بیکاری،دوست داشتن

[elena_r]

سلام
مطالب سایتو که می خوندم دو تا مورد دیدم که می شه گفت شبیه من بودن ولی یه تفاوت هایی داشتند.
من با پسری تو دانشگاه آشنا شدم اوایل ازش خیلی بدم می یومد یک سره دنبالم بود بدترین رفتارای ممکنو با این آدم داشتم حتی یه بار تو راهرو وقتی می خواست به من پیشنهادشو بده چنان فریادی سرش زدم که خودم الان فکر می کنم هر کس بود با اون اخلاق من با اون تحقیرای من بی خیالم می شد خلاصه رفتارامون تا ترم 4 اینطوری بود دیگه اعصابشو نداشتم تصمیم گرفتم خودم برم باهاش حرف بزنم تا از این کارا دست برداره گفتم برای همیشه تموم می شه ولی..... باهاش حرف زدم از احساساتش گفت،پیشنهاد ازدواج داد،نمی دونم منی که از دیدنش حالم بد می شد چرا اون لحظه نگفتم نه،گفتم باید فکر کنم دوباره امود که ببینه فکرامو کردم گفتم تو کار نداری اول کار بد فکر می کنم چند ماهی بهم کار نداشت فقط نگام می کرد خسته شد آخرو با دوستم رفت و حرف زد که چرا اینجوری می کنم یه سلامم نمی کنم.دوستم شوهرش خیلی حساسه نمی خواستم براش دردسر بشه به این آقا پیام زدم که این کارو دیگه نکنه و ارتباطمون از اینجا شروع شد می خواستم یه جوری موضوع رو تموم کنم گفتم بیا خاستگاری گفت می یام الان فقط نامزد کنیم تا کار پیدا کنم گفتم نه چند ماهی فرصت خواست تو این مدت بدترین رفتارارو باهاش داشتم خیلی خوردش کردم ولی دست ازم نکشید کمکم خواستم واقعا بشناسمش دیدم چقدر باهاش دیدگاه مشترک دیدم هر کاری می تونست برام انجام داد کمکم عاشقش شدم دعوا زیاد داشتیمو داریم ولی حلش کردیم،با اینکه بهش علاقه مند شدم حتی دوست دارم بهش نگفته بودم اسم همو صدا نمی زدیم.تا اومد خاستگاری برعکس حرفش که گفت نامزد بشیم بهتره خاست عقد کنیم ولی پدر من گفتن فقط 1 سال تو عقد نه بیشتر ترم آخر بود اومد خاستگاری( درسشو 7 ترمه تموم کرد با اینکه ارشد می تونست بره قید ارشدو زد )پدرم تا تموم شدن درسم بهش مهلت داد ولی گفت ما نباید با هم حرف بزنیم ولی من نتونستم شهریور اعزام می شه.خانواده پدری من زیادی اهل تجملاتن همش می گن 80% زندگی پوله 5% اخلاق و رفتاره. به نامزدم گفتم چند ماهی از خدمتش بگذره بعد بیاد خاستگاری تا ائضاش بهتر بشه ولی طاقت این دوری رو ندارم از طرفی هم از خونوادم می ترسم که کوچیکش کنن به نظرتون چی کار کنم؟ ببخشید طولانی شد.

اینم بگم مااز لحاظ فرهنگی البته خودمون نه اقوام پدری شبیه هم هستیم از لحاظ اقتصادی هم کمو بیش شبیه همیم.

[elena_r]

چرا هیچ کس جوابی نمی ده؟ لطفا نگاه می کنید یه نظری هم بدید؟ واقعا تو زندگی پول مهمتره؟

[MiladR]

پول بی تاثیر نیست ولی قطعا مهمترین مسئله هم نیست... این بستگی به دیدگاه و طرز تفکر شما داره.
سعی کن با خانوادت صحبت کنی و دیدگاهت رو به اونا بگی- در مورد این 80% و 5% هم حتما بیشتر تامل کن...! آدمای پولدار زیادی هستند که در حسرت یه لحظه ارامشن...
فوقش اینه که شما میتونید مثلا چند ماه دیگه عقد کنید تا سربازی ایشون تموم بشه...

[ليلا موفق]

اينطور كه من متوجه شدم شما تقريبا بايد 2 سال عقد كرده بمونيد.
آيا مي تونيد؟؟؟

[starpen]

چرا هیچ کس جوابی نمی ده؟ لطفا نگاه می کنید یه نظری هم بدید؟ واقعا تو زندگی پول مهمتره؟

100%

[baby]

صرفنظر از ایده پدرتون ،شما ببینید در مقام انتخاب پول رو ترجیح میدید یا اخلاق و رفتارخوب رو.
با این قضیه یه مقدار درگیر کنید خودتون رو.
خودتون رو تو موقعیتهای مختلف (بعد از ازدواج) قرار بدید :

مثلا فرض کنید
خرید عروسی خودتونه ، سطح درآمد همسرتون اجازه نمیده که فلان سرویس طلا رو بگیره ، خودتون رو با دختر عمه و... مقایسه نمی کنید و نمیگید خوش به حالش ؟!

می خواید برید محل کار، ماشین ندارید وسعتون هم نمی رسه با آزانس برید می تونید با وسیله عمومی کنار بیائید.

به جشن عروسی دعوت شدید ، دوست دارید برید لباس جدیدی برا این عروسی بخرید، همسرتون با رفتار خوب و صحبت های آرام کننده از شما می خواد که همون لباس قبلی رو بپوشید، عکس العمل شما چیه؟

از این نمونه سناریوها طرح کنید و بدون اینکه بخواید خودتون رو گول بزنید ، پاسح بدید اگه واقعا این شرایط براتون قابل قبوله ، اوکیه.

یادتون باشه که برخی از مشاجرات زوجین بدلیل مسائل مالیه. و البته نا گفته نماند که پول هم خوشبختی نمیاره.

اگه خواستگارتون همت عالی داشته باشه و اهل تن پروری و خوشگذرونی نباشه ، با گذشت زمان زندگی شما (و البته هر زوج جوانی) از لحاظ مالی توسعه پیدا می کنه.

[elena_r]

اينطور كه من متوجه شدم شما تقريبا بايد 2 سال عقد كرده بمونيد.
آيا مي تونيد؟؟؟

نه فکر نمی کنم پدرم اجازه بدن. از طرفی اعصاب خودم همش خورده تو فکرم نمی دونم چی کار کنم. هرکار می کنم که حداقل رابطه بینمون کم بشه نمی تونیم و این بیشتر آزار دهندست نمی خوام رابطه خاصی شروع بشه.

صرفنظر از ایده پدرتون ،شما ببینید در مقام انتخاب پول رو ترجیح میدید یا اخلاق و رفتارخوب رو.
با این قضیه یه مقدار درگیر کنید خودتون رو.
خودتون رو تو موقعیتهای مختلف (بعد از ازدواج) قرار بدید :

مثلا فرض کنید
خرید عروسی خودتونه ، سطح درآمد همسرتون اجازه نمیده که فلان سرویس طلا رو بگیره ، خودتون رو با دختر عمه و... مقایسه نمی کنید و نمیگید خوش به حالش ؟!

می خواید برید محل کار، ماشین ندارید وسعتون هم نمی رسه با آزانس برید می تونید با وسیله عمومی کنار بیائید.

به جشن عروسی دعوت شدید ، دوست دارید برید لباس جدیدی برا این عروسی بخرید، همسرتون با رفتار خوب و صحبت های آرام کننده از شما می خواد که همون لباس قبلی رو بپوشید، عکس العمل شما چیه؟

از این نمونه سناریوها طرح کنید و بدون اینکه بخواید خودتون رو گول بزنید ، پاسح بدید اگه واقعا این شرایط براتون قابل قبوله ، اوکیه.

یادتون باشه که برخی از مشاجرات زوجین بدلیل مسائل مالیه. و البته نا گفته نماند که پول هم خوشبختی نمیاره.

اگه خواستگارتون همت عالی داشته باشه و اهل تن پروری و خوشگذرونی نباشه ، با گذشت زمان زندگی شما (و البته هر زوج جوانی) از لحاظ مالی توسعه پیدا می کنه.

ممنون درسته با بیپولی نمی تونم خیلی کنار بیام مخصوصا که همه چیز تا حالا برام مهیا بوده ولی این آقا رو هم الان بی نهایت دوست دارم بدون اون نمی تونم زندگی کنم. حتی نتونستم رابطمو با هاش کم کنم و این مسئله هم تاثیر می زاره روم. از خیلی لحاظا اونی که می خوامه ولی الان کار نداره اگه بخوام به خاستگاره دیگه هم جواب بدم بهش خیانت کردم.چی کار کنم؟؟

[baby]

خیلی خیلی مراقب باشید و سعی کنید دوز منطق رو بالاتر و به همین نسبت از دوز احساس کم کنید.
اینکه می گید بدون اون نمی تونم زندگی کنم ، یعنی بشدت وابسته شدید و این باعث میشه نتونید دانسته تصمیم بگیرید.

[elena_r]

وقتی ایشون حتی با اینکه رتبه خوبی در کارشناسی ارشد آوردن به خاطر ازدواج از رفتن گذشتن منم نباید از بعضی چیزا بگذرم؟