پسر بدبخت (عذاب وجدان بیش از حد به خاطر گناه در گذشته)

[alireza_m]

من یه پسر بدبختم، یه پسری که به خاطر یه گناه اونم ندانسته 5 ساله، خودشو میخوره،
من یه پسر بدبختم که هر روز لاغرتر میشم، من یه پسر بدبختم که باید به خاطر اینکه هیچوقت مثه هیچکس فکر نمیکردم باید افسرده بشم، من یه پسر بدبختم که به خاطر افسردگیم باید قرص بخورم، من یه بدبختم چون اگر عقل سمت شهوت میرفت، نمیذاشتم بره، من یه پسر بدبختم چون خدا منو نبخشیده، من یه پسر بدبختم چون از کمر به پایین فکر نمیکنم، چون من یه نوجوونم و نوجوون باید الان دوست غیر همجنس داشته باشه، باید بره خوش بگذرونه، باید خوشحال باشه، باید خدا رو شکر کنه، ولی من بدبختم چون وسواس دارم، چون همیشه جلوی غرایزم ایستادم، به همه کمک کردم، بهشون دید مثبت دادم، براشون دعا کردم، براشون گریه کردم، ولی من بدبختم چون هیچوقت کسی برام دعا نکرد، چون خدا هم منو دوست نداشت، چون من هر روز تاریک تر میشم، هر روز گریه دار تر میشم، هر روز به خدا متوسل میشم ولی انگار رو برگردونده، انگار کافر شدم،
من بدبختم چون گناه کردم، گناه زشتی انجام دادم، بعد چند سال ترسیدم، ولی از اون سال من دیگه من قبلی نیستم، من تاریک شدم، من باید میمردم، من کاش میمردم...
من Hiv مثبت هستم، نگران خودم نیستم، نگران اون بدبختایی هستم که شاید از من Hiv گرفته باشن، روم نمیشه برم بهشون بگم برید آزمایش بدید، من یه گناهکارم، من لایق بخشش نیستم، من زندگی دیگران رو نابود کردم...

[زیبا کردستانی]

سلام گلم:72
به تالار همدردی خوش آمدی

لطفا مشکلت رو به صورت واضح بگو تا کارشناسان بیان و راهنماییت کنند.

[سارا@]

سلام alireza_m عزیز
اکثر آدمها در زندگیشون اشتباه فاحش داشتن
اینطور که پیداست شما روح و ذات پاکی دارین ولی بر اثر عدم اعتماد به نفس و محیط پیرامون زندگیت به ناکجا آباد کشیده شدین ولی همین که متوجه اشتباهات شدی یعنی اولین توجه خدای مهربون به شما هست
متاسفانه این بیماری که گریبانگیر شما شده در جوامع مختلف دنیا در حال رشد هست ولی خیلی ها تحت نظر پزشک مثل یک آدم عادی به زندگیشون ادامه میدن و بستگی به نوع بنیه بدن شما و همچنین روحیه میتونید تا حد مقبولی تحت کنترل خودتون در بیارید
ابراز پشیمانی از گناه و توبه بهترین درمان ما آدم ها هست ولی ناامیدی از درگاه خداوند بزرگترین گناه کبیره هست
دوست عزیز هیچوقت از درگاه خدای مهربان ناامید نشو
همین که امروز اینجا اومدی اولین دست حمایت کننده خدا برای تو بود

[alireza_m]

ممنونم
من نگران خودم نیستم
نگران دیگران هستم که با کار اشتباه من بدبخت شدن، توبه کردم
امیدوارم خدا کمکشون کنه...

[sheidi]

سلام
به نظر من حتی اگه میتونید به طور غیر مستقیم به کسایی که میدونید مبتلا شدن اگاهی بدید.
اینجوری شاید جون خیلیارو نجات بدید.

[alireza_m]

میترسم، قضیه برای 5 سال پیش هست، بعضی هاشون اصن منو یادشون نیست،
خدا با یه توبه میبخشه؟

[sheidi]

هر وقت خودت خودتو بخشیدی بدون بخشیده شدی
خواهش میکنم انقدر از لفظ بدبخت برای خودت استفاده نکن
همه ادما تو زندگیشون اشتباه میکنن هر کی میگه نکردم دروغ میگه . امیدت به خدا باشه و سعی کن خودت به خودت روحیه بدی . چه بسا ادمایی بودن که با شرایط خیلی بدتر از شما با روحیه خوب به طرز معجزه اسایی بهبود پیدا کردن
انقدر نا امید نباش و پیشنهاد میکن کتاب secret رو مطالعه کنی

[bahar.shadi]

سلام علیرضا

به همدردی خوش آمدی برادر گرامی

اول از همه بگذار بهت یک مژده بدم! اون هم اینه که مطمئن باش و لحظه ای هم شک نکن که اگر خدا دوستت نداشت

و به فکر علیرضا نبود این سایت رو پیدا نمی کردی تا یک عده بدون اینکه بشناسنت باهات همدلی کنن.

و دوم اینکه چرا تصور کردی جرم و گناه تو بیشتر از لطف خداست؟

از توبه پرسیدی و بخشش خدا

هر چیزی راهی داره عزیز جان. آیا تو تعمدا افرادی رو مبتلا کردی یا از روی سهو و نا آگاهی بوده؟

چرا به خودت میگی بدبخت؟

نمیدونم چطوری مبتلا شدی یک اتفاق یا ندانم کاری اما مطمئن باش خدا همه بنده هاش رو دوست داره!

از متنت اینطور استنباط کردم که به ارزش های اخلاقی پایبند بودی و در اثر یک اتفاق مبتلا شدی درسته؟

هر کسی آزمایش میشه به وسیله خدا و این هم شاید نوعی امتحانه.

پس مطمئن باش اگر قوی نبودی خدا امتحانت نمی کرد.

پس آروم باش و اول از همه خودت به ارامش برس تا ببینیم چطور میتونی از بقیه اگر مقصر بوده باشی حلالیت بگیری

ضمنا نا امید نباش چون با پیشرفت علم این بیماری تا حدود زیادی مهار شدنیه و از رشد و پیشرفتش میشه جلوگیری

کرد و سالیان سال باهاش زندگی کرد.

پس به خاطر خودت و بقیه اول آروم باش و بعد برامون بیشتر توضیح بده تا کمکت کنیم.

منتظر پاسخ هات هستم

[alireza_m]

من برای مطمئن شدن، دوباره آزمایش میدم، ولی خیلی ناامیدم
بطور اتفاقی به خودم اومدم، همش خودمو شکنجه میکنم، افسار ذهنم از دستم میره، وسواس گرفتم، با خودم میگم اگر ایدز هم منتقل نکردم، پس حتما هپاتیت رو منتقل کردم، حتما یه بلایی سرشون اوردم، هر روز آب شدن خودمو میبینم، پدر مادر بیچارم فکر میکنن من خل شدم، من براشون پسر خوبی نبودم، قدر زحمتاشون رو ندونستم، از مردن نمیترسم، از اینکه عذاب بشم نمیترسم، از این میترسم که کسی رو رنجوندم، از این میترسم که کسی رو بدبخت کنم، از زندگی کردن میترسم... قبلا نماز میخوندم، اما حالا نه... قبلا شب قبل خواب یکم حافظ میخوندم، دو تا آیه میخوندم، با خدا درد و دل میکردم، ولی الان نه، همه ی دنیا برام کابوس شده، انگار من گناهکارم، به خدا من بچه بودم، اصن نمیدونستم ویروس چیه؟؟!! اصن نمیدونستم کارم اشتباهه یا نه ولی نمیدونم چرا حالا یادم اومده نه اون موقع...

[sare jo0on]

[quote='alireza_m' pid='241363' dateline='1352
من یه بدبختم چون اگر عقل سمت شهوت میرفت، نمیذاشتم بره،
سلام من نمی فهمم اگه اینطوره چه جوری مبتلا شدی و چطوری انتقال دادی
یک مقدار کلامت نامفهومه اگه میشه بیشتر توضیح بده تا بشه راهنمایی کرد