خواستگار با مسلک صوفی

[elahe.a]

سلام دوستان خوبم
همون طور که خیلی از شما من رو میشناسین، 30 سال دارم و یکبار متارکه کردم و 4 ساله که مجردم، 5 شنبه ها با دوستانم مثنوی میخوانیم و بعد راجع بهش صحبت میکنیم، سر کلاس مثنوی یکی از آقایون ابراز علاقه کردند البته نه صریح طول کشید تا مساله خاستگاری را مطرح کنند، ایشان 40 سال دارند و تا به حال ازدواج نکردند! من 10 روز تمام پیاپی برنامه های خودم را کنسل کردم و برای شناخت ایشان زمان گذاشتم، ایشان پسر بسیار خوب به نظر میرسید، اما به شدت در انواع کلاسهای مثنوی خوانی، مولانا شناسی یا چیزهایی شبیه این شرکت میکنه، از طرفی ایشان پایبند به عبادت در خانقاه هستند و پیرو یکی از مسلکهای درویشان!!!
البته اعتقاد به ائمه دارند و به نماز و روزه نیز همچنین، البته فقط ماه رمضان نماز میخوانند و روزه میگیرند! البته ذکر کردند که ما بقی ماهها از سر مشغولیت کاری یا تنبلی نماز نمیخوانند!!
ایشان تا 7-8 سال پیش اصلا اعتقادی به خدا و پیغمبر نداشتند و به قول خودشان از طریق مثنوی خدا رو یافتند و از طریق فیه ما فیه حضرت مولانا، قران رو درک کردند!!
به شدت روح خدا جویی دارند و در جستجوی حقیقت، حتی ابتدای راه پیرو مسلک اهل حق شد، در مسلک اهل حق، یا علی اللهی به زبان عامیانه، که با گذشت زمان متوجه شده که باید در مذهب پا رو فراتر بزاره و اهل حق بودن ارضاش نکرده.......خلاصه روحش خداجو و حقیقت طلبه

حالا مشکل من، من مذهبی نیستم اما دوست دارم تو خیلی چارچوبام با همسرم همسو باشم، من دوست ندارم همسرم خانقاه بره یا عبادتش رقص سما(عبادتی که در خانقاه انجام میدهند، برمیگرده به حالاتی که حضرت مولانا در میدان شهر پس از متحول شدن انجام دادند و خود را به جنون زدند)
مساله بعدی، تفاوت فرهنگی خانواده من با ایشون هست، مذهب و معنویت به هیچ عنوان در خانواده ایشان وجود نداره حتی در میان پیران، این در حالیه که خانواده من نسل اندر نسل عارف مسلک بودند و زاهد و در حال حاضر خانواده ای تقریبا مذهبی اما روشنفکر!
مشکل بعدی این هست که ایشان علت مجرد بودنشان را بدین گونه ذکر کردند که تا 30 سالگی قصد ازدواج نداشتند و از 30 تا 38 در 3 رابطه قرار گرفتند که هر کدام 2-3 سال طول کشیده و قصد ازدواج داشتند اما در همان مرحله دوستی به پایان رسیده، که در یکی از موارد حتی بله بران هم رفتند اما روز بعد دختر خانم اعلام کرده به شخص دیگه ای علاقمندند!!
البته قسمت بد ماجرا اینجاست که ایشان 2-3 باری گفتند، من از زنم تنها یک چیز میخوام و این هست که خیانت نکنه!!! و قلب من با 2 چیز فریز میشه، خیانت و دروغ !!!!
اینجا من حس کردم ممکنه بد دل باشند، البته حدس و گمانه!!!
از طرفی ایشان به شدت به من ابراز علاقه میکنند و من هم یک عالمه آسمون ریسمون آوردم که تا از لحاظ منطقی انتخابم صورت نگیره وارد فاز احساسی نمیشم اما ایشون من رو به بیرحم و بی انصاف بودن محکوم کردند!!!
با توجه به مسایل فوق 4 شنبه من با کلی ماجرا نه قطعی را گفتم، اونقدر حالش بد شد که تا نیم ساعت با ماشینش جلوی منزل ما بود و نمیرفت!!!
روز بعد در کلاس مثنوی حضور پیدا کرد، متاسفانه من اون روز ماشین نداشتم و ایشان اصرار به رساندن من به منزل کردند، خلاصه دوباره روز از نو روزی از نو، چاره ای نداشتم، فرصت دیگه ای بدهم اما ذکر کردم یا من باید همسوی شما شم یا شما همسوی من، خلاصه یه هفته بهش فرصت دادم تا ببینه میتونه همسوی من شه یا نه(اعتقادی)، از طرفی حس کردم شاید خداوند من را سر راهش قرار داده نا مسیر بدهم به مذهبش یعنی با حربه عشق وادار به مطالعه بکنمش!!! البته گفتم تو این یک هفته هر گونه ارتباطی قطع تا ایشان احساسی تصمیم نگیرند!!!
خلاصه دوستان بسیار در موندم، نمیدونم باهاش چی کار کنم، اگر کسی راه حلی به ذهنش میرسه خوشحال میشم کمکم کنه

[نادیا-7777]

elahe.a عزیزم
من موقعیت تورو خیلی خوب درک میکنم

من هم تقریبا مثل خودتم و در جریان زندگیم هستی
توصیه خواهرانه برات دارم

برای کسایی مثل منو تو که یه بار تجربه زندگی متاهلی قبلی داریم
حالا باید برای انتخاب بعدی خیلی آگانه تر تصمیم بگیریم

اختلاف سنیتون زیاده
ضمن اینکه از نظر اعتقادی زیادم شبیه هم نیستید

خودت بهتر میدونی که اینبار فقط صرف ازدواج کردن و متاهل شدن نباید ازدواجی کنیم که طرف مقابل خیلی از معیارامونو نداره
چندبار دیگه میخوایم زندگی متاهلی رو مگه تجربه کنیم

مرد در سنین بالا (40 سال) دیگه شخصیتش شکل گرفته و نمیشه تغییرش داد یا حداقل به امید تغییر باهاش ازدواج کرد

خودت حتما شناختت خیلی ازش بیشتره

به هرحال عزیزم کار خوبی میکنی که میخوای عاقلانه و بدور از احساس تصمیم بگیری

در انتخاب اینبارت سعی کن کسی رو انتخاب کنی که خیلیییییییییییی بهت از همه نظر نزدیکتر باشه

یاحق

[elahe.a]

ممنون نادیای عزیز

آره واقعا، منم میخوام از هر لحاظ بررسی کنم،،، درگیر احساس ایشونم و خوبیش............

[baby]

خلاصه روحش خداجو و حقیقت طلبه

مساله بعدی، تفاوت فرهنگی خانواده من با ایشون هست،

اما ایشون من رو به بیرحم و بی انصاف بودن محکوم کردند!!!

خلاصه دوباره روز از نو روزی از نو، چاره ای نداشتم، فرصت دیگه ای بدهم اما ذکر کردم یا من باید همسوی شما شم یا شما همسوی من، خلاصه یه هفته بهش فرصت دادم تا ببینه میتونه همسوی من شه یا نه(اعتقادی)، از طرفی حس کردم شاید خداوند من را سر راهش قرار داده نا مسیر بدهم به مذهبش یعنی با حربه عشق وادار به مطالعه بکنمش!!! البته گفتم تو این یک هفته هر گونه ارتباطی قطع تا ایشان احساسی تصمیم نگیرند!!!
خلاصه دوستان بسیار در موندم، نمیدونم باهاش چی کار کنم، اگر کسی راه حلی به ذهنش میرسه خوشحال میشم کمکم کنه

سلام
با توجه به توضیحی که دادید ، من ایشون رو دارای روحی خداجو نمی دونم ، بلکه فردیست که ثبات شخصیتی نداره (نظر کاملا شخصی از روی قرینه ها)

مساله بعدی،اینکه این تفاوت فرهنگی رو جدی بگیر

نکته بعدی اینکه با تحت فشار قرار دادن شما می خوان نظر شما رو مثبت کنند (بیرحم و بی انصاف) در حالیکه این حق رو نباید از شما بگیرن و شما باید با کمال ارامش سبک و سنگین کنی و تصمیم بگیری

- نه تنها در این سن و سال (30-40) بلکه در هر سنی نباید به امید تغییر فرد ازدواج کرد ، شما باید فرد رو همین طور که هست بپذیری ، مرحله شناخت هم برای همین است که بیشتر و بهتر با خود واقعی فرد آشنا بشی ، چشم و گوش باید باز باشه و توهم و تصور تعطیل ،
واقعیات خودشون رو نشون میدن اما ماها گاهی اوقات نمی خوایم اونها رو ببینیم و بپذیریم.

" از طرفی حس کردم شاید خداوند من را سر راهش قرار داده ..."
این جمله هم معنیش اینه که شما هنوز داری با احساس و تصور حرکت می کنی.

موفق باشی
به خدا توکل کن ،

[elahe.a]

خلاصه روحش خداجو و حقیقت طلبه

مساله بعدی، تفاوت فرهنگی خانواده من با ایشون هست،

اما ایشون من رو به بیرحم و بی انصاف بودن محکوم کردند!!!

خلاصه دوباره روز از نو روزی از نو، چاره ای نداشتم، فرصت دیگه ای بدهم اما ذکر کردم یا من باید همسوی شما شم یا شما همسوی من، خلاصه یه هفته بهش فرصت دادم تا ببینه میتونه همسوی من شه یا نه(اعتقادی)، از طرفی حس کردم شاید خداوند من را سر راهش قرار داده نا مسیر بدهم به مذهبش یعنی با حربه عشق وادار به مطالعه بکنمش!!! البته گفتم تو این یک هفته هر گونه ارتباطی قطع تا ایشان احساسی تصمیم نگیرند!!!
خلاصه دوستان بسیار در موندم، نمیدونم باهاش چی کار کنم، اگر کسی راه حلی به ذهنش میرسه خوشحال میشم کمکم کنه

سلام
با توجه به توضیحی که دادید ، من ایشون رو دارای روحی خداجو نمی دونم ، بلکه فردیست که ثبات شخصیتی نداره (نظر کاملا شخصی از روی قرینه ها)

مساله بعدی،اینکه این تفاوت فرهنگی رو جدی بگیر

نکته بعدی اینکه با تحت فشار قرار دادن شما می خوان نظر شما رو مثبت کنند (بیرحم و بی انصاف) در حالیکه این حق رو نباید از شما بگیرن و شما باید با کمال ارامش سبک و سنگین کنی و تصمیم بگیری

- نه تنها در این سن و سال (30-40) بلکه در هر سنی نباید به امید تغییر فرد ازدواج کرد ، شما باید فرد رو همین طور که هست بپذیری ، مرحله شناخت هم برای همین است که بیشتر و بهتر با خود واقعی فرد آشنا بشی ، چشم و گوش باید باز باشه و توهم و تصور تعطیل ،
واقعیات خودشون رو نشون میدن اما ماها گاهی اوقات نمی خوایم اونها رو ببینیم و بپذیریم.

" از طرفی حس کردم شاید خداوند من را سر راهش قرار داده ..."
این جمله هم معنیش اینه که شما هنوز داری با احساس و تصور حرکت می کنی.

موفق باشی
به خدا توکل کن ،

با سلام و عرض ادب خدمت babyعزیز

واقعیت منظورتون را از عدم ثبات شخصیت نفهمیدم، امکان داره کمی بیشتر بازش کنین؟
خیلی دیده شده افراد در سن بالا متحول شدند مثل حضرت حافظ، حضرت مولانا، ناصر خسرو و....
از طرفی این تحول در بعد عرفانی ومعنوی هر فرد امکان داره در هر سنی صورت بگیره فکر کنم با شخصیت افراد کمی متفاوت باشه، مثلا اگر من ذاتا آدم خسیسی باشم، تغییر این خصلت امکان داره امکان ناپذیر باشه اما در بعد عرفان، شاید قضیه کمی فرق کنه، البته این حرفم را ، سوالی مطرح کردم و نه قاطعانه!!!!
از طرفی جدا تفاوت فرهنگی برای خودم هم مشکل بزرگی هست و اتفاقا ایشون باید برای این مشکل من هم تا آخر هفته فکر کنه و جواب پیدا کنه!!!بیچاره
و همون طور که شما فرمودین، خودش هم اشاره کرده که مثل کسی میمونه که داره در چاه میافته و به هر ریسمانی چنگ میزنه برای رسیدن به محبوب!! گاهی با بی رحم خطاب کردن همراه میشه!!
مرتب میگه من به زن قدرتمندی چون تو نیاز دارم تا به زندگیم معنا بده حتی در مسایل تجاری و مالی!!!البته اگر همه این مشکلات هم حل شه این مساله نگرانم میکنه که ایشون من را قوی تر از خودشان میدونه پس امکان داره زمانی بخواد من را بشکونه و خودش را ثابت کنه!!!

حالا الان من نمیدونم، برای شناخت از این جلوتر برم یا کامل تمومش کنم؟ البته متاسفانه من هرهفته ایشان را خواهم دید!!!

[bahar.shadi]

سلام الهه جان

دوستان بسیار عالی راهنماییت کردن

عقل و منطق شما هم جوابش رو داده همون موقع که نه گفتی بهش!

اما الان قبول کن که احساست میخواد یا منطقت رو به طریقی مجاب کنه (به دلیل ابراز علاقه شدید آقا) و یا دنبال

توجیهی برای "نه گفتن" منطق شماست!

پس بیا این فرضیه ها رو بگذاریم کنار هم تا پاسخی مجاب کننده به احساساتت بدیم عزیزم

ببین منظور از عدم ثبات شخصیت این هست که افراد یک خط مشی فکری با ثبات ندارن و در هر برهه از زمان دنباله رو

چیزی خاص هستن و در سایر ارمان زندگیشون ثبات وجود نداره. میتونی برای توضیحان بیشت این کلمه رو سرچ بزنی

"عدم ثبات شخصیت"

نتایج جالبی خواهی دید!

اینکه جناب baby چنین حدسی زدن به این دلیل هست که این آقا در هر برهه زندگیش چیزی رو دنبال می کرده و

بعد احتمالا رهاش می کرده و پیگیریش نمی کرده!

در مورد مسلک صوفیان هم باید بدونی این افراد به شیوه گدایان زندگی کردن رو در ظاهر و باطن می پسندن و برای

همین از شما خواسته تکیه گاهش باش (این اصلا خوب نیست) در مسائل مالی و به دنبال پر کردن نقطه ضعف

خودشه و این مرد هست که باید تکیه گاه زن باشه!

ضمنا عارف و زاهد بودن با صوفی بودن کاملا در تضاده!

گو اینکه بهم خوردن چند باره نامزدی های ایشان اگر دختر خانم ها پس زدن نشان از همون عدم ثبات شخصیت داره

و به شدت احساس محور بودن که برای یک مرد اصلا خوب نیست!

پس بهتره دلایل رد انتخابت رو برای احساست با دلایل عقلانی و منطقی توضیح بدی تا مجاب بشه و بهش بگی که

این مرد آدم خوبیه اما مناسب من نیست به این دلایل!

پس سعی کن با کمال ادب و احترام اما قاطعانه در موضع تصمیمت بایستی و در مورد تغییر آدمها هم یادت باشه

نمیشه در ازدواج به امید تغییر رفت جلو چون ریسکش به قیمت یک عمر زندگیه!

اون آدمها هم که اسم بردی خودشون میخواستن که تغییر کنن و به این نتیجه رسیدن نه اینکه کسی ازشون بخواد

تغییر کنه و این دو با هم خیلی فرق می کنه!

پس اگر قبول کرد تغییر هم بکنه باید بیشتر شک کنی چون احتمالا قصدش به دست آوردن دل شماست گو اینکه تا

الان هم تا حدودی موفق بوده چون داری ازش دفاع می کنی گلم.

در مورد هدایتش هم حتما نباید زنش بشی که بتونی کمکش کنی.

میتونی بهش سرنخ بدی! اگر دوست داشت دنبالش میره و اگر نرفت که هیچ

بعد هم خدا همیشه برای همه ما زمینه های هدایت رو باز گذاشته و آب ، راه خودش رو به جوی و دریا اگر بخواد پیدا

می کنه!

پس توی زندگی اول دلت برای خودت بسوزه بعد دیگران که خود خدا هم پیامبرش رو به بشارت و انذار تنها مامور کرده

نه اجبار و دلسوزی بیجا

[z o h r e h]

سلام الهه جان
چیزهایی که به نظرم میاد مینویسم شاید کمکی بهت بکنه

من دوست ندارم همسرم خانقاه بره یا عبادتش رقص سما

الهه جان خواهر دوست من چند وقت پیش و دقیقا به همین دلیل ازهمسرش جدا شد
ایشون هم اول میخواست این آقارو با خودش همراه کنه اما کار به جایی رسید که همسرش ازش توقع مشارکت تو این مراسم رو داشت
به مشکلات شدیدی برخوردن و نهایت ...
حالا این که فکر میکنی میتونی کنار یه آدم با این مسلک بمونی و هر کدوم به شیوه خودتون عمل کنید اشتباه محضه
چه برسه به امید تاثیر پذیری ایشون
چون به هر حال هر کدوم با فهم و درک جا افتاده خودتون یه سری اصول رو بهش رسیدید و تغییر اصلا

خیلی دیده شده افراد در سن بالا متحول شدند مثل حضرت حافظ، حضرت مولانا، ناصر خسرو و....

اولا که استثنا ها همیشه هست و این فریب ذهن احساسی شده توست
دوما اونها خودشون از درون خواستند و به این نتیجه رسیدند نه با نیروی فشار یا عشق دیگری
هرچند دیگری هایی بودند که راهشون رو هموارتر کردند اما اونها مسیرشون از سالها قبل شکل گرفته بود پس همسان سازی و تشابه هم ممنوع

خلاصه یه هفته بهش فرصت دادم تا ببینه میتونه همسوی من شه یا نه

خوب حالا اومدیم و گفت میتونم از کجا میفهمی این حرف دلشه یا عقلش یا اصلا درست و اصولیه این حرف
پس فشار عاطفی و احساسی هم ممنوع

یعنی با حربه عشق وادار به مطالعه بکنمش

ای داد از دست تو الهه
حربه عشق اگر کارساز بود توزندگی های قبل ما جواب میداد
تو اوج عشق و احساس نه حالا که با عقلمون فهمیدیم زندگی بیشتر از عشق درک و هم جهت بودن میطلبه
پس استفاده از حربه های ناکارآمد هم ممنوع

میگه من به زن قدرتمندی چون تو نیاز دارم تا به زندگیم معنا بده حتی در مسایل تجاری و مالی!

حالا الان من نمیدونم، برای شناخت از این جلوتر برم یا کامل تمومش کنم؟

خب این که دیگه توضیح نمیخواد دختر
اگه شونه هات تحمل بار اضافی رو دارن بسم ا... اگه نه که بزار مثل بقیه آدمها زندگی کنی و هی خودتو نکنی الهه نجات دیگران
پس بار بیشتر از توانت برداشتن هم ممنوع


درنهایت الهه فهیم و عاقل
من یه چیزی رو در مورد تو خوب حس کردم
شبیه منی با کلی منطق اما ته دلت احساسی که همیشه شعله میکشه و خودشو میندازه وسط تصمیماتت
میدونی چی درسته اما احتیاج به آرامش و زندگی عاشقانه یه وقتایی مانع تصمیم درست میشه
در نهایت هم تصمیم درست رو میگیری اما انرژی بر

پس کاری که عقلت میگه انجام بده
عاطفه و احساس هیچوقت در وجود امثال من و تو نمیمیره
بهتره جایی خرجش کنی که مطمینی زخمی دوباره رو قلبت نمیندازه
پس فراموش کردن خودتم ممنوع

این همه تفاوت
یه نگاه از دور بکنی خودت میبینی عزیزم

[elahe.a]

بهار عزیزم، زهره مهربانم

مثل یه خواهر راهنماییم کردین، واقعا تمام مسایلی رو که مطرح کردین، دو هفته ای هست توی سرم هی چرخ میخوره!!!!
من جواب نه را دادم، علت این هم که یک هفته فرصت دادم نه برای بله گفتن بلکه، اگر جواب شکافها را پیدا کنند فرصتی مجدد برای شناخت بدهم اما مطمئنم که جوابی وجود نداره!!!!
حتی من به ایشان گفتم من به عقیده ایشون احترام میزارم اما نمیتوانم با فردی با چنین عقیده ای زندگی کنم!!!و ایشان را هم مجبور به ترک عقیده نکردم اما گفتم برای این مشکلات من با خودتون راه حلی پیدا کن، یعنی یه راه منطقی برای تمام مشکلاتی که مطرح کردم!
منطق من هم بسیار سخت گیره!! به راحتی هر راه حلی را نمیپذیره! من غیر از طول آدمها عرضشون هم برام مهممه!!
جدا من میدانم چنین ازدواجی مناسب من نیست، اما نمیدانم چگونه با دل عاشق اون بنده برخورد کنم که هم آروم بگیره و هم از فکر من خارج شه!!! از طرفی نمیخوام کارمون به جایی برسه که یا من دیگه سر جلسه مثنوی نروم یا ایشون!!!
از طرفی نمیخوام آزارش بدهم، به اسم مذهب از خودم برونمش که مذهب گریز شه، میخوام بگه من به خاطر منش فلانی میخوام برم ببینم مذهبش چی میگه!!!!
هر چند منم مذهبی نیستم!!!

بازم ممنون که خواهرانه راهنماییم کردین

[فرشته مهربان]

الهه جان

بسیار دقت کن

نکته های قابل توجهی هست

1 - روش و مسلک ایشون قابل بررسی و تأمل هست و مورد تأیید شریعت اسلام نیست .

2 - این افراد دارای تعارضهای زیادی هستند .

3 - روند احساسی و احساس محوری ایشان مشهوده و حتی درویش مسلکی ایشان نیز از همین ناشی میشه نه از عقل و درایت .

4 - درگیریهای عاطفی و احساسی ایشان و به نتیجه ازدواج منجر نشدنش نشانه مهمی هست همچنین علت عدم تصمیم به ازدواج تا 30 سالگی مهم هست ( آیا بدون هدف معقول و دلیل موجه تصمیم به ازدواج نداشته یا دلیلش منطقی هست ؟).

5 - مردی که از نظر شخصیتی ویژگیهای مردانه داشته باشد ، هم مورد تکیه توسط زن قرار میگیرد ، هم اینکه خودش با احساس قدرت به همین تمایل دارد که تکیه گاه باشد . مردی که میل دارد به زنی تکیه کند و قوت رنی وی را از این جهت جذب می کند ، یعنی از نظر شخصیتی خلاء در این زمینه دارد و اینگونه میخواهد آنرا پر کند .

6 - اینکه با امید به تغییر تصمیم به ازدواج گرفته شود کار عاقلانه و سنجیده ای نیست ، بلکه باید فرد را همانطور که اکنون هست در نظر گرفت و بقیه زندگی را به همین گونه تصورش کرد و تصمیم عاقلانه گرفت و باید مواظب بود که به عنوان یک مربی یا استاد مرشد هدایت گر تصمیم به ازدواج نگرفت بلکه به عنوان یک زن که میخواهی مردی با سنخیتهای لازم را شریک زندگی خود کنی .

7 - تفاوتهای فاحش فکری ، روحی و عقیدتی و فرهنگی بین شما و خانواده های شماست که قطعاً در زندگی بسیار ایفای نقش می کند .

8 - احساس ورزی ایشان و اعتراض به عدم این احساس ورزی از سوی شما ( رفتار عاقلانه شما ) نیز جای توجه دارد ، همین خود از نشانه های احساس محور بودن وی هست ، رن به مردی نیاز دارد که عقل محور باشد تا امنیت روانی اش با تکیه به چنین مردی به عنوان همسر تأمین شود .

به نکات گفته شده توجه کن و تصمیم بگیر .

موفق باشی

.

[bahar.shadi]

جدا من میدانم چنین ازدواجی مناسب من نیست، اما نمیدانم چگونه با دل عاشق اون بنده برخورد کنم که هم آروم بگیره و هم از فکر من خارج شه!!! از طرفی نمیخوام کارمون به جایی برسه که یا من دیگه سر جلسه مثنوی نروم یا ایشون!!!
از طرفی نمیخوام آزارش بدهم، به اسم مذهب از خودم برونمش که مذهب گریز شه، میخوام بگه من به خاطر منش فلانی میخوام برم ببینم مذهبش چی میگه!!!!

الهه جان دوست گلم

عزیزم میدونم قلب رئوف و مهربونی داری اما ما مسئول و ضامن زندگی دیگران نیستیم!

شما ایشون رو برای ازدواج نپسندیدی چون تفاوت فرهنگی دارین!

پس لازم نیست نگران ایشون باشی و دل عاشقش! شما که ایشون رو وارد فاز احساس

نکردی و عاشقش نکردی! اون آدم خودش مسئوله رفتار کودکانه و احساسیشه.

پس منطقی و قاطعانه بهش بگو که شما مرد خوبی هستین ولی مناسب من نیستین.

درمورد کلاسات هم ناچارا یکی از شما 2 نفر (به دلیل رفتار احساس محور آقا) باید این دوره

رو ترک کنین.گاهی برای حفظ ارزش ها و آسیب نزدن به بقیه مجبور به ترک برخی علایقمون

هستیم.

اون هم انقدر بزرگ شده که با جواب منفی شما کنار بیاد.

خودت خوب میدونی که ازدواج از سر دلسوزی و کمک به دیگران غلط ترین کاره!

پس ناراحت احساس آقا نباش چون شما مسئول زندگی ایشون و رفتارهای مخربش نیستی

فقط میتونی با ادب و احترام و منطقی باهاش برخورد کنی و این تنها لطفیه که میتونی بهش

بکنی عزیز دلم.

این روح زیبای تو لایق تکامل و بهترین مردهاست نه جور کشی یک آدمی که هنوز تکلیفش با

خودش مشخص نیست و میخواد با شما معنای زندگی رو پیدا کنه!

تو دنبال تکاملی و اون تازه دنبال معناست. معلومه که به مشکل بر میخورین!

من فقط برخی نقاط تاریک رو برای احساست با حرفام روشن کردم تا توجیه بشه!

و گرنه خودت عاقلی و میدونی چی درسته و چی غلط.

موفق باشی گلم