سلام. دختری هستم 25 ساله که بعد از یه مدت خوندن مطالب این سایت تصمیم گرفتم برای مطرح کردن مشکلم به اینجا رجوع کنم.
من الان در حال ازدواج هستم و مشکلی دارم که طرف مقابلم تا حدودی با خبر هست ولی می خوام در مورد تاثیرات احتمالی این بیماری روی ازدواج (به طور کلی) بدونم. مشکل من طبق تشخیص روانپزشک نوعی حالت خلق بالا هست که البته در حد اختلال نیست. برای همین هم به من گفتن که برو این واقعیت مادام العمر رو بپذیر و باهاش بساز و بعد چند سال دارو درمانی من رو مرخص کردن. اسم خاصی به من نگفتن فقط گفتن حساسیت بالا انرژی زیاد و حالات مانیک و احساسات بالا در زمینه های مختلف داری و یک رژیم مبنی بر نخوردن غذاهایی مثل فست فود میوه های ترش و غیره هم دادن!
ولی با این وجود من مساله بی قراری دارم و دایم راه میرم و یه جا نمی تونم بشینم. و تمرکزم تو کارهای عملی خیلی کم هست. می ترسم که تو انجام کارهای منزل کم بیارم و در ضمن این راه رفتن (و گاهی حتی دویدن و تکان دادن زیاد دستها ) نه نتها باعث میشه از حضور در جمع خجالت بکشم بلکه موجب میشه فکر کنم تا ابد نمی تونم مادر بشم. (خیلی بچه ها رو دوست دارم ولی با این حرکات من؟!؟) اگرچه این مسایل غیر ارادی نیستن ولی کنترل اونا برام خیلی سخته و اضطربم رو زیاد می کنه انگار به این رفتارها معتاد شده باشم.
لطفا کمکم کنین چون خیلی ناامیدم.......
علاقه مندی ها (Bookmarks)