موضوع: تردید در انتخاب دختر مورد علاقه ام به دلیل اختلاف فرهنگی(شما بودين چيكار ميكردين؟)

نوشته اصلی توسط doubt

بحث من اصالته
بذار يه مثال بزنم كه متوجه بشي، سنگ آهك و الماس هر دو سنگ هستن اما الماس به خاطر اصالتشه كه جذاب و گرون و پرطرف داره...
يا حتي در مورد اسب، يكي كه واقعا بخواد اسب خوب داشته باشه ميره دنبال اصالت اسب و بهاش رو ميده كه اسب اصيل داشته باشه

و اما من به ايشون مرتب ميگقتم كه من نمي خوام ازدواج كنم، و اينكه اونم از اين رابطه سود برده به هر حال اگه بد بود نمي موند و اينكه من تا حالا هر كمكي و هر كاري تونستم براش كردم چون واقعا دوستش دارم اما در مورد ازدواج باهاش مرددم

سلام، به نظر من مقایسه اصالت انسان با اسب و همچنین دلایل و صحبتهایی که در ادامه آوردی کاملا منطقی و انسانی اومد. و نشون میده که از یک خانواده اصیل، فرهنگی و باشعوری هستی. به نظر من حیف شماست که به پای این دختر زندگی ات رو خراب کنی. و ضمن اینکه انتخاب حق شماست.

به خودتون و مخصوصا ایشون لطف کنین و باهاش ازدواج نکنین.

من الان میترسم ایشون با خوندن این حرفا بیشتر عذاب وجدان بیاد سراغشون و تصمیم لحظه ای بگیرن و بعد باز بیاین تاپیک بزنن ازدواج کردم حالا پشیمونم یا اینکه تحمل مشکلات پیش اومده رو ندارم.
خداییش یوقت از رو دلسوزی و عذاب وجدان باهاش ازدواج نکنین که بدبختش میکنین. خواهشا بیشتر فکر کنین.و اگه تصمیم به ازدواج شد از روی عقل و منطق و احساس انتخابشون کنین.نه از روی دلسوزی کلی برایخودتون دلیل بیارین و اولویتاتونو ردیف کنین و طبق اونا انتخابشون کنین.

خب دوستان عزیزی که پاسخ دادین بذارین چندتا چیز رو خدمتتون عرض کنم

اول اینکه من این خانم دکتر رو دوست دارم چون براش وقت گذاشتم ( همون جریان شازده کوچلو وگلش ) اما دلیل نمیشه آدم با هرکس که دوست داره فورا تصمیم برا ازدواج بگیره
دوما، ایشون مجبور نبود 4 سال با من بمونه در حالی که من همش می گفتم بهش که "من نمی خوام ازدواج کنم" یکی گفته بود به این امید 4 سال باهات مونده که فکر میکرده باهاش ازدواج میکنی! میخوام بپرسم شما وقتی یکی همش میگه من نمی خوام ازدواج کنم و باهاش میمونی و 4 سال میگذره حق داری که برگردی بهش بگی چرا باهام ازدواج نمیکنی من 4 ساله صبر کردم؟!! چی جوابتو میده؟ میگه من که از اول گفتم نه یه بار بلکه بارها و بارها!
سوما متاسفانه دید یه سری از دوستان اینقدر پایینه که فکر میکنن من انسان رو با سنگ یا اسب مقایسه کردم!!!!! من اگه اون مثالها رو زدم میخواستم نشون بدم که انسان که اشرف مخلوقات هست و از نعمت عقل و تفکر بهره می بره حتی در چیزهای پستی مثل سنگ و اسب هم باز دنبال اصالت میره و به اون اصالته ارزش میده...چه برسه به ازدواج که مهمترین تصمصیم زندگیه آدمه...و به یه سری از دوستان که نظر دادن باید بگم که زندگیه واقعی با رویا و داستان خیلی فرق داره بدونین که عشق و دوست داشتن "هرگز" برای ازدواج کافی نیست....و یه جاهایی باید منطقی بود و چرتکه انداخت

من به پدر و مادر و خانواده اون خیلی احترام می گذارم و خوب هم میدونم زحمتهایی رو که کشیدن. اتفاقا با مادرش خیلی خیلی خوبم و هر عیدی چیزی باشه زنگ میزنم و تبریک میگم بهشون ...بحث من احترام نذاشتن یا ندونستن ارزش نیست....بحث من تضادی هست که در بعضی زمینه ها وجود داره که در "آینده" ممکنه مشکل ساز بشه ممکن هم هست نشه....اون صداقتش برای من قابل احترامه و اگه بین ازدواج کردن و نکردن باهاش شک دارم یکی از بزرگترین دلیل هاش همینه...

میدونین چی توی اون دختر هست که برای من جذابش کرده؟ اینکه دختر کمالگراییه همش میخواد پیشرفت کنه چه از نظر مادی چه علمی...یه بار یه حرفی بهم زد که هم خوشم اومد و هم نگرانم کرد.....گفت من دوست دارم باهات ازدواج کنم چون برام مهمه بچم خانواده پدرش خانواده خوبی هستن عموش و عمه و پدربزرگش جزو قشر بالای جامعه هستن حتی اینکه مثلا شوهرعمه اش فلانی میشه خیلی خوبه .....این دید اون به قضیه هم باعث شد که من نسبت به اون مطمئن تر بشم چرا که دختر باهوشی رو دارم انتخاب میکنم و هم باعث شد از یه طرف نگران بشم و نگرانیم هم به این دلیله که من اینقدر دقیق و حساب شده عمل نکردم...
و یه نکته دیگه اینکه خودش بعضی وقتا میگه که من ( یعنی خودش ) با فامیلام خیلی فرق دارم و اصلا دوست ندارم باهاشون زیاد رفت و آمد کنم و این در حالیه که من همیشه دوست داشتم و تو ذهنم بوده که با خانواده زنم جور باشم و رفت وآمد کنم
و اما در مورد خیلی کارهایی که من گفتم واسش کردم....آره هنوزم میگم و با قدرت هم میگم اما منتی نیست چون خودم خواستم.....مثلا من تو دانشگاه جزو دانشجوهای خوب بود همیشه نمرهام خوب بود فقط و فقط یک بار یک درس مهم رو افتادم اونم به خاطر اینکه این دختری که دوستش دارم اون درس رو پاس بشه، میدونین چقدر برای من که نمرهام خوب بود و کسی انتظار نداشت بیوفتم سخت بود اون لحظه؟؟ و چند وقت بعدش که باهاش بحثم شده بود گفتم انگار یادت رفته که من به خاطر اینکه تو پاس بشی فلان درس رو افتادم....میدونین چی گفت؟ گفت مرسی ولی خودت اینجوری خواستی میتونستی این فداکاری رو نکنی! با اینکه خیلی خورد تو ذوقم اما دیدم حرف حساب جواب نداره آره من خودم خواستم که اون پاس بشه و من بیوفتم....

همه اونایی که گفته بودین تازه بعد 4 سال میخوای تصمیم بگیری و 4 سال عمر اونو تلف کردی....باید خدمتتون بگم که من دارم به 30-40 سالی که قراره باهاش زندگی کنم یا نکنم فکر میکنم این 4 سال توی اون سالها گمه چه خوشبخت بشیم چه بدبخت چه باهم بمونیم چه نمونیم....

یه چیز جالبه دیگه هم هست که اینجا متوجهش شدم یه سری آدما هستن که از آدمایی که وضع مالیشون خوبه یا جزو قشر تحصیل کرده هستن بدشون میاد، با اینکه خودشون دوست دارن و تلاش میکنن که خودشون رو بالا بکشن!! به این آدما باید بگم که دوست عزیز فازت چیه؟ عینک بدبینی و تعصبت رو بردار و روی آدمها انگ نذار سعی کن طرفت رو بشناسی درک کنی و بد قضاوت کنی، مطمئنا همون موقع که من با این دختر خانم اشنا شدم و فهمیدم داستانش چیه 100تا دختر بهتر با موقعیت های بهتر و با پرستیژتر و با کلاس تر هم توی بچه های پزشکی داشتیم هم دندانپزشکی که میتونستم برم باهاشون پس نگو که 4 سال باهاش بودی که تنها نباشی بد حالا که میخوای ازدواج کنی میخوای ولش کنی....اون 4 سال رو کسی مجبورش نکرد که بمونه کسی هم من رو مجبور نکرد که بمونم.....اون 4 سال ما با کمک هم پیشرفت کردیم و روزای سختمون رو گذروندیم...منم قول ندادم که حتما ازدواج میکنیم...و هم اون و هم من مشکلاتی که برا ازدواج ممکن بود باشه رو میدونستیم حتی اون میدونست که من مادرم مخالفت کرد و میدونس که من دو دل هستم برا ازدواج....من اینجا نیومدم که کسی بخواد برام قصه بگه یا موعضه کنه که چرا فلان کار رو کردی یا نکردی من ایتجا اومدم که دیدگاهاتون رو نسبت به ازدواج ببینم که اگه کسی تجربه ای داره یا چیزی بلده بهم یاد بده
چون من دوست دارم در کارهام زیاد مشورت کنم نظر چند نفر رو بشنوم و نهایتا تصمیم بگیرم در مورد ازدواج هم با خیلیها مشورت کردم...اینجا هم از 2-3 نفر واقعا حرف منطقی و قشنگ شنیدم( برای مثال خانم آیدا، دختر بیخیال و مصباح الهدی) که یه بار تشکر کردم و باز هم تشکر میکنم و در همین حد برام کافیه....
و به بعضی از دوستان هم توصیه می کنم کتاب بیشتر بخونین مخصوصا در زمینه روانشناسی و دیدتون رو نسبت به آدمها بازتر کنین

من دیگه عرضی ندارم از همگی که وقت گذاشتین پست من رو خوندین و راه حل دادین و نصیحت کردین و مسخره کردیمن و دعوام کردین ممنونم
اینشاالله موفق و شاد باشید
خدانگهدار

هر دست که دادیم همان دست گرفتیم
هر نکته که گفتیم همان نکته شنیدیم
( حضرت مولانا )

یه چیز جالبه دیگه هم هست که اینجا متوجهش شدم یه سری آدما هستن که از آدمایی که وضع مالیشون خوبه یا جزو قشر تحصیل کرده هستن بدشون میاد، با اینکه خودشون دوست دارن و تلاش میکنن که خودشون رو بالا بکشن!! به این آدما باید بگم که دوست عزیز فازت چیه؟ عینک بدبینی و تعصبت رو بردار و روی آدمها انگ نذار سعی کن طرفت رو بشناسی درک کنی و بد قضاوت کنی، مطمئنا همون موقع که من با این دختر خانم اشنا شدم و فهمیدم داستانش چیه 100تا دختر بهتر با موقعیت های بهتر و با پرستیژتر و با کلاس تر هم توی بچه های پزشکی داشتیم هم دندانپزشکی که میتونستم برم باهاشون پس نگو که 4 سال باهاش بودی که تنها نباشی بد حالا که میخوای ازدواج کنی میخوای ولش کنی....اون 4 سال رو کسی مجبورش نکرد که بمونه کسی هم من رو مجبور نکرد که بمونم.....اون 4 سال ما با کمک هم پیشرفت کردیم و روزای سختمون رو گذروندیم...منم قول ندادم که حتما ازدواج میکنیم...و هم اون و هم من مشکلاتی که برا ازدواج ممکن بود باشه رو میدونستیم حتی اون میدونست که من مادرم مخالفت کرد و میدونس که من دو دل هستم برا ازدواج....من اینجا نیومدم که کسی بخواد برام قصه بگه یا موعضه کنه که چرا فلان کار رو کردی یا نکردی من ایتجا اومدم که دیدگاهاتون رو نسبت به ازدواج ببینم که اگه کسی تجربه ای داره یا چیزی بلده بهم یاد بده
چون من دوست دارم در کارهام زیاد مشورت کنم نظر چند نفر رو بشنوم و نهایتا تصمیم بگیرم در مورد ازدواج هم با خیلیها مشورت کردم...اینجا هم از 2-3 نفر واقعا حرف منطقی و قشنگ شنیدم( برای مثال خانم آیدا، دختر بیخیال و مصباح الهدی) که یه بار تشکر کردم و باز هم تشکر میکنم و در همین حد برام کافیه....
و به بعضی از دوستان هم توصیه می کنم کتاب بیشتر بخونین مخصوصا در زمینه روانشناسی و دیدتون رو نسبت به آدمها بازتر کنین

سلام مجدد
اینجا چون روی صحبتتون با من بود ترجیح میدم جواب شما رو بدم (اول از همه اینکه من اینجا مشاوره توی تالار نگرفتم پس از خودم به دوستان نگفتم،ولی مشاوره خصوصی داشتم و کامل در مورد خودم توضیح دادم که از یه قشر بسیار مرفه ،تحصیلکرده و با شان اجتماعی بالا هستم(که البته خدارو صدهزارمرتبه شاکرم) و نکته مهمتر اینکه کمترین میزان تحصیلات در خانواده رو من دارم اون هم بامدرک فوق لیسانس معماری. اتفاقا من به شما توصیه میکنم شما اون عینک رو از چشمتون بردارید و برای این هم یک دلیل موجه دارم به کتاب شازده کوچولو اشاره کردید توصیه میکنم ترجمه شده توسط استاد شاملو رو مطالعه کنید و بارها و بارها این پاراگراف رو بخونید بزرگ ترها عاشق عدد و رقم اند. وقتی با آن ها از یک دوست تازه تان حرف بزنید هیچ وقت ازتان درباره ی چیزهای اساسی اش سوال نمی کنند. هیچ وقت نمی پرسند: “آهنگ صداش چطور است؟ چه بازی هایی را بیشتر دوست دارد؟ پروانه جمع می کند یا نه؟” می پرسند: “چند سالش است، چند تا برادر دارد؟ وزنش چقدر است؟ پدرش چقدر حقوق می گیرد؟” و تازه بعد از این سوال ها است که خیال می کنند طرف را شناخته اند.
اگر به آدم بزرگ ها بگویید یک خانه قشنگ دیدم از آجر قرمز که جلو پنجره هاش غرق شمعدانی و بامش پر از کبوتر بود محال است بتوانند مجسمش کنند. باید حتما به شان گفت یک خانه صد میلیون تومنی دیدم تا صداشان بلند شود که: وای، چه قشنگ…

اگه زاویه دیدتون هم عوض کنید یقینا مسئول گلتون خواهید بود و مهمتر اینکه دلتون واقعا اهلی میشه.من همه این چیزهایی که میگم رو تجربه کردم،تا چند سال قبل (عذر خواهی میکنم از کل شهرستانی هایی که توی این سایت هستن از جمله خود شما)ولی طرز فکر من این بود که طرفم اصالتا ریشه در ریشه اش تهرانی الاصل باشه تا باهاش همکلام بشم چه برسه به چیزهای دیگه،یا مثلا از خیابون جردن پایین تر رو دیگه نمیدیدم .اینا همه یه دلیل داشت اونم اینکه زاویه دید من 10 درجه بوده ،و اینجا اصالت خانواده معنی پیدا میکنه که منو متوجه اشتباهم کردن که از روی ظاهر چیزی رو قضاوت نکنم نه اینکه تشویقم کنن ظاهر بین باشم،ارزش و شخصیت آدمها فراتر از اون چیزیه که ما روشون نرخ بذاریم یا با روح و روانشون بازی کنیم.
موفق باشید

سلام

مثل اینکه به تصمیم درست رسیدین.

فقط پیشنهاد می کنم که اولویت ها و معیار هاتون برای ازدواج را دقیق تر بررسی کنید.

و یک چیز دیگه: تجربه را تجربه کردن خطاست!

از این به بعد اگر از دختری خوشتان آمد قدم اول را با خانواده بردارید.یعنی جلسه اول دوم برای آشنایی خانواده ها و یک سری حرف های کلی بین شما و دختر خانم در اتاقش باشد.(تنها هم پدر و مادر هر دوتون در جریان باشن.نه اینکه همه فامیل بفهمن که شما خواستگاری رفتین یا ایشون خواستگار دارن)

بعد هم زیر نظر خانواده ها یک دوره آشنایی بذارید و حتی با هم مشاوره برید.و تلفنی زیاد صحبت کنید.

بعضی ها فکر می کنند خواستگاری یعنی 2 تا 4 جلسه و سریع تموم می شه.بعضی ها فکر می کنند که خواستگاری یعنی جواب مثبت!!! خب این طرز تفکر کاملا اشتباهه.وقتی چنین طرز تفکری باشه؛معلومه بعضی جوان ها به دوستی رو میارن!!! که خطرات و عواقب خودش را داره.

خواستگاری تازه شروع کاره!

من یک تجربه خودم را خدمتتون بگم:

من اوایلی که تصمیم به ازدواج گرفتم یک خواستگاری داشتم که پدر و مادرش روستایی؛سطح تحصیلات بسیار پایین.خود آقا پسر تحصیل کرده.از نظر اقتصادی هم از ما پایین تر.

اما آقا پسر بسیار آدم مودبی بود.بسیار با حیا بود.(می تونم قسم بخورم).

پدر و مادرش انسان های بسیار صادقی بودند.با ایمان و پاک و با ادب.و من مطمئنم نان حلال به بچشون داده بودن.همه بچه های اون خانواده که زیاد بودن همشون بدون استثنا به درجات تحصیلی خوبی رسیده بودن.همشون باایمان و پاک بودن.

صداقت و پاکی و حیایی که در این آقا دیدم بعدش در هیچ کس دیگری ندیدم.ادب؛اخلاق و تواضع و خیلی خصوصیات مثبت دیگه....

بسیار به پدر و مادرش احترام می گذاشت و خیلی آدم منظم و دقیقی بود.بسیار اهل مطالعه بود و تنها خواستگاری بود که با مطالعه و یک برگه سوال حساب شده برای خواستگاری به منزل ما می آمد.

چند جلسه با هم صحبت کردیم.یک جلسه هم بیرون رفتیم.هر چه قدر از ادب و رفتارش در بیرون بگم کم گفتم.

پدرم فکر نمی کرد که من درنهایت از این آقا خوشم بیاد. خودشون در نهایت به نحو بدی به همون دلایل شما(مثلا اختلاف فرهنگی و...) ماجرا را تموم کردند.

خدا می دونه بعد از ایشون من چقدر خواستگار پولدار و تحصیل کرده داشتم.ولی تا حالا هیچ کدوم اون ادب و حیا را نداشتن.هیچ کدوم برای ازدواج زحمت نمی کشیدن یکم مطالعه کنند و سوال طرح بکنند.

نمی دونم این خواستگارای بعدی با فرهنگ ترن یا اون آقا؟

الان برای من معنی فرهنگ خیلی تفاوت داره. خدا کنه شخصی بیاد که هم از نظر من با فرهنگ باشه(ادب و حیا و مطالعه و....) و هم از نظر پدرم.که من این قدر اذیت نشم: (

- - - Updated - - -

راستی این تاپیک ها را هم بهتون پیشنهاد می دم:

برای پیداکردن دختر خوب بهتره ازکجا وچطورشروع کنم؟

نحوه سوال پرسیدن در جلسه خواستگاری

امیدوارم دختری را این بار با روش منطقی و مناسب انتخاب کنید.