نبودید ،کجا بودید؟

[setareh]

سلام
نبودید کجا بودید؟
با اجازه ی بزرگترها می خواستم این تاپیک رو اختصاص بدم به این که اگر کسی دوست داشت علت غیبتش رو توی این قسمت بگذاره اخه غیبت من چندتا علت داشت و هرچی فکر کردم دیدم توی اون جای فیسقلی جا نمی شه .حالا اگر سرتون رو درد نیارم گوش بدید !لطفا!
قبل از هرچیزی بگم خیلی دوست دارم زیباده بیاد و این جا رو مزین کنه !چون دلم براش تنگ شده.راستی کسی از اون خبر داره ؟اخه ناسلامتی ایشون مدیتور بودند.
القصه!
اخه برق حرفهای طاهره منو گرفت (توجزءکدام دسته ای؟)گفتم بعد نیست یه امتحانی بکنم ببینم اگر من چندروز توی تالار نیام نبودم تاثیری داره یا نه!
دیدم نه والله ...
بود و نبودم یکیه . به خودم گفتم ای دل غافل نکنه توزندگیمم این قدر کم مفیدم که باشم و نباشم یکی باشه.
وبعد از این که به خودم امید دادم و 180 درجه به نفع خودم گردندم گفتم نه دیگه
حتما.....انشاءلله که بچه ی خوبی بودم.:P
ولی جدای از شوخی راستش وقتی دیدم جریان زندگی توی این دنیای مجازی این قدر قشنگ ادامه داره.همه راه خودشون رو می رن و این درو اون درزدن های تو وبالا و پایین پریدن هات خیلی چیزی رو عوض نمی کنه سخت به فکر فرو رفتم گفتم چرا ما ادمها توی زندگیمون فکر می کنیم ما محوریم و همه چیز به ما بستگی داره چرا اینقدر من !
چرا فکر می کنم اگر یه روزی نباشم فرزندم نمی تونه زندگی کنه ؟چرا فکر میکنم این منم که باید همه چیز رو تغییر بدم .نه بحثم سر ناامید بودن ودست روی دست گذاشتن نیست .سر اینه که چرا اینقدر به خودم سخت می گیرم .چرا حرص ؟چرا جوش؟چرا خودم رو خفه می کنم ؟درحالی که اگر چشمهامو ببندم و خودم را این میان حذف کنم می بینم همه چیز به چه قشنگیی جریان داره پس راحت می شم اروم می گیرم دیگه فشار خونم بالا نمی ره تن صدام میاد پایین دیگه به فردا فکر نمی کنم و....
اره درعین این که به این «منم»بها می دم و برای وجودش ارزش قائلم باید از همین من رها شدو ترکش کرد و به یه جای بالاتراز این ها وصلش کرد!(ای خدا کاش به من هم یاد می دادی این پریدن رو!)

وتازه یه چیز دیگه که توی این چند روز غیبتم یاد گرفتم این بود که توی تالار یه بحث داشتیم راجع(گوش کردن )فکر کنم خانم فاطیما زحمت اون رو کشیده بودن .من برای خودم عملیاتیش کردم.یعنی وقتی ساکت بدون اینکه حرفی بزنم یه گوشه نشستم و فقط به حرفها و عمق اونها فکر می کردم می دیدم خیلی بهتر می تونم این پیام این گفتگو ها رو دریابم و استفاده ببرم.
وقتی درگیر بحث میشم و دنبال واژه ها و کلمات می گردم ذهنم مشغوله و تمرکزم روی اثباته ولی وقتی ذهنم را فقط درگیر درک بهتر کنم اینه که بهتر هم می فهمم .(ولی خودمونیم هااااسخته ادم یه هفته حرف نزنه!ولی مفیده!)
موفق و پاینده باشید

[آرزو]

سلام ، شرمنده متوجه غیبت شما نشدیم ، شما هم مثل بقیه عزیز هستید . در باره گوش دادن بهتره هم گوش بدهیم و هم حرف بزنیم حتی اگر اشتباه هم باشه آدم از اشتباهات خیلی درس میگیره . من یکبار چند سال پیش سه روز برای تمرین (بیشتر برای پی بردن به این قدرت باارزش ناطقه) با هیچ کس صحبت نکردم و پایان سه روز فهمیدم ...چه نعمتیهایی داریم و خبر نداریم ...خیلی سخت بود
پس بین بچه ها باشید خوش میگذره

[آرزو]

جواب من اشتباها دوبار تکرار شد و من این توفیق اجباری را بدست آوردم که باز هم با شما بنویسم شاید هم خدا اینطور خواستند
ستاره عزیز اگر من بزارم برم اشکالی نداره چون فقط یک همراه دلسوزم اما شما یک *همیار مهر آفرینی *یعنی قرار است مهر را آفرینش کنید پس لطفاً پست خودتان را ترک نکنید و همیشه در دسترس باشید ;)

[termeh]

سلام ،
کلاسمون(تالار)یه دفتر حضور و غیاب کم داشت که حالا داره.(البته از نوع غیر فسقلی)

[setareh]

سلام ارزو جان
اگه یه روزی تو بری من هم می رم چه ربطی به ستاره ها و عناوین داره ما با هم وکنار هم معنا پیدا می کنیم .:D
یه چیزی رو یواشکی بهت می گم پیش خودمون بمونه :
ارزوی شیرین زبونم من شده گاهی اوقا ت یه دفعه خندیدم و وقتی ازم می پرسن خودت با خودت می خندی وباز دوباره می خندم اخه من بیگناه یاد شیرین زبونی های ارزو می افتم (مخصوصا قضیه ی ماشین گیر نیومدن از بندرعباس).:
همتون رو دوست دارم

[setareh]

سلام اقای مدیر
من شنیده بودم که برای بچه ها یه تخته ی وایت برد قرار بدید و برای هر کار مثبت اونها یه برچسب بزنید و به هیچ عنوان تاکید هیچ عنوان برای کار اشتباه اونها اون برچسبها رو نکنید.
با این مقدمه می خوام بگم من تو ی همین تایپیک بعداز ارسال اولم یه برچسب مثبت از شما گرفتم ولی حالا نیستش .حالامن حال و روز اون بچه ها رو درک می کنم و فهمیدم چرا .چون ادم حیرون می میونه بالاخره جالب بود یا نبود؟ .
راستی شما می دونید برچسب مثبت من چی شد؟:rolleyes:
امیدوارم بهم نگید توکه بچه نیستی که بهت برچسب بدیم :P
لطفا من رو روشن کنید

[آتنا]

سلام به دوستان گلم. راسیتش من هنوز غیبت نکردم که بخوام علتشو بگم اما چند روزه بی حوصله ام. میام تو تالار و می رم . فقط صحبتا رو می خونم اما نمی تونم جواب بدم. شاید یه جورایی افسرده شدم. فقط اومدم اینجا این جوابو گذاشتم که اگه فکر کردین من غایبم بگم بهتون که هستم اما نیستم. میام . باهاتون همراهم اما نمی تونم همدردی کنم. دوستون دارم. دلم هم براتون تنگه اما نمی دونم چم شده که حال و حوصله هیچی رو ندارم. فعلاً بای

[erfan25]

سلام دوستان
ضمن آرزوی سلامتی و تندرستی و توفیق برای کلیه دوستان عزیز تالار همدردی

به اطلاع دوستان می رسانم که بنده از تاریخ 30/1/87 تا ............... به دلیل مأموریت کاری غایب هستم. با اینکه از الان دلم واسه تالار خیلی تنگ شده و میشه امیدوارم عزیزان هوای دوستای تازه وارد رو داشته باشن و به سوالاتشون پاسخ بدهند . هر چی مدیران سایت سعی می کنند وابستگی برای ما پیش نیاد ولی خود تالار و مهر و صفایی که در بین دوستان هست وابستگی ایجاد می کنه ، امیدوارم هر چه زودتر به جمع صمیمی شما بپیوندم .
از کلیه دوستانی که در این مدت به من اظهار لطف داشتند تشکر می کنم و از بقیه دوستانی که به نوعی با رفتار ، گفتار ، و پاسخهای خودم موجب ناراحتیشون شدم همینجا معذرت خواهی می کنم و از تمامی دوستان حلالیت می طلبم .
و در همینجا از دوستان و مدیران محترم : مدیرهمدردی - طاهره- psy33 - زیباده - آتنا - زینب - ستاره - محمد ابراهیمی - نادیا - عارف - لرد حامد - fnh63 - آهو - بهاره و ..... دیگر دوستانی که به من اظهار لطف داشتند در این مدت سپاسگزاری و تشکر ویژه دارم .

از دوستان عزیز : گرد آفرید - حامد - آرزو - مرکا - red roz- roz zard- و ..... که گاهی اوقات با پاسخهای احساسا تی من رنجیده اند که باز هم میگم چیزی جز محبت و دلسوزی در قلبم نبود از اونا هم معذرت خواهی می کنم و ازشون حلالیت می طلبم .
باور کنید در این مدت دو ماهی که عضو سایت بودم بیشترین آرامش در ساعاتی که در تالار بودم بهم دست می داد هر چند گاهی اوقات با خواندن مطالب دوستان متاثر می شدم ولی همیشه آرامش با شادی به وجود نمیاد گاهی با غم و اندوه هم آرامش به انسان دست می ده .
در مورد پستهایی مثل بخش سرگرمی یا تاپیکهایی که در اون موسیقی یا متون متحرک یا از عکسهای متحرک استفاده می شد هدف من ایجاد نشاط - تقویت انرژیهای مثبت و محرک - ایجاد تنوع و رفع یکنواختی - و تخلیه احساسات و کاهش استرس در تالار بوده است .
امیدوارم خداوند به ما اجازه خدمت بیشتر به تالار رو بده و انشاءالله بعد مدتی کوتاهی دوباره بتونم به جمع شما دوستان عزیز بپیوندم .
باز هم از تمامی برادران عزیز و خواهران گلم معذرت خواهی می کنم و امیدوارم به بزرگی خودشون منو ببخشن و از اینکه این مدت مجبور بودن اسم erfan25 رو تحمل کنند و در تاپیکها مشاهده کنند عذر خواهی می کنم .
در مورد عنوان کارشناس افتخاری هم اینو اضافه کنم که بنده به هیچ عنوان اونو لایق خودم نمی دونم و اینو از لطف جناب مدیر می دونم . همتون می دونید که بنده از لحاظ تحصیلات و تجربه از خیلی از دوستان کمتر هستم و به هیچ و جه نزد خودم این احساس رو نداشتم که بنده از اونا بیشتر می دونم هیچ گاه هم سعی نکردم در نقش یه کارشناس ظاهر بشم ، در بیشتر پاسخها هم سعی کردم با بیانی ساده و عامیانه و همه فهم پاسخ سوالات رو بدم که اون هم صرفا نظرات و باور ها و عقاید خودم بود .
در مورد مقاله ها هم که بیشتر گلچین شده از بایگانی که در کامپیوتر بود و برخی از اونها هم از وبلاگ یا سایتهای دیگه که هر جا منبع ذکر شده بود من هم منبع اون رو آوردم البته بیشتر این مقاله ها رو من ویرایش کردم یا با خلاصه کردن و تلخیص یا اضافه کردن به مطالب اون سعی کردم مطالب به درد بخوری واسه تالار باشه .
از اینکه زیاد پرحرفی کردم ازتون معذرت می خوام ولی از ابراز این همه لطف دوستان بازم تشکر می کنم . از جناب ابراهیمی هم که با پستهای خصوصی خودشون خیلی به من ابراز لطف می کنند هم تشکر می کنم . از دوستان خواهش می کنم بیشتر هوای آقای ابراهیمی رو داشته باشن .
موفق و پیروز و شاد باشید .

[طاهره]

سلام عرفان عزیز ،

جای خالی شما از همین حالا احساس می شه ...

با تمام وجود امیدوارم هرجا که هستید شاد و سالم و موفق باشید و آرزو می کنم خیلی زود مجددا به ما بپیوندید و با حضور گرمتون محیط تالار رو از اونچه که بوده و هست گرمتر کنید ...

دوستتون داریم .

[محمدابراهیمی]

سلام عرفان مرادی جای خالی در تالار احساس میشه امیدوارم همیشه سلامت باشید دوباره به تالار برگردید من شماخیلی دوست دارم موفق وشاد باشید