+آیا در زندگی زناشویی بایستی از یک سری نیازها گذشت؟

[reihaneh]

.
.
.
.

این تاپیک در راستای صحبت هایی در تاپیک خیانت !!!!!!!!!!!واژه ای قبیح ،علل و راهکار ها

ایجاد شده، که به دلیل منحرف نشدن بحث در آن مکان، به صورت جداگانه ادامه داده می شود.

************************
آنی عزیز، در مورد این که دو نفر همدیگر رو به طور کامل نمی تونن ارضا کنن، یک مثالی می زنم تا بیشتر متوجه منظورم بشید.

زمانی که من رابطه دوستی داشتم و از یک زمانی به بعد وارد فاز شناخت برای ازدواج شد، و با این که تعهدی در کار نیست، اما یک دختر عملا خودش رو متعهد می دونه و البته طرف مقابل من هم خودش رو متعهد می دونست (نه در حد تعهد همسری).
من اکثر اخلاق ها و منش هاش رو دوست داشتم. اما دوستی داشتم (عملا در حد یک دوست عادی، می خوام بدونید که واقعا نسبت به هم متعهد بودیم و برای اینکه قاطی نشه تو حرف زدن من با دوست2 نشونش می دم) که بسیار زیبا به اتفاقات پیرامون خودش نگاه می کرد و تفسیر می کرد و ... و این آدم از نظر من یک آدم فوق العاده هست تو این زمینه. من نیاز شنیدن و دیدن از این دیدگاه به طبیعت رو با صحبت با اون(دوست 2) ارضا می کردم و البته (شاید به دلیل احساس تعهد) ریز و درشت حرف های زده شده رو برای دوستم هم منتقل می کردم (که البته اون هم از این دیدگاه ها لذت می برد)

این رابطه من با اون آقا(دوست 2) هیچ وقت از حد دو دوست عادی بیشتر نشد (حتی همین الان که رابطه با دوستم قطع شده) و نهایتا ما هر یک ماه یک بار ، 2 ساعت حرف می زنیم ( و من واقعا انرژی می گیرم).


ببینید، من به خودم اطمینان دارم و با خودم رو در واسی ندارم. دقیقا می دونم هیچ احساسی بیشتر از یک دوست بین من و اون آقا (دوست2) نیست و نمی تونه باشه.

حالا فرض کنید این اتفاق برعکس بود. من تعهد رو از اخلاق طرف مقابل می بینم. پس چرا باید عکس العمل نشون داد؟

این رو هم اضافه کنم، که در همون زمان، دوست من هم با هزاران خانم (به خاطر شرایط کاری) رفت و آمد داشت و با بعضی هاشون گرم تر بود. اما چون تعهد رو می دیدم، رفتارها و عکس العمل هاش رو می دیدم، واقعا هیچ وقت بهش شک نکردم. و زمانی هم که خانوادش مخالفت کردند، بهم می گفت که رفته برای فلانی درد و دل کرده و ازش راهنمایی گرفته و ...
و من اون موقع عمیقا می فهمیدم نیاز به کسی داره از جنس مونث (تا عکس العمل های مادرش رو درک کنه و آنالیز کنه) و با تجربه (اون طرف تجربه رو داشت). ولی من نباید می بودم، چون خودم یک طرف قضیه بودم.

و من هیچ وقت به رابطش شک نکردم!! و هیچ وقت نخواستم زبادی توی رابطه هاش فوضولی کنم!!

منتظر شنیدن نظرتون هستم. می خوام بدونم اگر رفتارم اشتباهه، چرا اشتباهه؟

[parnian1]

ريحانه عزيز با مطالبي كه خوندم يه نتيجه گرفتم اونم اين كه شما از" زندگي مشترك" و "تفاوت هاي زن و شوهر با دوست پسر و دوست دختر" اطلاعي نداري و

به قول خودمون اندكي جو گير شدي گلم!!

اين انحصار طلبي كه ازش حرف ميزني توي ذات هر زن و مردي هست و انكار ناپذيره!!

كدوم مردي اجازه ميده بعد از ازدواج توصيف از طبيعت و ديدن و شنيدن و اين الفاظ شاعرانه كه گفتي توسط يه مرد ديگه ارضا بشه!!؟؟

اخه اين اصلا شدني نيست!!

يا كدوم زني اجازه ي دوست دختر داشتن به شوهرش ميده!؟

لازم نيست كه به خودت شك بكني چون تجربه زندگي مشترك رو نداري اين طور راحت از روابط زن با دوستان ديگه اش و همين طور برعكسش حرف ميزني...
اميدوارم بعد از ازدواجت نخوره توي ذوقت

[reihaneh]

غزاله عزیز
ممنون و شاید حق با تو باشد
اما من این بحث رو با دوستان خودم هم داشتم. یکی از دوستان که 5 سالی از من بزرگتره و ازدواج کرده، دقیقا همین نظرات رو داشت و اتفاقا اجرا هم می کرد.

مثلا می گفت: من اولا خیلی رو پیام (همسرش) حساس بودم ، اما الان اصلا این طور نیست و مثلا سوسن (دوستش) که میاد خونمون و موقع سلام کردن به پیام، دست و روبوسی می کنه و عملا آویزون پیام می شه، اصلا برام مهم نیست و ....

یکی از دوستان (مذکر) هم واقعا براش مهم نیست همسرش چنین روابطی با کسی داره یا نه.
یعنی تعهد و وفاداریش رو می بینه و بهش اعتماد داره.
خودش می گه من اهل گردش نیستم، اما همسرم به شدت هست. خوب خودش با دوستانش با هم برن و ...

[reihaneh]

و نکته ی دیگه ای هم که هست اینه که، اینجا حرف سر درست یا غلط بودن این رفتاره.
اگر این رفتار درست باشه، باید منطقا پذیرفت.
حالا از احساسی ، کسی نمی تونه بپذبره، این یه مقوله جدا می شه.

[reihaneh]

ببین غزاله جان، من حرفم سر قسمتی از نیازهاست که با همسرت ارضا نمی شه.
نه سر خوش گذرونی در حالی که بتونی با همسرت بری خوش گذرونی.

خودت داری می گی در عمل نشانه ای از تعهد و وفاداری و ...

من می گم زمانی که در عمل این تعهد و وفاداری رو ببینی، اما اون قسمتی که تو نمی تونی ارضاش کنی (یا اون نمی تونه) آزاد باشید.

فرض کن تو به شدت اهل گردشی و همسرت به شدت گوشه نشین.
آیا از نیازت می گذری؟؟ یا با گروهی که اهل گردش هستن می ری بیرون؟ (مسلما توی این گروه هم دوستانی پیدا می کنی که باهاشون شادی، اما فقط دوست هستن. نه چیزی فراتر)


حالا بر عکس باشه چی؟

[reihaneh]

غزاله ی عزیز،
از نظر من که هیچ دو انسانی نمی تونن همدیگر رو به طور کامل ارضا کنن.(در تمامی زمینه ها)

تو همین سایت، تعداد فوق العاده ای از این تفاوت در نیازها رو دیدی که در حد زیادش تبدیل می شه به احیانا خیانت یا جدایی.

اما در حد معمولش، اگر بعد از ازدواج خودمون رو فراموش نکنیم، یک سری نیازهامون ارضا نشده باقی می مونن و این طبیعی یه. هیچ دو نفری دقیقا عین هم نیستن.

یکی عاشق بحث های فلسفی یه، اون یکی نه.
یکی عاشق گردش، اون یکی نه.
یکی عاشق عاشق کارشه و بحث روی اون، اون یکی اصلا تو این رشته هیچ اطلاعاتی نداره.
و ......

تا اینجا طبیعیه.
حالا سوال اینه. با این نیازها (که ارضا نمی شن) باید چه کرد؟
چیزی که من توی جامعه زیاد می بینم اینه که اکثر زن ها این نیازهاشون رو (از قصد) فراموش می کنن.
و مردها سعی در ارضائش در گروه دوستان می کنن.

قسمت اول بحث مال این می شه که اصلا باید جواب داد به این نیازها یا نه.
قسمت دوم مال این می شه، که اگر قرار باشه جواب داد، آزادی در چه حده؟ (اولین پست من توی این تاپیک)

[فرشته مهربان]

ریحانه

شما پاک از اقتضائات خلقت انسان خارج رفتی .

انسان نیازهاش رو مدیریت می کنه ، شما غولی از نیاز رو تصویر کردی .

سنخیتها کجا معنا می یابد ؟

چرا این همه تاکید بر شناخت برای انتخاب درست هست ، برای این که با توجه به معیارها و اولویت بندیهایت بتوانی انتخابی داشته باشی که در کنار اون به آرامش برسی که همین ارامش جزء اساسی ترین نیازهاست ، و نیازی به دیگری ( غیر همسر از جنس همسر پیدا نکنی )

این که درست انتخاب نمی کنیم و نیازهامون به خاطر انتخاب غلط رفع نمی شود ، یک فرع است نه اصل ، یعنی شما یک فرع را اساس هویت انسانی در خلقتش گرفته ای .

با توجه به این که اعتقاد داری هیچ کس کامل نیست بنا بر این زن و شوهر ها همه نیازهای هم رو برآورده نمی کنند و لذا به ارتباط با غیر همسرشون از جنس همسرشون برای رفع این نیازها احتیاج دارند . به من بگو ، زن و مردهایی که چنین رابطه هایی با دیگران ندارند و به هم کامل وفادارند و از همسرشون کاملاً راضی هستند جایگاهشون کجاست ... کاملند و نقص ندارند ؟؟؟؟

از همین زن و مردها نمونه هایی داریم که حتی بعضی نیازهاشون از طرف همسرشو برآورده نشده اما راضی هستند و چیز شاقی نمی بینند و حاضر به رابطه با غیر همسرشون برای برآوردن نیازشون نیستند ، را شما چه می بینید ؟؟؟

اگر زن یا مردی نیاز جنسیش از طرف همسرش به قدر کفایت برطرف نشد ، شما تجویز می کنید با یک دوست از جنس مخالفش برطرف سازد و همسرش هم منطقی باشد و بپذیرد ؟؟

خیلی مایلم پاسخ این سئوالات را از شما بشنوم

[reihaneh]

خوب من الان واقعا گیج شدم که چه کنم.
جواب بدم به همین نحو، اخطار و حذف
اعتراض کردم به این که من اصلا اسم این تاپیک رو قبول ندارم، حذف شد.
راهنمایی خواسته بودم، حذف شد.
خواستم سوالم رو از مدیر در مورد نحوه ادامه بپرسم، نمی تونم بفرستم

خوب شما بگید من چه کنم؟؟؟؟؟؟

من واقعا دلم می خواست توی این تاپیک، به یه نتیجه برسم!!! اما واقعا موندم چه کنم

[مدیرهمدردی]

سلام کاربر محترم
همانطور که در پیام خصوصی هم مورد تاکید قرار دادم، اینجا یه کمی بیشتر توضیح می دهم.

ببینید، ما قسمت سئوالات را رایگان برای مراجعینی که با مشکل روبرو هستند ایجاد کردیم تا سئوالشون را بپرسند.

حالا اگر کسی تمایل دارد مباحثه کند، و گفتگو کند و به انتشار دیدگاههای خود بپردازد اولا باید عضو باشد، ثانیا باید طبق قوانین همدردی عمل کند.(مثلا ویرایش ، حذف و .... در همه تالارها با مدیر بوده و در تالار همدردی سخت گیرانه تر نیز هست.). طبیعی هست جایی که فرد به جای گرفتن جواب اصرار به توصیه ها و روشهای اشتباه و آسیب رسان باشد و توجه به تذکرات نکند، هم اخطار می گیرد و هم در نهایت حساب کاربریش مسدود می شود.

نام تاپیک هم باید با محتویاتش بخواند. شما مشکلتون اینست :

شما تمایل دارید یا ازدواج نکنید تا آزاد و بدون تعهد باشید. یا اینکه همسری انتخاب کنید که به شما چنان اجازه آزادی بدهد که تعهد را هم بتوانید نقض کنید؟ شما ابتدا بپذیرین این مشکل را دارید تا بعد جوابهای را بشنوید.
ظاهرا شما بیشتر تمایل دارید دیگران را قانع کنید که چنین باشند. تا اینکه خودتان قصد داشته باشید این مشکلتون را حل کنید.(البته اگر بپذیرید این مشکلی هست.)

دقت کنید شما این موضوع را در چندین تاپیک مختلف به طرق مختلف ترویج کرده و دفاع کرده اید. و به پیامهای خصوصی بنده هم توجه نکرده اید، علت اخطار هم این بوده است.

[reihaneh]

مدیر همدردی عزیز، سلام و خسته نباشید
من عمیقا درک می کنم مسئول یک سایت روانشناسی بودن، مسئولیت سنگینی است و قوانین زیادی هم باید گذاشت تا لجام گسیخته نشود.
بنابراین به عنوان کاربری که حق عضویت پرداخت نکرده، به شما حق می دهم کل این تاپیک رو پاک کنید. چون بایستی هزینه سنگینی (وقت برای منظم و اداره کردن آن) بپردازید.
خود من هم به عنوان کسی که فعلا حقوقی دریافت نمی کنم، و از پدر محترم پول تو جیبی می گیرم، والااا دیگه روم نمی شه به خاطر این نیازهام (بودن در این سایت) از بابام پول بگیرم. انشا.. با دریافت اولین حقوق، یکی از حمایت کننده گان مالی این سایت خواهم شد، چرا که بسیااااار چیزها از اینجا یاد گرفتم و امید به وسیع تر شدن و قدرت مند شدن سایت دارم.

شما فرمودید : "طبیعی هست جایی که فرد به جای گرفتن جواب اصرار به توصیه ها و روشهای اشتباه و آسیب رسان باشد و توجه به تذکرات نکند، هم اخطار می گیرد و هم در نهایت حساب کاربریش مسدود می شود."

در بحث قبلی هم، مشاهده کردید اصلا اصراری به قبولاندن نظراتم نداشتم. کما این که خطرات رابطه جنسی قبل از ازدواج بیشتر برام معلوم شد و در آخر هم گفتم، حرف ها زده شده، دیگه هر کسی با توجه به شرایطش و منطقش و احساساتش، خودش تعیین می کنه از کدام مسیر برود.

در اینجا هم، والاااااااااااااااااااااا ااااااااااا من نمی گم تعهد تو ازدواج لازم نیست.
اصلا اگر تعهدی نباشه، دیگه تفاوتی با دوستی نمی کنه. ازدواج دست کم یک تعهد قانونی و اجتماعی است و علاوه بر این تعهدی اخلاقی در برابر همسر.

درضمن، من به شخصه کسی هستم که به اتفاقات پیرامونم بسیار فکر می کنم. اگر در کسی مشکلی ببینم باید علتش رو بفهمم، و دقت کنم ببینم در خودم وجود نداشته باشه و اگر داره، از راه درست وارد بشوم وتجربه دیگران رو تکرار نکنم.
توی بحث قبلی دیدید که گفتم، یک سری آدم ازدواج نیستند و علت ها بحث شد. در وجود خودم دقت کردم، و دیدم با تمام هزینه هایی هم که یک انسان بابت زندگی مشترک پرداخت می کنه (که برای من سنگین ترینش اینه که شاید نتونم روزی چند ساعت تنهای تنها باشم و با خودم خلوت کنم) اما باز هم، زندگی مشترک رو به مجردی ترجیح می دم (این نتیجه رو از بحث قبلی و ... گرفتم) البته باز هم میگم هستند کسانی که ترجیح نمی دهند.

توی این بحث هم، هدفم اینه بفهمم، با نیازهایی که ارضا نمی شه چه باید کرد؟
باید فراموششون کرد؟
باید ارضاشون کرد؟ تا چه حد؟ چه قید هایی وجود داره؟

چرا این سوال برام مهمه؟ چون نمی خوام منم در آینده بیام و آه و ناله راه بندازم. می خوام قدم هام آگاهانه باشه. همه ی این حرف ها کمک می کنه آدم خودش رو بهتر بشناسه.
اصلا اگر همسر من، نیازیش ارضا نمی شد،(مثلا اون به شدت اهل گردش باشه، من نه) عکس العمل آدم باید چی باشه؟ راه کار آدم باید چی باشه؟؟

و در یک کلام، من دلم می خواد جای اینکه شما دوستان، به عزیزان هموطن "ماهی" بدید (چگونه مشکلشون رو حل کنند)، بهشون "ماهیگیری" یاد بدید. (فکر می کنم چنین بحث هایی این کار رو بکنه)

حالا اگر می بینید این بحث ارزشی نداره و یا اینکه به هزینه ای که باید بابتش بپردازید نمی ارزه، من واقعا مشکلی با این که حذفش کنید ندارم و عمیقا درکتون می کنم.
باز هم تشکر از وقتی که میگذارید و محیط گرمی که فراهم کردید.