با سلام پسر مجردي هستم كه زني مطلقه ك دوسال از خودم بزرگتره را دوستدارم دوستدارم باهاش ازدواج كنم ولي خوب بايد واقعيت جامعه رو پذيرفت جامعه قبول نمي كنه از طرفي هم دوستش دارم گرچه سنمم كم نيست من 29 سالمه تقريبا و اون 30 سالشه ولي خوب وقتي به اون فكر مي كنم بهش حق ميدمكه بخنده ، حرف بزنه ، عاشق بشه گرچه الان دوسه روزه كه با من قطع رابطه كرده مدت كوتاهي با تلفن با هم در ارتباط بوديم ولي خوب اون دوست دشت باهاش ازدواج كنم اما خوب نميشه با تفكرات سنتي جنگيد نمدونم چرا زني كه طلاق بگيره نگاهها بهش عوض ميشه بيشتر مردها به عنوان يك كالاي جنسي بهش نگاه مي كنند ، چرا نمي تنه زندگي مثل بقيه داشته باشه ، مگر گناهش چي بوده كه نگاه سنگين مردمو بايد تحمل كنه دوستاني كه كه در اين مورد مي تونن راهنمايي كنند ممنون ميشم به من مشاوره بدهند
علاقه مندی ها (Bookmarks)