دوستی طولانی مدت

[venus_sky2010]

سلام
دختری 24 ساله هستم مدت چند ماهه با یه پسر 28 ساله آشنا شدم که تو یه اداره دولتی کار میکنه و در عین حال دانشجوی عمرانه و 2 ترم دیگه از درسش مونده
ما از اول قرار ازدواج گذاشتیم ولی اون میگه تا 1 سال دیگه شرایط ازدواج رو نداره و حتی حاضرنیست این موضوع رو بین خانواده ها مطرح کنه ، چون میگه اگه درگیر مسائل ازدواج بشم نمی تونم خیلی به درسم برسم و از درسم عقب می مونم ، چون درسش خیلی واسش مهمه، البته من مطمئن هستم که اون قصدش ازدواجه و تقریبا حتی درباره میزان مهریه و محل زندگی هم با هم صحبت کردیم و به توافق رسیدیم ، و باید بگم که اون تا 90 درصد تمام معیارایی رو که من واسه ازدواج مد نظر داشتم رو داره ، واسه همین من هم خیلی بهش علاقه دارم ولی با این حال نمی تونم حدود 1 سال فقط باهاش دوست بمونم بدون اینکه خانواده ها در جریان باشن

از یه طرف میترسم اینقدر عاشقش بشم که فرصتای خوب ازدواجو از خودم بگیرم چون تا 1 سال دیگه من 25 ساله میشم و اصلا ازدواج تو سن بالا رو دوست ندارم، ولی از یه طرفم بین تمام خواستگارایی که داشتم اون تنها کسیه که تا این حد به معیارام نزدیکه و من مطمئن که با اون خیلی خوشبخت میشم

نمی دونم درسته که شرطش رو قبول کنم و 1 سال باهاش دوست بمونم و تو این مدت هم اگه خواستگار مناسبی داشتم رد کنم یا نه ، البته اینم بگم که من خیلی خواستگار ندارم و واسه همینم نمی خوام اونو از دست بدم چون معلوم نیست اگه از دستش بدم بازم خواستگار مناسبی داشته باشم ، ولی از یه طرفم من هیچوقت دوستی قبل از ازدواج رو دوست نداشتم و اون به هیچ عنوان حاضر نمیشه حتی نامزد کنیم ، خیلی مرددم ، لطفا بهم بگین که باید چکار کنم؟

[پریماه]

عزیزم به عنوان یه خواهر بهت میگم به هیچ عنوان به دوستی ادامه نده .اگر واقعا قصد ازدواج داشته باشه میتونه فقط موضوعو رسمی کنه و بعد از نامزدی درسشو ادامه بده .تازه توی این یه سال مطمئنا فرصتای بهتری در انتظارته.به نظر من رابطتو قطع کن .اگه واقعا بخوادت اقدام میکنه .عزیزم نذار بیشتر از این وارد فاز احساسی بشی که خدای نکرده کار دستت میده.سنجیده عمل کن.روز خوش

[matin_female_1988]

ونوس عزیز دلم

منم یه جورایی درگیر همچین جریانی هستم با این تفاوت که اون یه سال من داره تموم می شه البته خودم خواستم,اواخر سال پیش گفتم یک سال بهت فرصت می دم تا خودت رو جم و جور کنی, هر خواستگاری هم داشتم رد کردم بدون حتی فکر کردن و نمی دونم کارم درست بوده یا نه
مهم ترین دلیل هم اینه که طرفم اهل خلاف و دختر بازی نیست و تا حالا مثل کف دست بوده باهام و چیز بدی ازش ندیدم, هیچوقت این حس رو نداشتم که پیشم یه پسره و بهش اعتماد دارم
اون یک سال فرصتم تموم نشده اما این یکی دو ماه چند وقت یه بار می گم که دلم نمی خواد بیشتر از این باهات دوست بمونم و احساس خوبی ندارم و بهش یادآوری می کنم البته نه جوری که فکر کنه من عجله دارم, جوری که حس می کنه داره من رو از دست می ده خودم همیشه دوست دارم رابطه مون خالی از ترس باشه و شاید عجله ای هم واسه ازدواج ندارم اما رابطه ی غیر شرعی غیر شرعیه حتی تو پاک ترین حالتش
هر بار هم می گه به جون مادرم اگه بخوای همین فردا میام و کاملا رسمی ش می کنم اما من ترجیح می دم هم خودم درگیری کنکورم تموم شه و هم اون یه کم پول جمع کنه بعد بیاد, تا دو سه ماه دیگه هم به امید خدا کاملا رسمی می شه, خانواده هامون هم در جریان دوستی مون هستن بجز پدرم که اونم می دونه و به روی خودش نمیاره
باورت نمی شه که چقدر سختی تحمل کردم که شاید حتی یه زن واسه شوهرش تحمل نکنه
واسه قسطش استرس می گرفتم که به موقع پرداخت کنه و چیزای دیگه
یه چیزی رو می خوام بگم شاید ناراحت بشی
از کجا معلوم بعد این یک سال بازم بخواد باهات بمونه؟
این رو بخاطر این می گم که می گه نمی خواد رابطه تون رسمی بشه
این یه جمله خیلی مهمه, من خیلی طرفم رو امتحان می کنم که مطمئن بشم من رو می خواد یا نه, باور کن اگه بهش بگم از دوستی خسته شدم و باهاش کات کنم میاد جلو
آیا طرف شما هم این کار رو می کنه؟
می دونی که می تون احساست رو درک کنم و می دونم چی داری می گی
یه بار با منطق بشین و باهاش صحبت کن
بگو وقتی دو تایی کنار هم باشیم می تونیم آزادانه تر عمل کنیم و دو دست قدرت بیشتری دارن
بگو تو می تونی وقتی نامزد کردیم هم درست رو ادامه بدی و لطمه ای به درست نخواهد زد اگه گفت نه باهاش کات کن و اونوقت عکس العملش رو ببین
اگه واقعا تو رو بخواد می شینه فکر می کنه و تصمیمش رو می گیره که تو حرفت منطقیه
بگو من دخترم و شرایطم مثل تو آسون نیست
بهش بگو که آدم تا قدم اول رو برنداره هیچ کاری پیش نمی ره
آدم هر قدرم منتظر بمونه شرایطش جور نمی شه
امیدوارم مثل من اینقدر به خودت زجر ندی
اونم واسه یه رابطه ای که توش تردید موج می زنه
سعی کن حالا که می تونی منطقی تصمیم بگیری تکلیف خودت رو مشخص کنی وگرنه عواقب بعدی خیلی سنگین تر هستن

موفق باشی گلم

[venus_sky2010]

ممنون از جواباتون ، راستشو بخوای همون اوایل رابطه مون یه بار باهاش کات کردم و گفتم نمیتونم اینطوری ادامه بدم ، انتظار داشتم بگه باشه رابطه رو رسمی می کنیم ولی اون این کارو نکرد ، فقط گفت باشه ولی من ازت بی خبر نمی مونم و بعد از 1 سال میام تا اگه هنوز مجرد بودی با هم ازدواج کنیم ، البته اون موقع میزان علاقه مون اندازه الان نبود ، الان خیلی دوستم داره و میشه گفت عاشقم شده اینو مطمئنم ولی نمیدونم چرا باز نمیخواد چیزی رو رسمی کنه ، یه بار بهش گفتم بزار منطقی در این مورد حرف بزنیم و همه اینا رو بهش گفتم ، ولی اون گفت که جدا از خودش خانوادش تو شرایطی نیستن که بتونه بهشون بگه عاشق شده ، آخه تازه برادر کوچکش ازدواج کرده و واسه اون ازدواج خانواده اش ظاهرا مخارج و دردسراش خیلی به خانوادشون فشار آورده ،
من میترسم اگه رابطمون رو بهم بزنم ازم ناراحت شه و کلا دیگه منو نخواد ، چون منم واقعا دوستش دارم و از طرفی هم فکر نمی کنم بتونم کسی مثل اون رو دیگه پیدا کنم

[فرهنگ 27]

عاشقمه دوسش دارم.فکر نمی کنی برای این گفتن این حرف ها هنوز خیلی زوده؟به حرف بچه ها گوش کن باهاش کات کن.

ادامه این رابطه به نفع شما نیست.با یقین 90%می گم اون پسر قصدش دوستی و مسایل جانبیه اگرم قصدش این نباشه

این رابطه کارو به اونجا خواهد کشوند،پس تا دیر نشده به فکر باش.نگران ازدواجتم نباش اگر بخواد یه اقدامی می کنه

اگرم نکرد می فهمی که قصدش یه چیز دیگه بوده.در دو حالت چیزی رو از دست ندادی.

[khoda khaili mehrabone]

فرهنگ عزيز گفتن 90 درصد من ميگم 120 درصد قصد ازدواج نداره
اكثر پسرهايي كه قصد دوستي دارن دقيقا از همين دو كلمه استفاده ميكنن
:صبركن:
ونوس عزيز خوب اگه بگه قصدم ازدواج نيست كه تو دو ديقه ام باهاش نميموني
پس اونم بلده چي بگه كه فعلا تورو نگه داره
ونوس جان ميدونم سختته بالاخره باهاش انس پيدا كردي
ولي اگه بعد يك سال بذاره و بره يه لحظه چشماتو ببند ببين با وابستگي كه 10 برابر الان شده ايا تو داغون نمي شي؟
بعدشم يه سال زمان مي خاي تا اونو فراموش كني و بلافاصله نمي توني ازدواج كني كه سنتم تا اون موقع بالاتر ميره
پس الان قطعي و جدي باهاش صحبت كن ببين چند مرده حلاجه
اين جمله واقعا صحت داره كه اگه پسري دختري رو بخواد بزرگترين سنگم از جلوي راهش برميداره تا بهش برسه
امتحانش كن
اگر واقعا الان نميخاد كه اين رابطه جدي بششه
به اين معنييه كه هيچ وقت نمي خاداينو بدون كه الان جدا شدن 10000 برابر راحت تر از يك سال بعد جدا شدنه

[venus_sky2010]

ولی من خیلی ها رو دیدم که مدت طولانی دوست بودن و بعد ازدواج کردن و خوشبخت شدن، راستش من خیلی اونو امتحان کردم ، میدونم قصد سوءاستفاده نداره ، اینو مطمئنم ، میترسم رابطمون رو بهم بزنیم ، آخرین باری که دراین باره باهاش حرف زدم خیلی ناراحت شد ،
اگه میشه بگین چکار کنم که اونم ناراحت نشه و یه جورایی همه پل های پشت سرمو خراب نکنم

البته اینم بگم من به خاطر اون اصلا حاضر نیستم خواستگارام رو رد کنم و اگه خواستگار مناسبی بیاد حتما بهش فکر می کنم ولی راستش من خاستگار زیادی هم ندارم و اون تک و توکی هم که بقیه معرفی میکنن واقعا به درد من نمیخورن

[فرهنگ 27]

نمی دونم چرا کسانی که وارد دوستی می شن وقتی بهشون می گیم این رابطه عاقبت خوشی نداره قبول نمی کنن.

حتمن یه چیزی می دونیم که می گیم.ونوس،قبل از اینکه عبرت بشی عبرت بگیر.

حتی اگر قصد بد نداشته باشه همین که رابطتون احساسی بشه نمی تونید تصمیم منطقی بگیرید.در این صورت یا

اختلافاتونو نمی بینید / می بینید و می گذرید/ امید به تغییر دادنش می بندید.در هر سه صورت اختلافات سرجاشونن و

مشکل درست می کنن.

[matin_female_1988]

ونوس گلم

ببین خانمی در نهایت این شما هستی که انتخاب می کنی

دوستانه تمام صحبت ها رو بخون

من اگه از خودم نوشتم چون یه جورایی راهی که تو اولشی رو رفتم اگرچه تموم نشده اما تو راهش بودم
باور کن اگه کسی کسی رو بخواد مخصوصا اگه پسر باشه همه کاری می کنه
اگه خانوادش مشکل اقتصادی دارن و بهشون فشار اومده خب مگه قراره همین فردا عروسی بگیرید؟
فقط می خواید رابطه تون رو رسمی کنید

احساساتت کاملا برای من و بقیه قابل درکه
من هم طرفم رو خیلی دوست دارم و با معیارهام هم خونی داره
اما باور کن اگه همین حالا احساس کنم می خواد پس بکشه اصلا هیچ اصراری نمی کنم
کسی که می خواد بره بذار بره یعنی همون بهتر که بره
نه تو نه هیچ کس دیگه نمی تونه کسی رو به زور واسه خودش نگه داره
حداقل تکلیفت با این قضیه روشن می شه

حداقل یک سال نمی گذره که شدت علاقه بیشتر بشه و جدا شدن سخت تر بشه
حداقل از خیلی مشکلات دیگه جلوگیری می کنی
باور کن اگه کسی تو رو بخواد همه کاری می کنه و هیچ بهونه ای نمی یاره
حرفهات رو با قاطعیت و اعتماد به نفس بزن

نذار فکر کنه که می خوای التماسش کنی که بیاد جلو
تو شرایطی قرارش بده که حس کنه داره از دستت می ده

اگه واقعا دوستت داشته باشه مشخص می شه

یه چیز دیگه... گفتی اگه مورد خوبی بود باهاش ازدواج می کنی

پس چندان هم دوستش نداری

در نتیجه می تونی بذاریش کنار

باور کن یه جایی یه جوری غافلگیر می شی

مطمئن باش آدم مناسبت گیرت میاد

هر جایی که باشه

شاید خیلی تصادفی

اینقدر نگو اگه این بره کسی دیگه شاید گیرم نیاد

اعتماد به نفس داشته باش

امیدوارم تاپیکی ازت نبینم که راجع به شکست عشقی باشه

اگه تکلیفت رو حالا مشخص نکنی آینده ی عشقی ت معلومه

تو همین تالار برو بخون ببین چه خبره

[venus_sky2010]

حتی اگر قصد بد نداشته باشه همین که رابطتون احساسی بشه نمی تونید تصمیم منطقی بگیرید.در این صورت یا

اختلافاتونو نمی بینید / می بینید و می گذرید/ امید به تغییر دادنش می بندید.در هر سه صورت اختلافات سرجاشونن و

مشکل درست می کنن.

دوست عزیز من قبل از اینکه از لحاظ عاطفی بهش وابسته بشم خوب همه جوانبو سنجیدم ، ما هیچ اختلافی با هم نداریم ، چه اخلاقی و چه خانوادگی و چه فرهنگی و ...
در ضمن من اونقدر قوی هستم که اگه همین الان رابطمون بهم بخوره زیاد داغون نشم و همیشه به این جنبه هم فکر می کنم که ممکنه نشه و به خودش هم گفتم
مسئله من همین به هم زدنه ، من قبلا هم با یه پسر آشنا شده بودم و به همین دلیل به هم زدم البته اون دو سه باری بازم سراغمو گرفت ولی چون دفه آخر با حرفاش دلمو شکونده بود من دیگه نمیخواستم با اون باشم ، ولی همیشه ناراحت بودم که اگه اونطوری با اون به هم نمیزدم چه بسا تا حالا ازدواج کرده بودیم ، من تو دوستام 2-3 نفرو میشناسم که همینطوری ازدواج کردن ، حتی شده 2-3 سال بدون اطلاع خانواده ها با پسری دوست بودن تا شرایط اون پسر جور شه و الانم خوشبختن ، ولی من اصلا از دوستی خوشم نمیومده ، ولی حالا میبینم همه دوستام ازدواج کردن و من که همیشه دم از نجابت میزدم مجرد موندم، الان اگه نمیخوام با این بهم بزنم بخاطر این نیست که بگم داغون میشم و تحمل دوریشو ندارم ، اونقدری عقلم میرسه که منطقی دراین باره فکر کنم،
ولی میترسم با این بهم بزنم و بعد ببینم واقعا قصدش ازدواج بوده و الان نمیتونسته به خانواده اش بگه ، اون موقعه که خیلی بهم میریزم
واسه اینه که مردد موندم که چکار کنم