میخام راه جدیدی رو تو زندگیم انتخاب کنم

[زندگی جدید]

با سلام،پسری هستم 29 ساله و کارمند،اوضاع روحیم کمی نا مساعد شده و دارم نقطه جدیدی رو تو زندگیم حس میکنم.قبلا وقتی می شنیدم یکی میگفت افسردگی گرفتم میگفتم ببین مردم چه تلقین های الکی رو به خودشون می کنند،اما الان خودم قشنگ دارم حسش میکنم و عوامل محیطی هم توش کم بی تاثیر نبوده..مشکلی که تا حد زیادی باعثش شده شاید از دید شما خنده دار باشه اما منو خیلی ازار میده.من از اول سیستم بدنم جوری بوده که لاغر بودم و با اینکه خوب هم غذا میخورم اما چاق نمیشم،این برا خودم مهم نیستش اما وقتی نگاه افراد دیگه مخصوصا دخترا رو میبینم واقعا ناراحت میشم،احساس میکنم کل شخصیت من خلاصه شده تو لاغریم،اون همه تواناییها،استعداد و.. هیچه و این لاغریه به همشون می چربه.شاید الان همتون بیایید اینجا راهکار بدید فلان غذا رو بخور برو دکتر تغذیه و...اما من سیستم بدنم جوریه که به سختی وزن اضافه میکنم و خیلی راحت وزنم میاید پایین و به خودم قبولوندم که همینم.این رو هم بهتون بگم اینکه گفتم لاغرم یک وقت فکر نکنید ادم خموده ای هستم و یا مریضی دارم،نه به هیچ وجهه اینطور نیست.همین ماه پیش ازمایش کلی دادم و خدارو شکر بدنم سالمه سالمه،این رو هم اضافه کنم با همین بدن همیشه توی ورزش حرف اول رو میزدم،توی پرش،توی دو و...و کلا استیل بدنم ورزشکاریه و انعطاف بالایی داره اما خب لاغره فقط و کبود وزن زیادی دارم.این همه فلسفه چیدم تا اصل ماجرا رو بهتون بگم.من با توجه به نگاه ها و برخوردهای اطرافم که خیلی روم تاثیر بدی گذاشته(مخصوصا جدیدا) میخام راه جدیدی رو برا زندگیم انتخاب کنم و هر روز فکر اون داره پر رنگتر میشه.و اون اینه که میدونم دختری که واقعا مناسب باشه برا زندگی منو انتخاب نمیکنه( چند مورد بوده که طرف با دیدن عکس جواب منفی داده) و این منو بیشتر مجاب کرده روش زندگیمو تغییر بدم .من کارمند هستم و با یک حقوق نمیگم عالی اما خوب(کاملا راضیم میکنه)تو کارم ادم موفقی هستم و به قول بعضیا پرستیژ کاریم بالاست ،از لحظ تیپ هم وقتی تیپ اسپرت میزنم بهم خیلی میاد..لیسانس مهندسی داشتم که فوق رو هم قبول شدم واز این هفته میرم سر کلاس و به طور کلی از زندگی و موقعیتم راضیم..اما چه فایده..اینا برا خودم مهمن اما برا بقیه نه...وقتی میبینم شخصیتم دیده نمیشه.وقتی میبینم مهارتم تو رقابت با لاغریم گم میشه.وقتی میبینم استعدادم زورش نمیرسه به لاغریم..وقتی میبینم دخترا آهن پرست شدن..وقتی میبینم اینکه من اهل دود و دم و مشروب و خانم بازی و رفیق بازی و راه نادرست نبودم و این برا خیلی دخترا ارزش نداره چرا دارم خودمو خسته میکنم.دنبال چی هستم!!!دختر چادری که خودش کاملا ظاهرش معمولیه از روی عکس جواب منفی بهت میده از بقیه چه توقعی داری..میخام ازدواجو کنار بگذارم.منی که تا الان دست به نامحرم نزدم فکر صیغه افتاده تو سرم.به انداره خودم پول دارم ،با این کار هم نیازم برطرف میشه هم دیگه کسی با نگاهش ،با حرفش،با رفتارش تحقیرم نمیکنه اونم چون من نمیخام باهاش دائم زندگی کنم لاغری و.. براش مهم نیستش،هر چی میرم جلوتر قوی تر میشه تصمیمم،تو شغلم ارتقا گرفتم محکمتر شدم،ارشد که قبول شدم باز محکمتر شدم و الان نقطه ای هستم که تقریبا تصمیممو گرفتم،با این کار نه گناه میکنم و نه تحقیر میشم و به نیازامم جواب درستی میدم( گرچه مطلوبم نیست اما گویا راه بهتری فعلا و با این روحیه من نمونده دیگه) فقط خواهشا الان کسی سرزنشم نکنه و پیشنهاد برا دکتر تغذیه و.. رو نده چون امتحان کردم و کافیه دو روز یکم تغذیم کم شه.. خیلی دلم پر بود،فقط شروع کردم نوشتم و الانم که به اینجا رسیدم حوصلم سر رفت و دیگه نمیخام بیشتر از این بنویسم،فقط خواستم در دل کنم تو اینجا.همین

[زندگی جدید]

اینجور که من متوجه شدم تنها مشکل شما تو رابطه با دختراس!خب پسر خوب ماشالا الان همه ی دخترایی که تو خونه میمونن و منتظر میشن که براشون خاسگار بیاد!همییشه دنبال بهترین هستن از همه لحاظ!خیلی کم پیش میاد این مدل دخترا ظاهر براشون مهم نباشه!پس همونجور که گفتی با دیدن عکس و بدون شناخت طرفو رد میکنن!برا همینم هست که دیگه ازدواج سنتی جواب نمیده!چون دخترای چندین سال پیش همیشه تو خونه بودن و هیچ پسری رو نمیدین برا همین فوری هر پسری که میرفت خاسگاریش رو قبول میکردن و تموم ولی الان دخترا و پسرا تو اجتماع باهمن و درستشم همینه برا همین اکثرا دنبال کسی میگردن که ملاک های ظاهری اونارو هم داشته باشه!خب از شانست شما رفتی سراغ دختری که ظاهر شمارو نپسندیده!
اقا منم یه مدتی مث شما بودم!با همین حس و حال!ولی اگه واقعا تو اجتماع باشی متوجه میشی که واقعا جوری نیست که شما فک میکنی!یعنی کلا دخترا بهت بد نگاه کنن و از شما به خاطر ظاهرت خوششون نیاد!! ببین خب تو جامعه ی ما این چیزا یکم مشکل داره و درست به نمایش در نمیاد که نشون بدن واقعا ظاهر یه چیز نسبیه و هر کسی میتونه از یه نفر خوشش بیاد یا نیاد! مثلا یه فیلم باید نشون دهنده ی ویژگی های اجتماعی یه کشور باشه دیگه!ولی تو ایران 90 درصد بازیگرا خوشکلن و مخصوصا تو موضوعات دختر پسری همیشه دو تو ترگل و ورگل رو به عنوان شخصیتای اصلی انتخاب میکنن که عاشق هم بشن!!!خب همین میشه یه دلیل برای اینکه منو شمایی که چهرمون عادیه!احساس بدی بهمون دست بده!چون تو زندی واقعیمون که دختری تحویلمون نمیگرفت با دیدن این فیلما و چیزایی که ظاهرا تو جامعه(عشق و عاشقیای دبیرستانی!) میبینیم همشون خوشکلن!
ولی ولی و باز هم ولی پیشنهاد میکنم سریال girls رو دانلود کن ببین!حتی اگه شده قسمت اولشو!(بیشتر در مورد مشکلات دخترای امریکایی و 70 درصدش در مورد سکسه!)همون جا میفهمی واقعا پسرای با قیافه ی مزخرف(یعنی از عادی هم اونور تر :D ) چه کارایی میکنن!!من که وقتی اون فیلمو دیدم واقعا به خودم اومدم!بعد که بیشتر رفتم تو نخ سریال و فیلم واقعا دیدم زندگی تو کشورای پیشرفته واقعا بر اساس ملاک های دیگست!خب طبیعیه یه نفر از یه نفر دیگه خوشش نیاد!ولی دلیلم نمیشه که کلا کسی از اون شخص خوشش نیاد!
بهترین کار به نظرم اینه که شما اگه از دختری خوشت اومد این بار!(ترجیحا تو خیابون نباشه!!!) به جای اینکه فوری بری خاسگاریش!اول سعی کن یکم باهاش صمیمی تر بشی و دلشو بدست بیاری بعد خودت متوجه میشی که واقعا دخترای اینجا هم مث همون دختران(البته نجابت و حیا رو 10 برابرن و قابل مقایسه نیستن ولی شخصیت و دلبستگی هاشون منظورمه!)
فقط باید راه درست ارتباط با دخترا و خانومارو یاد بگیری!پس از این به بعد اول سعی کن با دخترا با توجه به ویژگی های شخصیتی که داری ارتباط برقرار کنی!اگرم دیدی دختره بد برخورد میکنه خب مشخصه به هم نمیخورید وباید بری سراغ یه نفر دیگه!!
یه چیزی فقط!این مشکلی که شما داری مشکل جنسی نیست که فقط بخوای با صیغه و اینا حلش کنی که!!!اگه هر روزم با یه زن صیغه ای باشی!خب اخرش از نظر جنسی تخلیه میشی ولی عاطفی چی!!؟؟
فقط بهت بگم من خودم مث شما بودم ولی الان تجربه ی یه دوستی 4 ساله با یه گروه 8 نفری از دوستامو(4 تا دختر و 4 تا پسر) دارم که کلی با هم خوش میگذرونیم!فارغ از عشق و عاشقی و اینکه ظاهر کسی برای یکی دیگه مهم باشه!شاید اون اولش که تازه با هم میخواستیم آشنا بشیم یکم تو دل خودمون یه چیزایی نسبت به هم میگفتیم ولی الان دیگه اون چیزا برامون اصلا مهم نیست...تو دانشگاه یه دوست عالی داشتم البته دوست صمیمیم نبود ولی واقعا دوست خوب و عزیزی برام بود که اونم دختر بود و الان ازدواج کرده داره زندگیشو میکنه!!ولی عوضش خودم از یه دختری خوشم اومد که میخواستم رابطمون از حد دوستی بیشتر باشه ولی خب اون نمیخواست و کلا فهمیدم خیلی با من متفاوته!اولش ناراحت شدم که مورد پذیرش نبودم حتی برای یه نفر!ولی خب بعدش که بیشتر فکر کردم و ادمای دیگه اومدن تو زندگیم و دوستای دیگه ای که داشتم واقعا فهمیدم نباید سخت گرفت و فقط باید ادم درست رو انتخاب کرد...
به جای فکر کردن به این چیزا که بری یه نفرو صیغه کنیا و اینا دنبال چندتا ادم خوب بگرد!دنبال چندتا گروه خوب مث کوه نوردی و چیزای دیگه باش که ادمای جدید رو بشناسی!
((((اونایی که میان فقط میگن تفکیک جنسیتی تنها راه حل مشکل این کشوره!بیان تحویل بگیرن!هر چیزی میشه میخوان پسرا و دخترا رو جدا کنن از هم !بعد که میای میگی به خاطر همین کاراست که اکثر جوونای این کشور افسردگی دارن میان خیلی محکم از نظرای سفت و سختشون دفاع میکنن که ارتباط دخترو پسر هرگز!!! من یکی و دوستای دورم کلا سعی کردیم رابطه هامون فارغ از این چیزا باشه و الان واقعا از زندگیم خوشحالم!البته خیلی چیزا تو این کشور ناراحت کنندس ولی خب دوستی میتونه کاری کنه که زندگی برای آدم لذت بخش باشه...)))

اون حس عاطفه که شما گفتید توم مرده دیگه و روش حسابی باز نمیکنم چون میدونم کسی نیست که بخام دوستش داشته باشم،پس حداقل جسمی رو داشته باشم بد نیست،اینجور حداقل حسرت این یه دونه رو نمیخورم

[دنیای وارونه]

ببینید دوست عزیز من اصلا قصد دلداری دادن به شما را ندارم ولی من خودم مورد زیاد دیدم دخترایی که از لحاظ ظاهر و تحصیلات و خانواده و بقیه شرایط عالی اند ولی شوهرشون خیلی لاغر بودند و یا مشکلات دیگه داشتند برعکسشم زیاد هست.کلا ازدواج تا حدی هم به قسمت بستگی داره و مخصوصا توی این دوره زمونه باید به اندازه کافی تو امر ازدواج صبور بود
من تعجب میکنم چرا پسرایی با شرایط شما زود ناامید میشند؟
شما باید خدا را هم شکر کنید که گرفتار دخترای ظاهربینی که با دیدن یه عکس جواب رد میدند نشدید.
شرایط ازدواج تو جامعه تا حدودی پیچیده شده از یه طرفی دخترایی را میبینی که فوق العاده تو ازدواج سخت گیر و ریز بین هستند از طرفی ازدواج های را میبینی که از انتخاب طرف شوکه میشی.
خودتون به خوبی میدونید صیغه اصلا راه درستی نیست و به نظر من با این کار همه زحمات چند سالتون یه جورایی زیر سوال میره پس بهتره باز هم صبور باشید و دنبال گزینه های بهتر بگردید.
من خودم برادر اول و دومم خیلی راحت چند سال پیش ازدواج کردند ولی در مورد برادر سومم با توجه به شرایط خوبی هم که از لحاظ اخلاقی شغلی و ظاهری داره یه جورایی به مشکل برخوردیم و اصلا فکر نمیکردیم این چند جایی که خواستگاری رفتیم(هر چند در سطح هم بودند) جواب منفی بگیریم ولی الان این حقیقت را پذیرفتیم که باید بیشتر تلاش کنیم و بازهم دنبال گزینه های مورد نظرمون بگردیم.
شما هم مهم نیست چند جا خواستگاری برید مهم اینه که با یه دختر مناسب و هم کفو ازدواج کنید.

[elham.e]

جالبه برام.چرا انقدر زود خودتونو باختید؟اینهمه سال با افتخار زندگی کردید.یه کم زوده کم بیارید.دلیل نمیشه چون کسایی که شما بهشون معرفی شدید به خاطر ظاهرتون جواب رد دادن،همه خانوما دیدشون این باشه.خیلی ها ظاهر براشون مهم نیست.اگر شما چند جلسه با خانومی که میرید خواستگاری رفت و آمد کنید و ببینن از لحاظ اخلاق و بقیه چیزا مناسبید،مطمین باشید به دلش میشینید.اخلاق اگر خوب باشه،لاغری چیه، کچل هم باشید تو دل میشینید،والا به خدا!!!تازه اینجوری خیلی هم خوبه که هیچکس به خاطر ظاهرتون بهتون بله نمیگه، یه کم صبور باشید.اینهمه سال رو حروم نکنید،تازه هم خانم هم آقا بعد از ازدواجشون یه مقدار روی فرم میان.نگران نباشید.
صیغه واسه چی؟تا وقتی میتونید در کنار همسرتون تا آخر عمر خوشبخت باشید و همه نیازهاتونو با عشق از ایشون بگیرید،چرا صیغه.مطمین باشید وقتی همسرتون وارد زندگیتون بشه، حس دوست داشتنتون خود به خود فعال میشه.براتون بهترینهارو آرزو میکنم.

[زندگی جدید]

جالبه برام.چرا انقدر زود خودتونو باختید؟اینهمه سال با افتخار زندگی کردید.یه کم زوده کم بیارید.دلیل نمیشه چون کسایی که شما بهشون معرفی شدید به خاطر ظاهرتون جواب رد دادن،همه خانوما دیدشون این باشه.خیلی ها ظاهر براشون مهم نیست.اگر شما چند جلسه با خانومی که میرید خواستگاری رفت و آمد کنید و ببینن از لحاظ اخلاق و بقیه چیزا مناسبید،مطمین باشید به دلش میشینید.اخلاق اگر خوب باشه،لاغری چیه، کچل هم باشید تو دل میشینید،والا به خدا!!!تازه اینجوری خیلی هم خوبه که هیچکس به خاطر ظاهرتون بهتون بله نمیگه، یه کم صبور باشید.اینهمه سال رو حروم نکنید،تازه هم خانم هم آقا بعد از ازدواجشون یه مقدار روی فرم میان.نگران نباشید.
صیغه واسه چی؟تا وقتی میتونید در کنار همسرتون تا آخر عمر خوشبخت باشید و همه نیازهاتونو با عشق از ایشون بگیرید،چرا صیغه.مطمین باشید وقتی همسرتون وارد زندگیتون بشه، حس دوست داشتنتون خود به خود فعال میشه.براتون بهترینهارو آرزو میکنم.

دیگه کار از این حرفا گذشته.....من زمان دانشجوییم شهرستان بودم بچه ها اون زمان میرفتن گشتن و تفریح و.. اما من از اینهام میزدم و دنبال درس و مطالعه بودم و در اخر رسیدم به اینجایی که الان هستم و پیشرفتم فرا تر از حد انتظار خودم بود شاید 10 سال پیش ازم میپرسیدن هیچ وقت همچین اینده ای نمی دیدم..بگذریم....تو شخصیت خودم خانواده دوستی و صمیمیت رو میدیدم اما وقتی در عمل و دنیای واقعیت با چیزهایی که بالا نوشتم برخورد کردم دقیقا مثل ادمی که یک پارچ اب یخ روش میریزن شدم و به طرز عجیبی سرد شدم و هر روز هم داره بیشتر میشه..خب قبلا به خاطر درس و کار و سربازی فرصت نشد خیلی کارها و جاها برم...حالا که این ویژگیهام برا خیلیها ارزش نداره (حداقل در چند مورد برام ثابت شده و به یقین تبدیل شده) با حفظشون برا خودم، مسیرمو تغییر میدم..مثلا اولیش یک سفر خارجه تا چند ماه بعده فقط و فقط برا تفریح...میدونید پولش از پول چه کاری هستش..بخشی از پولیه که به سرعت داشتم جمع میکردم برا تشکیل زندگی..اما برا کسی که سختی زیادی کشیده و خیلی از ایام زندگیشو صرف این سختی کرده الان که به نتیجه رسیده باید یکم به خودش برسه و اون چیزی که دلشو شاد میکنه رو انجام بده.. کی میگه تنهاییی بده،:ِ "کی گفته تنهایی نمیشه زندگی کرد،:ِکی گفته همه چی ازدواجه...ما اگه خدا عمری بده نهایت 60 سال عمر می کنیم، الانم که نصفشو رفتیم بذارید نصف بعدیش به کام خودمون باشه و لااقل بازنده از این دنیا بیرون نریم و بعدا حسرتشو نخوریم

[شیدا.]

آقای "زندگی جدید"،

با صیغه کردن مشکلتون حل که نمی شه هیچ، بدتر هم می شه. اثر این رابطه روی خودتون، زندگی آینده تون و ... خیلی بیشتر از اونی هست که فکرش را می کنید.
بعد هم نگید سی سالش گذشته، سی سال دیگه مونده. از سی سال گذشته، شما هفت هشت سالش را به فکر ازدواج بودید و دو سه ساله که واقعا جدی شده فکرتون و نیاز به همراه و همسر را حس می کنید.
پس نهایتا فقط 5-4 سالش گذشته. می خوای سی سال تک و تنها زندگی کنی؟ اگر عمرت بیشتر از شصت باشه که دیگه بدتر.

به جای این افکار و راه حلهای اشتباه، دنبال راه حل درست باش.

گفتید که ورزشکارید و بدنتون سالمه. فقط لاغرید.
با یه روش ساده کالری شماری راحت می تونی وزنت را بالا ببری. فقط کافیه یکی دو هفته روی کالری دریافتی بدنت دقت کنی و کمی بیش از میزان لازم بهش برسونی،
بعدش به این روش عادت می کنی و حساب کالریها دستت می آد، می تونی وزنت را راحت بالا ببری.

ضمنا آقایون بعد از ازدواج و بعد از سی سالگی کمی چاق تر می شن. پس شما در حالت عادی و بدون رژیم هم جا برای تغییر ظاهر دارید.

دخترها دنبال زیبایی مرد نیستند. اعتماد به نفس و برخورد و رفتار شماست که باعث می شه به دل بشینید.

این تصمیمی که شما گرفتید و متنهایی که شما می نویسید، نشون می ده اونقدر محکم و مطمئن برخورد نمی کنید که دختر بتونه اعتماد کنه.
وقتی با اعتماد به نفس برخورد کنید، حس مثبتی به خانم می دید و از فیلتر ظاهر رد می شید.

نشون بدین که مرد هستین و محکم و مصمم.
اگه تو مشکل به این سادگی بمونین، یه خانم چطور باید بهتون اعتماد کنه و شما را به عنوان مرد زندگیش انتخاب کنه؟

اون چیزی که باعث شده جواب رد بشنوید، انتقال این حسهای منفی است، نه لاغریتون.

[elham.e]

سلام.
خیلی خوبه.حتما برید مسافرت،حتما شاد باشید،چرا که نه؟به خودتون برسید،و لذت ببرید از زمانتون.اما اگر پولهاتونو پس انداز کردید برای یه آینده ایی که براش برنامه دارید،بهتره بی رویه خرجشون نکنید.
ببینید حق میدم بهتون اما نه در این حد که انقدر نا امید باشید برای آینده،شما قراره مرده یه خونه زندگی باشید،همینقدر قوی هستید در مقابل مشکلات؟شما اینجوری میخواید تکیه گاه همسرو فرزنداتون باشید؟
من یه تاپیک زدم،اگر وقت کردید بهش سر بزنید.ببینید منه نوعی معیارام همه چی توش هست ولی ظاهر واقعا مهم نیست برام چون معتقدم آدم بودن طرف، یه عمر برام میمونه نه ظاهرش،و ببینید که کسایی که نظر دادن توی تاپیک من، معیارهای منو گفتن خوبه.پس کم نیستن خانومهایی که اخلاقیات براشون مهم تره.
به نظرم یه مسافرت برید.یه هوایی تازه کنید و با امید بیشتر از قبل به زندگیتون برگردید،با این دید که به زودی یه همسفر خوب در کنارتون قرار میگیره.میبینم اون روزی رو که در کنار همسرتون به فکرای الانتون لبخند میزنید و تو دلتون از بچه های همدردی تشکر میکنید که نذاشتن بیراهه برید.
روی اعتماد به نفستون کار کنید،شما اعتماد به نفستون رو در مورد ظاهرتون از دست دادید و این خیلی بده و واقعا در هر دیداری انرژی منفی به هر دو طرف ساطع میکنه.شما زندگیه جدید شروع میکنید اما نه اونجوری که گفتید،با دید مثبت،شما تازه 29 سالتونه.خیلی زمان دارید برای تشکیل زندگی.به خدا توکل کنید.خدا آدمهای نا امیدو دوست نداره و دستشونو نمیگیره هااااا.پس به خودتون بیاید.فکر صیغه کردن رو هم از سرتون بیرون کنید.چون آفت زندگیتون میشه.فکر کنید صیغه کنید بعد یه دختر خانومه سالم و خوبیو ببینید و ایشون هم شما رو بپسنده ،بعد اون موقع است که خودتونو سرزنش میکنید،چون اون موقع شما اون آدم موفقی که اینجوری الان از خودتون با افتخار تعریف میکنید نیستید.یه کم آینده رو تصور کنید با این کاری که میخواید بکنید.
میدونم فقط خسته اید.همین. و میدونم کسی که 29 سال اینطوری با قدرت به هرچی خواسته رسیده، یه شبه، همه چیو خراب نمیکنه. قدر روزای موفقیتتونو بدونید و کارنامه زندگیتونو سیاه نکنید به خاطر 4 تا نه شنیدن .نپسندیدن که نپسندیدن.والا.در ضمن از این به بعد با هرکسی خواستید اشنا بشید به هیچ عنوان از خودتون عکس و فیلمو اینا نشونشون ندید قبل از اینکه خودتونو ببینن و باهاتون صحبت کنن.بذارید باهاتون صحبت کنن و موفقیت و انسان بودنتونو از زبون خودتون بشنون..
موفق باشید

[زندگی جدید]

ببینید حق میدم بهتون اما نه در این حد که انقدر نا امید باشید برای آینده،شما قراره مرده یه خونه زندگی باشید،همینقدر قوی هستید در مقابل مشکلات؟شما اینجوری میخواید تکیه گاه همسرو فرزنداتون باشید؟
من یه تاپیک زدم،اگر وقت کردید بهش سر بزنید.ببینید منه نوعی معیارام همه چی توش هست ولی ظاهر واقعا مهم نیست برام چون معتقدم آدم بودن طرف، یه عمر برام میمونه نه ظاهرش،و ببینید که کسایی که نظر دادن توی تاپیک من، معیارهای منو گفتن خوبه.پس کم نیستن خانومهایی که اخلاقیات براشون مهم تره.

ممنون از راهنمایی و دلداریتون.تو نوشته هاتون در مورد این چند خطتتون توضیحی بدم.درست حرفهای من بوی نا امیدی میده اما من نه امیدم، نه اعتماد به نفسم کمه.من خودمو خیلی دوست دارم.من خدای خودمو خیلی دوست دارم.با توجه به شناختی که از خودم دارم اصلا آدم ضعیفی نیستم.. هم اینا برام کافیه..حالا اصلا هیچ ادمی تو دنیا منو دوست نداشته باشه...و هیچ وقت ازدواج نکنم..من هیچ وقت حسرت این چیز رو نخواهم خورد چون از خدا ثروت های زیادی گرفتم و اگر درست از اونا استفاده کنم همچین مسئله ای توش گم هست..من اگر اسم صیغه رو اوردم چون تو فکرم تغییر جهت زندگی بود و خب از اونجایی که انسان نیاز داره اینم برا رفع نیاز توش اوردم وگرنه منظورم این نبود حالا که اینجوری شده پس برم صیغه کنم..با توجه به تصمیمم یکی از موراد مورد نیاز صیغه بود ..اما همه چیز نبود...در مورد قسمت دومم حرفتون ضمن اینکه بهتون جسارت نمی کنم اما همه دخترا اولش همینو میگن..به قول شما ادم بودن و اخلاق و...براشون مهمه اما در عمل چیز دیگه ای دیده میشه..من دختری بود که بخاد منو اما اخرش میدونید برا چی می خاست؟برای اینکه از خونه پدرش برای فرار فشار از خونشون میخواست باهام ازدواج کنه..اما من میخام طرف منو واقعا دوست داشته باشه نه به خاطر چیزهای دیگه بخاد وارد زندگیم شه..

- - - Updated - - -

ببینید حق میدم بهتون اما نه در این حد که انقدر نا امید باشید برای آینده،شما قراره مرده یه خونه زندگی باشید،همینقدر قوی هستید در مقابل مشکلات؟شما اینجوری میخواید تکیه گاه همسرو فرزنداتون باشید؟
من یه تاپیک زدم،اگر وقت کردید بهش سر بزنید.ببینید منه نوعی معیارام همه چی توش هست ولی ظاهر واقعا مهم نیست برام چون معتقدم آدم بودن طرف، یه عمر برام میمونه نه ظاهرش،و ببینید که کسایی که نظر دادن توی تاپیک من، معیارهای منو گفتن خوبه.پس کم نیستن خانومهایی که اخلاقیات براشون مهم تره.

ممنون از راهنمایی و دلداریتون.تو نوشته هاتون در مورد این چند خطتتون توضیحی بدم.درست حرفهای من بوی نا امیدی میده اما من نه امیدم، نه اعتماد به نفسم کمه.من خودمو خیلی دوست دارم.من خدای خودمو خیلی دوست دارم.با توجه به شناختی که از خودم دارم اصلا آدم ضعیفی نیستم.. هم اینا برام کافیه..حالا اصلا هیچ ادمی تو دنیا منو دوست نداشته باشه...و هیچ وقت ازدواج نکنم..من هیچ وقت حسرت این چیز رو نخواهم خورد چون از خدا ثروت های زیادی گرفتم و اگر درست از اونا استفاده کنم همچین مسئله ای توش گم هست..من اگر اسم صیغه رو اوردم چون تو فکرم تغییر جهت زندگی بود و خب از اونجایی که انسان نیاز داره اینم برا رفع نیاز توش اوردم وگرنه منظورم این نبود حالا که اینجوری شده پس برم صیغه کنم..با توجه به تصمیمم یکی از موراد مورد نیاز صیغه بود ..اما همه چیز نبود...در مورد قسمت دومم حرفتون ضمن اینکه بهتون جسارت نمی کنم اما همه دخترا اولش همینو میگن..به قول شما ادم بودن و اخلاق و...براشون مهمه اما در عمل چیز دیگه ای دیده میشه..من دختری بود که بخاد منو اما اخرش میدونید برا چی می خاست؟برای اینکه از خونه پدرش برای فرار فشار از خونشون میخواست باهام ازدواج کنه..اما من میخام طرف منو واقعا دوست داشته باشه نه به خاطر چیزهای دیگه بخاد وارد زندگیم شه..

[معاون کلانتر]

سلام
دوست عزیز مشکل مشابه تو رو خیلیا دارن
مثلا این تاپیک همزمان با تو ایجاد شده از طرف یک دختر 30 ساله ایجاد شده :http://www.hamdardi.net/thread-35740.html

من نمیخوام شعار بدم
شما حداقل چند بار دیگه خواستگاری برو مثلا 10 بار
بعد اگر دیدی روند به همین شکله و امکان ازدواجت محیا نیست مسیر زندگیتو همونطوری که گفتی تغییر بده

میدونم اینکه دخترا بخاطر ظاهر جواب منفی بدن خیلی دردآوره و حس تحقیر به آدم دست میده اما تلاش شما کم بوده و باید بیشتر تلاش کنی و چند بار دیگه هم شانستو امتحان کنی

صیغه و ازدواج موقت آسیب زا هستن ولی ازدواج نکردن و تنهایی و برطرف نکردن نیازهای عاطفی و افسرده بودن آسیبشون بیشتره

اگر قراره مسیر زندگیتو تغییر بدی باید با اطمینان این کار رو بکنی و مطمئن بشی راههای دیگه رو امتحان کردی و به نتیجه نرسیدی

موفق باش

[تنهای خسته]

با سلام برادر من. تبریک میگم که از نظر شغلی و موقعیت اجتماعی رضایت کامل رو دارید. چون مشکل شما هم تا حدودی به ازدواج ربط داشت خواستم نظرم رو بیان کنم. گفتید تاعکس تون دیدن جواب رد دادن. برادر من ما دختر ها شاید از بین خواستگارها کسایی بودن که بعد از دیدن ما چون با معیاراشون جور نبوده پیگیر قضیه نشدن پس این مورد در مورد خان ها هم صدق میکنه چون همه ما معیارهایی داریم و قرار هم نیست که مورد تایید همه قرار بگیریم.
من به عنوان یه دختر برام موفقیت و پاک بودن همسرم مهمه و مطمئن باشید برا خیلیا این مدنظر هست. نباید با چندبار خواستگار رفتن ناامید بشید که مورد پسند دختر خانمهانیستید اصلا ربطی به لاغر بودن و قیافه نیست من تو تاپیک خودم هم گفتم ازدواج به این مسائل ربطی نداره اگر اینطوری بود باید فقط باید افراد زیبا و پولدار ....ازدواج می کردن. آقایون زیادی تو اطراف خودم دیدم با موقعیت شغلی و ظاهر متوسط که دختر خانم خوب و پاک نصیبشون شده.