فریب یا دروغ زنم

[ramin_zamani]

سلام
رامینم. یکساله ازدواج کردم...همسرمو با عشق انتخاب کردم... اوایل گفتن با یکی دوست بوده... بعد گفتن 3 ماه با یکی نامزد بود...خلاصه از این حرفا
چندین جلسه باهاش صحبت کردم ..اونم گفت: فقط 3 روز نامزد بوده
خلاصه ما با جشن باشکوه ازدواج کردیم...زندگیمون تا ماه اول عالی بود...
بعد یه مدت دعوامون شد و بهم فحش داد ... محلم نمیزاشت...خلاصه آشتی و قهر...
تو دعوای دوم بهم گفت که با نامزدش دوست بوده ولی باهم رابطه صمیمی نداشتن و چون منو با اون مقایسه کرده دچار عذاب وجدان شده
خلاصه ما هی دعوا میکردیم و هی آشتی
چند بار بحث طلاق پیش اومد. چند بارم رفت خونشون
خانواده اش و خانواده ام طرفدار من بودم چون من تقریبا هیچ مشکلی نداشتم. اهل هیچ برنامه ای نبودم... وضع مالیم عالی بود و قیافم هم خیلی خوب بود و همه منو پسر خوبی میدونستن
و من نمیدونستم مشکل کجاست... خانمم هرروز گوشه گیرتر و بد خلق میشد...
یه روز کاملا مهربون میشد و یه روز عصبی. همش میگفت از من طلاق بگیری به نفعته،میگفت شبا نمیتونم بخوابم ...با خانواده اش هم بد بود
تا اینکه دیروز با قهر طولانی از خونه باباش به زور و اجبار باباش برگشت پیشه من...
شب اول هیچ حرفی نزد
شب دوم فقط گریه کرد
شب سوم سکوتش رو شکست . حقیقته این هم بداخلاقی و بد رفتاریو گفت
گفت با نامزدش رابطه جنسی داشته
من نامزدشو شنیده بودم و خیلی زنمو میخواست ولی بعد مدتی به علت بدیه پسره،خانواده خانومم،زنمو بهش نمیدن
گفت تمام این مدت،عذاب وجدان نگفتن رابطه شو داشته. خیلی معذرت خواهی کرد... گریه کرد
حالا من موندم چیکار کنم... واسه من دوستی عذاب آور بود چه برسد که تو دوران نامزدیه 2 ماهشون سکس هم کنن
بچه ها داغونم... من از اول تمامه گذشته شو پرسیده بودم...قسمش داده بودم... ولی اون دروغ گفته بود
نمیدونم چیکار کنم...خیلی دوسش دارم اما نمیتونم باور کنم با یه نفر دیگه سکس داشته...نمیتونم قبول کنم یکی قبله من بدن خانوممو لمس کرده
از خواب خوراک افتادم... خانمم از اتاقش بیرون نمیاد... میگه ازم خجالت میکشه
به خدا موندم... حق من اینهمه دروغ نبود واسه منی که عاشق زنم بودم
خودتونو بذارید جای من... باید چکارکنم؟باید زندگی کنم و زجر بکشم... و یا طلاقش بدم و خودمو راحت کنم؟

[بهشت]

سلام
به تالار همدردی خوش آمدید

این روزهای تعطیلات دوستان کارشناس کمتر به تالار سر می زنند. چند تایی از اعضا هستند که اکثرا هم غیرکارشناسی صحبت می کنیم و نظرات شخصیمون را می گیم. ولی اگر صبر کنید کارشناسها از تعطیلات نوروزی برمی گردند و به شما کمک تخصصی می کنند.

موارد شبیه این در تالار زیاد داشتیم. من سعی می کنم چند تاییش را پیدا کنم و لینکش را برای شما بذارم تا بخونید. مخصوصا راهنماییهایی که کارشناسان تالار کرده اند را با دقت بیشتری بخوانید.

فعلا برم دنبال لینکها

پست شماره 4 از مدیر همدردی در این تاپیک:
دودلی و تردید در ازدواج با ...

من مدام به رابطه ی گذشته ی همسرم با ...

[ramin_zamani]

ممنون از لینکاتون
منتظرم تا بچه ها و کارشناسا جواب بدن
خیلی احساس تنهایی میکنم

[بهشت]

خودتونو بذارید جای من... باید چکارکنم؟

خودم را گذاشتم جای خانمتون، چون نمی دونم یه مرد در این مواقع چه حسی داره.

فکر می کنم تنها گذاشتن خانمتون و یا جدایی از ایشون حقش نیست.
ایشون احتمالا تحت فشار خانواده مجبور شدند که مدت نامزدی را کوتاه بگویند یا همه چیز را نگویند. اگر به شما می گفتند و منصرف می شدید خانواده اذیتشان می کردند. اما بعد هم نتونسته با دروغش و عذاب وجدانش کنار بیاد.
ایشون اگر همسر بدی بود مطمئن باشید که راحت این مساله را از شما پنهان می کرد. قدر راستگویی و صداقتش را بدونید و این مساله را بذارید به حساب یک اشتباه و سعی کنید فراموش کنید.

خیلی بد هست که شبهای عید و سال نو را در این شرایط می گذرانید.
سعی کنید روابط عادیتون را در زندگی از سر بگیرید ( از اتاق بیان بیرون و با هم غذا بخورید، فیلم ببینید، مهمانی برید) تا انشالله بعد از تعطیلات برید مشاوره و بتونید با هم مشکل را حل کنید.

[ramin_zamani]

من به خوبی خانومم شک ندارم
اون حتی سره کوچه هم بخواد بره به من زنگ میزنه و اجازه میگیره...یعنی از اول ازدواج اینجوری بود
اما دلمو چکار کنم؟
دروغهایی که گفته رو چکارکنم؟
آینده رو چکارکنم؟
سرافکندگی خودمو چکارکنم؟
من حتی تو عروسیا فامیلی نزدیکمون اجازه نمیدادم ،زنم روسریشو ورداره... چون دوست نداشتم هیشکی موهاشو ببینه... من عاشقش بودم
اما حالاچی؟ چه جوری هضم کنم که زنم با یکی دیگه تو گذشته قبل از با منش بوده؟
چه جوری به خودم بقبولونم که دسته یکی دیگه بهش خورده؟

[hamed65]

دوست عزیز،
به همدردی خوش اومدی، سال نو مبارک!

هرچند که من ازدواج نکردم، ولی تا حدودی می توانم شما را درک کنم.

فکر می کنم طبیعی باشد که مدتی شما عصبانی و ناراحت باشید.
به خودتون وقت بدهید تا قضیه را هضم کنید.

هرچند که من خودم هم دوست ندارم همسرم قبل از من با کسی رابطه ای داشته باشه، ولی سعی کردم خودم را جای شما بگذارم.

ببینید، اینکه همسر شما این قضیه را به شما نگفته بوده، دلایل زیادی می تواند داشته باشد. یکی از منطقی ترین آنها را بهشت عزیز گفت.
ولی فکر می کنم این حرکت همسر شما که مدتها عذاب وجدان داشته و حالا آمده این مسئله را به شما گفته خیلی با ارزش است. چون شما خودتون متوجه این مسئله نشده بودید و او می توانست این قضیه را برای همیشه پنهان نگه دارد. ولی به نظرش اینطور در حق شما ظلم می شد.

شاید بد نباشد پیش یک مشاور بروید و از او کمک بگیرید تا با این قضیه کنار بیایید. اگر انتخاب شما آگاهانه بوده و از نظرهای دیگر با هم مشکلی ندارید، واقعاً حیف است که به خاطر این مسئله زندگی رو خراب کنید.

در ضمن به نظر من هرچقدر هم فعلاً ناراحت هستید، حداقل با او بدرفتاری نکنید. او خودش به اندازه کافی هم قبل از ازدواج (به خاطر نامزدی ناموفق) و هم بعدش (به خاطر عذاب وجدان) سختی کشیده. در ضمن گناه همسر شما فقط پنهان کردن این مسئله برای یکسال بوده. خود این قضیه هم در زمان نامزدی بوده و به هم محرم بودند. یعنی رابطه نامشروع نبوده.

اگر همسر شما دروغی گفته، حالا خودش آمده و اعتراف کرده!
شما هم سرافکنده نیستی! این فکر را نکن. این قضیه فقط بین او و شماست. کسی هم قرار نیست با خبر شود. اتفاقاً اگر او را ببخشی، شما سربلند هستی و باید دید که آیا او می تواند با خجالتش در مقابل شما کنار بیاید یا نه.
خود این قضیه روی آینده هیچ تاثیری ندارد. فقط همانطور که گفتم هر دوی شما باید با این قضیه کنار بیایید و آن را برای همیشه فراموش کنید. فکر می کنم بد نباشد اگر به یک مشاور مراجعه کنید.

موفق باشید!

[sisili]

سلام
سال نو مبارک
من هم ممعتقدم که حتما مشاور برین تا مشکل و از ریشه حل کنه.
اما به نظرم شما به خاطر اینکه همسرت نتونسته این موضوع رو برای همیشه پنهان نگه داره و با کمی تاخیر اما بالاخره گفته باید خدا رو شاکر باشید که همسر خوبی دارین که خیلی زیاد شما رو دوست داره.
اما مشکل شما اینه که نمی تونید ببخشید.
لزومی نداره شما به جزءیات فکر کنید. اون دختر و پسر وقتی نامزد کردن فکر کردن قراره با هم زن و شوهر بشن و احتمالا اقا پسر نتونسته شهوتش و کنترل کنه و خانمت با علم به اینکه می خواین برن زیر یک سقف تن به چنین رابطه ای داده پس نمی تونید به او خورده بگیرید.
مثلا اگه او با کسی دوست بود خانواده اطلاعی از این دوستی نداشتن و این رابطه اون موقع رخ داده بود شاید بخشیدن سخت بود اما این بندگان خدا فکر میکردن قراره ازدواج کنن.
تنها راه شما بخشیدن هست و فراموش کردن. دل خوش بودن به اینکه همسرت باهات صادقه وگرنه تا ابد بهت نمی گفت.
فقط :
اول با خودت کنار بیا کامل ببخشش بعد این و بهش بگو . بگو که بخشیدیش و لزومی نداره به تنهاییش تو اتاق ادامه بده. نه اینکه بگی بخشیدی اما هر دو روز یه بار ازش در مورد اون رابطه بپرسی و عذابش بدی.
یه چیزی هم بگم:
دوست عزیز خدایی که ما انسانها رو افریده خودش بخشنده است و این یکی از صفات خداست و این بخشندگی و تو وجود همه ما افریده وگرنه سنگ روی سنگ بند نمی شد ما همگی قادریم ببخشیم فقط باید کینه و افکار و منفی و کنار بذاریم و نگذاریم که شیطان مدام این افکار منفی و تو ذهنمون پر رنگ کنه.
شما هم به عنوان یکی از مخلوقان پروردگار قادری ببخشی. به یک روز تنهایی نیاز داری با خودت خلوت کن نکات مثبت و منفی این اتفاق و از روز اول برای خودت بنویس و نتیجه گیری کن ببین قسمت خوبش بیشتره یا منفیش و اون وقت اون یکی بعد رو فراموش کن.برای همیشه.
عشقی که بین شماس می تونه یخهای غم و خیلی خوب اب کنه و به زندگی شما روشنایی بده.
فقط بخواه و اراده کن.
موفق باشید

[arix]

سلام دوست عزیز


البته من نمی توانم شما را درک کنم.چون مسیر فکری ما مختلف است.ولی من یک سری موارد را ذکر می کنم امید است که فایده داشته باشد

1 - خداوند در توبه را همیشه باز گذاشته و صریحا گفته است کسی که توبه می کند مثل کودک (پاک) ای است که تازه متولد شده است

2 - نامزدی با عقد یک چیز کاملا من در آوردی است که نشانه ی عقاید غلط و عدم دید درست افراد از آموزه های دینی و اخلاقی است.طبق اسلام بعد از عقد دو نفر زن و شوهر شناخته می شوند.حالا اینکه "بعدا خانه بخرند و جشن عروسی بگیرند و چند میلیون هزینه کنند و بعد که رفتند خانه ی خودشان آن موقع زن و شوهر شوند" را پیامبر اکرم (ص) و امامان حتی فکرش را هم نمی کردند روزی به دینشان اضافه شود!همسرتان قبلا شوهر (نه نامزد) داشته پس از لحاظ دین و عقاید الهی این کار ایشان کاملا بدون اشکال است .

3 - هر کسی ممکنه در زندگی اشتباهی کرده باشد.دلیل نمی شود کسی را به خاطر یک اشتباه کلا مرتد اعلام کنیم

4 - در زندگی مشترک مواردی از این قبیل پیش می آیند که همه چیز تنگ می شود.حال آنکه با بخشش می توان این موارد را به عشق و شیرینی تبدیل کرد.مطمعنا شما اگر همسرتان را ببخشید همسرتان خیلی شما را دوست خواهند داشت و زندگی خیلی خوبی را تجربه خواهید کرد

5 - درست است که ما در ایران زندگی می کنیم.ولی دلیلی ندارد کار اشتباه انجام دهیم.مثل "زنده به گور کردن دختران" که روزی در عربستان رواج داشت و "نگه داشتن فرزند دختر" موجب سرافکندگی می شد ، در حال نیز این مورد را موجب سرافکندگی می دانند . حال آنکه این سرافکندگی با هیچ یک از آموزه های دینی و اخلاقی و حتی فرهنگ خود ما و فرهنگ های بیگانه سنخیتی ندارد و کاملا اشتباه است

6 - همسرتان اگر دروغ می گفتند هیچ کدام این اتفاق ها نمی افتاد.حال که راست گفته اند وقتی ببینند نتیجه معکوس است خب طبیعتا رو به دروغ می آورند.در حقیقت قاعدتا برای کار اشتباه باید تاوان و برای کار درست باید پاداش داد.شما جزای ایشان را به دلیل دروغی که به شما گفته اند می دهید.آیا فکری برای پاداش این راستگوییشان کرده اید؟

7 - شما سه راه پیش رو دارید.

اول اینکه با حرف من مخالف باشید و به زندگی خود ادامه دهید که در این صورت هر روز زجر می کشید

دوم اینکه حرف من را قبول نکنید و از ایشان طلاق بگیرید که در این صورت یک ضربه و شکست سنگین می خورید که همواره در پس ذهنتان باقی می ماند و شاید دیگر نتوانید یک زندگی مشترک موفق را پایه ریزی نمایید

سوم اینکه حرف من را قبول کنید و زندگیتان را بکنید و از داشتن همسرتان لذت ببرید و خدا را شکر کنید

از آنجا که هیچ کس دوست ندارد خودش را آزار دهد و همه یک زندگی موفق را دوست دارند ، قدر همسرتان را بدانید و برای خودتان هم که شده از این مساله صرف نظر نمایید




امیدوارم توانسته باشم کمکی بکنم
با احترام

[ramin_zamani]

از نظرات همتون ممنونم
ولی شما فکرکنید،کسیکه اول زندگی قسم دادید که با کسی بوده یا رابطه داشته،بهتون دروغ گفته چه حالی بهتون دست میده
احساس میکنید کل زندگیتون دروغ بوده
احساس میکنید شمارو بازی دادن
خانومم حق انتخابو ازم گرفته
من اگه میدونستم همچین رابطه ای داشته،نزدیکش نمیرفتم. چه برسه به اینکه باهاش ازدواج کنم
من میتونستم با خیلییا دوست بشم،پیشنهادهای دوستی فراون داشتم ولی خودمو نگه داشتم که همسر پاکی نصیبم بشه
درضمن نامزدی هیچ محرمیتی ایجاد نمیکنه،چون نامزدی عقد نیست یا صیغه محرمیت نمیخونن
دلم واسه خودم میسوزه،پس عدالت خدا کجاست؟

[montana]

از نظرات همتون ممنونم
ولی شما فکرکنید،کسیکه اول زندگی قسم دادید که با کسی بوده یا رابطه داشته،بهتون دروغ گفته چه حالی بهتون دست میده
احساس میکنید کل زندگیتون دروغ بوده
احساس میکنید شمارو بازی دادن
خانومم حق انتخابو ازم گرفته
من اگه میدونستم همچین رابطه ای داشته،نزدیکش نمیرفتم. چه برسه به اینکه باهاش ازدواج کنم
من میتونستم با خیلییا دوست بشم،پیشنهادهای دوستی فراون داشتم ولی خودمو نگه داشتم که همسر پاکی نصیبم بشه
درضمن نامزدی هیچ محرمیتی ایجاد نمیکنه،چون نامزدی عقد نیست یا صیغه محرمیت نمیخونن
دلم واسه خودم میسوزه،پس عدالت خدا کجاست؟

تنها کسانی می تونن خودشون رو جای شما بذارن که مثل شما این اتفاق براشون پیش اومده باشه. اما من از دوستانی که حوصله دارند خواهش میکنم برای آقا رامین لینک چند تاپیکی که زن قبل از ازدواج روابطی با کسی نداشته اما بعد از ازدواج شروع کرده به روابط نا مشروع بذارن. کدومش بد تره؟ شما خودت تو خلوت خودت هیچ گناهی نکردی؟ من که واقعا بعید می دونم. حتی اگه خود ارضایی هم داشتی باز به نوعی گناه در حق همسر آیندت بوده. به هر حال اینکه درد این اتفاق شاید بشه گفت 80% عذاب آوره ، 20% شیرین. چون خانومی که بعد از ازدواج نمی تونه بی وجدان باشه و اینقدر با خودش کلنجار میره تا بیاد و به شما بگه ، یکی از پاک ترین بنده های خداست. تو این دوره وجدان کمیاب هست رامین جان.
مهم اینه که الان خانومت تو اتاقه و منتظره یک اشاره از طرف تو هست که عشقش از درجه 50 برسه به 1000. شما میگی خانومت چرا موقع ازدواج بهت نگفته یا دروغ گفت. نمیگم درست بوده ، اما خودت رو بذار جای خانومت ، انصافا اگه خودت بودی چیکار میکردی؟ خیلی ببخشید اما خانومت بد ترین گناه دنیا رو که انجام نداده؟ البته اینا همه یک روح و دل بزرگ می خواد برای بخشش ، شاید من خودم که دارم اینا رو میگم ، روح و قلبم اونقدر بزرگ نباشه که توانایی بخشش داشته باشم ، اما امیدوارم شما داشته باشی. اینقدر هم فکر اینو نکن که دست نامزد قبلیش خورده به بدن خانومت. خیلی معذرت می خوام اما جای دست کسی رو تن کسی که نمی مونه! همونطور که روح می تونه جلا پیدا کنه ، بدن انسان هم می تونه. روح و بدن خانومت تا آخر عمر برای شماست ، اگه اراده بخشش داشته باشی..