بالاخره من خوب هستم یا بد؟( میشه یه نفر ظاهرش خوب باشه اما در واقع خوب نباشه؟)

[جوانه؟؟؟]

با سلام و احترام
من خوشحال میشم نظرات مختلفو بشنوم
کوچیکترین چیزی که به ذهنتون میرسه بگین مممنون ( من اصلا ناراحت نمیشم! یعنی سعی میکنم)

تو این مدت من به خاطر رابطه با نامزدم خیلی مشاوره رفتم و همیشه هم تاکید داشتم که اشکال خودمو پیدا کنم
چون خانوادم معتقدن من زود رنج عصبی و پرخاشگرم و خوب تو این تالارم کم نیستن کسای که همین نظرو دارن
من پیش دو تا مشاور حضوری و طولانی مدت رفتم
مشکلم الان اینه که من نمیدونم باید چی کار کنم ...من نمیدونم خوبم یا بد؟
مشاورها هر دوشون نظرشون اینه که من فقط حساسم و روحیه ظریفی دارم همین

باور کنید به مشاوره تاکید کردم یعنی من هیچ اختلال شخصیتی ندارم؟ میگه نه!!!
میگم بابا تو خانواده همه اینا رو میگن من بی مسئولیتم دلم نمیسوزه فلان بهمان .... آخرش میگه اشکال از خانوادته!!!( در حالی که من خانوادمو واقعا قبول دارم تو رفتار درست) میگم بقیه چی؟ میگه اشکال از شناخت اوناس
میگم من چطوری رفتار درست کنم میگه خانوادتو بیار اینجا باشون حرف بزنم!!!

حتی مشاور قبول نمیکنه من بدبینم!!!

به مامانم که میگم حرفای مشاورو میگه : تو ظاهرت غلط اندازه!زیادی ظاهرت خوبه
نامزدمم میگه چون تو به مشاور پول میدی اونم باید ازت تعریف کنه...

بعد جالبه مثلا تو کلاس زبان یکی از بچه ها گفت من واقعا افتخار میکننم شما تو کلاس مایی !!! واقعا انقدر تعجب کردم از تعریفش هیچی نتونستم بگم در حالی که فکر میکردم وجودم تو کلاس تاثیری نداره آخه خیلی با همشون فرق دارم
یا وقتی استاد کلاس اصرار میکنه من سر قرارهای گروهی خارج کلاس برم میگم حتما تعارف میکنه!!!
همین استاد منو بار اول که دید گفت چقدر آرومی آدم ازت آرامش میگیره
کلا همیشه همه خیلی بم نزدیک میشن زود اعتماد میکنن کل زندگیشونو میگن
یا مثلا والیبال که میرفتم یه دختری هم گروهیم بود کلی بم وابسته شده بود میگفت تو رو خدا همیشه بیا تو نمیاری من تنها میشم!
تو یه دوره از زندگیم با هر پسریم دو روز حرف میزدم... ازم خواستگاری میکرد( الان دیگه با پسری حرف نمیزنم)

[شيرين بانو]

سلام جوانه

خوبي رو در چي تعريف مي كني؟

آيا حس خوب بودن رو از واكنش اطرافيان مي گيري؟

گاهي اوقات همه ما احساسات دوگانه اي را تجربه اي مي كنيم، و بعد سردرگم ميشويم كه بالاخره ما چه كسي هستيم؟
البته اقتضاي شرايط هم به اين دوگانگي اضافه مي كند.

از مثالهايي كه گفتي يعني احساس مي كني كه در محيط خانواده و اجتماع به دو صورت رفتار مي كني و با مقايسه برخوردهاي اطرافيان سردرگم مي شوي............ اما نياز نيست كه به دنبال خوب يا بد بودن خودت باشي.............

تو بنا به شرايط و همينطور ميزان صميمتي كه با اطرافيان براي خودت تعيين كردي، شروع به برقراري روابط مي كني، شايد در خانه كمي بي پرواتر و رها از قيد و بند آداب اجتماعي رفتار مي كني، مثلا چون از محبت خانواده ات به خودت مطمئني، ميزان زودرنجي ات كمي بالاتر مي رود اما در جامعه، ملاحظه روابط اجتماعي و موقعيت افراد را مي كني و طبعا با آنها منعطفتر برخورد مي كني................. و نتيجه اين ميشود كه در خانه تو را شخصي زودرنج مي دانند و در محيط جامعه تو را دختري آرام مي دانند.

در هر صورت از تاپيكي كه گذاشته اي معلوم است كه دختري حساس، نكته سنج و مصمم براي رشد شخصيتت هستي............موفق باشي

[کامران]

حس شما بیشتر از حساسیت به مردد بودن میخوره! یعنی مطمئن نیستید دارید درست عمل میکنید و از طرز برخورد اطرافیان متوجه نمیشید بلاخره مثبتید یا منفی.
بنظرم کمی برون گرا باشید و کاری که فکر میکنید واقعا درسته را انجام بدید بعد از اون به قضاوت بقیه یا نتیجه عمل دیگه فکر نکنید. نتیجه هرچی میخواد باشه مهم اینه که شما کار را درست انجام دادید

[گوشت تلخ]

شما یعنی خودت نمیدونی خوبی یا بدی؟!!

ببین رحم و مروت تو دلت هست؟
ببین وقتی یه بچه تو اتیوپی میبینی که از فرط لاغری استخوناش معلومه و چشاش از کاسه زده بیرون
ببین ناراحت میشی و بغض میکنی یا نه؟
ببین حاضر شدی از چیزی که دوستش داری،مثل ساعت مچی ت، به خاطر دلخوشی یه بچه،بگذری؟

ببین تا حالا هیچوقت دلت خواسته عضو رد کراس شی یا بری بدون پول تو انجمنای خیریه و سالمندان کار کنی؟
ببین حاضری از وقتت بزنی تا یکی رو خوشحال کنی؟
هیچوقت دلت خواسته انقدر پول داشته باشی که یه بچه یتیم رو تحت حمایت مالی قرار بدی؟

وقتی تو طبیعتی دلت با طبیعت هماهنگ میشه و حس میکنه طبیعت رو، یا همیشه تو فکر ظواهر دنیایی هستی؟
همیشه به فکر خودت هستی؟
هیچوقت فداکاری کردی؟

اینجوریه که میفهمی چه جور آدمی هستی
خوب یا بد

[naghashi]

به نظر من ادم ها تو موقعيت هاي مختلف و در حضور ادمهاي مختلف ممكنه يه بعد شخصيتيشون بيشتر جلوه كنه,مثلا من اگه اهل هنر باشم و خونواده من علاقه اي به اين موضوع نداشته باشن و رشد منو تو موضوع ديگه اي ببينن(اين ربطي به خوب بودن يا نبودن خونواده نداره,ديدگاه متفاوته) ممكنه اين وجه شخصيت منو هيچوقت نبينن و برعكس وقتي با دوستي كه اين موضوع رشدش داده صحبت كنم از نظر اون خيلي هم صاحبنظر و مثبت باشم

يعني ممكنه همه درست بگن اما از نظر خودشون

در مورد خصوصيات اخلاقي هم همينطوره ممكنه هر جايي يه خصلت ما پررنگ تر بشه,خوبي يا بدي هم به همين دليل نسبيه

حالا نظر اونهايي كه به ما نزديكتر هستند(از لحاظ نسبت) و بيشتر بهشون علاقه داريم مطمينا تاثير بيشتري روي ما ميزاره چون واسمون مهمن

خودت باش جوانه با همه خصلتهاي خوب و بدي كه فكر ميكني,هر جا خوبي ديدند رشدش بده و هر جا بدي ديدند و درست بود سعي كن محوش كني

همه مون همينيم,ترش و شيرين مزه هاي متفاوتين كه هر كس از يه كدومش لذت ميبره بعضيام از هردو يا هيچكدوم

مهم تويي كه همين ادم هستي و به فكر ساختن خودتي

[بهار.زندگی]

بالاخره من خوب هستم یا بد؟( میشه یه نفر ظاهرش خوب باشه اما در واقع خوب نباشه؟)

سلام جوانه جان.خوبی؟منظورم اینه که حالت خوبه؟:)

به نظر من اصل سوالت اشکال داره عزیزم..اولا تا ببینی ادم خوب یعنی چی؟همه ما ادما خصلت های خوب و بد زیادی داریم اما واقعا به این راحتی نمیشه قضاوت کرد و حکم داد که خوب هستیم یا بد..چه بسا ادمای زیادی که به نظر خوب میان اما در باطن بد هستن و چه زیادن کسایی که به نظر خوب نمیان اما کارنامه اعمالشون از ما بهتره.قضاوت این با خداست اما

خودت هم حتما میدونی چه نقاط قوت و ضعفی داره..دیگران هم میتونن تو شناختشون بهت کمک کنن..اونا رو پیدا کن و لیستشون کن..بعد برنامه بریز تا خوبیاتو تقویت کنی و بدیاتو تغییر بدی..تو این راه هم فقط و فقط خودت رو با گذشته خودت مقایسه کن..ببین چه تغییری کردی..اگه بهتر شدی..اگه حتی یه پله پیشرفت کردی یعنی ادم موفقی هستی...

برای اینکار میتونی از روش دفترچه یادداشت و تشکر از خودت و جایزه به خودت استفاده کنی..اگه یه زمانی هم دیدی درجا زدی یا به عقب برگشتی ایرادی نداره.خودتو سرزنش نکن.حتما انرژیت کم شده..خودتو یه مدت رها کن و به فکر شارژ روحی خودت باش.

اما از دید من که ظاهرت رو ندیدم خیلی پیشرفت کردی..خودتو با روزای اولت تو تالار مقایسه کن..خیلی عالی شدی.مرحبا
و به نظرم کمی تو رابطه ات با نامزدت دقیقتر رفتار کن..دلیلی نداره نامزدت بخواد تو تغییر کنی..یادت نرفته که ازدواج یعنی پذیرش موقعیت فعلی طرف مقابل.

موفق باشی

[فریادخدا]

سلام جوانه ؟؟؟؟

ناشکری.همین!!

حالا من از خوندن مشکل شما کلی استرس گرفتم و به نظرم آرامش بخش نیستید.پس حتما آدم واقعا خوبی نیستید!!! چون گفتی جنبت بالاس گفتم.این دیدگاه شخصیه منه.ممکنه واسه شما خوشایند نباشه.دوست دارم بگیری چی میگم جوانه.بشر یک معجونه.اگه همیشه بخوای تو هر شرایطی یه شکل باشی یه بعد باشی قمردرعقرب میشه که اوضاع.!!!بشرنیستیم که میشیم یه عدد تربچه درحال رشد!

[جوانه؟؟؟]

فریاد خدا ....اصلا نفهمیدم چی گفتی

من آدم خیلی خیلی منعطفیم
با هر شرایطی کنار میام ...بسیار ریلکسم و هر چیزو میپذیرم و خیلی زیاد آدمها روم تاثیر میزارن ...اصلا یک بعدی نیستم
من یه دختریم که با حجاب کاملم این استاد زبانمون تقریبا هیچ حجابی نداره که این حرفو به من زد ( یعنی متضاد اصول اعتقادی هم هستیم )
واقعا هم ملاک من برای خوب بودن حرف دیگران نیست
حتی مشاور بم گفت تو نظر دیگران برات مهم نیست و طبق نظر بقیه و خوشایند مردم رفتار نمیکنی
فقط برام مهمه که پدر و مادرم ازم راضی باشن که نیستن ....( که البته مشاور گفت حتی اینم برات مهم نیست)

و از همه مهمتر حس خوبیه که میخوام نسبت به خودم داشته باشم که ندارم.... احساس میکنم یه آدم شکست خورده ام
این حسو مدیونه وجود نامزدمم ...
البته اون خیلی خوبه من ظرفیتم پایینه ( چیزی که خانوادم میگن)
و اما مشاور اعتقاد داره اون آدمیه که داره هدفمند با حرفهاش منو آزار میده
خسته شدم انقدر دیگران دربارم قضاوت کرد...خودم یه حس با ثبات به خودم ندارم همش احساسم متغییره

واقعا احتیاج دارم یکی بدون هیچ چشمداشتی دوسم داشته باشه ...ازم هیچی نخواد منو همین طور که هستم بخواد
بتونم سرش داد و غر بزنم
بتونم بدون ترس از اینکه ازم زده شه و یا نسبت بهم بد بین شه باش درد و دل کنم

مشکل پیدا کردم با یه عمر محافظه کار بدونم... و یا شاید متفاوت بودن

[eng.aydin]

سلام خانوم جوانه

امیدوارم حرف هایم تلقین منفی روی شما نداشته باشه
به نظرم شما کمی اعتماد بنفستان کم هست
ابتدا باور های خودتان از زندگی رو درست کنید و بعد روی اونها اعتماد سازی کنید

به نظرم اظهار نظر های خانواده تان و نامزدتان به این دلیل است که از شما ثبات عقیدتی نمی بینند

دقت کنید اعتماد بنفس در کنار احترام به دیگران خوب است
پس سعی نکنید با عصبانیت از شخصیت خود دفاع کنید
بلکه با روی گشاده اینکار رو انجام بدید

[بهار.زندگی]

و از همه مهمتر حس خوبیه که میخوام نسبت به خودم داشته باشم که ندارم.... احساس میکنم یه آدم شکست خورده ام
این حسو مدیونه وجود نامزدمم ...

خوب جوانه خانوم یعنی شما بعد این همه مدت که تو تالار بودی نمیدونی این حس خوب رو باید خودت به خودت بدی.و بیرون تحت تاثیر انرژی هست که ناخوداگاه بهش میفرستیم.

جوانه جان گوش میکنی بهت چی میگیم؟؟
انجام دادی هیچ کدومشونو؟؟یا فقط دلت میخواد اه و ناله کنی؟؟؟البته اه و ناله هیچ ایرادی نداره..گفتم که دلخوریاتو بنویس.ببخش و رها کن..بسوزون و تو سینک ظرفشویی بریز.

خسته شدم انقدر دیگران دربارم قضاوت کرد...خودم یه حس با ثبات به خودم ندارم همش احساسم متغییره

وقتی خودت یه حس با ثبات به خودت نداری نتیجش میشه اینکه دیگران دربارت قضاوتهای مختلف کنن..اگه بانک روحیت به دیگران وابسته نبود اینجوری از قضاوتشون اشفته نمیشدی..

حتما میگی تو که لالایی بلدی چرا خودت خوابت نمیبره..منم مثه تو..سخته یه جاهایی کم میارم اما از نو شروع میکنم..

جوانه جان میشه یه مدت بیرون رو بیخیال بشی و روی درونت کار کنی...روی کودک درون..روی دلخوریات..با خودت همدردی کن..یادته تو اون تاپیکت چی نوشتم؟؟خوب انجامشون بده..ما که الکی نمینویسیم.

وقتی به یه ثبات مشخص رسیدی درباره نامزدت هم میتونی تصمیم بگیری.

موفق باشی