من چکار کنم!!!؟؟؟

[mohandes]

با سلام خدمت شما،
من جوانی 25 ساله هستم دانشجوی سال آخر ارشد که قصد ازدواج با یکی از همکلاسیهامو دارم
این سومین باری هست که از ایشون تقاضای ازدواج می کنم
بار اول >ابتدای سال تحصیلی اول که ایشون گفتن بزار فکر کنم بعدش گفتن اصلا به هیچ عنوان ما نمی تونیم باهم ازدواج کنیم چرا هم نگفتن؟!!!
بار دوم 5 ماه بعد>ایشو.ن خودشون اومدن گفتن که من می خواستم امتحانتون کنم و الانم اگه با شرایطی که می گم موافقید من باهاتون ازدواج می کنم بعد اینکهع من تمام شرایطشونو پذیرفتم گفتن شرایط شما اعم از اینکه نه کار دارین نه سربازی دارین برای خانواده من قانع کننده نیست خانواده ام راضی نمی شون ومن نمی توانم جلوی خانواده ام بیاستم پس خداحافظ
بار سوم>ابتدای سال تحصیلی جدید(امسال) من دوباره ازشون تقاضای ازدواج کردم چون نتونستم فراموششون کنم گفتن که این با جدی تر به قضیه فکر می کنن
این بار بر خلاف بقیه دفعات تا همین چند روز پیش صحبتهای زیادی باهم داشتیم و چند بار هم مشاوره رفتیم
اما بعد از اینکه 3ماهی از رابطمون داره می گذره با اینکه کاملا از شرایط من آگاه هستن به من می گوین که من فقط تا 8 ماه دیگه میتونم صبر کنم تا اون موقع باید یه خونه تو شهر خودش واسش بخرم تا مطمئن بشن که من فردایی صبایی مجبورشون نکنم بریم شهر ما زندگی کنیم،
و اینکه تا اون موقع هم مشکل سربازیم تموم شده باشه و کاری با حداقل حقوق 500 هزار تومان داشته باشم
و در ضمن اگه تا این مدت هم خواستگار بهتری داشتم خداحافظ شما
من الان با این قضیه چطور کنار بیام
من قصد ادامه تحصیل دارم و می خواهم آزمون دکتری بدهم ولی با این شرایط باید منصرف شوم و از الان در شهر آنها دنبال کار باشم

لطفا کمکم کنید من نمی خوام ازدستش بدم

[mostafun]

اين نظريات صددرصد في البداهه است و حتي عقايد شخصي خودم هم نيست! (اما ضروري ديدم كه بگم):
1. خانمي كه از همين الان اينقدر پر توقع باشه پس فردا توي زندگي چيكار مي خواد بكنه؟
2. شما مرد هستي و هنوز دوره زمونه اونقدر عوض نشده (حداقل در مورد هورمونهاي مردونه كه اينطوره) كه زن به تنهايي در مورد محل سكونت و ... تصميم بگيره. (حالا نميگم مرد سالاري، ولي لااقل دونفري بايد در مورد اين مسايل تصميم بگيرين)
3. آقاجان اين قانون طبيعته كه مردها به كارشون بيشتر از همسرشون اهميت ميدن. اگه دو سال ديگه كه زندگيت روي روي روال افتاد و آتش عشقت فروكش كرد و نگاه كردي ديدي اي داد بيداد! يه زن غرغرو و پر توقع داري كه به جاي تامين آرامش تو، شده بلندگوي توقعات مادرزن و مانع درس و تحصيل و شغل خوب و ... شده؛ اونوقت چيكار مي كني؟
4. اينقدر باج نده! مرد باش، خشن باش، تو هم چند تا شرط بذار، (دوره زمونه عوض شده والا، داماد بايد حق ادامه تحصيل بخواد!)
5. شهر اونا چه جور شهريه؟ شهر بزرگيه؟ ميشه كار مورد علاقه ات رو اونجا پيدا كني؟ (ديگه به تعامل فرهنگها و ... كه كاري نداريم. ماشالله خودت مشاور ديده اي!)
6. اصلا خانواده ي خودت در جريان هستند؟

[parnian1]

با عرض پوزش بايد بگم
اين خانم نه تنها علاقه اي به زندگي با شما نداره بلكه سعي ميكنن مودبانه شما رو بپيچونن اما شما متوجه نيستين......به نظر شما قيد ادامه تحصيل رو زدن و تن دادن به چنين ازدواجي با اين شروط نامتانسب با وضعيت شما ميتونه عاقلانه باشه؟؟
لطفا كمي منطقي فكر كنيد...براي يه زندگي خوب فقط چشم و ابرو و عشق و علاقه كافي نيست....

[mohandes]

یه چیز دیگه هم هست، ایشون تک دخترن که تو یه شهرستان 200 هزار نفری زندگی می کنند مثه من ولی از نظر وضعیت مالی خانوادگی کمی از ما بهترن و اینکه از نظر اخلاقی و تحصیلی و دیانت جزء دانشجویان نمونه دانشکده مون هستند که بارها ازشون تقدیر شده توی فامیلشون هم می دونم که خانوادشون خیلی احترام می گذارن، نمی دونم شاید بخاطر اینکه از نظر شان اجتماعی از من بالاترند ولی من عاشقشون هستم یعنی اونم من دوست داره نمی دونید چقدر گریه می کرد واسه اینکه منو تو این موقعیت سخت قرار داده ولی خوب اونم دختره باید تکلیف خودشو بدونه؟!!

به من می گه آدم چیزی رو که به سختی بدست بیاره به سختی هم از دست میده!!!!
نمی دونم شب و روز دعا می کنم :3166:که خدا کمکم کنه امیدم به خداست

[mostafun]

. . . به من می گه آدم چیزی رو که به سختی بدست بیاره به سختی هم از دست میده!!!!

من كاملا با اين انديشه مخالفم. اين جمله به شرطي درسته كه آدم يقين داشته باشه چيزي كه بدست اورده، ارزش اون همه سختي رو داشته.
يه نفر رو فرض كن كه براي پيدا كردن گنج كلي زحمت ميكشه و آخر سر به جاي طلا و جواهر، يه مشت آهن قراضه و ... نصيبش ميشه. حالا اون بايد فقط به خاطر زحمتي كه كشيده، به اين آهن قراضه ها دل ببنده؟ (بلا نسبت شما، اصلا قصدم بي احترامي نيست. فقط خواستم مثالي زده باشم) اتفاقا در چنين موقعيتي رفتار غير قابل تصورتري هم ممكنه در مخالفت با اون انجام بده (مثلا همون آهن قراضه ها رو پرت كنه اين طرف و اون طرف يا با مشت بكوبه روشون!)

[MOHAMMAD.]

اینکه از نظر اخلاقی و تحصیلی و دیانت جزء دانشجویان نمونه دانشکده مون هستند که بارها ازشون تقدیر شده

ببین داداش خوب چشماتو باز کن و به حرفایی که mostafun خوب دقت کن.
ببین زندگی خیلی پیچیده تر از این حرفاست و همینطورشناخت کسی خیلی یه این سادگی ها نیست که چون تو دانشگاه معروفه که درسش خوبه(فکر کردی که خوب بودن درس یکی به چه درد زندگیت میخوره و چقدر میتونه تو زندگی باعث بشه که تو خوشبخت تر بشی؟؟؟؟؟)
سعی کن که شناختت از کسی بر حسب جو گیری نباشه که چون همه میگن که طرف خوبه ادم هم میگه که منم برم و از دست ندم این دختر رو... و من دیدم که بعضی وقتا بعضی دخترا به دلایلی معروف میشن تو دانشگاه .
ببین تو زندگی اخلاق کسی هست که خیلی مهمه و ایشون هم یه مقدار از گذشت و فداکاریش رو همین اول نشون داده.....!!!!!!!سعی کن که افراد را با کارهاش بشناسی و رفتارشون نه اینکه چون ممکنه که کسی از نظر مردم خیلی با دیانت باشه یا درسش خوب باشه اما وقتی وارد زندگی باهاش بشی ببینی که ای دل غافل چقدر اشتباه فکر میکردم...
در نهایت بعضی وقتا بعضی چیزا رو به سختی به دست میاریم اما بعدش وقتی وارد زندگی شدیم و ازهیجانات اولیه تمام شد میبینیم که وای که چه چیزایی رو به ازاش از دست دادیم و به جای اینکه لذت ببریم یه حس انتقام و نارضایتی تا اخر عمر میمونه.

[gole maryam]

می تونین یه کم بیشتر از خودتون بگین؟

چند سالتونه؟

ایا بار اولی هست که با یه دختر اشنا میشین؟(برای ازدواج یا دوستی)

شرایط خانوادگیتون چطوریه؟

چند خواهر برادرین؟فرزند چندم هستین ؟
خلاصه یه کم در مورد شرایط خودتون و خانواده تون اگر امکان داره توضیح بدین

[چشم بارانی]

سلام ....میشه بگید نظر مشاوری که رفتید پیشششون در مورد ازدواج شما دو نفر چی بود؟ آیا این چیزایی که اینجا نوشتید رو به مشاور هم گفتید؟ اگه آره نظرشون چی بود؟

[mohandes]

25 ساله،نه من قبل از ورود به دانشگاه هم با کسی بودم ولی خوب نشد که باهاش ازدواج کنم بیشتر یه هوس بود دوره نادانی توی دبیرستان
بعدش سال دوم دانشگاه یه دختر خانوم بهم پیشنهاد ازدواج دادن و من بعد از چند ماه چون کلی با عقاید ایشون اختلاف داشتم کشیدم کنار ایشون از نظر فرهنگی و خانوادگی با من اختلافای زیادی داشتند
این سومین دختری هست که در طول زندگی درمورد ازدواج باهاش صحبت می کنم و قصدم فقط ازدواجه.
من فرزند ارشد خانواده و ایشون هم مثه من هستن، 2تا داداش و 2 تا خواهر دارم و ایشون تک دختر و 2 تا داداشند
من داشجوی ترم آخر کارشناسی ارشد و ایشون هم هم کلاسی ام هستند
خانواده متدین و پدرم کارمند هستند ایشون هم خانواده شون مذهبی ولی باباشون کار آزاد دراند

ما زیاد مشاوره دانشگاه رفتیم و می گوین که بنظر من اگه ایشون ارزش دارن تلاشمو بکنم وگر نه گزینه های دیگر

[shad]

سلام مهندس عزیز...
من در موقعیت شما نیستم و البته هم جنس شما هم نیستم، اما یکسری مسائل هست که در بعضی روابط مشترک هستن. توی رابطه گذشت و فداکاری باید به یه میزان از طرف زن و مرد وجود داشته باشه تا زندگی متعادل پیش بره. اینکه فقط یک طرف قضیه بخواد از یکسری اهدافش بگذره درست نیست، شاید در ابتدا این قضیه خیلی هم بد نباشه و به خاطر نوع رابطه و علاقه ای که وجود داره این مسائل به چشم نیاد اما با گذشت زمان و به خصوص بعد از ازدواج که علاقه شکل دیگه ای به خودش میگیره این مسائل نمود پیدا میکنه. این خصوصیت توی بیشتر انسانها وجود داره که تا قبل از داشتن چیزی، از همه چیز برای اون می گذرن و بعد از رسیدن یاد چیزهایی می افتن که فدای داشتن اون شخص کردن، اون وقت اگه شخصی که بهش رسیدن ارزش اون گذشت و فداکاری رو نداشته باشه سرخورده میشن و احساس می کنن که بهای زیادی بابت داشتن اون شخص پرداختن.
یه چیز دیگه هم هست که توی نوشته هاتون مشخص نکردین، این خانم با ادامه تحصیل شما مخالفن؟ یا اینکه به خاطر شرایط ازتون میخوان که فعلا به فکر کار باشید؟
حالا به نظر من بهتره اول به خودتون فکر کنید بعد به اینکه این خانم ارزش این گذشتها رو داره یا نه، فکر کنید ببینید اهدافتون چقدر براتون ارزش داره، اینکه ادامه تحصیل بدین چقدر براتون مهمه؟ در برابر از دست دادن این هدف دوست دارید چه چیزی رو به دست بیارید؟

به هر حال به نظر من بهتره اول تکلیف خودتون رو با خودتون مشخص کنید، بعد به تجزیه و تحلیل رفتار اون خانم بپردازید. حرفهای دیگه ای هم دارم که باهاتون بزنم اما ترجیح میدم بعد از مشخص شدن این مسائل باشه...