شکونده میتونم.