موضوع: بهانه برای رد کردن خواستگار

نوشته اصلی توسط kamran2007

ساراي عزيز


من به شما تا حدي حق مي دهم. اما موضوع حال حاضر شما در هم تنيده هست. در مورد مطالبي كه فرموديد:
من از شرايط موجود بي خبر نيستم و همه ما به نوعي درگير آن هستيم. اما تعاريف من و شما به وضوح از فرد سطح پايين كاملا متفاوت هست. سطح يك فرد را الزاما تحصيلات او يا اينكه چقدر كتاب بخواند يا حتي چقدر پول در جيب دارد يا...تعيين نمي كند. من الان تاپيك قبلي شما را ديدم و خوب پست زير هم جهت با نظر من در اين مورد هست:
http://www.hamdardi.net/thread-41544.html#post406450


راستش با توجه به حساسيت هاي شما روي اين فرد من ترجيح مي دهم در اين مورد ديگر با شما بحث نكنم. شايد من اگر چنين فرشته كاملي را ميافتم حتي در يك چادر كنار خيابان هم با او زندگي مي كردم!
اما به هر حال همين نوشته هاي شما كافي هست براي اينكه به وضوح نشان دهد شما توانايي پذيرش فرد جديد را براي يك مدت نسبتا طولاني نداريد. و راستش مطمئن نيستم اين از نظر اخلاقي كار درستي باشد كه تا زماني كه اين توانايي را بدست مياوريد (اگر بدست بياوريد) فرد خواستگار را اصطلاحا در اب نمك بخوابانيد.


توصيه من به شما همان مطالب قبل هست كه عرض كردم. اگرچه در عمل نگاه من و خواستگار شما به زندگي كاملا ممكن هست متفاوت باشد. هر چند معتقدم شما به هر ترتيب با شرايط موجود ارزيابي درستي از ايشان نخواهيد داشت.


از مطالبي كه براي شما نوشتم آنها را كه دوست داشتيد و فكر مي كنيد به دردتان مي خورند دوباره بخوانيد و به كار بگيريد، آنها را كه دوست نداشتيد نخوانيد. فرقي به حال من نمي كند.
البته اميدوارم اين حمل بر بي ادبي نشود. به هر حال من فكر نمي كنم بيش از اين مطلبي داشته باشم كه بتواند به شما كمك كند.


براتون ارزوي موفقيت و خوشبختي دارم.
با احترام
كامران

کم کم نزدیکه بگم من دعای خیرم رو کردم لطفا دیگه به من کمک نکنین! (البته به شوخی گفتم. چون از نظراتتون به عنوان کسی که اختلاف دیدگاه زیادی باهاش دارم خیلی استفاده کردم و تو پست قبلیم هم گفتم از هر کامنتی که برام میذارن دوستان سعی میکنم نهایت استفاده رو ببرم)
برداشت شما عجولانه بود چون قصد من دفاع از اون آقا نبود. شما گفتین من عاشق یک آدم با سطح بسیار پایین شدم و بنابراین مشکلات شخصیتی داشتم و نابالغ بودم،مثالی هم که زدین نشون میداد تعریفتون از سطح پایین چی هست. توضیحات من در این جهت بود که علاقه ی من کاملا کورکورانه نبوده و از نظر خودم خیلی هم تصمیم بالغانه ای بود که شخصی رو که ویژگی های اخلاقی های مورد نظرم رو داشته بنا به مصلحت هایی کنار گذاشتم! کاری که هر کسی به راحتی نمیتونه انجام بده و خود شما به شوخی یا جدی میگین که اینکارو نمیکردین.
نمیدونم چطور توضیحات من رو متعصبانه و دلیل بر حساسیت و علاقه ی من تعبیر کردین! یعنی اینقدر پسر خوب کیمیاست که براتون قابل باور نیست یکی خصوصیات اخلاقی خوبی داشته باشه و حتما توضیح منطقیش اینه که من اشتباه میکنم؟ (این نگرش شما همون نگرشیه که من رو راجع به خواستگارم نگران میکنه و شیدا هم بهش اشاره کرده، همون دیدگاهی که هر کی دوست دختر یا دوست پسر داشته و نتونسته باهاش ازدواج کنه، الزاما آدم درستی نیست. همونطور که مطمئنم اگه خواستگار من راجع به من تاپیک میزد و میگفت خانوم مورد نظرم قبلا روابطی داشته شما همه ی تلاشتونو میکردین بهش ثابت کنین که اون دختر آدم درست و مناسبی برای ازدواج نیست)

یعنی از نظر شما اگه من اعتراف کنم که اون آقا هیچ ویژگی مثبتی نداشته و من خیلی نفهم و نابالغ بودم و کل اون مدت شناختم اشتباه بود آمادگی ازدواج رو دارم و میتونم با خواستگار جدید ادامه بدم؟؟ انکار خوب بودن اون چه کمکی به وضعیت الان من میکنه؟!


بطور کلی جمع بندی من از نظرات دوستان این بودم که حتما جلسات آشنایی رو ادامه بدم، اگه به هر دلیلی همه چیز خوب پیش رفت و هیچ مورد منفی ای جز این موردی که تو پست اولم نوشتم نبود، سعی میکنم میزان حساسیتشو دقیق بفهمم و حقیقت رو تا جایی که میتونم بهش میگم. اگه خیلی هم جزئیات خواست و وارد گذشته شد (که شاید حق داشته باشه) به خانوادم میگم که بددل و حساسه و جواب منفی میدم.


لطفا تاپیکم رو فعلا نبندین شاید باز هم نیاز به مشورت داشته باشم. ممنون از همگی

پ.ن. موقع مشاوره دادن طرف مقابلمون رو فاقد هر گونه قوه ی تشخیصی فرض نکنیم (خیلی تلاش کردم اون کلمه رو به کار نبرم ؛))

ممنون از راهنماییتون ولی علاقه ای به زندگی تو چادر ندارم!فرد مقابل من در حال حاضر خواستگارم هستن، نه دوست سابقم

سلام عزیزم
وقتی تاپیکت صفحه اول بود من برات یه متن نوشتم اما چون محدودیت سه پست تو یک روزم رو داشتم نتونسم بفرستم
تعجب میکنم از راهنمایی ها .با اینکه تصمیمت و گرفتی من نظرم رو میگم چون احساس کردم متفاوت با بقیه است و تاثیر گذار.

هم از نظر شرع(که من مذهبیم) و هم از نظر عرف و اخلاق
شما رابطه گذشتت که هیچ تاثیری تو آینده نداره رو باید کلا فراموش کنی و اگه امکان برملا شدنش نیست(عکس متن و تهدید از سمت فرد قبلی و ...) کلا نباید بگی و باید کتمان شه .

همون طور که خودت هم گفتی خواستگار شما دلیل حساسیتش تاثیر گذاری گذشته رو آینده شماست ! وقتی تاثیری نداره لازمم نیست گفته شه
گفتنش و حتی اشاره کوچیک بهش میتونه آسیب زا باشه به شدت

پیشنهاد من اینه که به طور غیر مستقیم متوجه بشی چقدر خواستگارتون رو این موضوع حساسه مثلا با تعریف یه داستان از دوستی که رابطه داشته و بعد با یکی دیگه ازدواج کرده و لازم ندونسته رابطه گذشته رو بگه تا ذهن همسرش آروم باشه و تنش تو زندگیش وارد نشه .
تاکید روی نگفتن رابطه قبلی به دلیل آرامش زندگی آینده خیلی مهمه . هم تو صحبتهات غیر مستقیم بیان کن . هم برای خودت کاملا روشن و مسبوطش کن .

موفق باشی عزیزم

مرسی نهال گل
ممنون از راهنماییت. خودش که مستقیم گفته براش مهمه حالا دنبال سوالاتی هستم که باید ازش بپرسم تا بدونم خط قرمزاش چی بوده. فکر میکنم آدم زرنگیه، اگه غیرمستقیم چیزی بپرسم متوجه میشه کار خودم گیره ;)

سارا جان اول اینکه چقدر از منطقی که توی نوشته‌هات هست؛ خوشم میاد.
عزیزم اول اینکه تو کار وحشتناکی نکردی تا نگران باشی مچت رو بگیرن! خواستگارتون هم میدونه شما بالاخره با همکلاسی و همکار و... روابطی داشتید و راهبه‌‌ی توی دِیر نبودی.
مثل یه آدم بالغ و در نهایت صحت عقل و به دور از اغفال شدگی، روابطتت رو با کسی بسط دادی و بعد هم بدون افتادن تیشه بر سر یار و سوختن ابدی اتدر درد هجر و خدای نکرده زدن رگ دستت به صورت فیلم فارسی‌وار! این رابطه رو قطع کردی.

به نظر من نمیخواد داستان براش تعریف کنی.
به جاش از خودش بپرس.که روابطش در چه حدودیه؟
چرا تا این سن(همون سنی که داره:)) به کسی علاقه پیدا نکرده؟
ملاکهاش برای انتخاب همسر به ترتیب چی هستن؟
نظرش چیه که همسرش در یک محیط کاملا مردونه با شرابط خوب کار کنه؟
دوست داره همسرش بعد از ازدواج از نظر روابط اجتماعی چطور باشه؟
در مورد یکی از خواستگارهای قبلیت بگو و کمی بیشتر در موردش حرف بزن؛ ببین حسودی میکنه یا نه؟
اگه چیزی نگفت بگو که دوره آشناییمون تقریبا چند ماه طول کشیده و...(کم کم در مورد دوستت بگو) ببین واکنشش چیه؟

سلام مهستی عزیز
ببخشید که جوابتو دیر دادم. ما امروز باز هم صحبت کردیم. وقتی صحبت به مسائل قبل از ازدواج رسید بازم گفت که براش مهمه و فکر میکنه تو آینده هم این روابط تاثیر میذاره. به شدت نگاهش سنگین میشه و انگار میخواد ذهنمو بخونه و منتظره اگه چیزی هست بگم. راستش من سوالاتی که نوشتی رو نپرسیدم که اونم وارد جزئیات نشه. نمیتونم حقیقتو بگم و همچنان بهانه ای هم پیدا نکردم. در کل تو همون نقطه ای هستم که از اول بودم. سعی کردم جاهایی که باهاش مخالف بودم و خیلی روش تاکید کنم و اختلافاتو بزرگ جلوه بدم که خودش نظرش منفی شه. هر چند این کار خیلی برام سخته ولی تنها چاره ایه که دارم...