انتخاب درست کدومه؟

[negari]

[size=x-large][size=large[b[/b]]سلام به همه ی دوستان
لطفا منو راهنمایی کنید
مدت 1 سال با پسری شمالی دوست هستم و از همون ابتدا همش بهش میگفتم به خاطر تعصب زیاد خانوادم نمیتونم باهات ازدواج کنم.اما اون خیلی اصرار داشت.تا اینکه کم کم راضی شدم که اگه پای خواستگار دیگه ای در میون نبود بیاد خواستگاریم
قرار بود 1 ماه دیگه بیاد خواستگاریم که یکی از آشناهای پدرم اومده خواستگاریم که ما تقریبا خوب میشناسیمشون از نظر فرهنگ خیلی شبیه ما هستن و خانوادم هم اصرار دارند که قبول کنم خودم هم ازش بدم نمیاد.اما اون پسر شمالی خیلی اصرار میکنه که با اون ازدواج کنم با وجودیکه از نظر فرهنگ و خصوصیات و حتی ظاهر متفاوت هستیم.
نمیدونم راه درست کدومه؟آیا با پسری که دوست بودم و میدونم از دست دادن من ضربه ی بزرگی بهش میزنه ازدواج کنم.باوجودیکه من خوزستانی هستم ولی اون شمالی.
یا اینکه با خواستگاری که از آشناهای پدرم هست و مورد تایید خانوادمه ازدواج کنم؟
لطفا راهنمایی کنید[/color]

[hamed65]

سلام خانم نگار،

به تالار همدردی خوش آمدید.

اول از همه باید به شما بگویم که هیچ وقت از روی دلسوزی نباید ازدواج کنید.
اینکه شما از شکستن دل او بترسید و به این خاطر بخواهید به او بله بگویید، در اصل ضربه ی بیشتری به او و همینطور به خودتون زدید!

در ضمن، رد کردن خواستگاری معنیش ضربه زدن به کسی نیست!
این آقایی که شمالی هست، از شما خواستگاری کرده، شما هم حق انتخاب دارید.
می توانید به او جواب رد بدهید، بدون اینکه هیچ نگرانی داشته باشید.


شما خودت خوزستانی هستی.
یک خواستگار داری که شمالی هست، از نظر فرهنگی با شما متفاوت هست. خانواده ها همدیگر رو نمی شناسند و حدس می زنم رابطه ی شما هم اینترنتی یا تلفنی بوده.
یک خواستگار دیگر داری که هم شهری خودت هست، با هم یک فرهنگ دارید، خانواده ها همدیگر رو می شناسند و همدیگر رو تایید می کنند.
مشخص هست که خواستگار دوم خیلی مناسب تر است.

به جز اینکه خواستگار دوم مناسب تر است، کلاً ازدواج با خواستگار اول ممکن است با توجه به تفاوت های فرهنگی مشکلساز شود. در ضمن فاصله ی شهرهای شما هم خیلی زیاد است و این ازدواج یعنی جدایی یکی از شما از خانواده اش که فکر می کنم اون یک نفر شما خواهی بود.

ما فقط روی حساب تفاوت هایی که شما گفتید می توانیم نظر بدهیم. تصمیم نهایی رو شما باید با مشورت با خانواده و با توجه به شناختی که از اونها دارید بگیرید.

در ضمن به نظر من دو خواستگاری رو هم زمان جلو نبرید.
این دو رو هم با هم مقایسه نکنید.

به هر حال فکر می کنم خواستگار همشهری شما با این توصیفی که کردید، خواستگار مناسبی باشد. باز هم سعی کنید بیشتر او و خصوصیاتش رو بشناسید.

ان شا الله که یک انتخاب خوبی خواهید داشت.

[negari]

حامد جان از راهنمایی شما بسیار متشکرم
این آقایی که میگم شمالی هست و باهاش دوست هستم یه مدت کوتاه استاده من بود اینجا وهمه ی شرایط منو کاملا پذیرفته.
نگرانیه من از اینه که این آقا تمام خانواده و فامیل ودوستو آشناهاشو گفته که تا 1 ماه دیگه با دختری که دوست داره ازدواج میکنه و حتی بخاطر من جلوی خانوادش ایستاد تا موفق شد راضیشون کنه
اینکه من اونو قال بزارم و ندیده بگیرم برام یجور ترس از خداست.

[احمد علي]

سلام

اینکه من اونو قال بزارم و ندیده بگیرم برام یجور ترس از خداست.

خیلی ببخشید و از حرف بنده ناراحت نشید
به خاطر خودتون رک می گم

اون موقع که دوستی رو شروع کردین ترس از خدا نبود حالا !!!!

دوست عزیز این که خواستگار شما به اطرافیانش چی گفته و چی شنیده و چی کشیده به شما هیچ ربطی نداره و خودش باید پای حرف خودش وایشه نه شما، شما هم که گفتی اگه پای خواستگار دیگه در میون نبود بیاد خواستگاریت پس از جانب شما هم مسئله حله و شما اون رو قال نذاشتید

بنده نظر حامد عزیز رو تایید می کنم به علاوه اینکه نظر کارشناسانی که بنده تا به حال دیدم اکثرا این بوده دوستی قبل ازدواج نباشه

[negari]

[/size]][size=medium]

سلام

اینکه من اونو قال بزارم و ندیده بگیرم برام یجور ترس از خداست.

خیلی ببخشید و از حرف بنده ناراحت نشید
به خاطر خودتون رک می گم

اون موقع که دوستی رو شروع کردین ترس از خدا نبود حالا !!!!

دوست عزیز این که خواستگار شما به اطرافیانش چی گفته و چی شنیده و چی کشیده به شما هیچ ربطی نداره و خودش باید پای حرف خودش وایشه نه شما، شما هم که گفتی اگه پای خواستگار دیگه در میون نبود بیاد خواستگاریت پس از جانب شما هم مسئله حله و شما اون رو قال نذاشتید

بله دوست عزیز شما درست میگید من از همون ابتدا مسیر رو اشتباه رفتم ولی من با توجه به شناختی که ازش دارم که فوق العاده آدم حساس و عاطفی هست وهمینطور وضعیتی که الان پیش اومده دلم نمیخواد برای بار دوم اشتباه تصمیم بگیرم که منجربه شکستن دله کسی که تمامه آیندشو بامن ترسیم کرده بود بشم.
راه درست واقعا" کدومه؟ اینه که من فقط خودم وآینده ی خودم رو در نظر بگیرم ؟یا اینکه انصاف داشته باشم نسبت به کسی که انقدر صادقانه پای من ایستاد

[hamed65]

نگرانیه من از اینه که این آقا تمام خانواده و فامیل ودوستو آشناهاشو گفته که تا 1 ماه دیگه با دختری که دوست داره ازدواج میکنه و حتی بخاطر من جلوی خانوادش ایستاد تا موفق شد راضیشون کنه
اینکه من اونو قال بزارم و ندیده بگیرم برام یجور ترس از خداست.

ببینید، اگر خانواده شما و خانواده ایشون با هم قول و قرار داشتند، نباید فعلاً اجازه می دادند که خواستگار دیگری بیاید.
ولی خانواده شما همانطور که خودتون گفتید موافق ازدواج شما با آقا پسر شمالی نبودند.

پس دیگر آقا پسر که حتی معلوم نبوده به او اجازه آمدن به خواستگاری بدهند یا نه، نباید می رفته و به فامیلش می گفته که من دارم ازدواج می کنم!!

البته به نظر من شما هم اشتباه کردید که وقتی ایشون هنوز به خواستگاری رسمی نیامده، با او این رابطه رو تا اینجا ادامه دادید. ولی دلیلی نمی شود که به این خاطر حالا بخواهید برای اینکه او آبرویش جلوی خانواده اش نرود، به او بله بگویید!!!

اصولاً بهتر هست که حتی وقتی مراسم خواستگاری انجام می شود، قضیه بین دو خانواده بماند.
به این خاطر که خواستگاری یعنی شروع مرحله شناخت. پس احتمال اینکه بعد از خواستگاری قضیه منتفی شود، زیاد است.

اگر فکر می کنید نسبت به آقا پسر شمالی هنوز احساسات و وابستگی دارید، بهتر است فعلاً خواستگاری دوم رو ادامه ندهید.
به این خاطر که این کار صحیح نیست.

ولی شما اگر از روی دلسوزی به او جواب بله بدهی، هم به او ظلم کردی و هم به خودت.

منطقی باشید!

[kamran2007]

سلام،

به همدردی خوش آمدید،

با توجه به شرایطی که شرح دادید،

ابتدا ارتباط خود را قاطعانه با آن پسر شمالی قطع نمایید و از او بخواهید تا اگر واقعا خواستار ازدواج با شما هست، رسما به خواستگاری شما بیاید.

فکر کردن به خواستگار دوم که همشهری شما هست و در کلّ ازدواج در حال حاضر با هر فرد دیگر، با توجه به درگیری عاطفی(حتی اگر در حد دلسوزی باشد) که با آن پسر شمالی پیدا کرده اید، درست نیست و شما را در امر ازدواج و شناخت برای آن میتواند دچار مشکل کند.

بنابرین، اگر تمایل به ازدواج دارید، پس از قطع ارتباط، مدتی‌ به خود فرصت دهید تا احساسات شما تعدیل شوند و بعد به ازدواج و مورد‌های بعدی فکر کنید.

موفق باشید،

کامران

[bahar.shadi]

سلام negari عزیز

من با نظر kamran2007 کاملا موافق هستم... بهترین کار فرصت دادن به خودته...

دوست عزیز من هم مثل شما یه دخترم و اتفاقا یک خواستگار از دیار خوب و گرم شما داشتم

از اونجاییکه اهالی این خطه بسیار مردم مهربان و وفاداری هستن خیلی از کارهاشون به خاطر

احساساته ..مثلا خواستگار من اینجوری بود ... منم که تحت تاثیر او بودم دلم واسه اون همه

محبتش می سوخت و می خواستم باهاش ازدواج کنم اما میدونستم روزی که حس دلسوزی

و اینا بره کنار ممکنه پشیمون بشم و از اونجاکه ازدواج رو امری می دیدم که رو دنیا و آخرتم اثر

میذاره صبر کردم و به خودم زمان دادم که خودمو پیدا کنم و الان خوشحالم که بهش جواب رد

دادم...اولش میشنیدم چند وقتی داغون بوده اما الان حالش خوبه ... شاید اگه باهم ازدواج

می کردیم الان هم من پشیمون بودم هم اون و دیگه کاریش نمیشد کرد..

کلا همه چیز رو متوقف کن و به خودت زمان بده...

من میدونم مخالفت خانواده یعنی چی!!! چون خودم این درد رو کشیدم!!!

پس به خودت زمان بده و واقعا ببین چی میخوای از زندگی و چقدر میتونی مقاوم باشی تو

سختی ها اگه حمایت خانواده و علاقه کافی به اون آقا نداشته باشی؟؟

[negari]

ابتدا ارتباط خود را قاطعانه با آن پسر شمالی قطع نمایید و از او بخواهید تا اگر واقعا خواستار ازدواج با شما هست، رسما به خواستگاری شما بیاید.

آقا کامران از راهنماییتون سپاسگذارم
این آقا پسر شمالی که مدت 1 سال باهم هستیم 6 ماه هست که اصرار خیلی زیادی میکرد که رسما" بیاد خواستگاری ولی من قبول نمیکردم.هیچ ایراد اخلاقی و ظاهری هم نداره.
به گفته ی شما ودوستان حدود 24 ساعت میشه که ارتباتمو باهاش قطع کردم اما تازه دارم میفهمم که چقدر برام عزیزه و چقدر وابسته هستم بهش.
اگه میگم 24 ساعت فکر نکنید زمان کوتاهیه .برای ما که بیشتر از 1 ساعت از هم بیخبر نبودیم واقعا" زیاده
[/quote]

ابتدا ارتباط خود را قاطعانه با آن پسر شمالی قطع نمایید و از او بخواهید تا اگر واقعا خواستار ازدواج با شما هست، رسما به خواستگاری شما بیاید.

آقا کامران از راهنماییتون سپاسگذارم
این آقا پسر شمالی که مدت 1 سال باهم هستیم 6 ماه هست که اصرار خیلی زیادی میکرد که رسما" بیاد خواستگاری ولی من قبول نمیکردم.هیچ ایراد اخلاقی و ظاهری هم نداره.
به گفته ی شما ودوستان حدود 24 ساعت میشه که ارتباتمو باهاش قطع کردم اما تازه دارم میفهمم که چقدر برام عزیزه و چقدر وابسته هستم بهش.
اگه میگم 24 ساعت فکر نکنید زمان کوتاهیه .برای ما که بیشتر از 1 ساعت از هم بیخبر نبودیم واقعا" زیاده

[hamed65]

با توجه به این مسئله که شما یک سال است که با پسری در ارتباط هستید و مشخص هست که به او وابسته شدید، اجازه دادن به آمدن خواستگار دوم کار درستی نبوده.

به نظر من شما اول باید قضیه ی آقا پسر شمالی رو حل بکنید و بعد فکر خواستگارهای دیگرتون باشید.

یعنی یا باید به این نتیجه برسید که او برای ازدواج مناسب است و با او ازدواج کنید،
و یا اینکه کاملاً ارتباطتون رو با او قطع کنید و به خودتون فرصت بدهید تا او رو فراموش کنید. شاید چند ماه طول بکشد.

موفق باشید.