موضوع: داشتن 60 درصد ملاک ها،اما گذاشتن دو شرط غیرمنطقی

سلام انتظار سبز جان

خوبی؟

ببین من کاملا درکت می کنم. این جا ایران است و یک مرد ایرانی خیلی وقت ها درک نمی کند که یک زن هم می تونه ابعاد مختلف داشته باشه! یک زن هم انسان است و حتما علاقه هایی داره.

این جا ایران است و نگاه 0 و 1 به موضوع نگاه می کنند. یک دختر با حجاب یه خطا می کنه تو این تاپیک ها دیدم تعمیمش می دن که پس دیگه حجاب ربطی به پاکی نداره و نمیشه گفت کی پاکه؟ اصلا همه ناپاک هستند!!!

یک خانم شاغل نقش مادریش را درست انجام نمی ده دیگه تعمیمش می دن به تمام خانم های شاغل!!! یک خانم تحصیل کرده و الی آخر......

در صورتی که صد تا خانم خانه دار می تونم مثال بزنم که فرزندانشون را درست تربیت نکردند!!!! ( انصافا خودتون اطرافتون را نگاه کنید! بعد نظر بدین!!!)

چرا آخه ما اصرار داریم همه چیز را به هم ربط بدیم؟ نمی دونم!

من خودم محصول یک مادر شاغل هستم و هیچ مشکلی پیدا نکردم. نه از نظر عاطفی و نه از هیچ نظر دیگه ای. شکر خدا هممون بچه های باایمان و بااخلاقی شدیم.و در عین اینکه عاطفی هستیم لوس نیستیم و مسئولیت پذیریم.

و هیچ وقت هم نمی گم کاش مادرم شاغل نبود.

یک زن یک انسانه می تونه ابعاد مختلف داشته باشه. می تونه به یک رشته هم علاقه داشته باشه و ادامش بده.می تونه هم علاقه نداشته باشه و به زور دانشگاه رفته باشه(که در این صورت من خودم به اون زن یه پیشنهاد دیگه می دم)

یک آقایی هم یک زنی را که می خواد اگر واقعا آدم مدیریه باید بدونه در قبال استعدادهای افراد تحت تکلفش مسئوله! اگر واقعا همسرش را دوست داره علایق همسرش را هم باید دوست داشته باشه!

من خودم پدرم اگر همچین خواستگاری برام بیاد خودشون رد می کنند و نظرشون مخالف هست.

می گن ما برای تو این قدر زحمت کشیدیم که به این جا رسیدی اون وقت یکی بیاد همه زحمت های ما را هدر بده!!! خیلی هم مصر هستند که من حتما ادامه تحصیل بدم. می گن اول دکترا بخون بعد کار (پدرم این را می گن!)

واقعا هم من با عشق و علاقه درس خوندم و همیشه موفق بودم و می دونم برای جامعه هم مفیدم. استعدادش را داشتم وگرنه هیچ وقت ؛وقت عجیب غریبی به درسم اختصاص ندادم.

(متاسفانه زنان شاغل در خانه داری و همسر داری و تربیت بچه و ... بشدت کوتاهی میکنند و این مسئله بر کسی پوشیده نیست

ظرف یا لباس شستن یا پختن غذا و تمیز کردن خونه و امثال اون برای زنی که دیپلمه و خانه داره ، عار نیست
اما برای زنی که مدرکی مثل فوق و دکتری داره یا شاغله کاملا این قضیه متفاوته)

آقای معاون محترم شما گاهی خیلی نظرات خوبی می گذارید ولی واقعا از این نگاه صفر و یکی شما خیلی تعجب کردم که این طور به همه تعمیم می دین!!!

اگر شما نظرتون مخالف هست و دوست دارید همچین دختری انتخاب کنید من به شما خورده ای نمی گیرم و حق شماست اما اینکه تعمیم می دین واقعا منصفانه نیست.

من همین الانشم ظرف می شورم و اصلا دوست ندارم وقتی من هستم مادرم خسته بشن و ظرف بشورن و هیچ وقت هم در آینده همچین چیزی را عار نخواهم دانست! هیچ زن عاقل و فهمیده ای خدمت کردن به همسر و فرزندانش را تو خونه عار نمی دونه. همین طور که یک مرد کار کردن در بیرون را نباید عار بدونه!

استاد خانومی دارم که به شدت موفق هستند و کشفیات مهمی دارند و قابل توجه شما که از هر انگشتشون یه هنر می ریزه! و خانه داریشون 20 هست. و دو تا هم بچه دارند و من با این استادم خیلی صمیمی هستم.

انسان ظرفیت خیلی خیلی بالایی داره و خلیفه خدا بر روی زمین هست. اگر ما ایرانی ها تنبل هستیم و همه چیز را حاضر آماده می خواهیم و آب هم تو دلمون نباید تکون بخوره؛ این مشکل از ماست. نه این که کلا این کار بده!

یه خانوم اگه وقتش را به صورت مفید و هدفمند صرف یک کار مفیدی کنه و ازش حقوقی هم در بیاره خیلی بهتره تا اینکه وقتش را برای رفتن به این کلاس و اون کلاس بگذرونه و تازه باید پولی را هم برای گذران وقتش خرج هم بکنه. یعنی نه تنها از گذران وقتش چیزی عایدش نمیشه بلکه هزینه هم باید بکنه فقط برای اینکه حوصله اش سر نره! ضمن اینکه وقتی تو زندگی یک هدف دیگه ای باشه خود به خود زندگی دارای برنامه می شه. ولی وقتی کل زمان در اختیار شما باشه اتفاقا بیشتر وقت کم میاورید!!! (مسلما منظورم این نیست که اون هدف هدف اصلی باشه و کل برنامه را بگیره!)

خواهر دوستم دارن فوق تخصص دندانپزشکی می گیرن. 2 تا فرزند هم دارن. اما نکته مثبت ایشون این هست که مادرشون تو تربیت فرزندان تا سن 3 تا4 سالگی کمک می کرده.بعد هم از نظر روانشناسان از سن 3 تا 4 سالگی مهد کودک خوب (نه بد و نه هر مهد کودکی) برای شکوفایی استعداد بچه ها خیلی خوب است! چون بچه ها از هم خیلی چیزها تو بازی یاد می گیرن.

این تعمیم دادن ها به هیچ وجه درست نیست. اگر اولویت بندی صحیح باشه هیچ مشکلی پیش نخواهد آمد!

باید دید اون دختر می تونه درست اولویت بندی بکنه یا نه. دختری که به زور درس خونده باشه به نظرم نمی تونه.ولی اگر استعدادش را داشته بعد از اون هم چون استعدادش را داشته صرف وقتش تو اون کار باعث می شه لذت ببره و روحیه اش بالا بره.و ضمن اینکه وقتی تو کاری استعداد دارید وقت زیادی از شما نمی گیره تا وقتی که استعدادی تو اون کار ندارین و باید بیشتر تلاش کنید!

و بچه هایی که دانشگاه دولتی درس خوندند به نظرم مسئول هستند پولی که از بیت المال براشون صرف شده به جامعه برگردانند.

و امیدوارم تو جامعه ما دختران مذهبی و معتقد وارد اجتماع بشن.

اما خیلی خوشحالم که نظرات بعضی آقایون غیر مذهبی را خوندم. چون گاهی فکر می کردم مردهای مذهبی همچین عقایدی دارند و متعصب هستند ولی الان مطمئن شدم خیلی به مذهبی بودن ربط نداره. چه بسا که تو دین ما هم این قدر به جستجوی علم سفارش شده و تاکید هم شده که نباید عالم بی عمل بود!!!

- - - Updated - - -

انتظار سبز جان درنهایت خودت را بسنج!نه با افکار ما.بلکه با منطق خودت اگر این موضوع برایت مهم هست ببین واقعا از روی تعصب یا خیالات برات مهم هست یا نه.آیا واقعا توانایی مدیریت خانه را داری یا نه. آیا مادرت بعدا کمک حالت خواهد بود یا نه؟

و بعد این صحبت دکتر شیری است:

برای یک ازدواج خوب نباید هزینه زیادی بدهیم.چه ما چه طرف.

یعنی ما نباید به خاطر ازدواج از چیزهایی که برامون مهم هستند گذشت کنیم! اینجا گذشت بده!

مثلا دختری که ادامه تحصیل را دوست داره و موقع ازدواج می گه من به خاطر تو ادامه تحصیل نمی دم!!! این دختر تو دلش همیشه احساس اجحاف می کنه.

یا در مورد شما که این قدر حیا و حجاب براتون مهم هست اگر از این حستون بگذرید هزینه زیادی کردین و بعدا احساس اجحاف شدیدی می گیرید و در کیفیت زندگی مشترکتون تاثیر منفی خواهد گذاشت!

- - - Updated - - -

دوست داشتی این پست را بخون:#22

وقت کنم باز هم از نظرات دکتر شیری تو این تاپیک خواهم گفت.

نوشته اصلی توسط انتظارسبز

سلام
میشه لطفا دختران گروه نظرشونو بگن؟اقایون هم نظر بدن.من خواستگاری دارم که تقریبا شرایط لازمو داره اما ی شرط گذاشته اونکه به محض بچه دار شدن من نباید سرکار برم( هیچ نوع کاری حتی پاره وقت) و خیلی روی این موضوع مصر هستش ( با ادامه تحصیل و رفتن به کلاس های مختلف مشکلی نداره) .ی مورد دیگه هم اینکه تعداد بچه زیاد می خواد(3-4) ولی نظرمن2 تا بچه کاملا کافیه ولی بقیه شرایطش تقریبا اکی هستش.از طرفی من خیلی درس خوندم تا مهندس شدم و سعی کردم کلی هم مهارت کسب کنم(در حد خودم) و فعالیت اجتماعی رو به شدت علاقه مندم حتی به صورت پاره وقت.کمکم کنید.اگر جای من بودید چه کارمیکردید.با توجه به اینکه26 سالمه و ممکنه شرایط دیگه این جور پیش نیاد( درضمن خانواده ام هم میگن خوبه و تاکید می کنن همه چیز تابع شرایط تغییر می کنه. لطفا نقاط مثبت و منفی این موضوع رو بهم بگید تا بتونم درست تصمیم گیری کنم و بعدا پشیمون نشم.

سلام خانم انتظار سبز

یک دو تا از پستهای دوستان رو خوندم ، من سعی میکنم بی طرف نظرم رو بدم.

اولا اینکه با توجه به این شرایط کاهش میل جوانان به ازدواج ، خیلی بهتر هست وقتی یک خواستگار خوب براتون میاد ، اولین کاری که میکنید ، بالفرض اینکه با ازدواج با اون فرد یک سری از علاقه مندی هاتون رو مجبور به چشم پوشی باشید ، باز هم با این شرایط ببینید با ازدواج کردن با اون فرد چقدر چیزی به دست میارید ، چقدر چیزی از دست میدید ، از دیدگاه من ، برای یک دختر خانم ، اگر امتیاز یک ازدواج خوب ، صد باشه ، ارزش یک کار خوب ، برای دختر ، سی هست ، پس قطعا ارزش داره بخاطر صد امتیاز ، از سی امتیاز چشم پوشی کنید.

در مورد تعداد بچه ، شما نظرتون روی دو بچه هست و ایشون گفتن سه - چهار بچه ، شما تا ازدواج کنید و برید سر خونه زندگیتون ، شرایط سنیتون طوری میشه که به لحاظ پزشکی حداکثر همون دو نهایتا سه بچه رو بیشتر نمیتونید بیارید ، پس سر یک بچه معامله رو بهم نزنید و مطمئن باشید وقتی ایشون سختی تربیت کردن بچه های امروزی رو ببینند احتمالا خودشون از بالارفتن تعداد بچه ها منصرف بشند.

ایشون که در مورد فعالیت اجتماعی شما ایرادی نگرفتن ، فقط از شما خواستن بعد بچه دار شدن سرکار نرید تا تعهد دائم به جایی نداشته باشید و تعهد اصلی شما برای تربیت فرزندان داخل منزل باشه و اوقات ازادتون هم که بصورت متغیر هست رو برای خودتون و فعالیتهای اجتماعیتون برنامه ریزی کنید ، از دو جهت این موضوع قابل بررسی هست :

اول اینکه این یک اشتباه بزرگ هست که تربیت شدن خودمون و والدین خودمون رو با تربیت فرزندان خودمون و خودمون مقایسه کنیم، واقعا بیست سی سال پیش ، تربیت فرزند به مراتب ساده تر از این دوران بود ، مثلا من از دوران کودکی خودم یادم میاد که نظارت کمی از طرف پدر و مادرم روی من بود ، صبح تا شب توی کوچه ها مشغول بازی با انواع و اقسام بچه ها بودم ، پدرم حتی نمیدونست من کلاس چندم هستم و... ولی به لطف خدا نه انحراف اخلاقی پیدا کردم هم اینکه همیشه در دوران تحصیل در مدارس نمونه و... و با کمترین هزینه در حد بیست هزارتومن برای کتاب کنکور و کنکور وارد یک دانشگاه خوب و رشته خوب شدم... این نه داستان زندگی من بلکه داستان زندگی بسیاری از دوستان اطرافم بود که اکثرا در خانواده های شلوغ و متوسط جامعه بودند که مثل من انچنان رسیدگی از سوی خانواده هایشان نداشتند و الحمدلله اکثرا جایگاههای اجتماعی بالا و شخصیتهای والایی دارند .... باور کنیم جامعه عوض شده ... به هیچ وجه دیگه شرایط مثل دهه های گذشته نیست ، نه به لحاظ تربیتی نه بلحاظ تحصیلی نه به لحاظ رفاهی ... اگر دوست دارید فرزندان شما هم مثل خود شما صالح و خوب باشند باید چندین برابر والدینتان برای فرزندانتان زحمت بکشید ، چون سختی ها چند برابر شده ، چون سبک زندگی ها ، سرگرمی ها ، رفاقتها ، انگیزه های درس خوندن و... در کودکان این دوره تغییر کرده ... پس اگر والدین ما هم شاغل بودند و هم فرزندان خوبی تربیت کرده اند با قاطعیت میگم اون الگو برای این دوره پاسخگو نیست... مگر اینکه اصرار داشته باشیم که ما بعد از ازدواج همچنان علاقه داریم علاقه مندی های شخصیمون اولویت بر صلاح زندگیمون داشته باشه که اون بحثش جداست...
اگر هم فرد مذهبی هستید از دیدگاه اسلام ، به هیچ عنوان هیچ محدودیتی به شرط رعایت شئونات برای حضور زن در جامعه نیست ولی زن برای کارِ خانه طراحی شده نه کارخانه ... مگر اینکه اون زن بقدری توانمند باشه که هم بتونه بطور کامل از عهده وظایف داخل منزلش بربیاد و اضافه زمانش رو به بیرون منزل بپردازه... که بالا ثابت کردم این کار تقریبا نشدنی است که البته اگر بعد ازدواج بتونید به طرفتون ثابت کنید شدنی است ایشون دغدغشون رفع میشه و احتمالا به شما اجازه شاغل شدن هم بدن چون بهشون ثابت کردید شاغل بودن تداخلی با وظایف مادری و همسری شما نداره.

در هر صورت بخاطر شرایط دوره ما ، ارزش خواستگار خوب و کلا ازدواج خوب خیلی بالاتر از برخی از مسائل جانبی هست ..

به امید موفقیت...

انتظار عزیز به نظر من باید خودت شرایطت را درک کنی تا بتوانی کسی را مجاب کنی.

شرایطی که یک دختر تحصیل کرده به نظر من اصلا مشکلی نداره که کار بکنه و می تونه مفید باشه به نظر من شامل موارد زیر هست:

1) اول اینکه حتما پوشش و حجاب خوبی داشته باشه و محیط حتما در شان یک خانم باشه.

راستش من رشته شما را نمی دونم ولی بعضی رشته ها خیلی پسرانه هست و برای یک دختر سخته یا شرایط خاصی باید داشته باشه

2) حتما اون کار را صرفا برای حقوق و درامد انجام نده. خیلی از خانم ها فقط برای پول می رن سر کار. این درست نیست.

باید وقتی کاری را انجام می دی از انجامش لذت ببری. باعث بالا بردن روحیه تو بشه. حتما باید تو اون کار استعداد داشته باشی ...

3) مطمئنا یک دختر اولویت اول تربیت فرزندش هست و شوهرداری. و یه دختر عاطفی بچه اش را بیشتر از کارش دوست خواهد داشت!!! اگر ببینه بچش صدمه می بینه خودش کارش را تنظیم می کنه یا حداقل موقت رها می کنه... نیازی نیست که یک آقا نگران باشه....

4) یک امتیاز خیلی خیلی مثبتی هست که اگر مادر دختر حوصله بچه ها را داشته باشهو حتی تو این کار با تجربه باشه و کمک کننده به دختر و حتی منزل نزدیک دختر!!!... ( از این نظر چقدر می تونی روی مادرت حساب باز کنی؟)

5) خودش هم میانه اش با بچه ها خوب باشه و دختر باسیاستی باشه و اینکه تو این دوره زمانه مادر آگاه خیلی در تربیت بچه موثره!

لازم نیست مادر عین 24 ساعت کنار فرزندش باشه تا خطا نکنه. مادر آگاه هوشمندانه فرزندش را تربیت می کنه. یه بچه امروزی چقدر باید به مادرش بچسبه؟

6) راستی من متوجه نشدم خیلی به رشته ات علاقه داشتی یا صرفا از روی گذروندن وقت رفتی؟

7) آدم متواضعی باشه.برای علاقش درس خونده باشه نه پز دادنش!

ببین این شرایط را داری؟

********************

بله .زمانه بدی شده. یک دختر امروزی بهتر می تونه مادر خوبی باشه .

حدیث از امام علی داریم: فرزندانتان را برای زمان خودشون تربیت کنید. نه زمان خودتان!

نوشته زیر از قول یه مادر آینده است(نه من):

من وقتی دخترم بزرگ شد و خواست بره مدرسه؛نمی تونم هر مدرسه ای بفرستمش! باید مدرسه مذهبی بفرستمش.(بایدی وجود نداره ها. ولی من دلم برای دختر آیندم اینو حتما می خواد!) اون وقت مدرسه مذهبی غیر انتفاعی باید بفرستمش. چقدر پول می خواد؟ آقای همسر داره؟

وقتی با دخترم رفتم خرید خواستم براش چادر بخرم بعد قدش هم مدام بلند میشه هر سال باید براش چادر بخرم چی؟

وقتی می خوام براش لباس خوب بخرم تا جذب ظواهر بیرونی نشه چی؟ اون وقت همش آقای همسر که دختر منو درک نمی کنه. میگه من پول ندارم این کارها را نکن. بچه ولخرج میشه. اون وقت مقتضای سن دختر منو درک نمی کنه. ولی اگه من یه حقوق کمی داشته باشم خودم برای دخترم می خرم. کلاس هم می فرستمش. 6 ساعت نمی خواد بگم آقا به خدا این کار برای تربیت فرزند لازمه!. مثلا کلاس زبان از همون بچگی و...

وقتی دخترم بره مدرسه یا دانشگاه اون وقت بچه ها بهش بگن امل به خاطر حجابش! اون وقت دختر من نباید تو ذهنش یه الگو باشه بگه مادر من دکتره فلانه بیساره؟ولی محجبه هم هست!

اون وقت دختر من به من افتخار نمی کنه که مامانم تحصیل کرده است و تو اجتماع هم هست و مانعی براش نبوده و اتفاقا خیلی هم به روز هست و از علم روز از همه مامانای شما بیشتر می دونه!6 تا مقاله هم داره (حداقل تو دلش می گه که!)

اون وقت دختر من حرف من بیشتر روش اثر نمی ذاره؟ اگه بخواد بگه منو درک نمی کنی تو هیچی نمی دونی فقط تو خونه ای.الان زمانه فرق کرده!ولی عکسش را در من ببینه.

نمی گه آخه من چرا درس بخونم آخرش که قراره خانه دار بشم. اون وقت هرچی هم بگم درس بخون تا وقتت را هدر ندی و ذهن و فکر و انرژیت تو جای مناسب صرف بشه. بگه آخرش که چی؟

بیشتر نمی تونم تو درسهاش کمک کنم؟ پیش خودش نمی گه من هم می خوام مثل مامانم دکتر بشم خوب درس بخونم ؟

دیگه درسته دخترم عاطفیه نباید که 24 ساعته به من بچسبه که! یکم هم مستقل باشه خودش بعضی کارهایش را انجام بده... به من هم کمک کنه البته :)

حواس مادرش هم هست که کی براش لب تاب بگیره. کی اینترنت پر سرعت. کی تب لت. کی موبایل و چه موبایلی؟ و و و

آدم تا چشم به هم بزنه 2 تا بچه ؛ زود بزرگ می شن می رن مدرسه(مدرسه دولتی تا زمان دختر من احتمالا وجود نخواهد داشت یا پولی میشه) مادر آخه چی کار کنه تو خونه؟ همش بشینه آی فیلم ببینه؟ مادری که رفته فلان دانشگاه و می تونسته همون زمان یه کار مفید انجام بده و یه کمک درامدی هم داشته باشه اونم برای بچه هاش خرج کنه.نه خودش که. یا برای خودش هم خرج کنه روحیه اش خوب میشه ...