برای زندگیم انگیزه ندارم ( تایپیک دوم )

[پژمان]

سلام به همگی

این تایپیک دوم من هستش.به علت طولانی شدن صفحات... تایپیک اولم به تایپیک دوم منتقل شد.
خلاصه ای از وضعیت من:
متولد 1369 هستم . 23 سال دارم.متاهلم شش ساله ازدواج کردم یه پسر چهارساله دارم.
دانشجوی ترم اول ارشد مهندسی نفت و شاغل در شرکت پدرم هستم.
با دخترعمه ام ازدواج کردم ایشون 24 ساله هستن.
ازدواجم با خواست پدرم و خانوادم بوده. خانواده ها خیلی تو زندگی مشترکم دخالت میکنن خصوصا مادرخانمم که عمه ام هستن.

این لینک تایپیک اولم و صحبتهای کلی من و راهنمایی دوستان هست .

http://www.hamdardi.net/thread-28368.html

از تک تک دوستان یک دنیا ممنونم

این هم نقل قول از فرشته مهربان گرامی و پاسخ من هست.

سلام آقا پژمان

ورودتون به همدردی را خیر مقدم می گویم



از ترانه عزیز هم بخاطر اطلاع رسانی در مورد این تاپیک تشکر می کنم


پستهای شما و راهنماییهای بعضی دوستان را خوندم


آقا پژمان گرامی . بنا به احساس و احوال حاصل از بیاناتتان در پستها . شما از احساس عدم رضایت از زندگی رنج می برید ، و همین موضوع نشاط درون شما را تحت

الشعاع قرار داده و دچار نوعی آزردگی و تألم روحی و تخلیه انرژی شده اید .

اول باید بگم که زندگش شما پتانسیل بسیار بالایی برای رسیدن به رضایت ، شادمانی و موفقیت در جهات مختلف دارد . این را بنا به خصوصیات خود شما

بخصوص پشتکار در شما می گویم که یک نشانه از این پشتکار اومدن به این تالار و مطرح کردن مسئله و در پی رسیدن به یک درک واضح از مسائلتان و راهی برای حل

آنها . یعنی کاملاً مشخصه در درجه اول بدون اینکه مستقیم گفته باشید در پی آن هستید که درک روشنی از وضعیت خود داشته باشید و صورت مسئله اصلی

خود را بیابید .

همانطور که اشاره کردم صورت مسئله اصلی شما که خود نیز به آن اشاره داشته ای عدم رضایت از زندگی هست .

حال می پردازیم به اینکه فاکتورهای مورد اشاره شما در اینکه رضایت از زندگی ندارید تا چه حد موثر هستند و می توانند در درون یک فرد عدم رضایت از زندگی را رقم بزنند

و همچنین اینکه آیا فاکتورهایی در زندگی شما برای رسیدن به رضایت و نشاط حاصله وجود دارد یا خیر ؟

قبل از اینکه به بررسی کارشناسانه بپردازیم توصیه می کنم لیستی از موارد زیر تهیه کنید و در پست بعدی ارسال کنید :

1 - مواردی که به عنوان امتیازات زندگی کنونی می شناسید ؟

2 - مواردی که به عنوان نقاط ضعف زندگی کنونی می بینید ؟

3 - لیستی از نقاط قوت همسرتون .

4 - لیستس از نقاط قوت و نقاط ضعف خودتون



توجه :

در کنار پی گیری تاپیکتون در همدردی توصیه می کنم بدون توجه به خانمتون و همراهی ایشون خود شما شخصاً مشاوره حضوری بروید نزد یک مشاور

مطمئن .


مهم :

تا اطلاع ثانوی از تمرکز بر روی همسر ، پدر و برادرها و عمه بیرون آمده روی تقویت خود و تغییر روحیه و آرامش و محبت یک سویه به همسر و فرزند

متمرکز بشوید .

نگران همسرتان هم نباشید ایشون آگاهی کافی ندارند که قابل حل هست همچنانکه خود شما هم خلاء یک سری آگاهی ها و مهارتها را دارید که به مرور روشن خواهد

شد و ما کنارتان هستیم تا به خودتون کمک کنید .


مطمئنم با پشتکاری که دارید می توانید به احساس رضایت و نشاط و شادابی از زندگی برسید و روزی خودتون از راهنمایات این تالار برای کمک به دیگران

خواهید بود

پاسخ من:

فرشته مهربان
سلام .مرسی به تایپیک من تشریف آوردید.
درباره نقاطی که گفتید فکر کردم

1- امتیازات کنونی زندگی ام: سلامتی.هوش. تحصیلات.پسرم.شغلم.درآمدم. اتومبیلم
2-نقاط ضعف زندگی ام: ازدواجم. تسلط خانوادم و خانواده همسرم رو زندگیم.نزدیک بودن و همسایه بودن با خانوادم.نداشتن خانه شخصی از خودم.نداشتن رابطه خوب با همسرم و خانوادم. نبود مادرم و احساس خلاهمیشگی نبودن یک مونس و حمایت کننده.تنها نبودن .دوست دارم تنها باشم و تنها زندگی کنم.

3- نقاط قوت همسرم: زیبا. وفادار.تحصیلکرده.باهوش.دست پخت خوب.پاکیزگی و آراستگی.رسیدگی به پسرمون.گرم مزاج بودن هرچند اذیت میکنن

4- نقاط قوت من: تحصیلاتم.هوش.قدبلندم 186. برا یه مرد نقطه قوته.ظاهرم.مهربان ودست و دلبازم.صادق بودن.از درآمد ماهیانه ام کمک کردن به یکی دو نفر که میدونم نیازمندن.داشتن خط خوب تو نوشتن.

5- نقاط ضعف: زود از کوره در رفتن.متاهل بودن.دلسوزی بی مورد برا کسانی که ارزش ندارن.ارزش دادن زیاد از حد به کسانی که بهای اون ارزشها رو ندارن.کمبود اعتماد بنفس لازم درحالیکه از تواناییهای خودم باخبرم اما یه چیزی تو وجودم من رو نهیب میزنه.زودرنج بودن.

فعلا این موارد به ذهنم میرسه.درباره نقاط ضعف خانمم نمیخواد بنویسم؟

[unknown girl]

اقای پژمان از اول تاپیکتونو خوندم.. حالا تنهایی که می خواستین رسیدینا!!! خوش می گذره؟!!! خخخخخخخ( شوخی) حالا که توفیق اجباری شده و شما تنها شدید بد نیست به خودتون برسید و یه کم مشکلات فراموش کنید (فقط یه کم)!! من ازدواج نکردم نمی دونم بچه داشتن یعنی چی ولی دلتون واسه پسرتون تنگ نشده؟!!! من واقعا می گم یه کم جدی باشین تا همسرتون راضی به مشاوره بشه اون الان فکر می کنه شما بالاخره پیش قدم می شید و کم میارید البته نه انقد که خدا نکرده کلا زندگیتونو از بین ببرید

[پژمان]

فرشته مهربان
قدم بعدی چیه.
با پدرم حرفمون شد. گفتش فردا شب اومدم بایست زن و بچه ات خونه باشن اگر نبودن خودت هم اینجا نباش.
اما من نمیخوام دنبال خانمم برم.

unknown girl
دست به دلم نگذارید معلومه دلم برا پسرم تنگ شده. فردا میخوام برم در خونه شون بگم بیاد بیرون .بچه ام رو پیش خودم میارم.

[جوانه؟؟؟]

صبور باش پژمان
بچه نیستی که از تهدید پدرت بترسی

[asemani]

چون تاپیک خیلی طولانی شده . و حرفهای بنده هم کاربردی هست و نیاز به دقت و توجه و عملگرایی شما دارد . به نظرم بهتر هست تاپیک جدیدی باز کنی و خلاصه ای از

مسائلت را بگویی و نقل قول پست بنده و جواب خودتان را هم بیاوری تا در آن تاپیک ادامه دهیم البته از دوستان می خواهم صعه صدر داشته باشند و اجازه دهند تاپیک روند

کارشناسی و کارگاهی را در پیش بگیرد .

.

[پژمان]

فرشته مهربان
میشه لطفا زودتر پاسخم رو بنویسین من تا صبح خواب به چشمام نمیاد

[نیلا]

آقا پژمان ذوق کردم دیدم اصفهانی هستی، دلیلش مرموزه برام ولی خیلی خوشم میاد از طرز حرف زدنشون و لهجه شون ... حالا این بماند.
یه توصیه ای برات دارم برای اینکه تاپیکت طولانی نشه وزود قفل نشه و مقررات تالار هم رعایت شده باشه و به نفع هر دو طرف بشه ( چقدر باشه گفتم ) و اون اینکه که از نوشتن پست های غیر ضروری و چت مانند مثلا جواب دادن به تک تک بچه ها خود داری کن، این هم برای طولانی نشدن تاپیک هست و هم برای اینکه تو مثلا روزی یه بار یا دو بار پست بزنی و بیشتر از اونچه که می نویسی بخونی و فکر کنی روی پست ها .
به نظر من هم خوب بلاخره خوب کاری کردی یه عکس العملی نشون دادی البته حواست باشه بعد از این عکس العمل هات علاوه بر اینکه به جا باشه به اندازه و معقول هم باشه و کارها از اون حدی که خودت می خوای آشفته تر نشه. به نظرم بحران پیش آمده را خوب مدیریت کن چون ما ترک ها ضرب المثلی داریم که میگه " بولانماسا دورولماز " یعنی اگر آب گل آلود نشه بعدش زلال نمیشه. اگر یه نظمی به هم نخوره یه نظم دیگه را نمیتونی جایگزینش کنی. الان شما نظم و ریتم معیوب گذشته را به هم زدی وقتشه که با سیاست و مدیریت درست و به آرومی نظم جدید و معقول را جایگزین کنی.
حواست باشه که برقراری روابط جدید زمان می بره و تغییر همسرتون هم همینطور. مطالعه تو در این زمینه ها بیشتر کن .
در مقابل تهدید های پدرتون، چرا باهاشون صمیمی نمیشی و حرف دلت را نمی زنی؟ چرا از مشکلاتت به طور خلاصه و معقول بهشون چیزی نمی گی و سعی نمی کنی ایشون را با خودت در راه جدیدی که انتخاب کردی همراه کنی؟ به عبارت ساده تر چرا باهاشون دوست نمیشی؟
درمورد افسردگی که قبلا گفتم مطالعه کن من از اینجا حدس زدم که هر راهی که بچه ها پیشنهاد می کردن اما و اگر میاوردی و با این که دوست داشتی شرایط عوض شه ولی ناامید بودی . این ناامیدی که در شما دیدم گفتم شاید یه مقدار دچار افسردگی و یا یاس شده باشی. به هر حال محکم وایسا و مهمتر از همه معقول و معتدل باش!! حرفهاتو منطقی و با ارامش بزن که قبولت کنند . ما هم اینجا در خدمتیم

[فرشته مهربان]

سلام

عجله در این راه کار درستی نیست .

پاسخ فعلی من یک پاسخ اورژانسی هست با نظر به وضعیت کنونی . و پیگیری پست اولم در ادامه خواهد بود .

در وضعیت کنونی . شما نیاز هست جرأتنمد و قاطع رفتار کنی و البته این به معنای خشونت ، بی احترامی ، و بی مهری نیست .

هم با پدرت محترمانه اما جدی صحبت کن هم با عمه ات و محترمانه اما قاطع بگویید که می خواهید مشکلاتی که بین شما و خانمتون هست را خودتون حل کنید و

بگویید من احترام قائلم برای توجه و دلسوزی شما و میدونم خوشبختی ما را می خواهید اما می خواهم مرد زندگی خودم باشم و همسرم نیز زن زندگیم باشه .

مایلم مشکلاتمون را با هم بررسی و حل کنیم . در حال حاضر هم او خودش دعوا راه انداخته و از خونه رفته و فعلاً صلاح نمی دونم برم دنبالش و نیاز دارم به کمی تنهایی

و بررسی وضعیت زندگیم و در فرصت مناسب میرم و با همسرم صحبت می کنم .

اگر پدر شما باز هم تهدید راه انداخت بگو پدر عزیزم شما را دوست دارم ، برایت احترام قائل هستم اما می خواهم خودم برای زندگیم تصمیم بگیرم و اگر گفت باید از این

ساختمان بروید بگو حتماً همین کار را خواهم کرد و در پی تغییر مکان باشید و اولین قدم عملی در مسیر استقلال عمل و مدیریت زندگی و جزأتمندی را اینگونه بردارید .

اجازه بدهید همسرتان خودش دواطلب صحبت با شما شود در آن صورت استقبال کن و با او بیرون برو و خیلی مهربان و دوستانه بگو بهتره زندگیمون فقط

مال ما دو نفر باشه و بهتره مسائل و مشکلاتمون را خودمون با هم حل کنیم و من از این به بعد اجازه نمی دهم که کسی در زندگیمون دخالت کند ، بهتره

تو هم با من همراه بشی تا ضعفها و قوتهامونو بیابیم و زندگیمونو بهتر از این که هست بچرخونیم . اگر همسرت روی خوش نشون داد بگو لیستی از انتظاراتت از من و

رفتارهایی که دوست داری از من ببینی و انتقادهایی که از من داری را بنویس و من هم همین کار را می کنم و در یک زمان با هم رد و بدل کنیم .

وقتی لیست را دریافت کردی بعداً مطرح کن تا راهنمایی کنیم


در شرایط کنونی قاطعیت شما برای اینکه اجازه ندهی کسی در زندگیتون دخالت کند و تأکید شما بر اینکه می خواهی شما و خانمت خودتون مشکلاتتون

را با هم حل کنید و دیگران دخالت نکنند مهم هست .

[پژمان]

فرشته مهربان
سلام. صبح رفتم در خونه مادرخانمم پسرم رو ببینم .مادرخانمم آیفون رو جواب دادن .گفتم بچه ام رو بفرستین میخوام اون رو ببینم .گفتن خونه نیستن.آیفون رو گذاشتن انگشتم روی زنگ نگه داشتم .اومدش در خونه جیغ و فریاد چی میخوای اینجا از اینجا برو.گفتم تا بچه ام رو نبینم نمیرم. گفتن خونه نیستن .
میدونستم هست الکیه. مویابل بچه رو هم خاموش کردن که من با اون حرف نزنم.
به موبایل پدرم تلفن کردم یه خواهرت بگو بگذاره بچه ام رو ببینم اگر نه میرم خونه اش رو آتیش میزنم. پشت تلفن داد میزدم.
چون دیشب پدرم برا خواهرش و دخترخواهرش با من دعوا کرد تو گوشم زد.
صبح امتحان داشتم تا صیح نخوابیدم امتحان رو ندادم. 24 ساعته نخوابیدم.تلافی همه اینها رو سرشون درمیارم.
پدرم بخواد از اینجا برم میرم خیالیم نیست. چیزی که هست هتل تو این شهر.
اما باید بچه ام رو ببینم. به پدرم گفتم دوباره میرم در خونه شون بگو بچه ام رو بیارن ببینم اگر نیارن هرچی دیدن از چشم خودشون دیدن.
برادرم میگن چه حقی دارن بچه رو ببرن نگذارن ببینی برو باید بچه رو بیارن.
الان میخوام برم در خونه شون .اگر راست میگفتن خونه نیستن که نگفتن الان باید اومده باشن.

[دلنشین]

از مدیر همدردی و کارشناسای سایت خواهش می کنم بیشتر به این تایپیک توجه کنند ، زندگی پژمان توی بحران بدی قرار گرفته و خودش هم داره کار ها رو با برداشت های اشتباه انجام میده و در آینده پشیمون میشه