همسر را خودمان انتخاب کنیم یا خانواده
با سلام
من محمدم 17 سالمه .پدرم کارخونه سنگبری داره.و وضع مالی نسبتا خوبی هم داریم
یک سال پیش با یک دختری آشنا شدم.2 سال از من کوچیکتر.از همون اول خیلی ازش خوشم اومده بود.البته میشه گفت با توجه به معنی عشق و عاشقی از اون اول عاشق نشده بودم.شاید بیشتر یک هوس بود.ما 1 سال با هم دوست بودیم.3 4 باری هم قهر کرده بودیم ولی نمیتونستیم از هم جدا بشیم.دختر خوبیه البته نه واسه دوستی..بیشتر واسه ازدواج از اخلاقاش خوشم اومده...ولی خوب این و میدونم که اگه حرفی از ازدواج بزنم خانوادم هیچ وقت قبول نمیکنن.چون از لحاظ مالی خیلی از ما پایین تره.مخصوصا که همین چند وقت پیش پدرش تو تصادف مرد.من با خودم زیاد فکر کردم.به این نتیجه رسیدم که اصلا بدرد ازداج نمی خوره...
اما یک موضوع دیگه هم هست.خودتون خوب می دونید که تو این جامعه کمتر دختری هست که هیچ وقت با کسی دوست نشده باشه.اگه خانوادم بخوان واسم زن پیدا کنن حتما از یک خانواده هم سطح خودمون زن پیدا می کنن.اخه اون زمان قدیم بود که زن ها کوتاه میو مدن یا میساختن و میسوختن ولی الان هر کسی حرف خودشو قبول داره.و به نظر من شاید با 2 یا 3 جلسه صحبت تو خواستگاری نمیشه فهمید که طرف واقا اخلاقش چجوریه!
من یکی رو میشناسم که قبل از ازدواج با کسی دوست بوده و عاشقش شده ولی خانوادش راضی نبودن...بعد ازدواج همش به اون فکر می کرده...اون و با زنی که الان داره مقایسه میکرده... و همین باعث شده همیشه ناراضی باشه با این که از همه لحاظ طرف خوبه و خانواده ها کاملا رلضی اند...
این همه حرف زدم آخرش می خوام اینو بدونم که با کسی که میشناسیش و دوسش داری ازدواج کنی بهتره یا کسی که فقط از لحاظ خانودگی مورد خوبیه!؟
چون من هنوز سنم کمه و کمی خامم با این رابطه چیکار کنم ؟ من طرف رو کا مل می شناسم و حداقل تا 3 سال دیگه هم ازدواج نمیکنم.به نظرتون رابطمو ادامه میدم و اگه تونستیم 4 سال دیگه هم با هم باشیم احتمال داشتن یک ازدواج موفق وجود داره ؟
یا نه بحث دوستی با ازدواج زمین تا آسمون فرق داره !؟
ممنون
علاقه مندی ها (Bookmarks)