موضوع: کدورت ایجاد شده بین خانمم و خواهرام

"لطفا با دخالت دادن احساسات راهنمایی نکنین..خانم بنده هم بی تقصیر نبودن.."[/quote]
قطعا همین طوره که میگین اقای جوادیان.من خودم فقط خواستم تجربه احساسیمو به عنوان یه خانم براتون بنویسم وگرنه خانمتون هم برخوردشون کاملا اشتباه بوده.و باعث شدن شما از دو طرف تحت فشار قرار بگیرین.و چیزی که از پستاتون برداشت کردم شما شخصیت ارام و صبور و باگذشتی دارین و مردی نیستین که خواسته تونو به همسرتون تحمیل کنین و دلتون میخواد رضایت اونم داشته باشین و احتمالا همسرتون هم ازین خصلت شما یه خورده سواستفاده میکنه و بعضی وقتا تند میره که باعث دلخوری و دلسردی شما میشه!
پ.ن: شما برای من شخصیت خیلی قابل احترامی دارین مشخصه که قلب بزرگ و مهربونی دارین که به مادرتون اهمیت میدین و همین طور با وجود مشکلی که از همون اول در ارتباط با همسرتون داشتین نجابت و شرافتتونو حفظ کردین و تمام تلاشتونو برای رفع این مشکل انجام دادین! از صمیم قلب امیدوارم به زودی اون عشق و شوری که انتظارشو دارین وجودتونو پرکنه آمین

نوشته اصلی توسط شیدا.

اما اگه بخوای الکی حق را به کسی بدی، یا بخوای همدلی کنی، یا بخوای آرومش کنی ... اونوقت باید دوستش داشته باشی تا بتونی بشینی کنارش و دلداریش بدی. اونجاست که احساس دخیله.
شاید یکی از دلایل این که شما نمی تونی با خانمت همدلی کنی اینه که اولا فکر می کنی حق با ایشون نیست ( شما موظفی جور خواهر برادر را بکشی)
ثانیا اون حسی که می گید در شما شکل نگرفته، هنوز جاش خالیه. اگه اونقد که باید دوستش داشتید، می تونستید عاطفی کمکش کنید.

سلام

این پستتون خیلی برام مفید شد و ازتون تشکر میکنم..

در مورد نظری که نوشتین و تو کادر کردم باید عرض کنم من به هیچ وجه حقو به اونا ندادم و خودمم ناراحتم از اینکه برادر بزرگم زیاد خودشو درگیر رسیدگی نمیکنه و باید یک بزرگتر ازش بخواد ..

بهر حال نظرات شما و همه دوستان خیلی بدردم خورد و میخوام فعلا کم کم روش کار کنم تا ببینیم چی میشه..

انشالله که حال مادر زود خوب بشه و کمتر شاهد این جور مشکلات باشیم..

در مورد بند دوم هم کتابهارو قبلا هم گفته بودین و من کوتاهی کردم و نخریدم..اما این بار حتما پیگیر خواهم شد.. قبلا هم تو تاپیک قبلی نوشته بودم که ایشون تحت تاثیر مادرشون این مدل تربیت شدن..

خواهر کوچکترشون این جوری نیستن ها اما خانم بنده نمیدونم چرا انقد شبیهه مادر خانمم شدن..

یادمه یه روز مادر خانمم یه فرش کهنه پهن کرده بود و خواهر خانمم تا اونو دید گفت مامان همین الان اینو جمع میکنی تا شوهرم نیومده ..

ولی من این رفتارو در مورد خانمم به هیچ وجه ندیدم..


از شما خانم میس بیوتیه عزیز خیلی تشکر میکنم بابت صفتهای خوبی که به من نسبت دادین و بنده سزاوار این خصلت ها نیستم..هدف بنده انسان بودن و انسان گونه زندگی کردنه

برای شما هم ارزوی موفقیت دارم..

نوشته اصلی توسط جوادیان

سلام

ممنون از خانم میس بیوتی عزیز

و اقای باغبان که نظرات و راه حل هاشون برام مفید واقع شد..

مخصوصا این جمله که نمیدونم کدوم یک از دوستان برام نوشتن با این مضمون ( خانمتون نباید حس کنن شما با خونوادتون در یک جبهه و تیم قرار گرفتین) خیلی بدردم خورد..

خانم بهاره از نظر شما هم تشکر میکنم و میدونستم از اون حرفم برداشت درستی نخواهد شد..چون فقط برای خودم قابل درکه

علت تند جواب دادنتونو نمیدونم..با راهنماییه دوستان کم کم دارم راه حل هارو عملیش میکنم ..من بعد اون ماجرا به خانمم نزدیک شدم .. دیشب شیرینی گرفتم میوه خریدم و کلی خوش گذروندیم..

براش اس ام اس عاشقانه فرستادم و ...

"لطفا با دخالت دادن احساسات راهنمایی نکنین..خانم بنده هم بی تقصیر نبودن.."

جناب جوادیان، سلام

متاسفم که لحن جملات من به نظرتون تند رسیده. قصدم فقط بیان دیدگاهم در مورد مشکل شما هست. به هر حال من نه شما رو می شناسم و نه خانم و خانوادتون. نظر من بر اساس برداشتم از نوشته های شما در این تاپیک هست.
معمولا در بروز یه مشکل همه درصدی مقصر هستن. حالا کم و زیاد داره. قصد طرفداری از همسرتون رو ندارم. اینجا فقط با شما میشه صحبت کرد. نه با خانم یا خواهرتون.

من هم در جایگاه عروس هستم و هم دختر خانواده. برای همین حتی اگه از روی احساسات هم راهنمایی کنم سعی می کنم هر دو طرف رو درک کنم. در هر حالتی فکر می کنم که تعادل بهترین راه حل هست. نه رفتار همسرتون رو می پسندم که به خواهرتون توهین کردن و نه حرفای خواهرتون در مورد خانمتون. نه دلایل شما برای انجام دادن همه کارها و کمک نگرفتن از بقیه. برای همین میگم هیچ کس منطقی (در مورد رسیدگی به مادر هست) رفتار نمیکنه.

امیدوارم مادرتون سریع تر بهبود پیدا کنن.

با سلام خدمت آقای جوادیان قبل از هر چیز متاسفم بخاطر بیماری مادرتون و انشالله که هر چه سریعتر حال ایشون رو به بهبودی بره.������������������

آقای جوادیان عزیز این شرایط ناگوار معمولا برای همه خانواده ها پیش میاد و معمولا یکی از پسرهای خانواده بیشتر از بقیه به پدر و مادر خودش اهمیت میده (معمولا پسر ته تقاری) و بقیه کنار میکشن و یا کمتر توجه میکنند. که باز خدا رو شکر و گرنه تکلیف این سالمندان بی گناه چی میشد من واقعا تعجب میکنم جدیدا مد شده تو خونه ها از حیوانات خانگی نگهداری میکنن و انواع رسیدگی ها بهشون میشه اما این سالخوردگان که فرشته های زمینی اند و برای ما زحمت کشیدن رو فراموش میکنیم.

آقای جوادیان من احساس میکنم شما و همسرتون توی این قضیه خیلی بی سیاست عمل کردین چون شما این شرایط حتی میتونستین به نفع خودتون استفاده کنید. ببینید ما دقیقا تو شرایط شما هستیم و شوهر منم دقیق مثل شماست اما اون همیشه از بی توجهی های سایر اعضا گلایه میکنه و من تازه دلداریش میدم اگه میخاست دفاع کنه شاید مثل همسر شما گارد میگرفتم ولی من و اون دقیقا با هم توی جبهه علیه اونها هستیم و همسرم همیشه تو جمع ها کلی تیکه بارونشون میکنه و حتی گاهی مواقع که نمیرسه کاری انجام بده مستقیم و رک ازشون میخاد که اونها هم همکاری کنند.

به همین خاطر هیچوقت فکر نمیکنم که داره از شوهرم سواستفاده میشه و برعکس به چشم یک انسان مسئولیت پذیر بهش نگاه میکنم و همیشه دلداریش میدم که عیبی نداره جای دوری نمیره عوضش دعای خیره اونهاست که همیشه تو زندگیمونه و واقعا هم همینطوره که عجیب این دعای خیر تو زندگی ما تاثیر داشته چون علیرقم اینکه همسر من خیلی دیرتر از بقیه برادراش سرکار رفته و ما زندگیمون رو از صفر شروع کردیم و روی پای خودمون ایستادیم اما شاید بگم ما 10لول از اونها جلوتریم و اصلا قابل مقایسه نیست با بقیه برادراش.
و در آخر به همه خانما توصیه میکنم با این قضیه کمی ملایم تر کنار بیاییم اشکالی نداره که گاهی همسرمون رو که روزی پسر اون خانواده بوده و اون پدر و مادر براش تلاش کردن و به اینجا رسوندنش و در اختیار ما گذاشتن، رو بزاریم که مال اونها باشه و به اونها رسیدگی کنه هر چند ممکنه کمی عرصه برای خودمون تنگ بشه.
با تشکر

از شما خانم masamasa هم تشکر و قدردانی میکنم بابت همدردی و ابراز لطفی که بنده کردین و اینو اضافه کنم که
فرق من با شوهرتون اینه که من خجالت میکشم ازشون گلایه بکنم و حدیثی هست که میگه اگه کار خیر و به زبون
بیاری اجرش میره.. واسه همین چشمم به بالائیه و کسی کمک کرد و نکرد برام فرقی نمیکنه..

از شما ارکیده خانم هم تشکر میکنم بابت راهنمائیتون.

بازم ممنون از بهاره خانم عزیز و تشکر از گذاشتن نظر دوباره تان..

در پایان از همه دوستانی که تو این مشکل کمک کردند و راهنمایی فرمودن سپاسگذاری کرده و برایشان ارزوی

موفقیت میکنم.. اگر مشکل دوباره ای در این مورد پیش اومد تو همین تاپیک از راهنماییه دوباره شما استفاده خواهم کرد..

دستتون درد نکنه

سلام جناب جواديان، اگه ممكنه به تاپيك آخر من يه سر بزنين ممتن ميشم. در ضمن اگر غلط املايى داشتم عذرخواهى ميكنم چون بنا به مشكلاتى كه با شوهرم داشتم گوشيم رو شكسته و واقعا نميبينم چى دارم مينويسم.
جناب جواديان من وقتى نوشته هاى شما رو خوندم رفتارهايى كه نوشته بودين هميشه تداعى گر رفتارهاى شوهرم بود، و هميشه بهش شك داشتم كه نكنه شوهرم اخساسش به من مثل احساس آقاى جواديان به همسرشونه. خيلى ذهنم درگير بود تا اينكه يك روز يكى از نوشته هاتون رو براش خوندم خيلىعلاقه نشون داد و خيلى پيگيرانه پرسيد كه حسشون به زنتون بهتر شده يا نه. تا اينكه پريشب دغوامون شد و بهم گفت كه از اول بهم حسى نذاشته و همش غصه ميخورده كه وقتى ميتونسته كيس هاى بهتر از من داشته باشه چرا با من ازدواج كرده،گفت نه قدم نه هيكلم نه لباس پوشيدنم هيچ چيزم باب ميلش نبوده و الان بيشتر أوقات حس خواهر برادرى داره به من.
الان سئوال من از شما اينه كه آيا حس شما به همسرتون خوب شده؟ رابطه زناشوييتون چطوريه؟ من به اين زندگى اميدوار باشم يا تموم كنم، خيلى احتياج دارم به راهنماييتون.