سلام عزیزان
ازچندروز پیش به مشکلی برخوردم که واقعا امانم روبریده.من آدم ضعیف واحساساتی هستم.برای همین هم حس شکنندگی ام قوی هست.امروز حالم خیلی بده ، یعنی تو26 سال زندگیم یه همچین روزی رو تجربه نکرده بودم.دلم داره می ترکه (اصلا مبالغه نیست).انقدرکه امروز ازته دلم آرزوی مرگ کردم!اصلا دلم نمی خواد تنها بمونم چون فکرای احمقانه ای به ذهنم می یاد.
یادآور میشم که اوضاع خیلی جدی ووخیم هست لطفاراهنمایی هاتون رو ازم دریغ نکنید.
نمیدونم عاقبتش چی میشه ویا تحمل من چقدره! قصدم از ایجاداین تایپیک این هست که می خوام بدونم چطوری می تونم منطقم رو جایگزین این احساس لعنتی بکنم؟
فقط اگه دوستان جزئیات رو نپرسند ممنون میشم.
علاقه مندی ها (Bookmarks)