سلام. جوابتون واضحه.
فقدان وقتی رخ میده که چیزی از دست رفته باشه. نه اینکه شخص اونو نداشته باشه.
مثلا من احساس فقدان شاخ یا دم نمیکنم. چون از ابتدا هم نداشتم. اما یک زن حامله وقتی زایمان کرد تا مدت ها احساس فقدان میکنه هرچند از رنجش رها شده باشه.
شما هم شاید تا به حال هرگز اجازه ندادید احساسی جاری بشه، چون همیشه ترسی از دروغ و شکست داشتید. به جای هدایت احساس ممانعت از احساس به عمل آوردید. و افرادی مثل شما برعکس، بسیار احساساتی هستند ، انقدر که ترس از دست دادن رو بیشتراز لذتش ببینند. مانند شخص ثروتمندی که تمام اموالش رو سپرده بانک سویس ولی با مشقت و ترسش زندگی میکنه و هرکی نزدیکش بشه فکر میکنه شاید از قضیه سویس خبرداره و باید مقابلش محکم کاری کرد.
احتیاط شرط عقله، اما منفی نگری یک ضعفه. هرچیزی متعادلش خوب و قشنگه.
تنها نفس خداست که اگر بر گل دمیده شود انسان می آفریند.
علاقه مندی ها (Bookmarks)