موضوع: " چگونه شوهرم را راضی کنم برای آشتی"

بهار ما فرض رو گذاشتیم که شوهرت صفر هست ، شما پنجاه
درسته؟
خوب حالا تغییری ایجاد نشده ، شما برداشتت این هست که شوهرت ، حکم تمکین رو گرفته که نفقه نده ، خوب می خواستی چی کار کنه؟
خانومی زندگیتون دچار یه بحران شده ، دچار یه طوفان شده
زمان می بره که بخواهی همه چیز رو مرتب کنی
درسته؟

داریم با همفکری هم ، قدم به قدم می رویم جلو تا کدورت بین تو و همسرت تعدیل بشه
شما باید خودت رو آماده هر چیزی کنی

الان هم خوشحالی از اینکه راهی ایجاد شده که برگردی پیش شوهرت ، هم نمی خواهی با خوئاری و ذلت باشه ، پس درست عمل کن .... هیجانی نشو

مگه خودت نگفتی یک بار دیگه هم دادگاه کشی داشتید ؟
مگه نگفتی یکبار دیگه هم دعوا کردید و کار به خانواده ها کشید
الان مطمئن هستی که اونقدر ظرفیتت رفته بالا که ، تحمل رفتارهای شوهرت و مادرشوهرت رو داری
مطمئن هستی که اگر بری ، می تونی از پس زندگی ات بربیایی و دوباره یه دادگاه سوم نخواهی داشت؟
با خودم گفتم یا بر نمیگردم یا اگه برگشتم دیگه اگه منو زد کشت خودش جنازمو ببره قبرستون


>>>> ببین تو گفتی مادرشوهرت زنگ زد به شوهرت که داره میاد خونتون ، شوهرت هم به تو گفت ناهار بذار ، تو هم ناراحت شدی و از خونه زدی بیرون ... یعنی جرقه یه دلخوری رو شروع کردی.... دلخوری که با رفتن تو جهت مقدمات استخدام ، شعله ور شد و زندگی ات رو به آتش کشید

الان ازت می پرسم ، اگر یه اتفاق مثل همین قبلی برات بیفته ، که طعنه ها و نیش زبون های مادرشوهرت هم بیشتر و علنی بشه ، آیا بهار می تونه با صبوری ، همه رو طوری اداره کنه که زندگی اش از هم نپاشه؟ <<<<<

دفعه قبل ازش خواسم بگه نیاد تا احترامش محفوظ بمونه خودش لج کرد آوردش اون برخوردو دید
چرا خودم و شمارو گول بزنم بگم میتونم نه نمیتونم
نمیتونم نیش وطعنه های مادرشوهرمو تحمل کنم چون شوهرم با رفتاراش ظرفیت وجودیمو پر میکنه دیگه جایی برای نیش و کنایه اون نمیذاره باز اگه شوهرم نسبت بهم خوشرفتاری میکرد جای تحمل بود اما وقتی مهربونی نمیکنه و به خانوادم بی احترامی میکنه نمیتونم تحمل کنم


من می خواهم به تو کمک کنم که در این بحران ها ، احساساتی نشوی ، یهو همه چیزهایی رو که ذره ذره ساخته ای رو یهو داغون نکنی


در مورد پدرت ، ایشون هم حق دارند ، نگران شما که دخترش هستی ، هست
الان باید تصمیم بگیری
اگر واقعا می خواهی برگردی و زندگی ات رو بسازی ، چون پدرت فکر میکنه شوهرت را به ایشون ترجیح داده ای ، طبیعی است که شما را منع کن (با توجه به سابقه دعواهای شما)
به هیمن خاطر با خودت فکر کن ،
ببین آیا واقعا حاضری تلاش کنی ؟
حاضری تحمل کنی ؟
حاضری مدتی با شوهرت مدارا کنی
حاضری همه جوری فشارها رو تحمل کنی ولی خم به ابرو نیاری تا شورهت کم کم به تو نرم شود؟

شوهرمو همه جوره تحمل کردم و میکنم سعی کردم براش کم نذارم اما مادرشو نمیتونم

بهار اگر می خواهی زندگی ات درست بشه با من دردو دل نکن ، راهکارها را عمیق بخون ... سئوالات را سرسری نگذرون ... با دقت بهشون فکر کن و جواب بده


اون دفتری رو که گفتم درست کردی؟
یه فایل word باز کردم توش نوشتم دفتر فیزیکی نه دوست ندارم بیوفته دسته کسی بخونتش دخترم میگیره پاره پاره میکنه

رستگار ببخشید من نقل قول زدم ولی نمیدونم چرا اینجوری درهم شد

خلاصه بگم واسه شوهرم همه جوره حاضرم مایه بذارم ولی مادرشوهرمو هیچ جوری نمیتونم تحمل کنم چون دونسته داره منو عذاب میده

چند روزه هی راه میرم و میگم من دهم برمیگردم من دهم برمیگردم
بهم میگن به همین خیال باش که تورو برد
منم میگم اگه نبره خودم میرم
نمیدونم فکر کنم دیوونه شدم دارم اطرافیانمم دیونه میکنم

فقط 2روز دیگه مونده تا دادگاه نمیدونم چی میشه؟

حدس میزنم برای برگشتنم شرط بذاره به نظر شما شرطاشو قبول کنم؟
مثلا بگه مهریه تو پس بگیر و این حرفا اگه قبول کنم خانوادم سرزنشم میکنن چون از نظر اونا شوهرم قابل اطمینان نیست و اگه قبول نکنم شوهرم منو نمیبره چیکار کنم؟؟؟؟؟

سعي كن سازش كني
برات تو دادگاه هم جلو قاضي خوبه
ولي چيزي رو نبخش
به هيچ وجه
تو بايد شرط بزاري نه اون
آروم و متين شرايطت رو بگو و بگو كه ميخواي ادامه بدي

بهار جان من صبر و علاقه شما به ادامه زندگی رو تحسین میکنم.من هم تو ازدواج اولم تقریبا شرایط شما رو داشتم ولی هیچ وقت کار به دادگاه و طلاق کشی نکشید همیشه با اینکه مقصر نبودم من عذرخواهی میکردم چون من هم مثل شما از طلاق میترسیدم ولی اصلا دوستش نداشتم البته اصلا راضی به مردنش نبودم من نمیخوام بترسونمت ولی یکی از اشناهامون مهریه اش رو بخشید شوهرش داره طلاقش میده.اگه واقعا میخوای برگردی باید صبرتو دو برابر کنی.اصلا به حرف های مادرشوهرت اهمیت نده نمیگم در مقابلشون کوتاه بیا فقط جوری جواب کاراشون رو بده که خودشون شرمنده بشند.بیشتر سعی کن به شوهرت فکر کنی و به اون اهمیت بدی اصلا مادرشو وسط نکش میدونم خیلی سخته ولی من تونستم تحمل کنم فقط بخاطر بچم.اصلا آتو دست خانواده شوهرت نده.مثل من ساده نباش که همه چیز رو به خانواده شوهرم میگفتم و اونا هم ازم سو استفاده میکردند راجع به زندگی خصوصی به خانواده شوهرت نگو چون اگه مشکلتون حل هم بشه اونا باز تو ذهنشون میمونه و باز برات یاداوریش میکنند.راجع به خانواده خودت هم به شوهرت چیزی نگو کاری نکن که بخواد تحقیرت کنه.اصلا قهر نکن وقتی هم که برگشتی مشکلای گذشته رو بازگو نکن.دیشب سر نماز برات دعا کردم تو هم برام دعا کن هنوز دارم از خانواده شوهر مرحومم میکشم.اگه دختر خودشون از دماغش یه قطره خون بیاد واویلا میکنند ولی من که تو تنم از شوهر مرحومم خیلی یادگاری دارم.پیش شوهر الانم خجالت میکشم اون هم به روم نمیاره که جای این زخمها چیه خیلی مهربونه.من تازه 6 ماهه میفهمم عاشق بودن یعنی چه.به خدا توکل کن و برگرد

ساده بودن من منو به اینجا رسوند منم خیلی از مشکلاتی که با شوهرم داشتم میرفتم به مادرشوهرم میگفتم همین باعث شد ازم سو استفاده کنه و پسرشو علیه من تحریک کنه
اینکه میگم داره دونسته منو عذاب میده و من ازش متنفرم به خاطر همینه
بهش اعتماد کردم و دردو دل کردم اما به ضررم تموم شد کاش هیچی بهش نمیگفتم

عزیزم میدونم چه رنجی رو تحمل میکنی ولی حالا که میخوای برگردی دیگه رفتارهای نامناسبشو به شوهرت نگو اینطوری زندگی خودت خراب میشه تو داری جهاد میکنی عزیزم.یه سوال در کل شوهرت باهات خوبه؟منظورم اگه مادرش نباشه زندگیتون بدون مشکله؟

نوشته اصلی توسط بهار_68

فقط 2روز دیگه مونده تا دادگاه نمیدونم چی میشه؟

حدس میزنم برای برگشتنم شرط بذاره به نظر شما شرطاشو قبول کنم؟
مثلا بگه مهریه تو پس بگیر و این حرفا اگه قبول کنم خانوادم سرزنشم میکنن چون از نظر اونا شوهرم قابل اطمینان نیست و اگه قبول نکنم شوهرم منو نمیبره چیکار کنم؟؟؟؟؟

جایی ننوشتم میخواهم مهریه مو ببخشم نه هرگز اینکارو نمیکنم تا زمانی که واقعا به شوهرم اطمینان پیدا کنم
من دارم خودمو میکشم میگم من شوهرمو دوست دارم اما اونه که منو دوست نداره و نمیخواهد و قرار راهکار بگیرم برای اینکه صفر شوهرمو به یک برسونم

اگه میومد با هم حرف بزنیم که خوب بود
دهم دادگاه داریم قاضی معمولا سعی میکنه آشتی بده واسه همین نگرانم