مشکلم با بزرگی دماغ دختر مورد نظر و...

[zaman90]

سلام به همگی ، خیلی منت میذارین که راهنمایم میکنین. ممنون
من پسری 24 ساله تازه لیسانس گرفتم و کارت پایان خدمت هم دارم. و الان بیکار حساب میشم و احتمالا فعلا واسه کنکور ارشد بشینم درس بخونم.
من بیشتر از یه ساله با یه خانم 21 ساله ای تو دانشگاه و در یه محیط فرهنگی آشنا شدم و رفته رفته از برخورداش و طرز فکرش آشنا شدم و بیشتر باهاش ارتباط برقرار کردم و بعدش هم مستقیما باهاش مطرح کردم که به قصد ازدواج با هاتون می خوام آشنا بشم و با هم بیشتر بودیم و تلفنی و حضوری حرف میزدیم و میزنیم که در اکثر موارد با هم تفاهم داریم و خیلی طرز فکر و شاید سلیقه مون هم به هم میخوره .
اما یه سری مسائلی هست که منو اذیت میده و همیشه ی خدا ذهنم درگیره .

بعضی مواقع با توجه به یه سری از خصوصیات اون خانم که واسم عزیز و محترم هم هستن و همچنین خاطره های خوب زیادی که با هم داشتیم ؛ جذب ایشون میشم و واسم شیرین هستن.
اما بعضی مواقع هم یه سری مسائل که دوست داشتم جور دیگه ای بودن باعث میشه که احساس خوبی نداشته باشم و گیج می شم که چیکار کنم و نمیتونم بیخیال احساسات خوب جفتمون و خوبی هاش و خاطره هامون بشم و مدام در حال جذب و دفع هستم.

مشکلاتم اینا هستن :
1) دوست داشتم خانواده ی همسرم و حدافل برادر خواهرو همسرای اونا تحصیلکرده و دارای شغل نسبتا با کلاسی باشن . که اینجوری نیست و دیپلم و زیر دیپلم و دارای شغل آزادن که میدونم که از نظر خانواده ی خودم مردود هستن.
2) مشکل بعدی مسائل ظاهری هستش شاید من در اول زیاد به چهره شون دقت نکردم چون یه ظاهر معمولی و آرایش نکرده و ساده داشتن و دفع کننده هم نبودن .
اما بعدا که زیاد حساس شدم و چون یه مقداری ایراد گیری تو ذاتمه ! شروع به ایراد گرفتن ازشون کردم و بعضی وقتا یه سری چیزا رو حتی به خودشون هم می گفتم که خوب برخورد میکردن.

و مشکل اصلی به حالت دماغ شون بر میگرده ( با اینکه بعضی وقتا به سایر چیزا هم ایراد میگیرم) من بهشون گفتم که بینی اش رو عمل کنه و...


چون سعی میکنم خلاصه بگم دیگه کش نمی دم!! اما کاش حرفای دیگم رو هم میگفتم.

ممنون میشم با توجه به این مسائل ؛ نظر و راهنماییتون رو واسه اینکه از سردرگمی در بیام بگید و هم به این سوالم جواب بدید که آیا این ایراد گیریهام نشونه ی اینه که من ایشون رو کامل دوست ندارم ؟؟؟

دوست دارما ؛ اما زیاد دو دو تا 4تا میکنم و از ابراز علاقه ی زیاد خودداری میکنم که این کم ابراز علاقه کردن باعث بروز مشکلاتی بینمون شده که ایشون میگن که تو هیچ احساسی به من نداری ! بر خلاف خودش که چندین بار به من گفته که دوستم داره .

خیلی گیجم خیلی خیلی ؛ به طوری که از کار و زندگی موندم و از دست خودمم ناراحتم .
لطفا کمکم کنید.

[شوکا]

سلام دوست عزیز

یه نظرم شما باید همون اول به این مسائل دقت میکردین.


الان که اون دختررو احساسی کردین به این فکر ها افتادین(یه کم بی انصافی نیست آخه؟)

فکر نمیکنین اون دختر ضربه بخوره.

حالا در مورد خانوادش نمیگم.اما در مورد ظاهر که همه چیزو همون اول دیدین دیگه.درسته؟؟

حالا بعد از جند وقت یاد بینیش افتادین؟؟مگه اون طفلی دل نداره که اینجوری اعتماد به نفسشو خدشه دار میکنین؟

حالا الان هم دیر نشده ببینین اگه واقعا میخواینش و به دلتو نشسته رسمی برین خواستگاریش اگر هم که راضی کردن خودتوت به نظر خودتون سخته این طوری اصلا فایده نداره(شما الان دارین با این کارتون بازی میکنین با دل اون دختر)

درسته اون دختر اذیت میشه با قطع ارتباط اما جلوی ضرر رو از هر جا بگیرین منفعته.

پس اول خوب فکراتون رو بکنین بعدش تصمیم بگیرین

ببخشید اگه تند رفتم دلم به حال اون دختر سوخت

(تو حاشیه هم یه جیزی میخوام بگم اگه همین دختر یه کم از شما فاصله بگیره و محلتون نده شما میری طرفش.اشکال این جاست که شما الان فهمیدی دوستتون داره و واسه همین این جوری شدی و عقب نشینی کردی...)

[rahaaaaaaa]

ظاهر ٰ خونواده و یه سری مسائل هستند که دست منو شما نیست مهم اینه آدما تو زندگی شون چه چیزی رو کسب کردند . من واقعا از این طرز فکر شما متاسفم به نظر من شما با این خانم ازدواج نکنید به ایشون لطف بزرگی کردید تا اینکه بخواهی یه عمر این افکار رو تو ذهنت بپرورانی و بیشتر از هر چیز باعث آزار این خانم محترم بشین

[baby]

دوست عزیز

ملاکهاتون رو از یه همسر ایده آل بنویسید.
رتبه بندی بکنید این معیارها رو

با توجه به شناختی که از این خانم دارید ، امتیاز بدید.
اگه نمره قابل قبول و نزدیک به معیارهاتون داشتند ، ازدواج کنید.

برای انتخاب صحیح تاپیکهائی در تالار وجود داره که می تونید مطاله شون کنید.

چند نکته:
1-رسما و به اتفاق خانواده برید خواستگاری (بقیه فرآیند شناخت رو رسمی دنبال کنید)
2- با ادامه این روند ، هر دو احساسی تصمیم خواهید گرفت. هم او که دلبسته شما شده ، هم شما که دقیقا نمی دانید دنبال که هستید!
3- در کل این فرآیند به خدا توکل کنید.
4- اگر همین جوری به دلتان ننشسته ، نخواهید از او که عوض شود (چه جسمی - تغییر ظاهری دماغ و چه روحی )بعد برید خواستگاری ، بعد هم آیا بروید آیا نروید !

[مريم صوفي]

آدما رو همونجور كه هستن قبول كن مگه اون بنده خدا خودش خودش رو آفريده كه ازش ايراد ميگيري؟مقايسه عادت اكثر مردهاست ومن مطمئنم بخاطر مقايسه به اين دودلي گرفتار شدي.يا يه چيزي رو انتخاب نكن يا انتخاب كردي با دو دليت مبارزه كن .آقايون تورو خدا توروخدا ما خانوما رو با همديگه مقايسه نكنيد ما ظريف وحساسيم اونقدرا هم كه شما فكر ميكنيد ظرفيت نداريم.شايد به روي خودمون نياريم كه ناراحت نشديم ولي به راحتي ميشكنيم. مطمئنم اون خانم رو هم با حرفات دچار ترديد كردي.چون خانوما دوست دارن همونجوري كه هستن پذيرفته بشن يعني دوست دارن خود خودشون رو دوست داشته باشن نه با يه دماغ عملي و...بنظر من هم بشين وتا كار از كار نگذشته بشينيد ومعيارهاتون رو بررسي كنيد اگه خشگلي براتون خيلي مهمه بذاريدش كنار و خاطراتش رو براي خودتون نگه داريد چون گذر زمان همه اين علاقه و...رو كمرنگ ميكنه ويا نه اگه واقعا واقعا ازش خوشت اومده با قاطعيت برو خواستگاري فقط سعي كن تكليف خودت رو زودتر روشن كني يا رومي رومي يا زنگي زنگي.

[zaman90]

از همتون خیلی تشکر میکنم

. عزیزان گفتن اینکه رابطتون رو قطع کنین خیلی آسونه اگه من به این آسونی میتونستم بیخیالش بشم دیگه به خودم اینقدر عذاب نمی دادم که.

بله خودم هم میدونم که من مقصرم و باید اول چشمامو باز می کردم و به این مسائل فکر می کردم و چند بار هم به خود ایشون گفتم که من مقصرم و وسواسی شدم و میدونم که خیلی اذیتش کردم و میدونم که دختر حساسه همه ی اینا رو میدونم ولی مجبور شدم این مسائل رو باهاش مطرح کردم که باعث ناراحتیه شدیش هم شدم و کلی باهاش حرف زدم از دلش در بیارم و ازش خواستم که منو ببخشه .

در مورد معیار ها و ملاک های ازدواج و ...هم به اندازه ی کافی و زیاد شناخت و مطالعه دارم و نزدیک یه ساله که از مطالب کتاب ها و سایت های مختلف و همین سایت همدردی استفاده کردم و چندین وچند صفحه چندین بار واسه خودم نوشتم و فکر کردم و با افراد مختلف و نیز روانشناس ومشاور هم حرف زدم اما بازم نمیدونم چیکار کنم.

من قبلا نا تو معیارهام زیاد مثل اکثر دوستام دنبال خوشگلی نبودم نه اینکه از خوشگلی خوشم نیاد اما باطن و شخصیت و طرز فکر طرف مقابل واسم خیلی مهم بود که من به خاطر همین طرز فکر ایشون به شون علاقه مند شدم البته ظاهرشون رو هم در نظر داشتم و ظاهر و چهره ی خوب و معمولی دارن و از خیلی ها سرترن.


رفته رفته که رابطمون بیشتر میشد و احتمالا جفتمون هم دچار جذابیت های اول رابطه شده بودیم ( اما نسبت به خیلی ها خیلی کنترل شده و به دور از احساس ، حتی همو به اسم کوچیک صدا نمی کردیم ) با دیدگاهشون نسبت به خیلی مسائل آشنا می شدم و میدیدیم که خیلی به هم شبیه هستیم به طوری که بعضی مواقع می گفتم شاید این همه شباهت دیدگاه و رفتار خوب نباشه.

به موازات این تو محیط دانشگاه با دیدن دخترای بزک کرده و رنگین منگین مثل همه ی پسرا حواسم به سمت اونا هم بعضی موقع ها جلب می شد و با اینکه از نحوه ی پوشش و برخورد اونا خوشم نمی یاد اما باعث میشد تا با این خانم در مورد نوع لباس هایی که میپوشه و.. حرف بزنم و یه کم انتقاد کنم.
شاید بگین که همش از نگاه کردنه اما قبول کنین که هر کاری کنی تو خیابون و فیلم و.. انواع دخترا رو میبینی !!
اینم بگم که من خودم مثل هر کس دیگه مسلما هم در ظاهر و هم باطن کلی عیب دارم.

خلاصه کنم من خیلی روح پاک و شخصیت این خانم رو دوست دارم و همیشه واسه موفقیتش دعا می کنم و همیشه نگرانشم و سعی می کنم هر کاری میتونم واسش بکنم.
اما از این ور میام منطق رو تو انتخابم دخالت میدم و میگم کاش خانوادش فلان طور بودن ؛ کیه که خوشش نیاد باجناقش صاحب فلان شرکت مهندسی باشه و..

و یا میگم کاش حداقل در کنار زیبایی روحیش یه کم چهره اش از اینی که هست زیباتر بود و میدونم که با آرایش خیلی هم زیباتر خواهد شد.

اما این یه کم خوب نبودن حالت بینی اش اذیتم می کنه و ضد حال می زنه. با اینکه خیلی وقتا همین جوریش رو ه م دوست دارم و واسم عزیز و شیرینه اما این وسواس و ایده آل گراییم و عیب گیریم اذیتم میکنه و همش هم با دیدن خانم های دیگه فکرم مشغول میشه و مقایسه می کنم .

میدونم که با این خانم عزیز زندگیه خوب و موفقی میتونم داشته باشم و نمی تونم بی خیال خصوصیات خوبش بشم : صداقتش ، احساسات خوب و لطیفش ، روشنفکری و دینداریه خوبش ، خنده هاش ،وجدانش ؛ حیا و پاکیش و...
واسه همین با خودم گفتم دماغ رو میشه عمل کرد دیگه و مشاور ها هم گفتن که تو این زمونه عمل مردن کاری نداره که !!
اما با خودم میگم من باید همینجوری بپسندمش و بدون عمل و.. و میگم این چیزا یعنی اینکه دوستش نداری؟؟!
فکر نمی کنم هر کس دیگه ای به جای ایشون بود هم من هیچ ایرادی ازش نمی گرفتم .


حرفام زیاده اگه همراهیم کنید بعدا بازم میگم . ببخشید طولانی شد . بازم تشکر

[zaman90]

دوستان من منتظر نظراتتون هستم !

[ليلا موفق]

اين لينك را بخونين اگه بازم سر حرفتون بودين با اين دختر بي گناه ادامه بدين در غير اينصورت به طور كامل فراموشش كنين تا خودتون و اون دختر به سرنوشت ادم هاي توي اين لينك دچار نشيد.

http://www.hamdardi.net/thread-18044.html

لينك هاي مشابه هم زياده مي تونيد سرچ كنيد و ببينيد.

اينم يك لينك ديگه:

http://www.hamdardi.net/thread-17955.html

بازم اگه بگردي هست. خيلي زياده

[zaman90]

خانم لیلا موفق با تشکر از لینک های خوبی که قرار دادید.

اما مساله ی من با مشکل این لینک ها یه کم متفاوته و به این شدت نیست .
تو این تاپیک ها " بالهای صداقت " راهنمایی و تحلیل خوبی انجام داده بودن که خوشحال میشم در مورد تاپیک من هم نظر بدن.

ایشون به یه موضوع خوبی اشاره کرده بودن که " نیاز به تائید شخص مورد نظر از سوی دیگران و اطرافیان هستش " که یه جورایی این موضوع هم فکر منو درگیر میکنه اینکه اطرافیانم ازم بپرسن که مثلا باجناقت چیکارست ؟ و یا پشت سرم و یا پیش خودم در مورد انتخابم نظر بدن ...

من هیچ موقع به شدت تاپیک " تردید و پشیمانی بعد ازدواج " در مورد ظاهر خانم مورد نظر حرف نزدم و هیچ موقع هم اینطوری باهاشون حرف نخواهم زد که مثلا ظاهر تو فلان طوره و خوشگل نیستی ؛ بلکه در کنار عیب گیری هام کلی هم ازشون تعریف و تمجید کردم و می کنم چون که لایقش هست و تعارف نبوده.

از این می ترسم که شاید دوست داشتن ایشون بیشتر از دوست داشتن من باشه و ابراز علاقه اش هم در ترغیب من به رابطه مسلما تاثیر زیادی داره.
و من تو این مدت هم از محبت و خوبی دریغ نکردم و سعی کردم با دادن هدیه و.. خوشحالش کنم .

و همچنین نظر خانواده ام فکر نکنم به شدت مخالفت تاپیک " ادامه بدیم یا جدا بشیم ؟" باشه و از خیلی جهات هم میدونم که حتما ایشون رو تایید خواهند کرد مخصوصا بعد اینکه با برخورد و رفتارشون از نزدیک آشنا شدن.

ممنون منتظر راهنمایی دیگر دوستان هم هستم .

[zaman90]

دوستان لطفا به این تاپیک هم سر بزنید. من منتظر راهنمایی هاتون هستم.
مخصوصا از عزیزان با تجربه مثل مدیر همدردی و فرشته مهربان و فرهنگ و حامد 65 و یاسا و ... خواهش دارم که منو راهنمایی کنن البته با خوندن کامل حرفای قبلیم.

نمی خوام یه تاپیک جدید بزنم .

چطوری با دیدن خانم های دیگه و اونایی که از نظر ظاهری متفاوت تر از خانم مورد نظرم هستن به خصوص اونایی که دماغ کوچیک تر و خوش فرم تر دارن بی تفاوت باشم و فکرم به دماغ و زیبایی نره و ضد حال نخورم و ذهنم مشغول نشه ؟؟؟

من ایشون رو دوست دارم اما این حال و احساس خوبم بعضی وقتا زیاده و بعضی وقتا یه کم کم میشه ، چیکار کنم که اینجوری بی ثبات نباشم؟؟

خیلی ممنون از راهنمایی هایی که میکنین
من منتظرتون هستما