سلام
موضوع تاپیک شما برام جالبه. شاید چون یکوقتی خیلی بهش فکر کردم یا شاید چون مشابه این حرفا رو از دوستای نزدیکم هم شنیدم. من شبهای قدر رو خیلی دوست دارم از وقتی کوچکتر بودم هم دوست داشتم ولی چند سالی هست که واسم مهمتر شده. ماه رمضان پارسال چند ساعت مونده به شب قدر داشتم فکر می کردم امشب رو چیکار کنم و توی اینترنت می چرخیدم که یک فایل پیدا کردم مربوط به سخنرانی دکتر بهشتی توی مرکز اسلامی هامبورگ . یک قسمتش تعبیر خیلی جالبی از دعا داره:
" ...مطلب ديگرى كه لازم است درباره دعا عرض كنم اين است كه بدون ترديد براى كسانى كه تربيتشان ، اعتقادشان عادتشان، راه دعا را به روى آنها در زندگى نبسته و پيوند قلبى ميان آنها و ميان كسى كه به او دعا گويند گسسته و بريده نشده، دعا يكى از پناهگاههاى عالى سعادت بخش در زندگى است. آنهايى كه پناه دعا را از دست نداده اند نعمتى بزرگ دارند كه بايد قدرش را بشناسند ؛ ولى مباد ا درباره اين پناهگاه بد فكر كنيم. دعا پناهگاه پرارزشى است براى مردمى كه بفهمند دعا يعنى چه و چه جور بايد دعا كرد و كجا بايد دعا كرد. و دعا لغزشگاه خطرناكى است براى فرد و امتى كه ميزان و حد دعا را نشناسد؛ كما اينكه امت ما در مورد دعا به چنين لغزشى دچار شده است....".
من 120% موافقم که شما خودت رو از دست یکسری از افکارت نجات بدی. فقط خواستم بگم من مدتیه دارم بین همون آمریکایی های زندگی می کنم که چند بار توی پست هات ازشون حرف زدی. مواظب باش اشتباه رو با اشتباه جایگزین نکنی.
راستی به نظرم میاد یکم سریع از پست هایی که برات می ذارن می گذری. مخصوصا پست فرشته. من اگه بودم حداقل 2-3 روزی راجع بهش فکر می کردم.
موفق باشی.
علاقه مندی ها (Bookmarks)