رابطه 4ساله رو قطع کنم یا ادمه بدم؟(وقتم خیلی تنگه)

[چرخ و فلک]

سلام بچه ها
قضیه از این قرار هست که من 4سال با یکی رابطه دارم
از تقریبا 1سال قبل بحث ازدواج اینا پیش اومد,اما بخاطر شرایط من که درس و کار و سربازی بود خانوادها و مخصوصا خانواده من مخالف بودن و هست.
حالا منه 28 ساله درسم تموم شد و در حال رفتن به سربازی هستم.

اما از اونور یه خواستگار خیلی خوب اومده و خانواده اون هم دیگه میگن چون از پسر(یعنی من)خبر نشد پس ازدواج با همین
دختر هم چون طرف عیب و ایرادی نداره و همچی تکمیل هست و نمیتونه بگه که هنوز با منه مونده

حالا من چیکار کنم؟
از طرفی میگم همچی رو رها کنم و اون هم میره بعد از یه مدت منو یادش میره.
منم دیگه از جنگ اعصاب با خانواده راحت میشه.خانوادم کلا مخالف این ازدواج هستن
میرم و چند سال دیگه که همچی داشتم میرم سراغ یکی که مورد پسند خانوادم هم باشه

از اونطرف
1- آخه موندم چجوری از 4سال رابطه خوب بگذرم
ما حتی یبار هم باهم دعوا و جنگ نداشتیم
همیشه توی سختی و شادی و مسایل دیگه کنار هم بودیم.
من به شوق و تشویق اون 2ساله ارشد خوندم!خیلی منو کمک میکرد برا پیشرفت

2-من آدم خیلی تنهایی هستم,جز پدر و مادرم و اون کسی رو نداشتم
چون پدر و مادرم هم شاغل هستن عملا من همچیم با اون بون
حالا از تنهایی هم میترسم,واقعا برام کابوسه که دیگه کسی نباشه که باهاش حتی حرف بزنم

3-ناراحتم اگه اون بره دیگه من چند ساله دیگه چطور و از کجا بتونم دختری پیدا کنم که اینجوری دوسم داشته باشه و اخلاقمون ست باشه

4-من خیلی روی صداقت و درستی و گذشته طرف حساسم
ایشون هم برا من اینجوری بود
ولی من اصلا نمیتونم تصور کنم بعدا خواستگاری یکی برم که نمیشناسمش
همین مورد ما دیگه,طرف از همجا بیخبر اومده خواستگاری و قصد ازدواج
اونوقت ما.....

البته اینرو هم بگم که کار الان دسته من نیست
خانواده دختر راضی هستن به اون ازدواج
منم که نمیدونم باز به خانوادم بگم اصلا چی میشه
آخرین بار که گفتم 2-3 هفته دلخوری و قهر شد و اما راضی به وصلت نشدن
الان دیگه این فرصت رو هم ندارم,باید فوری بشه

حالا بنظرتون با این وجود من باز تلاشی بکنم؟
یا اصلا دیگه خودمو بکشم کنار و بگم قسمت همین بود و خداحافظی؟

امیدوارم با نظر گرفتن همه جوانب کمکم کنید
بخدا دیگه مغزم داغ کرده از فکر کردن
خودم هم نمیدونم چیکار کنم که در آینده پشیمون نشیم

[شب نم]

شما که می گی نمی تونی خانواده ات را راضی کنی.
می خوای یه دو سال دیگه هم این بنده خدا را نگه داری که چی بشه؟

به نظر من تمومش کنید. چون خانواده ها راضی نیستند. خودت هم همچین بی میل به تموم شدنش نیستی ( از حرفهات حس کردم ). حالا هم که خواستگار مناسب داره بذار ازدواج کنه.

[yekta_b]

با شب نم موافقم
اون طفلك رو رو " اما " و " اگر" نگه ندار
بزار بره زندگيشو بكنه
شما هم واسه ازدواجتون ناراحت نباشيد اينقدر دختر خوب هست فقط يك كم بايد دقت كنيد
موقع خداحافظي هم خيلي منطقي صحبت كنيد تريپ احساس بر نداريد كه واسه اون خانم خيلي سخت ميشه ترك شما
پس محكم و با منطق دلايل رو بياريد و بگيد كه نگران اينده جفتتون هستيد ... تروخدا نگيد تو خوشبختيت واسه من همه چيزه و اصلا ميخواهم برم كه تو خوشبخت باشي و تو بدون من انتخاب بهتري داري و
نگيدهاااااااااااااااااااا ااااااااااااااا
گوش ما خانمها از اين حرفها پره ... حرف حساب بزنيد

[چرخ و فلک]

راستش بی میل بودنم واسه شرایطمه
این گیر مخالفت خانواده خیلی بد هست,
برا همین هم دلم میخواد و هم خودم هم موندم که اگه شروع کنم باز مثل سری قبل و این مسایل هست
حق با شماست
هرچند که جدایی هم خیلی سخت هست,من از الام مریض شدم.......
بخصوص که ما اصلا هیچ مشکلی با هم نداشتیم.......


دگه فقط نمیدونم اینجوری اوضاع دوستم چطور میشه
امروز که میگفت چون طاقت دوری ندارم ارتباطمون رو نگه داریم و بعضی وقتها میل بزنیم و یا اسمس بدیم......
صبح تا شب هم که گریه میکنه فقط
یعنی بعد این حرفهاش اومدم این تاپیک رو زدم,یهو گفتم نکنه با این ول کردنم نقش رفیق نیمه راه رو بازی می کنم



شرمنده جوابم کوتاه بود,در حال رفتن به کلاس هستم

[مستانه 84]

خانوادت چرا ناراضی هستن ؟ حتما دلیلی داره دیگه
به نظر منم ولش کن بذار بره دنبال سرنوشتش

[نازنین آریایی]

سلام بچه ها
قضیه از این قرار هست که من 4سال با یکی رابطه دارم
از تقریبا 1سال قبل بحث ازدواج اینا پیش اومد,اما بخاطر شرایط من که درس و کار و سربازی بود خانوادها و مخصوصا خانواده من مخالف بودن و هست.
حالا منه 28 ساله درسم تموم شد و در حال رفتن به سربازی هستم.

اما از اونور یه خواستگار خیلی خوب اومده و خانواده اون هم دیگه میگن چون از پسر(یعنی من)خبر نشد پس ازدواج با همین
دختر هم چون طرف عیب و ایرادی نداره و همچی تکمیل هست و نمیتونه بگه که هنوز با منه مونده

حالا من چیکار کنم؟
از طرفی میگم همچی رو رها کنم و اون هم میره بعد از یه مدت منو یادش میره.
منم دیگه از جنگ اعصاب با خانواده راحت میشه.خانوادم کلا مخالف این ازدواج هستن
میرم و چند سال دیگه که همچی داشتم میرم سراغ یکی که مورد پسند خانوادم هم باشه

از اونطرف
1- آخه موندم چجوری از 4سال رابطه خوب بگذرم
ما حتی یبار هم باهم دعوا و جنگ نداشتیم
همیشه توی سختی و شادی و مسایل دیگه کنار هم بودیم.
من به شوق و تشویق اون 2ساله ارشد خوندم!خیلی منو کمک میکرد برا پیشرفت

2-من آدم خیلی تنهایی هستم,جز پدر و مادرم و اون کسی رو نداشتم
چون پدر و مادرم هم شاغل هستن عملا من همچیم با اون بون
حالا از تنهایی هم میترسم,واقعا برام کابوسه که دیگه کسی نباشه که باهاش حتی حرف بزنم

3-ناراحتم اگه اون بره دیگه من چند ساله دیگه چطور و از کجا بتونم دختری پیدا کنم که اینجوری دوسم داشته باشه و اخلاقمون ست باشه

4-من خیلی روی صداقت و درستی و گذشته طرف حساسم
ایشون هم برا من اینجوری بود
ولی من اصلا نمیتونم تصور کنم بعدا خواستگاری یکی برم که نمیشناسمش
همین مورد ما دیگه,طرف از همجا بیخبر اومده خواستگاری و قصد ازدواج
اونوقت ما.....

البته اینرو هم بگم که کار الان دسته من نیست
خانواده دختر راضی هستن به اون ازدواج
منم که نمیدونم باز به خانوادم بگم اصلا چی میشه
آخرین بار که گفتم 2-3 هفته دلخوری و قهر شد و اما راضی به وصلت نشدن
الان دیگه این فرصت رو هم ندارم,باید فوری بشه

حالا بنظرتون با این وجود من باز تلاشی بکنم؟
یا اصلا دیگه خودمو بکشم کنار و بگم قسمت همین بود و خداحافظی؟

امیدوارم با نظر گرفتن همه جوانب کمکم کنید
بخدا دیگه مغزم داغ کرده از فکر کردن
خودم هم نمیدونم چیکار کنم که در آینده پشیمون نشیم

چرخ و فلک
آخه نگفتی دقیقا دلیل مخالفت خانوادت چی بوده؟؟؟؟
اگر این جوری باشه که:
گفتی به خاطر شرایط تو یعنی درس و سربازی حرف ازدواج پیش نیومد....
و خانوادها به این دلیل مخالفت کردن ..
خوب!!!
ولی الان شرایط تو تغییر کرده پس ممکنه نظر خانواده توهم تغییر کرده باشه ....
دیگه اینکه می گی خانواده اون گفتن از پسر که خبری نشد پس با این که شرایط خوبی داره ازدواج کن
اینم نشون می ده خانواده دختر با تو مشکلی ندارن و اگر بری جلو موافقند.

پس حتما با خانواده ات صحبت کن از این که جنگ اعصاب راه بیفته نترس،چون خیلی راحت و با سیاست می تونی از جنگ اعصاب جلوگیری کنی
قبل اینکه تو خونه راجع به خواستگاری از این دختر حرفی بزنی خیلی با پدر و مادرت خوب باشه و خوش برخورد باش و کاری نکن که از تو ناراحت شن
خیلی مودبانه و منطقی حرفات رو از قبل آماده کن و بدون چی می خوای بگی که وقتی داری باهاشون صحبت می کنی از این شاخه به اون شاخه نپری و حرفات بی سرو ته نشه.....بهشون بگو به نظر اون ها احترام می زاری و دوست داری عروس آینده شون رو با رغبت بپذیرن و بگو این دختری که من ازش شناخت دارم کسی هست که می تونه من رو واقعا خوش بخت کنه و من دوستش دارم و به کس دیگه چنین حسی نداشتم تا به حال....ایشالا اون ها هم حرفای تو رو با منطق گوش می دند. و راضی به خواستگاری می شن

ولی اگر علت مخالفت های خانوادت چیز دیگه ای بودهه!
یعنی تنها به دلیل شرایط تو مخالف نبودن و دلایل دیگه ای وجود داره مثل اینکه مثلا با ازدواج از طریق دوستی مخالفند یا کلا از خانواده وشرایط و ظاهر اون دختر رضایت ندارند یا اینکه فرد خاصی رو برای تو در نظر گرفتند ...
دیگه اون موقع شرایط فرق می کنه و بایدببینی آیا دلیل مخالفت خانواده منطقی هست و تو احساسی داری تصمیم می گیری یا
آیا دلایل اونها غیر منطقی و باید با استدلال های منطقی روشن شون کنی ...

راستی چرخ و فلک این رو هم جواب بده !اگر خانوادت با ازدواج تو و این دختر مخالفتی نمی داشتن
تو صد در صد با اون ازدواج می کردی ....
می خوام بدونم به جز مشکل خانوادت مشکل دیگه ای وجود نداره ...و گذشت تو از این ازدواج فقط و فقط و فقط مخالفت خانواده است؟

[ویدا@]

چرخ و فلک عزیز

اگه میخاهی یه عمر حسرت به دل خودت و اون دختر نزاری بهتره رو راضی کردن خانوادت انرزی بزاری

چهار سال زمان کمی نیست و شاید در اینده با هر کی باشی با اون مقایسش کنی و عزیزم مشکلی در زندگی وجود نداره که راه حل براش پیدا نشه محکم و استوار رو راضی کردن خانوادت فکر و تلاش کن

از کسایی که روی خانوادت نفوذ دارن کمک بگیر جا نزن

امیدوارم خانوادت راضی بشن و با اون خانوم خوشبخت بشی

[matin_alone]

سلام

به نظر من احتمالا مخالفت خونواده تون واسه اینه که احساس میکنند شما توانایی زندگی مستقل رو ندارید ، واسه همین موافق به این ازدواج نیستند و فکر میکنند باید یه جورایی به قول معروف هواتونو داشته باشند و فکر میکنند اگه کسی که مورد پسندشون هست ، باهاش ازدواج کنی راحتتر بتونی زندگی کنی .

اول از همه تکلیف خوتو روشن کن . آیا این خانم واقعا همون کسی هست که بتونی زندگیتو باهاش تقسیم کنی و مادر بچه ت باشه ؟ اگه هست چرا هست ؟ همه اینها رو واضح و با دلایل منطقی واسه خودت تجزیه تحلیل کن .

اگه بازم به این نتیجه رسیدی که تصمیمت احساسی نیست و این خانم همون کسی هست که به عنوان همسرتون قبولش دارید ، برید و خیلی منطقی با خونواده تون صحبت کنید و رضایتشون رو به دست بیارید . و مطمئنا رضایتشون رو فقط با حرف زدن نمیتونید به دست بیارید ، باید بعد از مطرح کردن همه دلایلتون ( بدون بحث و دعوا و حتی الامکان در آرامش) ، روش زندگیتون رو سریعا عوض کنید به طوریکه خونواده تون متوجه شن که دارید تغییر میکنید و می تونید مستقل باشید ، و سعی کنید همه برنامه های عقب افتاده تون رو هر چه سریعتر به انجام برسونید .

با توجه به اینکه گفتید فرصت زیادی ندارید ، به نظر من بهتره برنامه های زندگیتونو اولویت بندی کنید و در هر زمینه ای حداقل اقدام مفیدی بکنید ، این تغییر که گفتم جدی بگیرید .

اگه هم متوجه شدید که بیش از حد احساساتی شدید و این خانم فرد موردنظرتون نیست ، بذارید زندگی خودشو بکنه و بیش از این اذیت نشه .

[چرخ و فلک]

سلام بچه ها
ازتون خیلی خیلی ممنونم که لطف کردین و جواب دادین فوری
شرمنده کردین
خدا حفظتون کنه

با اجازتون من سوالهای مشترک رو یجا جواب میدم که خسته نشید از خوندن

خانوادم چرا ناراضی هستن
بابام میگه برات خیلی زود هست و وقت ازدواج تو چند سال دیگه هست,باید خیلی چیزها اول بدست بیاری

مامان هم میگه تو میتونی یه خانواده خیلی بهتر پیدا کنی و خوشگلتر و خوشقیافه تر

البته جا داره اینجا در جواب نازنین بگم که خانواده اونها اگه من پا پیش بذارم با خانواده به احتمال زیاد قبول کنن
مخصوصا مادرش خیلی بهم علاقه داشت و تایید

اینکه آیا من این دختر رو واقعا میخوام و چرا
میخوام برا اینکه:
ما توی اینهمه مدت هیچوقت باهم اختلاف بزرگی نداشتیم,به خودم میگم پس من اگه باهاش ازدواج کنم هم اینجوری میشه زندگیمون

اهل زندگی و قانع هست
پر شور و حرارت و شاد هست
مکمل من هست و برا همین خیلی جاها دستم رو گرفته و کشیده
راستی اهل خونه و خونه داری هم هست(چیزی که من بخاطر شغل مادرم دلم میخواد همچین زنی داشته باشم)

صاف و ساده و صادق هست
از گذشتش هم باخبر هستم(یکی از چیزهایی که برام مهم هست)
منو هم که دوست داره و تنها مرد زندگیش بودم و هست

البته خوب اگه دختری بود که همه اینارو داشت
بعدش محاسنی که مامان میگه رو هم داشت(مثلا یه خیلی خوشقیافه و مثلا خانواده سطح بالا)
من اونرو انتخاب میکردم

اما چون همچین دختری نیست و معلوم نیست با توجه به سن و شرایط بعد از این هم بتونم پیدا کنم
اینرو انتخاب میکنم

یعنی فکر میکنم اخلاق و باهم جور بودن خیلی بیشتر از چیزهای ظاهری باشه
مخصوصا که من هم آدم خیلی ساده هستم و اگه گیر یه زرنگ بیفتم بدبخت میشم

راستی اینرو هم اضافه کنم که الان وضعیت ما در حال جدایی هست و من چون چیزی نگفتم یعنی انگار من خودمو کشیدم کنار

در ضمن نازنین و alone عزیز من هیچ فرصتی ندارم رفتارم رو تغییر بدم و کار دیگه بکنم
احتمالا با این وضعیت نهایت فردا هست,یا خیلی زیاد پسفردا

دیگه تا اونموقع کاری نکنم اونها هم قول و قرارشون رو میذارن و همه راها بسته میشه

[نازنین آریایی]

خانوادم چرا ناراضی هستن
بابام میگه برات خیلی زود هست و وقت ازدواج تو چند سال دیگه هست,باید خیلی چیزها اول بدست بیاری

مامان هم میگه تو میتونی یه خانواده خیلی بهتر پیدا کنی و خوشگلتر و خوشقیافه تر

البته جا داره اینجا در جواب نازنین بگم که خانواده اونها اگه من پا پیش بذارم با خانواده به احتمال زیاد قبول کنن
مخصوصا مادرش خیلی بهم علاقه داشت و تایید

اینکه آیا من این دختر رو واقعا میخوام و چرا
میخوام برا اینکه:
ما توی اینهمه مدت هیچوقت باهم اختلاف بزرگی نداشتیم,به خودم میگم پس من اگه باهاش ازدواج کنم هم اینجوری میشه زندگیمون

اهل زندگی و قانع هست
پر شور و حرارت و شاد هست
مکمل من هست و برا همین خیلی جاها دستم رو گرفته و کشیده
راستی اهل خونه و خونه داری هم هست(چیزی که من بخاطر شغل مادرم دلم میخواد همچین زنی داشته باشم)

صاف و ساده و صادق هست
از گذشتش هم باخبر هستم(یکی از چیزهایی که برام مهم هست)
منو هم که دوست داره و تنها مرد زندگیش بودم و هست

البته خوب اگه دختری بود که همه اینارو داشت
بعدش محاسنی که مامان میگه رو هم داشت(مثلا یه خیلی خوشقیافه و مثلا خانواده سطح بالا)
من اونرو انتخاب میکردم

اما چون همچین دختری نیست و معلوم نیست با توجه به سن و شرایط بعد از این هم بتونم پیدا کنم
اینرو انتخاب میکنم

یعنی فکر میکنم اخلاق و باهم جور بودن خیلی بیشتر از چیزهای ظاهری باشه
مخصوصا که من هم آدم خیلی ساده هستم و اگه گیر یه زرنگ بیفتم بدبخت میشم

راستی اینرو هم اضافه کنم که الان وضعیت ما در حال جدایی هست و من چون چیزی نگفتم یعنی انگار من خودمو کشیدم کنار

در ضمن نازنین و alone عزیز من هیچ فرصتی ندارم رفتارم رو تغییر بدم و کار دیگه بکنم
احتمالا با این وضعیت نهایت فردا هست,یا خیلی زیاد پسفردا

دیگه تا اونموقع کاری نکنم اونها هم قول و قرارشون رو میذارن و همه راها بسته میشه

چرخ و فلک به نظر من دلایل خانوادت اون قدری سخت نیست
یعنی راحت می تونی راضی شون کنی
یعنی مشکل خاصی وجود نداره با اون دختر
در مورد اینکه به نظر پدرت زود برات ...خوب خودت باید بهش ثابت کنی که دیگه زود نیست و از عهده اداره زندگی بر می ای ..البته اگه بیای ...بعدا آدم با ازدواج انگیزش برای تلاش بالاتر میره
...
راستی به خانوادت بگو حالا می خواین آشنا شید و عروسی می مونه برای وقتی که شرایطت مناسب تر بود.


ولی درمورد دلایل خودت
و اینکه میگی اگر شخصی رو با این شرایط ولی زیباتر و با خانواده سطح بالاتر پیدا کنم میرم سراغ اون..
این نشون می ده علاقت به اون دختر بیشتر از سر عادته
و این جای نگرانی داره تا حدی
اینم بدون یکی که همه چی تموم باشه وجود نداره و هر گلی ی خاری داره
چه در مورد ظاهر چه اخلاق چه سطح خانواده...
چون فرصتت کمه
خودت رو ملزم کنی تو این فرصت کم یه تصمیم بگیری احتمال خطا بالا میره
یعنی نباید عجولانه تصمیم به ازدواج بگیری
مگر اینکه از قبل این تصمیم رو داشته بودی و الان می خوای عجولانه به خاطر شرایط عملیش کنی...