ترک خونه

[melikasadat]

سلام
30 سالمه و 2 سال و نیمه که ازدواج کردم همسرم شغل خوبی داره وضع مالیش مناسبه و ظاهر خوبی هم داره اما تو این دوسال و نیم همش باهم بحث و دعوا داشتیم یا قهر بودیم...نقطه نظرامون خیلی با هم فرق داره و هردو اهل قهر هستیم...قهرهای طولانی ...هیچ وقت نتونستیم بشینیم و راجع به یک مسئله باهم صحبت کنبم و نتیجه بگیریم همیشه صحبتمون به بحث و دلخوری کشیده و بعدش قهرهای طولانی.... این اواخرم که یه سری نامردی ها در تقسیم خونه ای که با کمک هم خریدیم انجام داد و گفت که نمیخواد خونرو به نامم کنه و هرچیم تاحالا دادم حساب کنم کرایه خونه ای بوده مه 2 سال و نیم توش زندگی کردم...میگه بهت اعتماد ندارم ...نمیخوام مثل بابام نصف خونمو به نام زنم کنم بعد هرروز بهم بگه یالا خونرو بفروش پول منو بده میخوام جدا بشم!!!
خلاصه همه و همه این سختیها باعث شد من حدود یک ماه پیش وسایل شخصیمو بردارم و ترکش کنم (البته اینم بگم که خیلی تلاش کردم بیاد پیش مشاور اما به هیچ وجه به مشاور و روانشناس اعتقاد نداره در حالیکه روانشناسی که من خودم به تنهایی میرم معتقده همسر من مبتلا به اسکیزوییده و باید درمان بشه)
امروز که بعلت دلتنگی رفتم به خونم سر بزنم دیدیم قفل درهارو عوض کرده ....خیلی خیلی ناراحت شدم و ناامید از اینکه بخواد زندگیمون اصلاح بشه....مطمئن شدم که ازم متنفره و نمیخواد من برگردم (چون تو این یک ماهم که من از خونه رفتم هیچ سراغی ازم نگرفته بود)
میخوام بدونم چه اقدام قانونی میتونم بکنم چون حاضر هم نیست طلاق بده میگه کل مهریتو ببخش تا طلاق بدم منمن واقعا دلم میسوزه که 3 سال از عمرم تلف شد و کلی هم پولم بابت خونه رفت تو جیب ایشون و حالا مهرم رو هم ببخشم و بیام. چیکار میتونم بکنم ؟ همین قفل کردن درها میتونه کمک قانونی به من بکنه؟

[melikasadat]

چرا هیچ نظری داده نمیشه واقعا مسی راه حل و پیشنهادی نداره

[پیدا]

چرا هیچ نظری داده نمیشه واقعا مسی راه حل و پیشنهادی نداره

آخه سوال شما بیشتر جنبه قانونی و حقوقی داره. اینجا سایت مشاوره خانواده است.

[mostafun]

جدای از مشاوره حقوقی که به آن نیاز دارید، به نظرم لازمه به این موارد هم توجهی داشته باشید:

سلام
30 سالمه و 2 سال و نیمه که ازدواج کردم همسرم شغل خوبی داره وضع مالیش مناسبه و ظاهر خوبی هم داره اما تو این دوسال و نیم همش باهم بحث و دعوا داشتیم یا قهر بودیم...نقطه نظرامون خیلی با هم فرق داره و هردو اهل قهر هستیم...قهرهای طولانی ...هیچ وقت نتونستیم بشینیم و راجع به یک مسئله باهم صحبت کنبم و نتیجه بگیریم همیشه صحبتمون به بحث و دلخوری کشیده و بعدش قهرهای طولانی....

واقعا مبنای انتخاب شما همین موارد بوده؟ شغل خوب، وضع مالی خوب وظاهر مناسب؟ یا اینکه معیارهای دیگه ای هم داشتید؟

این اواخرم که یه سری نامردی ها در تقسیم خونه ای که با کمک هم خریدیم انجام داد و گفت که نمیخواد خونرو به نامم کنه و هرچیم تاحالا دادم حساب کنم کرایه خونه ای بوده مه 2 سال و نیم توش زندگی کردم...میگه بهت اعتماد ندارم ...نمیخوام مثل بابام نصف خونمو به نام زنم کنم بعد هرروز بهم بگه یالا خونرو بفروش پول منو بده میخوام جدا بشم!!!

به نظر میاد شما بیشتر یک رابطه تجاری با همسرتون دارید تا یک رابطه عاطفی. اگه دقت کرده باشید در لابلای صحبتهاتون هم چنین چیزی پیدا نیست.
نباید فراموش کنید اغلب مردها از دخالت و اظهار نظرهای مکرر خانمها در مورد مسایل مالی دل خوشی ندارند و اینکار به شدت حس "سرپرستی" اونا رو خدشه دار می کنه. اگه درآمد شما واقعا پابه پای همسرتون (ویا بیشتر از اون) توی زندگیتون نقش داشته، نباید این موضوع رو با یک روش مردانه یا مثل شرکای کاری توی زندگیتون پیگیری می کردید.
یک سوال هم اینجا پیش میاد که چرا همسرتون نگرانه که شما با گرفتن سهمتون سعی خواهید کرد از اون جدا بشید؟

خلاصه همه و همه این سختیها باعث شد من حدود یک ماه پیش وسایل شخصیمو بردارم و ترکش کنم (البته اینم بگم که خیلی تلاش کردم بیاد پیش مشاور اما به هیچ وجه به مشاور و روانشناس اعتقاد نداره در حالیکه روانشناسی که من خودم به تنهایی میرم معتقده همسر من مبتلا به اسکیزوییده و باید درمان بشه)

ترک کردن خانه صرفا به خاطر اختلافات مالی (تا جایی که از نوشته های شما بر می آید) به نظر من درست نبوده و احتمالا این ذهنیت را در همسرتان تقویت کرده که شما به او به چشم یک منبع درآمد نگاه میکنید نه یک همسر.

امروز که بعلت دلتنگی رفتم به خونم سر بزنم دیدیم قفل درهارو عوض کرده ....خیلی خیلی ناراحت شدم و ناامید از اینکه بخواد زندگیمون اصلاح بشه....مطمئن شدم که ازم متنفره و نمیخواد من برگردم (چون تو این یک ماهم که من از خونه رفتم هیچ سراغی ازم نگرفته بود)

آیا خودتان در این مدت سراغی از همسرتان گرفته بودید؟

میخوام بدونم چه اقدام قانونی میتونم بکنم چون حاضر هم نیست طلاق بده میگه کل مهریتو ببخش تا طلاق بدم منمن واقعا دلم میسوزه که 3 سال از عمرم تلف شد و کلی هم پولم بابت خونه رفت تو جیب ایشون و حالا مهرم رو هم ببخشم و بیام. چیکار میتونم بکنم ؟ همین قفل کردن درها میتونه کمک قانونی به من بکنه؟

در پایان باز هم از شما می خواهم به عباراتی که نوشته اید دقت کنید. آیا دلنگرانی شما صرفا بعد مالی قضیه است؟ واقعا هیچ دلبستگی عاطفی به همسرتان ندارید؟

[melikasadat]

در مورد وسال اولتون بله متاسفانه معیارم همین موارد بود اما خوب الان از اون موقع 3 سال گذشته و من با واقعیات زندگی روبرو شدم که خوب میدونم الان خیلی دیره....
ببینید ما از لحاظ عاطفی هم مشکلات زیادی داشتیم مثلا سردی روابط شوهرم... غرور بیش از اندازش...حساس بودن بیش از اندازش...قهر کردنهای طولانیش...اعتیادش به دیدن فیلم های پورنو و خود ارضایی...و تقریبا همیشه با هم مشکل داشتیم اما خوب این کار آخرش انگار ضربه نهایی رو به من زد و بهم حالی کرد که امیدی به ایجاد یه عشق واقعی تو این زندگی نیست و همسرم به هیچ وجه به جنس زن و طبیعتا من که همسرش هستم اطمینان نداره و همیشه میخواد از موضع دفاع و جبهه گیری تو زندگی برخورد کنه....
من هم سراغی ازش نگرفتم اما خوب انتظار داشتم خودش یا خانوادش در مورد رفتنم و تصمیمم سوال کنن....انتظار داشتم دلش برای همسرش تنگ بشه نه اینگه قفل در رو هم عوض کنه که مبادا من دوباره بخوام برگردم....
نه نگرانی من از دست دادن پولم یا خونه نیست نگرانی من اینه که یک عمر میخوام با مردی زندگی کنم که هیچ اعتمادی به زنش نداره و همش می خواد مراقب باشه که زنش سر از حساب کتاباش در نیاره و سرش کلاه نذاره....همش میگه باید حقوقتو بیاری بذاری تو یه حساب مشترک با من ...همش فکر میکنه من در حال دور زدنشم....علت این مشکل هم مشکلاتیه که تو زندگی پدر و مادرش بوده و مادر و پدر دایم سعی داشتن تو مسایل مالی سرهم کلاه بذارن و هم رو دور بزنن.... اما خوب نمی پذیره که مشکل داره و نمیاد تا یک مشاور ذهنیتش رو تغییر بده.

[داود.ت]

اشتباه اول از شما بوده که معیار شما پول و وضع ظاهری بوده !
این اشتباه رو قبول کنید تا بتونید مشکلات بعدی رو حل کنید
بابت موضوع دوم تو درخواست طلاق ، قاضی شما رو معرفی به مشاوره می کنه که باید برید
شاید بتونید تو این نقطه خیلی از مشکلاتتون رو حل کنید

[melikasadat]

من که تو جمله اولم نوشتم معیارم اشتباه بوده و قبول کردم که تفکر غلطی داشتم چرا دعوام میکنید باز؟

[داود.ت]

من که تو جمله اولم نوشتم معیارم اشتباه بوده و قبول کردم که تفکر غلطی داشتم چرا دعوام میکنید باز؟

شرمنده قصد ناراحت کردنتون رو نداشتم
ولی به نظرم بهتره مشاوره حضوری حتما برید
چون شرایط پیچیده ایی پیدا کردید
شاید صلاح بدونن که در زمان درخواست طلاق شوهرتون مجبور به اومدن به مشاوره بشه و مشکلتون خیلی هاش حل بشه
باز دوستان بیان نظر بدن