موضوع: متاهلی که دو بار خطا کرد و حالا..........!!

دلشکسته جان،

1- حذفش کردم

2- نظر شخصی من این هست که الان زمانی نیست که به گله گزاری از همسرت و خانواده اش و کم گذاشتن هاشون بپرداری. نمی دونم چقدر متوجه عمق ماجرا هستی؟ چطور اینقدر مطمئنی که همسرت می بخشه و مساله به راحتی تموم می شه. شاید چون 4 سال قبل همسرت راحت از کنارش رد شد. اما این بار با توجه به این که مساله تکرار شده و ابعاد رابطه تون هم بیشتر شده، همسرت ضربه بدی خورده. برگردوندن اعتماد ابشون کار ساده ای نیست. اما شما خیلی راحت می گی فعلا دنبال شکایت از اونهاست، اونها که مزاحم من نبودن!
اونی که الان دلشکسته است و تحت فشار شدید روانیه، همسرت هست. دنبال یه راهی باش که به همسرت در حال حاضر کمک کنی.

3- از دست دادن پدر و مادر خیلی سخته. توی هر سنی و هر شرایطی. واقعا سخته.
هر چند که شما پدرت را در بزرگسالی از دست دادی و در واقع فقط بدون مادرتون بزرگ شدین.
پدربزرگ مادربزرگ داری اما رفت و آمدی باهاشون نداری. می گی من کسی را ندارم که دعوت کنم خونه ام!
خواهرتون هم فوت شدند؟


نداشتن فامیل زیاد یا فوت والدین دلیل نمی شه شما هنوز در 32 سالگی انتظار داشته باشین تمام مشکلات زندگی شما را همسرتون یه تنه پاسخگو باشند.
مواردی که از همسرتون گفتید، تمیر کردن خونه و تغییر آرایش و ... متوجه نشدن ایشون برای خیلی از خانمها و آقایون صدق می کنه. نمی دونم چقدر در این زمینه کتاب خوندید و سخنرانی گوش کردید. ولی شاید هنوز باور نکردید که زن و مرد در این مورد متفاوتند. توجه مردها و تمرکز مردها و نگاهشون تفاوت داره. هستند آقایونی که ممکنه کمی دقیق تر باشند یا با آگاهی در این زمینه به تقویت اون پرداخته باشند، اما کلیتش این هست که مردها اکثرا همینطور هستند.


4- موردهایی که نوشتید، از نظر من ( البته نگاهم به لطافت و زیبایی نگاه شما نیست ) مورد نبود که بخواهی به خاطرش خودت را اذیت کنی، بیشتر به نظرم توجیه خودت بود.

نامادری شما از خواهرزاده اش تعریف کرده، طوری نوشتی من بچه بودم و اذیتم می کرد که فکر کردم 5 ساله بودی.
خب چطور در 20 سالگی متوجه نبودی که فرزند همسر ادم نمی تونه به عزیزی خواهرزاده باشه!!

زنگ زدی خونه مادرشوهرت دیدی دارن می زنن و می رقصن؟ مگه نمی گی دو تا کوچه بالاتر هستن؟ خب می گفتی من و بچه هام هم الان می آییم!
عصرونه بوده و خونه ی مامان بزرگشون. مخصوصا اگر از اون خانواده هایی هستند که در این موارد تعارف ندارند و اهل دعوت کردن رسمی نیستند.

شوهرت می گه آرایش دوست نداره؟ خب دوست نداره. سلیقه ایه. تقصیر ایشون چیه؟
به نظر من هم خیلی از صورتها بدون آرایش قشنگ تر هستند.

5- اتفاقا الان که 32 سالتون هست و سنی هم از همسرتون گذشته، نمی تونید بگید می خوام عوضش کنم. بله. مدلش همینه. خیلی هم مدل بدی به نظر نمی رسه .

دلشکسته جان،
اون آقایی که پشت مانیتور قربون صدقه ی شما می رفت، می دونی داشت این حرفها را از کی دریغ می کرد؟ زنی که مثل تو له له می زد برای یک جمله اش!
شما می گی عضو قدیمی هستی و حتما تاپیکهای تالار را دیدی. خانمهای جوانی که اس ام اس ها و چتهای همسرشون را می خونند و تاپیک می زنند که ........

خدا را صدهراز مرتبه شکر کن که همسرت مثل اون نامردهایی که نیست که با شما چت می کنند و بلد نیست حرف عاشقانه به زن مردم بزنه.

می گی برای تولد فرزند دومت کسی نیامد کنارت باشه. به خودت فکر کن ببین چرا کسی نیامد؟
چه رابطه ای با نامادریت داشتی که علیرغم تنهاییش و نداشتن فرزند و نبودن پدر شما و ... اینقدر با شما دوست و نزدیک نیست که 4 روز بیاد خونه ی شما.
چرا نباید دو تا دوست خوب داشته باشی که در این موارد اضطراری به شما سر بزنن؟
بالاخره شما دو تا فامیل دورتر دارید که موقعیتت را می دونن. دختر دایی، خاله ... هیچکس نبود یا نیامد پیش شما؟
حتی خواهرشوهر و مادرشوهر! چیکار کردی که تا این حد از شما فاصله گرفتن؟

امضای من را نگاه کن.
این برگه ها دست تو هست. کاریش هم نمی شه کرد. مرگ پدر و مادر و همسری با این ویژگی و ...
الان جایی هستی که به نظرم باید با هوشیاری با برگه هات بازی کنی.
شاید بگی می شه زد زیر همه چیز و رفت.
ولی مشکلات تو همسرت نیست که با طلاق بشه رفعش کرد. مشکلات تو در خودته.

تو نعمت های اطرافت را نمی بینی و هنوز مثل یک دختر بچه ی 5 ساله توقع توجه و محبت بی حد و حصر داری.
شاید متوجه نعمت دختر و پسر سالمی که داری، همسر و خانواده ات و ... نیستی. هنوز مصری که در دنیای کودکی خودت باقی بمونی.

هر جمله را دوبار نوشتم و پاک کردم که سرزنش توش نباشه.
ولی می دونم که لحنم مهربان نبود.
به نظرم اشکال از خود شماست. چون گفتی اگر لازمه با کارشناس صحبت کنم.
فکر نمی کنم که با یکی دو جلسه اینترنتی هم حل بشه. باید با یک روانشناس مجرب مدتی کار کنی.
این رو هم باید انتظار داشته باشی که وضعیت زندگیت ممکنه کمی بدتر هم بشه. همسرت به خاطر بچه ها و آبروش و .... جدا نشه، اما خیلی بهت سرد بشه.
پس باید حتما با کمک یک متخصص خودت را آماده کنی برای کمک به همسرت و برگردوندنش به زندگیتون و در کنارش (که خیلی هم مهم هست) رفع مشکلات خودت.

من نمیدونم چی بگم یعنی در حدی نیستم راهنمایی کنم ولی باز سعی کن با خواهرت رابطه برقرار کنی به شوهرت بگو یکم برین و بیاین باهاشون تا ببینید چی میشه
تنهایی این مدلی دیگه توی جامعه باب شده و مختص شما نیست دیگه اکثرا با این مشکل درگیر هستند
منتها چون شما پدر و مادر ندارین زودتر برای شما اتفاق افتاده چون اگر پدر و مادرتون در قید حیات بودن خواهرتون هم با شما رفت و آمد داشت

الان توی خیلی از خانواده ها وقتی پدر و مادر از دنیا میرن دیگه فامیل از هم پاشیده میشه و دیگه مثل سابق هم دیگه رو نمیبینن شاید سالی یکی دو بار مخصوصا برادرها و برادر و خواهر
ولی خواهر ها با هم خوب کنار میان

من خودمم خیلی وقتا احساس تنهایی و بی کسی میکنم حتی یه دوست که بشه واقعا بهش اعتماد کرد ندارم زندگی همینه باز شما شوهر و بچه دارین که هیچ رقمه تنهاتون نمیذارن

درود بانو

خیلی زیبا توضیح دادید.فقط ایکاش از همان اول اینجوری توضیح میدادی که وقتی را که بانو شیدا گذاشتن برای تایپیک شما بهتر ازش استفاده بشه و نتیجه بهتری بگیرید

هر زنی نیاز داره به اینکه شوهرش دوسش داشته باشه بهش محبت کنه و به زبان بیاره بهش توجه کنه و کانون اصلی توجهاتش همسرش باشه این حق طبیعی همسر هستش خوب به همدیگه حلال هستند و هر دختری توی مجردیش سعی میکنه سالم زندگی کنه و خودشو حفظ کنه تا لذت حلال ببره از همسرش.تا از بودن کنارش احساس خوبی داشته باشه و پیش خودش بگه واقعا ارزششو داشت.این وسط اتفاقی میوفته اینه که دختر خانوم ها برای خودشان تصویرسازی میکنن و همین موضوع هم باعث توقع و انتظار بیش از اندازه و غیرواقعی میشه و چون شناخت کاملی از جنس مرد ندارن و خصوصیات ما مردها هم متفاوته اینه که باعث میشه انتظاراتی که دارن برآورده نشه و ضربه میخورن

وقتی از دیگران انتظار و توقع دا ری دو حالت پیش می آید ، 1 - برآورده میشود 2 - برآورده نمی شود

نتیجه هر کدام از این حالات به نسبت توقعی که داری این است :

1 - وقتی برآورده شود ، خیلی به حالت فرقی نمیکند و احساس درونیت معمولی خواهد بود ، چون انتظارش را داشته ای

2 - اگر برآورده نشود ، سرخورده و غمگین میشوی ، چون انتظار و توقعی داشته ای که انجام نشده .

وقتی از دیگران هیچ انتظار و توقعی نداشته باشی هم دو حالت پیش می آید :

1 - دیگران در قبال شما وظیفه خود را به جا میاورند یا محبت های خارج از وظیفه بهت دارند .

2 - کاری برای شما انجام نمیدهند و توجه ندارند .

نتیجه آن :

1 - در حالت اول ( برای بی توقعی ) چون شما هیچ انتظار و توقعی نداشته ای حتی اگر وظیفه ای در مقابلت داشته

اند و به جا آورده اند ، برای شما لذت بخش است و گویی آنها هیچ وظیفه ای نداشته اند و محبت خاص بهت

داشته اند .

2 - در شکل دوم آن تاثیر تألم برانگیزی در شما بجا نخواهد گذاشت و شما حال و هوای عادی و معمول را

خواهی داشت و سرخورده و غمگین نمیشوی چون انتظار و توقعی نداشته ای

به نظرت کدامیک آرامش ما را در پی دارد و حتی به ما روحیه ای قوی می بخشد ؟؟

شما در کدام وضعیتی ؟؟

شوهر شما احتمالا قبل اینکه دفعه اول متوجه رفتار اشتباه شما بشه رابطه بهتری با همدیگه داشتید هرچند ایده آل شما نبوده ولی از الان بهتر بوده.
من یه خواهر یدارم خیلی برام احترام و ارزش قائم و واقعا هم دوسش دارم خیلی خونسرد و مقاومه و اعطاف پذیری زیادی داره یه جمله خیلی زیبا داره :
مثلا بهش میگفتم وای این گرون شده یا اون کم شده و تورم بیداد میکنه میگفتش:خوب کاری از دست من بر میاد انجام بدم بهتر بشه,یا من بشینم حرص بخورم بهتر میشه؟بعدشم اینو میگفت چیزی رو که نمیتوانی تغییرش بدی بپذیرش اینجوری آرامش بیشتری داری

لطفا دوباره متن بانو فرشته مهربان را بخوان در مورد انتظار داشتن

اوف ادم می مونه از دست مردا باید چه کنه؟

انصافا این یکیو بهت حق میدم خوب همینه دیگه ما رمدها متفاوتیم و منطقی وقتی احساساتی میشیم که همسرمان بلد باشه احساساتمان را تحریک بکنه و نقطه ضعف ما مردها هم همان احساسات ماست.
http://www.hamdardi.net/thread33259-4.html#post330546

استقبال از شوهر، چرا؟

چرا اینقدر منفی فکر میکنید از نوشته من!!! منظورم از نظر بالا اینه توقعتان را با توجه به شرایط و روحیات همسرتان حرف من اینه سعی کنید توقعی نداشته باشید نقل قول بانو فرشته مهربان را بهتره که بخوانید و بهش قشنگ فکر کنید واقعا زیبا نوشتند سخته انجامش ولی وقتی طرز فکرت را تغییر میدی میبینی چقدر احساس شاد بودن بیشتری داری نسبت به قبل وقتی از کسی انتظاری نداری اینجوری هر کاری که انجام میشه هم لطف حساب میشه و هم یکجور سوپرایزه.مثلا خونه خریدیم من و همسرم میخواستیم رنگ بزنیم برادر خانومم نقاشی تقریبا بلده اومد گفت منم میام کمک واقعا از صمیم قلبم خوشحال شدم و کلی ازش سپساسگزاری کردم و هرووقت میبینم بخاطر لطفی که کرده ازش سپاسگزاری میکنم واقعا خوشحال شدم از پیشنهاد خیلی زیاد چون ازش توقعی نداشتم اصلا.

پس چرا این خصلتهای خوبش تو خونه کم رنگه وقتیم اعتراض می کنم می گه خونه محل اسایشه!!!!!!!!

بقول جناب مدیر الان مشکل این نیست چرا شوهرت مهربونه با بقیه شوخی میکنه و شاده و بامحبت اینها نشانه های خیلی خوبیه مسئله اصلی اینه چرا با شما اینجوری نیست؟

تا حالا شده باهاش حرف بزنی و واقعا ازش بپرسی خواسته ای که داره از همسرش چیه و چی از همسرش میخواد و سعی کنی برآوردشون کنی تا جایی که معقولانه هستش و امکانش وجود داره؟اگه اشتباه میگم بگید من احساس میکنم به شوهر تیکه میندازی یا گیر میدی یا غر میزنی یا بخاطر مسائل جنسی زیادی بهش تذکر میدی و یکجورایی حس خوبی بهش انتقال نمیدی البته حس منه بخاطر حرفی که زده

در مورد پاراگراف آخر والا بقیه مردها هم تفاوت چندانی با شوهر شما ندارن شاید تنها تفاوتی که دارن اینه که رابطه بیشتری داشته باشن وگرنه در بقیه موارد مامردها تقریبا شبیه هم هستیم

- - - Updated - - -

میخوای موفق بشی پس اینو ملکه ذهنت کن و شعار زندگیت باشه بچسبونش به یخچال و در دیوار

از یه بیزنسمن(بازاریاب) موفق آمریکایی میپرسن تو وقتی به مشتریت زنگ میزنی کی ازش ناامید میشی؟

برگشت گفت: تا وقتی که یا اون بمیره یا من بمیرم

وقتی متاهل شدی و قبول مسئولیت کردی مخصوصا حالا که مادرم شدی دیگه ناامیدی ممنوعه

اولین باری که برام مطلبی نوشتین دعوام کردین چرا می گم خیانت زن زیاد شده من تو همین یک هفته که عضو شدم 4 تا تایپیک خیانت جدید زده شده بود رو دیدم
پس قبول کنین این موضوع زیاد شده. بالاخص تو تهران خودمون........... ( که البته شرم اوره و باعث خجالت) اما به نظر باید تلنگری باشه برای زندگی ها. شل بگیری زندگی و یکی دیگه میاد محکم تر از تو می گیرش. این و اگه امثال همسر من متوجهش بشم به خدا این امار وحشتناک میاد پایین.

اینجوریام نیست خانم،مگه زندگی بر وفق مراده همیشه؟؟پس تا یکم اونجوری که میخایم نبود سریع جاشو با یکی دیگه پر کنیم؟؟؟؟این بیشتر به خود ادم بر میگرده و کسی که ضعف داره همچین کاری رو میکنه وگرنه کسی که تعهد داره اگر زندگیش مشکل داره به جای وارد شدن به یک رابطه بی هدف یک راه حلی برای حل مشکل زندگی خودش پیدا میکنه، اگر ادم نگران این باشه که یه وقت با شل گرفتن زندگیش یکی دیگه امکان داره بیاد تو زندگیش اون زندگی تشکیل نشه بهتره،اون اماری که شما میگید به خاطر ضعیف شدن ایمان تو ادماست وگرنه کسی که یکم به اصول اخلاقی متعهد باشه هیچ وقت این کار رو نمیکنه..

جان هر کی دوست دارین بگین من چطوری می تونم همسرم سر شوق بیارم که یه کم برخورداش عاطفی تر سرحال تر و با توجه بیشتر به من و نیازام باشه؟!!!!!!!!!

خواسته هاتونو بهش بگید،بگید که بهش نیاز دارید و جز اون کسیو ندارید،شده 10 بارم تو روز اینو تکرار کنید و بگید بهش

هم ادم شوخی هست( اینم از برخورد و شوخی هاش با خواهراش می گم که تو جمع ها همیشه دوست دارن همسر من باشه و همه رو بخندونه د رحالی که تو خونه اون شوخی رو نداره)
هم مهربونه( اینم ا ز وقتی که برای کسایی که به کمک نیاز دارن و اون براشون وقت می ذاره می گم)

خب تو خونه سر شوخی رو اول شما باز کنید و مجبورش کنید با حرفاتون تا اونم شوخی کنه،یا مثلا در مورد کمک به دیگران این کمک رو با هم انجام بدید،مثلا قرار بذارید ماهی یک دفعه با هم برید یک اسایشگاهی و کمک خودتونو بدید اونجا،نکته مهمهش اینه که شما باید هر کاری رو با هم کنید تا اون صمیمیته از بین رفته دربینتون به دست بیاد و بیشتر و بیشتر شه