سلام.
من نمیدونم چرا هر کاری میکنم اگر تو هر مساله ای دو مسیر باشه همیشه اون مسیر بد رو توی ذهنم تا اخرش تجسم میکنم . اگه یه خواب منفی ببینم میگردم تعبیر پیدا کنم و اگر تعبیرش منفی باشه در باره یه چیزی میگم پس حتما نمیشه ... وای نکنه تلاش کنم و نشه.. فایده نداره.. اون خواب درست بوده و ازین حرفا. حتی گاهی با فال حافظ گرفتن و دیدن یه نکته منفی حالم واقعا بد میشه و نمیتونم جلوی این حسم رو بگیرم ولی متاسفانه حس مثبت که میاد سراغم خیلی زود از بین میره و پایدار نیست .
همش بی قرارم.. نگرانم استرس دارم و واقعا روی هیچ مساله ای بیش از چند دقیقه نمیشه تمرکز کنم و بعدش باز فکرم میره سمت مشکلم و تا تهش رو میبینم.. گریه میکنم و مرثیه میخونم برای خودم . خودم میکشم که به خودم بگم تو قوی باید باشی و .. که برای چند ساعتی بهم کمک میکنه ولی خدا نکنه کسی یا چیزی این حس منفی رو بهم برگردونه باز روز از نو روزی از نو..
وقتی مشکلی دارم همش بهش فکر میکنم و فکر میکنم تا اروم بشم و اگر توی فکرم به راه حل نرسم دیوونه میشم . شبا از فکر و خیال خوابم نمیبره و اگر بخوابم و بیدار شم که خدا بخیر کنه اصلا دیگه نمیتونم بخوابم... همش توی ذهنم درباره مشکلم حرف میزنم .. گاهی خیلی مثبت میبینم که بعدش میگم خیلی رویایی هستی تو.. و گاهی بدترین وضعو.. حتی مثلا با توجه به مشکلم میبینم که از خانمم جدا شدم و توی خیالم باهاش دعوا میکنم و روز دادگاه رو تجسم میکنم حتی گریه های خودمو و خاطراتش همه و همه میاد سراغم...
این مساله از درس و زندگی منو انداخته.. از خواب افتادم.. زندگیم شده منفی .. فکر .. خیال استرس.. تپش قلب..
درمونده شدم از دست خودم...
علاقه مندی ها (Bookmarks)