موضوع: برگشت به ایران بعد اتمام فوق یا ماندن و شروع دکتری؟

سلام شیوا جان، تایپیک ات رو خوندم و کاملا نگرانی و مشکلت رو میفهمم.. من هم ترم سوم کارشناسی ارشدم(توی یه دانشگاه خوب ایران) ، این فکر به سرم زد که پذیرش بگیرم و برم امریکا واسه ادامه تحصیل چون داداشم رفته بود و بهم گفت کمکم میکنه... من اون زمان رفتم پیش استاد راهنمام که مرخصی دو ماه بگیرم که بکوب زبان بخونم و امتحان تافل و جی ار بدم ... استادم خودش انگلیس درس خونده بود و چهره ماندگار بود و همه قبولش داشتن.... وقتی رفتم ماجرا براش گفتم کلی منو نصحیت کرد که اگه دخترم بودی بهت اجازه نمیدادم.. شاید بری اون ور و از نظر تحصیلی پیشرفت کنی ولی خیلی از موقعیت هات رو از دست میدی (اشاره به موضوع ازدواج کرد)... گفت اگه دخترم بودی میگفتم بهت ازدواج کن و بعد با همسرت برو... (من توی دلم گفتم مگه دست منه)... بعدش دقیقا عین الان تو کلی دو دل شدم و تمام مسیر برگشت به خوابگاه رو به حرفهاش فکر کردم... خلاصه خواهر جونم من منصرف شدم.. الان مشغول کارم جایی ولی کو شوهر؟.... یعنی ازدواج ربطی به اینجا و اونجا نداره که... باید خدا بخواد، باید روزی ات باشه تا بشه... من خیلی زیاد حال الانت رو درک میکنم... به نظر من ادامه تحصیل ات و خواسته های کاری ات که دست خودت هست رو پیگیری کن ... برای یه ازدواج خوب هم اگه فهمیدی بایید چی کار کرد به منم بگو

عزیزم من دیروز می خواستم واست نظر بزارم 3تاپستمو گذاشتم نشد..

ببین توی یک دانشگاه رنک بالا درس خوندن ارزوی هرکسیه..منم 4 تا از دوستای صمیم اپلای کردنو یک موقعهایی که عکساشونو می فرستن به حالشون غبطه می خورم..منم یک زمان

کوتاهی به فکر اپلای بودم اما از اونجایی که خیلی به خانوادم وابسته ام و باهرکی که رفته (حتی پسرها)صحبت می کردم می گفتن اگه بیاین افسرده میشین..

اما حالا که دنبال کارم (منم 24 سالمه و دانشجوی ارشد دانشگاه تاپ)با 8 ساعت کاری باکلی تعهد کاری بهت قانون کار میدن..حالا دوتا از دوستام که تو المان کار پاره وقت می کنن

ساعتی 9 یورو می گیرن.تازه اینجا رنک دانشگاه تهران 300هست که بباکلی درس خوندن واسه کنکورقبول میشی..اونجا خیلییی راحت تر با فاند کامل وارد یک دانشگاه با رنک 40 50 میشی...پس به هیچ وجه امکانات اونجا با اینجا قابل قیاس نیست..

تو که رفتی اونجا پس کارتو تموم کن بعد برگرد..سختیاش همون یک سال اوله که تو چشیدی..تازه به این فکر کن که الان 90% اساتید دانشگاه های خوب مدرکشون از یک دانشگاه تاپ غیر ایرانه..تو که این سختیا رو کشیدی بزار کارتو تموم کنی بعد برگرد که ایشالا خانوم دکتر بشی

ولی در مورد اعتقادات باید بگم بعضی از دوستام که اینجا جز بچه های واقعا نجیب و خوب بودن یک عکسایی ازشونو تو پارتی های مختلط دیدم که شاخ دراوردم..تو تا اینجاهم واقعا شاهکار کردی

این یک واقعیته که

ایرانی های معتقد اونجا خیلیییی کمه و حتی انگشت شماره..من بهت توصیه می کنم سرچ کن انجمن اسلامی شهرتونو پیدا کن(چون معمولا سایت دارن)بعد برو اونجو فعال باشو

ایرانی های معتقدو پیدا کن..یا می تونی برای مراسم مذهبی که جشن و..باشه به محل هایی که ایرانی ها هستن بری..باید خودت یک حرکتی بکنی تا بتونی دوستایی مث خودت پیدا کنی

من یکی دیگه از دوستام کانادا بود بعد یک سال دو تا دوست ایرانی مومن پیدا کرد الان خیلییی راضیتره..

راستی من یکی از فانتزیام اینه که بایکی ازدواج کنم که دانشجوی پی اچ دی باشه بعد فرصت مطالعاتی واسه یک جای خوب بگیره بعد چند ماه باهم بیایم یک جای خوب

سوگند جان و دختر سرگردان عزیز ممنون از نظرهای خوبتون.

اقا حامد خدا نکرده از من که ناراحت نیستین که چیزی نگفتین؟ من فقط حرف هام رو زدم ها. من خوشحال میشم از برادر بزرگترم که خیلی به فکرمه نصیحت بشنوم همیشه. ممنون ازتون.

سلام خانم شیوا

اصلاً ،چرا باید ناراحت باشم ؟ نمی دونم شاید کم لطفی کردم یعنی میومدم براتون بنویسم ، ولی مطمئن نبودم .

دیروز حرم حضرت معصومه نائب الزیاره دوستان همدردی بودم ، اتفاقاً با این زبون الکنم از شما هم یاد کردم و دعا کردم که شما هم خدا کمکتون کنه و انتخاب درستی داشته باشین.

اتفاقاً پستی که گذاشته بودین خیلی خوب بود ، چون خیلی روراست حرفتون رو زده بودین و این به نظرم خیلی مهم بود.

به نظرم اتفاقاً این تاپیک با اون نیتی که شما اون رو ایجاد کردین برای شما نه تنها راهنمایی دهنده نیست بلکه آسیب هم داره .

یه وقت شما انتخاب خودتون رو کردین و میخواید سعی کنید ثبات لازم رو برای ادامه مسیر پیدا کنید ، اینجا باز هم اگر دوستان مشاور دهنده به مشاوره توجه داشته باشن نه دخالت دادن آرزوها و شخصیت و انتخاب خودشون اون وقت مشاوره برای شما ثمردهی میتونه داشته باشه.

ولی شما الآن میخواید بین دو گزینه انتخابی کنید که به نوعی رو در روی هم هست و هر کدوم دارای توجیهات و استدلال های خودش هست و مشاوره دهنده هم با معیار های خودش میخواد به شما مشاوره بده در نتیجه شما هی مدام بین این دو قطب انتخاب بیشتر سرگردون میشین.

از طرفی خیلی واضح هست هر کدوم از این دو انتخاب دارای امتیازات و محدودیت ها و مهمتر از همه عدم قطعیت هایی هست ، این جاست که فقط انتخاب شما اهمیت نداره بلکه مهارت های شما در برخورد با موارد نامطلوب هر کدوم از انتخاب ها نقش اساسی تری داره و این همون موضوعی هست که علت اصرار من بر گرفتن مشاوره تخصصی برای شماست.

اگر من با توجه به معیارهای خودم بگم به ایران برگردید ، حتی با توجه به این که این احتمال رو هم میدم که تا همون 29 سالگی هم نتونید ازدواج کنید بعد شما در مواجهه با انتخابی که کردید مهم هست که بتونید مهارت استفاده از ظرفیت هاتون رو توی این شرایط هم در نظر بگیرید و دائم نخواید بگید ای کاش...

مثلاً من میبینم شما انگیزه بسیار مثبتی برای ادامه تحصیل دارید و اون این که دنبال کمک به دیگران هستید ، طبیعتاً انگیزه های فردی دیگه ای هم مثل جایگاه اجتماعی و تضمین تر شدن آینده تون هم دارید ، خب طبق اون چیزی که من میدونم خدا دوست داره اون انگیزه اول تون رو بیشتر بهش بها بدید و انگیزه های بعدی شما و هر کس دیگه ای که این جور انگیزه ها رو برای ادامه تحصیل داره نمی پسنده. از طرفی مسائل دینی برای من اولین اولویت هستن ، من وقتی میخوام صادقانه و خیرخواهانه به شما مشاوره بدم نمی تونم از اولویت کوتاه بیام که . در نتیجه دنبال راه هایی میگردم که در عین حرکت شما به سمت هدفتون بستر زندگی دینی شما بیشتر مهیا باشه .

شما میگید نمیخواید که عالم دینی بشید میخواید در حد همون انجام واجبات و ترک محرمات دینداری کنید ؟

جواب اینه که مگه چیز دیگه ای هم برای دینداری باید انجام بدید ، اقای بهجت می فرموندن که: ترک معصیت برای تمام عمر کافی و وافی است، اگرچه -عمر-هزارسال باشد. بعد ایشون ترک محرمات رو توی دو زمینه میدونستن هم در اعمال و هم در اعتقادت.
برای شخص من نگاهم این هست که یکی از کارهای مهمی که آدم میتونه و از دستش تا حدودی برمیاد این هست که بستر دوری از گناه رو انتخاب کنه تا دچار گناه نشه حالا چه عملی چه اعتقادی :مثلاً در آیه قرآن داریم که:

إِنَّ الَّذِينَ تَوَفَّاهُمُ الْمَلآئِكَةُ ظَالِمِي أَنْفُسِهِمْ قَالُواْ فِيمَ كُنتُمْ قَالُواْ كُنَّا مُسْتَضْعَفِينَ فِي الأَرْضِ قَالْوَاْ أَلَمْ تَكُنْ أَرْضُ اللّهِ وَاسِعَةً فَتُهَاجِرُواْ فِيهَا فَأُوْلَئِكَ مَأْوَاهُمْ جَهَنَّمُ وَسَاءتْ مَصِيرًا :

كسانى كه بر خويشتن ستمكار بوده‏اند [وقتى] فرشتگان جانشان را مى‏گيرند مى‏گويند در چه [حال] بوديد پاسخ مى‏ دهند ما در زمين از مستضعفان بوديم مى‏ گويند مگر زمين خدا وسيع نبود تا در آن مهاجرت كنيد پس آنان جايگاهشان دوزخ است و [دوزخ] بد سرانجامى است .
یعنی این که شما خودتون رو باید از بستر ضعف دور میکردین تا بر خودتون ظلم نکنین و شما خودتون مقصر ضعف و بی ایمانی خودتون بودین.

در مورد بستر که میگم الآن توی ماه رمضان هستیم ، یکی از احکام جالب این هست که اگر شما یه لیوان آب رو مثلاً پر کنید و رود میز بذارید و احتمال بدید که ممکن هست از روی حواسپرتی بعداً اون آب بخورید ، اگر اون آب رو بخورید روزه تون باطل هست و باید قضاش رو به جا بیارید.

پس انتخاب بستر توی موضوعات دینی چیز کوچیکی نیست ، بله اگر شما می تونستید یا حتی همین الآن بتونید قدرت اثر پذیری از محیط رو توی خودتون کم کنید و مهارت لازم رو توی این زمینه توی خودتون ایجاد کنید من تا حدی در این مورد کوتاه میام ولی اگه نتونید و من بخوام همون طور که گفتم صادقانه و خیرخواهانه به شما مشاوره بدم و خیر شما رو توی اولویت حفظ دینداری تون ببینم اون وقت نوع مشاوره من متفاوت خواهد بود.

پس من با حفظ اولویت دینداری برای شما توی این دو انتخاب حرف هام رو میزنم و امیدوارم که کمک کننده باشه

1- شما قدرت و مهارت حفظ خودتون در برابر فشاری که بستر اونجا به شما میاره رو ندارید (کما این که من هم مطمئن هستم ندارم ،مخصوصاً اگر اون جا همسری نداشته باشم)

پس این جا من این اولویت شما رو نادیده گرفتم که:

ببینین من اگه بخوام برگردم فقط به یک دلیل میتونه باشه : بدست اوردن موقعیت بیش تر برای ازدواج

یعنی توی مشاوره من این احتمال باید به طور طبیعی وجود داشته باشه که هیچ قطعیتی برای این موضوع وجود نداره ولی بستر ازدواج با معیارهای پیدا کردن شخصی که هویت دینی داشته باشه بیشتر و در اونجا خیلی کمتر هست و این رو شما هم میدونید.

نگاه کنید من خودم شخصاً به تقدیر خیلی اعتقاد دارم ولی این موضوع رو میدونم که تقدیر با انتخاب های ما و همین طور نیت های ما هم کاملاً مربوط هست .
پس نمی تونم بگم شما بیخیال نوع انتخاب تون بشید موضوع ازدواج کاملاً از حیطه مقدراتی که شما برای خودتون رقم میزنید جدا هست ، خود خانم یه یه دختر خانم نجیب(نه سرگردان ) هم خواستگارهایی داشتن که متأسفانه پدر و مادرشون روی این موضوع کمی کم لطفی کردن.

با توجه به این چیزها پیشنهاد هایی هم دارم: اگر فرض بگیرم شما برگشتید چه انتخاب هایی دارید:

الف :
این که فقط زوم کنید که فقط بعد از دکترا من شروع به کار در زمینه تحصیلی میکنم ،خب در این نگرش آدم احساس نگرانی میکنه که خب شاید هم قبول نشم و عمرم رو این جوری تلف کردم

ب:
خب نمیشه شما برگردید و از همین الآن زمینه های کاری تون رو پایه گذاری کنین و فرصت ادامه تحصیل رو هم بهش نظر داشته باشین . یعنی کمی منعطف تر و خلاقانه تر به موضوع نگاه کنید و البته روی کمک خدا هم حساب باز کنید.

تذکر: خب نمیشه این موضوع رو انکار کرد که کیفیت آموزشی روی فرآیند آموزش اثرگذار هست ولی به نظر من همه چیز هم نیست ، این که بخوایم خیلی توی بند رنکینگ دانشگاه و این چیزها باشیم تضمینی برای ارتقاء آموزشی شما نیست و انگیزه های شما هم نقش مهمی توی این موضوع داره. بذارید یه مثال بزنم ، این موضوع تولید و چرخه دانش هسته ای از جمله پیچیده ترین علوم روز دنیاست ، حالا شما نگاه کنید تمام اشخاص اثرگذار توی این موضوع توی دانشگاه های داخلی خودمون تحصیل کردن. تموم این شهدای هسته ای توی دانشگاه های کشور خودمون درس خوندن و تازه با این که توی دانشگاه های ما فاصله بین تئوری و عمل هم زیاد هست این آدم ها خودشون با یه تلاش زیاد و البته کمک الهی تونستن چنین و فناوری پیچیده و امنیتی کشور رو به ثمر برسونن و این در حالی بود که تحصیل توی رشته های مرتبط با این موضوع توی دانشگاه کشور های دیگه برای ما تحریم شده بود و خیلی از دانشجوهای غیر مرتبط با موضوع هسته ای توی همین جند وقت اخیر به این بهانه اخراج شدن.
مثلاً در مورد شهید شهریاری ایشون بسیار کار خارق العاده ای انجام دادن و کاری رو که یک تیم دانشمند انجام میدن رو به تنهایی انجام دادن . بعد ایشون آدمی بوده که نماز شبش قضا نمیشده ، میخوام بگم اگر شما انگیزه تون رو قوی کنید و به خدا توکل کنید یهویی می بینید خیلی بیشتر از اون چیزی که باید برداشت می کنید.

کار خود گــــر به کرم بارگــذاری حافـــظ
ای بسا عیش که با بخت خداداده کنی

1- شما قدرت و مهارت حفظ خودتون در برابر فشاری که بستر اونجا به شما میاره رو دارید یا سعی می کنید با تقویت ایمان و مهارت ها تون اثرپذیری تون رو به حداقل برسونید:
نگاه کنید من که نمیخوام شما خوشبخت نشید یا رضایت کسب نکنید ، من میخوام در عین کسب رضایت و استفاده از استعدادهاتون نظر به مهمترین اولویت زندگی تون داشته باشین و حتی تا اونجایی که می تونید همین موفقیت ها رو هم در مسیر اون اولویت جهت دهی کنید.
پس اگر میخواید اونجا باشید برای من اون چیزی که مهم هست این هست که اولاً به این تشخیص برسید که میتونید با به کار گرفتن مشاوره های تخصصی از افراد اهل این کار مقاومت خودتون رو در برابر تحمیل هایی که از جانب بستر اونجا میشه مقاوم کنید . و حتی مشاور شاید به این تشخیص برسه که اصلاً شما چنین آمادگی ای رو دارید یا نه . به هر حال تأکید من بر مشاوره دقیقاً بر افزایش توانمندی های شما برای هم حفظ دینداری و هم استفاده از استعدادهاتون هست.

.................................................. ..................

در مورد معیارهای ازدواج تون هم مسائلی مطرح هست که شاید بهتر باشه توی یه تاپیک جداگانه در موردش بحث بشه ، در واقع در ازدواج شناخت خودتون و جنس مقابل تون و مسائل مربوط به خانواده هم باید شناخته بشه و جزء معیارهاتون باشه.

یه تاپیک هم هست که امیدوارم خانم مصباح الهدی ادامه نظراتشون رو بذارن تا برای کسایی که شرایط استفاده از اون رو دارن ، بتونن استفاده لازم روببرن:(http://www.hamdardi.net/thread-38941.html#post387245)

امیدوارم که قلب هممون با اون چیزی که خدا میخواد همدل و هم جهت بشه ،نماز و روزه هاتون قبول.

سلااااام. سلاااام. سلاااام به همه
خوبین؟ خوشین؟ خوش میگذره؟ خیلی وقت بود نبودم. چه خبرا؟ همه چی خوبه؟
من با خبرهای خوب اومدم. (نمیشه به این اقای فرشته مهربان بگین منم مجاز کنه تو حال و احوال یاران همدردی پست بزارم؟ این پست بیش تر به اونجا میخوره هر چند که راهنمایی هم میخوام. )

خب راستش من دیگه فوق رو نصفه بیشترش رد شد و انشالله زود به خوبی تموم میشه. حالا بگین چی؟
برای تابستون summer scholarship گرفتم به این صورت هست که یک پروژه رو مشترک با سوپروایزرت انجام میدی و مبلغ 6000 هزار دلار هم میزان scholarship ام هست. به خاطر سابقه و نمرات خوبم بوده خدا رو شکر و این که فعال بودم موافقت شد و من براش خیلییی خوشحالم. و خبر دومم اینه که این جور که بوش میاد بورسیه ی دکتری هم نزدیکههههه
فکر کنیییییییین.
همه ی این ها به کنار حس خیلی خوبی دارم. وقتی استادم برام ارزش قائله و میگه دانشجوهای ایرانی تحسین برانگیزند قند تو دلم آب میشه.

با همه ی این ها الان که با مامان بابام حرف زدم و خبر قطعی شدن رو بهشون دادم حس کردم مثل من زیاد ذوق نکردن. حتی بابام که اصن خودش مشوق اصلیم برای اومدن بود حرف انتقالی گرفتن بعد از شروع دکتری رو پیش کشید که من سریع جمعش کردم و گفتم اصلاااااا. چراااا؟
هیچ وقت فکر نمیکردم یه روزی این طوری از مسیری که هستم راضی باشم .خدا رو شکر. من رو هم تو دعاهاتون فراموش نکنین.